|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 69/2006)
15 Μαΐου, 2007
[ΝΙΚΟΛΑЇΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
PAVLOS PH. VARELLAS TRADING CO.
LIMITED,
Αιτητές,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΤΕΛΩΝΕΙΩΝ,
Καθ΄ων η αίτηση.
_______________
Ευδ. Μ. Μυριανθεύς, για τους Αιτητές.
Στ. Θεοδούλου, Ανωτ. Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για Γεν. Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, για τους Καθ΄ων η αίτηση.
________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Με την παρούσα προσφυγή οι αιτητές προσβάλλουν την απόφαση του Διευθυντή του Τμήματος Τελωνείων με την οποία επιβλήθηκε στις 3.11.2005, φόρος κατανάλωσης ύψους £3.897,00 για τελωνισθέν μεταχειρισμένο όχημα τύπου Mercedes E200 με βάση τον κυβισμό του.
Οι αιτητές είναι εταιρεία περιορισμένης ευθύνης εγγεγραμμένη στην Κύπρο και ασχολούνται με τις εισαγωγές μεταχειρισμένων οχημάτων. Στις 29.9.2004 μετέφεραν από το Ηνωμένο Βασίλειο, με σκοπό τη μεταπώλησή του, το συγκεκριμένο μεταχειρισμένο αυτοκίνητο. Κατά τον τελωνισμό του στις 3.11.2005, οι καθ΄ων η αίτηση τους πληροφόρησαν ότι υπολόγισαν τον φόρο κατανάλωσης ως ανωτέρω, εφαρμόζοντας τις πρόνοιες του περί Φόρων Κατανάλωσης Νόμου του 2004, Ν.91(Ι)/2004, δηλαδή σύμφωνα με κλιμακούμενο φορολογικό συντελεστή με βάση τον κυβισμό του οχήματος, λαμβάνοντας υπ΄ όψιν την καθοριζόμενη έκπτωση, στη συγκεκριμένη περίπτωση 20%, αναλόγως της ηλικίας του. Ο φόρος καταβλήθηκε υπό διαμαρτυρία και οι αιτητές καταχώρησαν την παρούσα προσφυγή.
Μεταξύ άλλων οι αιτητές υποστηρίζουν ότι οι σχετιζόμενες με την υπόθεση πρόνοιες του Νόμου και συγκεκριμένα τα άρθρα 4(1), 5(1), 100(2) και το Μέρος Β του Τέταρτου Παραρτήματος, είναι αντίθετες με το νυν άρθρο 90 εδάφιο 1 της Συνθήκης της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης. Αντίθετα, οι καθ΄ ων η αίτηση υποστηρίζουν ότι ενήργησαν δέσμια με βάση τις ισχύουσες πρόνοιες του Νόμου.
Κατά το στάδιο των διευκρινίσεων ενώπιόν μου στις 4.10.2006 ο δικηγόρος των καθ΄ων η αίτηση δήλωσε ότι μετά από μελέτη των σχετικών αποφάσεων του Δικαστηρίου Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (στο εξής το ΔΕΚ), και της κυπριακής νομολογίας, κατέληξε ότι πράγματι η εν λόγω νομοθεσία εν όλω ή εν μέρει αντίκειται προς το άρθρο 90 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης. Πληροφόρησε το Δικαστήριο ότι συμβούλεψε το Τμήμα Τελωνείων ανάλογα.
Σύμφωνα με το Τέταρτο Παράρτημα (άρθρο 100) Μέρος Β του Νόμου 91(Ι)/2004, για τα μεταχειρισμένα οχήματα τα οποία εισάγονται και τελωνίζονται μετά από συγκεκριμένη ημερομηνία, ο φόρος κατανάλωσης διαφοροποιείται με βάση την ηλικία του οχήματος. Όταν το όχημα είναι ηλικίας μέχρι ενός έτους αφαιρείται ποσό φόρου ίσο προς 15% του αναλογούντος φόρου, ενώ, αν το όχημα, κατά το χρόνο εισαγωγής του, είναι ηλικίας άνω του ενός έτους και μέχρι 3 ετών αφαιρείται ποσό φόρου ίσο προς το 20% του αναλογούντος φόρου. Αν τέλος το όχημα κατά το χρόνο εισαγωγής του είναι άνω των 5 ετών επιβάλλεται πρόσθετη επιβάρυνση ίση με το 25% του αναλογούντος φόρου.
Το άρθρο 90 της Συνθήκης της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης (το οποίο προηγουμένως ήταν το άρθρο 95), στο βαθμό που επηρεάζει την παρούσα υπόθεση καθορίζει:
«Κανένα κράτος μέλος δεν επιβάλλει άμεσα ή έμμεσα στα προϊόντα άλλων κρατών μελών εσωτερικούς φόρους οποιαδήποτε φύσεως, ανώτερους από εκείνους που επιβαρύνουν άμεσα ή έμμεσα τα ομοειδή εθνικά προϊόντα.
Κανένα κράτος μέλος δεν επιβάλλει στα προϊόντα των άλλων κρατών μελών εσωτερικούς φόρους, η φύσις των οποίων οδηγεί έμμεσα στην προστασία άλλων προϊόντων».
Το θέμα δεν είναι κενοφανές στα κυπριακά δικαστήρια. Σε αριθμό υποθέσεων (Τριφύλλης ν. Τμήματος Τελωνείων, Υποθ. Αρ. 1161/2004, ημερ. 26.5.2006, Pavlos Ph. Varellas Trading Co Ltd v. Δημοκρατίας, Υποθ. Αρ. 336/05, ημερ. 6.9.2006 και Pavlos Ph. Varellas Trading Co Ltd v. Δημοκρατίας, Υποθ. Αρ. 325/2005, ημερ. 21.12.2006) κρίθηκε ότι η αξία ενός μεταχειρισμένου οχήματος δεν κρίνεται μόνο με βάση την ηλικία του. Σημαντικό κριτήριο είναι και άλλοι παράγοντες, όπως για παράδειγμα τα χιλιόμετρα που έχει ήδη διανύσει, η μηχανική και η γενική του κατάσταση. Ως αποτέλεσμα, η μείωση του ποσού του φόρου σε προκαθορισμένα ποσοστά που έχουν καθοριστεί με μόνο κριτήριο την ηλικία του οχήματος, να αντίκειται στο άρθρο 90 της Συνθήκης.
Παρόμοιες είναι και οι αποφάσεις του ΔΕΚ στις υποθέσεις Nunes Tadeu C345/93, Συλλογή της Νομολογίας του Δικαστηρίου 1995, σελ. 1-479, Antonio Gomes Valente C393/98, Συλλογή της Νομολογίας του Δικαστηρίου 2001, σελ. 1-1327. Κρίθηκε ότι η εκ μέρους κράτους μέλους είσπραξη φόρου επί των μεταχειρισμένων αυτοκινήτων προέλευσης άλλου κράτους μέλους αντιβαίνει προς το άρθρο 90 της Συνθήκης της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης, όταν το ποσό του φόρου, υπολογιζόμενο χωρίς να λαμβάνεται υπ΄ όψιν η πραγματική απόσβεση της αξίας του οχήματος, υπερβαίνει το ποσό του κατάλοιπου του φόρου που παραμένει ενσωματωμένο στην αξία των ομοειδών μεταχειρισμένων αυτοκινήτων που είναι ήδη εγγεγραμμένα στα μητρώα του πρώτου κράτους.
Στην υπόθεση Antonio Gomes Valente, ανωτέρω, κρίθηκε ότι το άρθρο 90 της Συνθήκης επιτρέπει μεν σε κράτος μέλος να εφαρμόζει επί των εισαγομένων από άλλα κράτη μέλη μεταχειρισμένων οχημάτων σύστημα φορολόγησης κατά το οποίο η απόσβεση της πραγματικής αξίας των εν λόγω οχημάτων υπολογίζεται κατά τρόπο γενικό και αφηρημένο, βάσει αντικειμενικών κριτηρίων και κλιμάκων οριζομένων με νομοθετική, κανονιστική ή διοικητική διάταξη, αλλά μόνο υπό τον όρο ότι τα εν λόγω κριτήρια ή κλίμακες εγγυώνται ότι το ποσό του φόρου δεν θα υπερβαίνει το ποσό του κατάλοιπου του φόρου που παραμένει ενσωματωμένο στην αξία των ομοειδών μεταχειρισμένων αυτοκινήτων οχημάτων που είναι ήδη εγγεγραμμένα στα μητρώα του οικείου κράτους.
Συμφωνώ κι΄ εγώ με την πιο πάνω αντιμετώπιση. Η νομοθετική πρόνοια του Τέταρτου Παραρτήματος του Νόμου η οποία προβλέπει προκαθορισμένα ποσοστά μείωσης του φόρου, τα οποία καθορίζονται μόνο με βάση την ηλικία του οχήματος, δεν συνάδει με το άρθρο 90 της Συνθήκης της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης και κατά συνέπεια δεν μπορεί να εφαρμοστεί.
Η προσφυγή επιτυγχάνει και η προσβαλλόμενη πράξη ακυρώνεται, με έξοδα εναντίον των καθ΄ ων η αίτηση.
Φρ. Νικολαΐδης, Δ.
/ΜΔ