|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 54/2006)
16 Ιουλίου, 2007
[ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 28 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΩΡΑΤΤΑ,
Αιτητής,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ης η αίτηση.
____________________
Α.Σ. Αγγελίδης, για τον Αιτητή.
Αντ. Βασιλειάδης, Εισαγγελέας της Δημοκρατίας, για την Καθ' ης η αίτηση.
________________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ.: Με την προσφυγή του ο αιτητής ζητά δήλωση του δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση της καθ΄ ης η αίτηση, η οποία δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας την 16.12.205, και με την οποία η καθ΄ ης η αίτηση διόρισε τον κ. Κυπριανό Νικολαϊδη ως Αναπληρωτή Πρώτο Λειτουργό Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων στην Μονάδα Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου, επιπρόσθετα με τα καθήκοντα της θέσης του, από 1.12.2005, αντί και του αιτητή, τον οποίο έκρινε ως μη προσοντούχο, είναι άκυρη, παράνομη και στερημένη εννόμου αποτελέσματος.
Τα ουσιώδη γεγονότα είναι τα εξής: Η Αναπληρωτής Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων με επιστολή της ημερ. 12.5.05 υπέβαλε σύσταση στην Ε.Δ.Υ. για αναπληρωματικό διορισμό του αιτητή και του ενδιαφερομένου προσώπου (κ. Κυπριανού Νικολαϊδη), εκ περιτροπής και ανά διμηνία, στη θέση Πρώτου Λειτουργού Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων στη Μονάδα Ευρωπαϊκού Κοινοτικού Ταμείου, από 10.5.05 και μέχρι την κανονική πλήρωση της θέσης. Στην εισήγηση της Αναπληρωτού Γενικού Διευθυντή γίνεται αναφορά στο ότι και οι δύο υπάλληλοι (αιτητής και ενδιαφερόμενο πρόσωπο) κατέχουν τα απαιτούμενα προσόντα της θέσης, σύμφωνα με τις απαιτήσεις του άρθρου 10 των περί Δημοσίας Υπηρεσίας (Γενικών) Κανονισμών του 1991 έως 2003, που αναφέρονται στους αναπληρωματικούς διορισμούς. Η Ε.Δ.Υ. έκρινε ότι το μεν ενδιαφερόμενο πρόσωπο κατέχει όντως τα προσόντα για τη θέση, είχε όμως αμφιβολίες για τη μεταπτυχιακή πείρα του αιτητή. Σύμφωνα με την παράγραφο (2) του σχεδίου υπηρεσίας της προαναφερόμενης θέσης απαιτείται δεκαετής τουλάχιστον μεταπτυχιακή πείρα σε υπεύθυνη θέση σε θέματα απασχόλησης ή/και κατάρτισης ή/και κοινωνικής συνοχής, από την οποία τριετής τουλάχιστον πείρα σε καθήκοντα που περιλαμβάνουν προγραμματισμό, οργάνωση και συντονισμό εργασιών. Εν όψει των προαναφερομένων αμφιβολιών για τα προσόντα του αιτητή και αφού η Ε.Δ.Υ. ζήτησε και πήρε επιπρόσθετα στοιχεία αναφορικά με τη μεταπτυχιακή πείρα του αιτητή, από την Αναπληρωτή Γενικό Διευθυντή, ζήτησε από τη Νομική Υπηρεσία της Δημοκρατίας γνωμοδότηση κατά πόσο η πείρα που απαιτεί το σχέδιο υπηρεσίας καλύπτει και εργασία κατά τη διάρκεια μεταπτυχιακών σπουδών, όπως είναι η περίπτωση του αιτητή.
Δεν αμφισβητείται ότι ο αιτητής διέθετε 7 χρόνια σχετική μεταπτυχιακή πείρα και όχι 10, όπως προνοούσε το σχέδιο υπηρεσίας, όμως για 5 χρόνια, από το 1991 έως το 1996, κατά τη διάρκεια των μεταπτυχιακών του σπουδών στις Η.Π.Α. ο αιτητής, παράλληλα με τις μεταπτυχιακές του σπουδές, εργαζόταν στο πανεπιστήμιο όπου φοιτούσε, ως καθηγητής ή βοηθός καθηγητής, διδάσκοντας φοιτητές προπτυχιακού επιπέδου.
Η Νομική Υπηρεσία της Δημοκρατίας με επιστολή της ημερ. 4.11.05 ανέφερε ότι δεν υπάρχουν αυθεντίες που να υποστηρίζουν ότι πείρα, που κάποιος απέκτησε σε εργασία κατά τη διάρκεια των μεταπτυχιακών του σπουδών, αναγνωρίζεται ως πείρα για τους σκοπούς του προαναφερομένου σχεδίου υπηρεσίας. Κατά συνέπεια και σύμφωνα με τη γνωμοδότηση της Νομικής Υπηρεσίας, ο αιτητής δεν ικανοποιεί τη σχετική πρόνοια του σχεδίου υπηρεσίας. Η Ε.Δ.Υ., αφού έλαβε υπόψη της την προαναφερόμενη γνωμάτευση, αποφάσισε να μην εγκρίνει τον αναπληρωματικό διορισμό και του αιτητή στην προαναφερόμενη θέση, όπως ήταν η σύσταση της αρμόδιας αρχής, καθότι έκρινε τον αιτητή ως μη προσοντούχο για τη θέση. Ως αποτέλεσμα τούτου η Ε.Δ.Υ. ενέκρινε μόνο το διορισμό του ενδιαφερομένου προσώπου κ. Νικολαϊδη για την προαναφερόμενη θέση.
Ο αιτητής ισχυρίζεται πως στην προκείμενη περίπτωση η Ε.Δ.Υ. λειτούργησε ως δέσμια μη αρμοδίου οργάνου δηλαδή της Νομικής Υπηρεσίας της Δημοκρατίας. Δεν προέβη η ίδια σε οποιαδήποτε έρευνα για το κατά πόσο ο αιτητής είχε τα προσόντα, δηλαδή τη μεταπτυχιακή πείρα, για να διοριστεί στην προαναφερόμενη θέση, αλλά ενήργησε απλά σύμφωνα με τη γνωμάτευση της Νομικής Υπηρεσίας. Κατά τον αιτητή, η γνωμάτευση της Νομικής Υπηρεσίας πάσχει, καθότι η προαναφερόμενη πείρα του αιτητή, ο οποίος εργαζόταν στο πανεπιστήμιο όπου φοιτούσε για το μεταπτυχιακό του δίπλωμα, παράλληλα με τις μεταπτυχιακές του σπουδές, θα έπρεπε να θεωρηθεί ως πείρα που απαιτείται από το σχέδιο υπηρεσίας και ο αιτητής να θεωρηθεί ως κατέχων τα προσόντα για διορισμό.
Η καθ΄ ης η αίτηση εγείρει προδικαστική ένσταση ότι ο αιτητής δεν νομιμοποιείται να εγείρει την παρούσα προσφυγή επειδή δεν έχει έννομο συμφέρον να προσβάλει τον επίδικο αναπληρωματικό διορισμό. Σύμφωνα με νομολογία που παραθέτει, η καθ΄ ης η αίτηση, στις περιπτώσεις αναπληρωματικών διορισμών, όπως η παρούσα, δεν γίνεται σύγκριση μεταξύ των υποψηφίων, ούτε και εγείρεται θέμα επιλογής του καταλληλότερου υποψηφίου, αλλά από τη στιγμή που η αρμόδια Αρχή συστήσει τον αναπληρωματικό διορισμό κάποιου που κατέχει τα προσόντα της θέσης, η Ε.Δ.Υ. είναι υποχρεωμένη να προχωρήσει στον αναπληρωματικό διορισμό του. Επιπρόσθετα η καθ΄ ης η αίτηση υποβάλλει ότι η γνωμοδότηση της Νομικής Υπηρεσίας ήταν ορθή, η πείρα του αιτητή ως καθηγητή ή βοηθού καθηγητή στο πανεπιστήμιο όπου φοιτούσε για το μεταπτυχιακό του δίπλωμα δεν μπορεί να θεωρηθεί ως πείρα που απαιτείται από το σχετικό σχέδιο υπηρεσίας και επομένως ορθά κρίθηκε πως ο αιτητής δεν κατείχε τα απαιτούμενα προσόντα για να διοριστεί στην προαναφερόμενη θέση και αποκλείστηκε. Είναι η θέση της καθ΄ ης η αίτηση, επίσης, ότι αυτή προέβη σε δέουσα έρευνα και δεν ενήργησε απλά στη βάση της γνωμοδότησης της Νομικής Υπηρεσίας.
Εξέτασα με προσοχή όλα τα ενώπιόν μου στοιχεία και κατέληξα στα εξής συμπεράσματα:
(α) Αναφορικά με την προδικαστική ένσταση, η νομολογία καθορίζει ότι εφόσον ένα πρόσωπο συστήνεται από την αρμόδια Αρχή για αναπληρωματικό διορισμό και κατέχει τα προσόντα της θέσης, η Ε.Δ.Υ. είναι υποχρεωμένη να προχωρήσει στον αναπληρωματικό διορισμό και δεν έχει οποιαδήποτε διακριτική εξουσία για το θέμα (Δέστε: Georghiou & Others v. Republic (1988) 3 C.L.R. 678, Republic v. Mylonas (1985) 3 C.L.R. 1608 και την απόφαση στην Προσφυγή 1028/04, Χ΄΄ Χάννας ν. Δημοκρατίας, ημερ. 12.9.05). Στην προκείμενη περίπτωση η σύσταση της αρμόδιας Αρχής ήταν όπως διοριστούν εκ περιτροπής και ανά διμηνία ο αιτητής και το ενδιαφερόμενο πρόσωπο. Η Ε.Δ.Υ. εξέτασε κατά πόσο ο αιτητής και το ενδιαφερόμενο πρόσωπο είχαν τα απαιτούμενα προσόντα, σύμφωνα με το σχέδιο υπηρεσίας, και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το μεν ενδιαφερόμενο πρόσωπο είχε τα απαιτούμενα προσόντα, ο δε αιτητής δεν τα είχε. Κατά συνέπεια προχώρησε στο διορισμό του ενδιαφερομένου προσώπου, αποκλειστικά, ενώ απέκλεισε τον αιτητή. Εκτιμώ πως ορθά ενήργησε η Ε.Δ.Υ. και οι ενέργειες της δεν μπορούν να θεωρηθούν ως μεμπτές. ΄Ομως η προδικαστική ένσταση δεν μπορεί να γίνει δεκτή, καθότι εκείνο που ερεύνησε και έκρινε η Ε.Δ.Υ., δηλαδή το κατά πόσον ο αιτητής κατείχε τα απαραίτητα προσόντα, για να διοριστεί, εκ περιτροπής, στην προαναφερόμενη θέση, υπόκειται κατά την κρίση μου, στον αναθεωρητικό έλεγχο του Ανωτάτου Δικαστηρίου.
(β) Η θέση του αιτητή ότι η καθ΄ ης η αίτηση ενήργησε χωρίς να προβεί στη δέουσα έρευνα αναφορικά με τα προσόντα του αιτητή και βασίστηκε, κατά τρόπο δέσμιο, στη γνωμοδότηση της Νομικής Υπηρεσίας, κατά την κρίση μου δεν ευσταθεί. Θεωρώ ότι η καθ΄ ης η αίτηση προέβη σε δέουσα έρευνα. Κατ΄ αρχήν ζήτησε επιπρόσθετα στοιχεία από την αρμόδια Αρχή αναφορικά με τα προσόντα και ιδιαίτερα τη μεταπτυχιακή πείρα του αιτητή. Αφού εξασφάλισε τα επιπρόσθετα στοιχεία, προχώρησε και ζήτησε γνωμοδότηση της Νομικής Υπηρεσίας για την ερμηνεία νομικού όρου, όπως είχε καθήκον να πράξει. Αφού εξασφάλισε τη γνωμοδότηση της Νομικής Υπηρεσίας, η καθ΄ ης η αίτηση είχε ενώπιον της ολοκληρωμένη εικόνα της κατάστασης και ενήργησε με βάση την ολοκληρωμένη αυτή εικόνα εγκρίνοντας το διορισμό του ενδιαφερομένου προσώπου αποκλειστικά και αποκλείοντας τον αιτητή. Δεν υπάρχει οτιδήποτε το μεμπτό ή το λανθασμένο στις ενέργειες της καθ΄ ης η αίτηση.
(γ) Όσον αφορά τη γνωμοδότηση της Νομικής Υπηρεσίας αναφορικά με τη δεκαετή τουλάχιστο μεταπτυχιακή πείρα που απαιτείται από το σχέδιο υπηρεσίας θεωρώ ότι η γνωμοδότηση της Νομικής Υπηρεσίας ήταν ορθή. Η γνωμοδότηση συνίστατο στο ότι ο αιτητής δεν πληροί τη σχετική πρόνοια του σχεδίου υπηρεσίας για δεκαετή πείρα σε υπεύθυνη θέση κλπ. καθότι υπηρετεί μόνο για επτά έτη στο Κέντρο Παραγωγικότητας. Σύμφωνα με τη γνωμοδότηση, η πείρα που ο αιτητής απέκτησε σε εργασία, κατά τη διάρκεια των μεταπτυχιακών του σπουδών, δεν μπορεί να θεωρηθεί ως πείρα σε υπεύθυνη θέση, όπως απαιτεί στο σχετικό σχέδιο υπηρεσίας. Σχετική αναφορά έγινε στην υπόθεση HadjiSavva v. Republic (1982) 3 C.L.R. 76 όπου λέχθηκε, μεταξύ άλλων, ότι πείρα είναι οι πρακτικές γνώσεις που αποκτούνται από την εκτέλεση συγκεκριμένου είδους εργασίας. Η μακρά υπηρεσία δεν αποτελεί το μόνο οδηγό της πείρας. Η ένταση με την οποία κάποιος καταπιάνεται με ένα συγκεκριμένο τομέα εργασίας και τα αποτελέσματα της δουλειάς του, είναι ίσοι αν όχι και πιο σπουδαίοι δείκτες της πείρας. Είναι γι΄ αυτούς του λόγους που η πείρα δεν καταγράφεται σαν ξεχωριστός παράγοντας τον οποίον το διορίζον σώμα θα λάβει υπόψη. Η πείρα αντανακλάται όχι μόνον από τη διάρκεια της υπηρεσίας αλλά και από την αξία.
Έχοντας κατά νουν τις προαναφερόμενες αρχές και το γεγονός ότι ο αιτητής δεν είχε το προσόν της δεκαετούς μεταπτυχιακής πείρας, όπως προνοείτο από το σχετικό σχέδιο υπηρεσίας, αλλά ότι προσπάθησε να συμπληρώσει την επταετή πείρα του με την πενταετή πείρα που απέκτησε, εργαζόμενος ως καθηγητής ή βοηθός καθηγητής στο πανεπιστήμιο όπου ταυτόχρονα φοιτούσε για τα μεταπτυχιακά του διπλώματα, θεωρώ τη γνωμοδότηση της Νομικής Υπηρεσίας για το ζήτημα αυτό ως απόλυτα ορθή και την υιοθετώ. Κατά την εκτίμησή μου, η οποιαδήποτε πείρα απέκτησε ο αιτητής, εργαζόμενος ταυτόχρονα ως καθηγητής ή βοηθός καθηγητής στο πανεπιστήμιο όπου έκανε τις μεταπτυχιακές του σπουδές, δεν μπορεί να θεωρηθεί ως «μεταπτυχιακή» πείρα.
Για τους λόγους που προσπάθησα να εξηγήσω εκτιμώ ότι η προσβαλλόμενη απόφαση δεν είναι μεμπτή για οποιοδήποτε από τους προβληθέντες λόγους. Κατά συνέπεια η προσφυγή απορρίπτεται, με έξοδα εις βάρος του αιτητή.
Μ.Μ. ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ,
Δ.
/ΕΑΠ.