ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Συνεκδικαζόμενες Υποθέσεις Αρ. 192/2005, 271/2005)
16 Ιανουαρίου, 2007
[ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
(Υπόθεση Αρ. 192/2005)
ΑΝΝΑ ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΟΥ,
Αιτήτρια,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 271/2005)
ΜΑΡΟΥΛΑ ΘΕΟΔΟΤΟΥ,
Αιτήτρια,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
____________________________
Α.Σ. Αγγελίδης, για τις Αιτήτριες.
Γ. Χατζηχάννα, Νομικός Λειτουργός, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα,
για τους Καθ' ων η αίτηση.
Π. Κυπριανού, για το Ενδιαφερόμενο Μέρος 1.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ.: Με τις προσφυγές 192/2005 και 271/2005 που έχουν συνεκδικαστεί, η Άννα Γαβριηλίδου και Μαρούλα Θεοδότου (οι αιτήτριες) προσβάλλουν την εγκυρότητα της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (η Ε.Δ.Υ.) με την οποία η Ελένη Παντελή (ενδιαφερόμενο μέρος) προήχθη στη θέση Ιδρυματικού Λειτουργού 1ης Τάξης στις Υπηρεσίες Κοινωνικής Ευημερίας.
(α) Τα γεγονότα.
Η επίδικη θέση του Ιδρυματικού Λειτουργού 1ης Τάξης είναι θέση προαγωγής και η διεκδίκησή της προϋποθέτει μεταξύ άλλων προσόντων, δεκαετή τουλάχιστον υπηρεσία στη θέση Ιδρυματικού Λειτουργού ή/και στις προηγούμενες θέσεις Ιδρυματικού Λειτουργού 2ης και 3ης Τάξης και Παιδοκόμου, από την οποία πενταετή τουλάχιστον υπηρεσία στην Κλίμακα Α7.
Κατά την εξέταση της πλήρωσης της θέσης η Ε.Δ.Υ. δεν υιοθέτησε τη σύσταση της Αναπληρώτριας Διευθύντριας των Υπηρεσιών Κοινωνικής Ευημερίας, η οποία σύστησε την υποψήφια Ανθούλα Μεταξά, αλλά κατόπιν δικής της αξιολόγησης επέλεξε για προαγωγή το ενδιαφερόμενο μέρος με την πιο κάτω αιτιολογία:
"Επιλέγοντας την Παντελή Ελένη αντί της Μεταξά Ανθούλας που συστήθηκε από την Αναπληρώτρια Διευθύντρια, η Επιτροπή έλαβε υπόψη ότι αυτή υπερέχει της Μεταξά σε αρχαιότητα, κατά δύο χρόνια στην παρούσα τους θέση, είναι ίση με αυτή σε αξία, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις ετήσιες αξιολογήσεις των υποψηφίων, με έμφαση στα τελευταία χρόνια στα οποία αποδίδεται μεγαλύτερη βαρύτητα, αξιολογηθείσα, όπως και η Μεταξά, ως καθόλα εξαίρετη, και υπερέχει αυτής σε προσόντα, διότι διαθέτει πτυχίο Νηπιαγωγού, το οποίο αν και δεν απαιτείται από το Σχέδιο Υπηρεσίας ούτε αποτελεί πλεονέκτημα ή πρόσθετο προσόν, είναι σχετικό με τα καθήκοντα της θέσης και, ως εκ τούτου, του απέδωσε το ανάλογο βάρος, συνεκτιμώντας το με τα υπόλοιπα στοιχεία κρίσης.
Συγκρινόμενη με τους λοιπούς υποψηφίους, η Παντελή ουδενός υστερεί ή/και υπερέχει σε αξία και υπερέχει ή δεν υστερεί σε προσόντα. Σ' ό,τι αφορά την αρχαιότητα, η Επιτροπή δεν παρέλειψε να λάβει υπόψη ότι ορισμένες υποψήφιες, που δεν επιλέγηκαν, προηγούνται της επιλεγείσας σε αρχαιότητα στην παρούσα τους θέση. Συγκεκριμένα, η Κοντού Ερασμία προηγείται κατά εννιά χρόνια, η Νικολαϊδου Γεωργία κατά επτά περίπου χρόνια, η Φράγκου Μαρία κατά τέσσερα χρόνια και η Θεοδότου-Χαραλαμπίδου Μαρούλα κατά τριάμισι χρόνια, αυτές όμως υστερούν σε αξία, οι δε Φράγκου και Θεοδότου-Χαραλαμπίδου υστερούν και σε προσόντα."
(β) Οι λόγοι των προσφυγών.
Με τις παρούσες προσφυγές οι αιτήτριες ισχυρίζονται ότι η πιο πάνω απόφαση είναι παράνομη γιατί,
(i) Οι υπηρεσιακές αξιολογήσεις της αιτήτριας Μαρούλας Θεοδότου για τα έτη 1999-2001 δεν ήταν αντικειμενικές,
(ii) Η σύσταση της Αν. Διευθύντριας ήταν παράνομη,
(iii) Αγνοήθηκαν τα πρόσθετα προσόντα της αιτήτριας Άννας Γαβριηλίδου και
(iv) Η απόφαση της Ε.Δ.Υ. είναι αναιτιολόγητη και αντίθετη με τα στοιχεία των φακέλων.
(i) Οι υπηρεσιακές εκθέσεις της Μαρούλας Θεοδότου δεν ήταν αντικειμενικές.
Έχει υποβληθεί εκ μέρους της αιτήτριας ότι οι υπηρεσιακές εκθέσεις για τα χρόνια 1999-2001 δεν ήταν αντικειμενικές γιατί δεν εξετάστηκαν ουσιαστικά οι ενστάσεις που είχε υποβάλει εναντίον της βαθμολογίας σε συγκεκριμένα στοιχεία.
Στην παρούσα περίπτωση η αιτήτρια είχε υποβάλει μέσω του δικηγόρου της γραπτές παραστάσεις ζητώντας την αναθεώρηση των αξιολογήσεων των κριτηρίων στα οποία δεν είχε κριθεί εξαίρετη, τόσο για το 1999 όσο και για το 2000 και το 2001. Οι ενστάσεις εξετάστηκαν και απορρίφθηκαν από την ομάδα αξιολόγησης, η οποία και στις τρεις περιπτώσεις ενημέρωσε γραπτώς την αιτήτρια σύμφωνα με τις πρόνοιες του Κανονισμού 10 των περί Δημόσιας Υπηρεσίας (Αξιολόγηση Υπαλλήλων) Κανονισμών του 1990-1999. Ακολούθως η αιτήτρια απευθύνθηκε στην Ε.Δ.Υ. αμφισβητώντας την απόφαση της ομάδας αξιολόγησης. Η Ε.Δ.Υ. αφού εξέτασε και η ίδια το ζήτημα κατέληξε ότι οι εκθέσεις του 2000 και του 2001 είχαν συνταχθεί νομότυπα και ότι οι παραστάσεις υποβλήθηκαν μέσα στα πλαίσια της προβλεπόμενης διαδικασίας και εξετάστηκαν με βάση τους σχετικούς Κανονισμούς. Επομένως, η ίδια δεν είχε αρμοδιότητα να παρέμβει στην αξιολόγηση, ούτε να εξετάσει την ουσία των παραπόνων της αιτήτριας.
Η εισήγηση της αιτήτριας απορρίπτεται.
(ii) Η σύσταση της Διευθύντριας.
Και οι δύο αιτήτριες ισχυρίζονται ότι η σύσταση της Αναπληρώτριας Διευθύντριας με την οποία συνέστηνε την Ανθούλα Μεταξά είναι αναιτιολόγητη, γιατί δεν αναφέρεται στις πηγές και το περιεχόμενο των πληροφοριών που λήφθηκαν από τους προϊστάμενους των υποψηφίων, επαναλαμβάνει τα στοιχεία των φακέλων και γιατί η Αν. Διευθύντρια υιοθέτησε διαφορετικό μέτρο κρίσης αφού σε μια άλλη διαδικασία προαγωγής στη θέση Ιδρυματικού Λειτουργού 1ης Τάξης, που είχε γίνει την ίδια μέρα, είχε συστήσει το ίδιο πρόσωπο με κριτήριο την αξία και όχι την αρχαιότητα όπως στην παρούσα διαδικασία.
Έχει επανειλημμένα τονιστεί από το Ανώτατο Δικαστήριο ότι δεν υπάρχει υποχρέωση καταγραφής των στοιχείων και αποκάλυψης των ονομάτων των προσώπων από τα οποία παίρνει τις πληροφορίες του ο προϊστάμενος του υποψήφιου. (Βλ. μεταξύ άλλων Γεωργιάδου ν. Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 2480 και Μεστάνας ν. Δημοκρατίας (2001) 3 Α.Α.Δ. 213). Έχει επίσης νομολογικά καθιερωθεί ότι ο προϊστάμενος δεν είναι αναγκασμένος να αναφερθεί σε όλους τους υποψήφιους ή σε υποψήφιους που δεν επιθυμεί να συστήσει (Καψοσιδέρης ν. Δημοκρατίας (1995) 3 Α.Α.Δ. 170). Επιπρόσθετα στην παρούσα προσφυγή η Ε.Δ.Υ. αποφάσισε να μην υιοθετήσει τη σύσταση, κρίνοντας ότι το ενδιαφερόμενο μέρος ήταν καταλληλότερη της συστηθείσας, αφού υπερείχε κατά δύο περίπου έτη σε αρχαιότητα, ήταν ίση με τη συστηθείσα στο κριτήριο της αξίας και επιπλέον διέθετε το επιπρόσθετο ακαδημαϊκό προσόν του Πτυχίου Νηπιαγωγού.
Η απόφαση της Ε.Δ.Υ. να μην ακολουθήσει τη σύσταση βρίσκεται μέσα στα νομικά και νομολογικά πλαίσια. Όταν οι υποψήφιοι είναι περίπου ισότιμοι σε αξία, η αρχαιότητα ως ένα από τα τρία νομοθετημένα κριτήρια μπορεί να αποτελέσει και λόγο για απόκλιση από τη σύσταση του Προϊστάμενου (Δημοκρατία ν. Σταύρου (1993) 3 Α.Α.Δ. 71, 79 και Μουρτζή ν. Δημοκρατίας (2001) 3 Α.Α.Δ. 915).
Η κατ' ισχυρισμό διαφοροποίηση της θεμελιακής βάσης της σύστασης της Αν. Διευθύντριας σε άλλη ξεχωριστή προαγωγική διαδικασία, δεν μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο εξέτασης μέσα στα πλαίσια της παρούσας προσφυγής.
Η σχετική εισήγηση απορρίπτεται.
(iii) Τα πρόσθετα προσόντα της Άννας Γαβριηλίδου.
Έχει υποβληθεί εκ μέρους της αιτήτριας Άννας Γαβριηλίδου ότι η Ε.Δ.Υ. παρέλειψε να διενεργήσει τη δέουσα έρευνα σχετικά με τα δύο πρόσθετα προσόντα της και πιο συγκεκριμένα το Πτυχίο του Τμήματος Ξενοδοχειακής - Επισιτιστικής Τέχνης (Σχολή Τουριστικών Επαγγελμάτων Ελλάδας) και το Πτυχίο Κοινωνικής Εργασίας (Ανώτερη Σχολή Κοινωνικής Εργασίας - Διακονισσών Ελλάδας) τα οποία είναι απόλυτα σχετικά με τα καθήκοντα και τις ευθύνες του σχεδίου υπηρεσίας της επίδικης θέσης.
Η πιο πάνω εισήγηση παρέμεινε ατεκμηρίωτη. Η Ε.Δ.Υ. είχε ενώπιον της κατάλογο στον οποίο περιλαμβάνονταν τα προσόντα της αιτήτριας και του ενδιαφερόμενου μέρους. Σημειώνεται ότι και οι δύο κατείχαν τα προσόντα που απαιτεί το σχέδιο υπηρεσίας. Το ενδιαφερόμενο μέρος κατείχε ως πρόσθετο προσόν το Πτυχίο Νηπιαγωγού, Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων Ελλάδας, όμως τόσο αυτό όσο και τα προσόντα της αιτήτριας που προαναφέρθηκαν δεν μπορούσαν να έχουν αποφασιστική σημασία αφού το σχέδιο υπηρεσίας της επίδικης θέσης δεν τα είχε αναγάγει σε πλεονέκτημα. Όπως τονίστηκε στην Πούρος κ.ά. ν. Χατζηστεφάνου κ.ά. (2001) 3 Α.Α.Δ. 374, 395-396:
"Καταλήγουμε ότι τα πρόσθετα, μη προβλεπόμενα από το σχέδιο υπηρεσίας προσόντα, λαμβάνονται υπόψη εφόσον είναι συναφή προς τα καθήκοντα της θέσης. Απόκειται πια στην αρμόδια αρχή να τα αξιολογήσει και να σταθμίσει την κατά περίπτωση σημασία τους, αποφεύγοντας δύο άκρα: αφενός να μην είναι η βαρύτητα υπερβολική ώστε να φτάνει στο σημείο απόδοσης έκδηλης υπεροχής και, αφετέρου, να μην είναι εντελώς οριακή, όπως θα ήταν, αν τα πρόσθετα προσόντα δεν είχαν σχέση με τα καθήκοντα της θέσης. Μέσα σε αυτά τα όρια, το Δικαστήριο δεν επεμβαίνει σε ό,τι αφορά την αξιολόγηση και στάθμιση στοιχείων και παραγόντων.
.......................................................................................................
Για να μπορεί το μεταπτυχιακό, στο ανώτατό του όριο, να έχει μεγάλη σημασία, θα πρέπει να προβλέπεται στο σχέδιο υπηρεσίας ως πλεονέκτημα. Θεωρούμε επομένως πως η Ε.Δ.Υ., η οποία καθώς φαίνεται δεν προέβη αναφορικά με αυτό το ζήτημα σε ουσιαστικές διακρίσεις, κινήθηκε μέσα σε εύλογα όρια."
Αναφορικά με τη διεξαγωγή της δέουσας έρευνας σημειώνεται ότι η Ε.Δ.Υ. είχε συνεκτιμήσει και αξιολογήσει όλα τα κριτήρια μέσα στα οποία περιλαμβάνονταν και τα προσόντα των υποψηφίων και το περιεχόμενο των φακέλων, από τα οποία δεν προκύπτει ότι η αιτήτρια είχε πλεονέκτημα έναντι του ενδιαφερόμενου μέρους.
Συνακόλουθα η σχετική εισήγηση απορρίπτεται.
(iv) Η απόφαση της Ε.Δ.Υ. είναι αναιτιολόγητη και αντίθετη με τα στοιχεία των φακέλων.
Έχει υποβληθεί εκ μέρους και των δύο αιτητριών ότι η Ε.Δ.Υ. δεν προέβηκε σε συγκριτική αναφορά των αιτητριών με το ενδιαφερόμενο μέρος, ότι δεν εξειδίκευσε τους λόγους της επιλογής του ενδιαφερόμενου μέρους και ότι οι ίδιες υπερείχαν του ενδιαφερόμενου μέρους.
Μια προσεκτική εξέταση των στοιχείων των σχετικών φακέλων δείχνει ότι οι αιτήτριες δεν είχαν έκδηλη υπεροχή. Από τις εκθέσεις των επτά τελευταίων χρόνων (1997-2003) προκύπτει ότι το ενδιαφερόμενο μέρος είναι ισότιμο στην αξία με την αιτήτρια Άννα Γαβριηλίδου, αφού συγκεντρώνουν από 54 "εξαίρετα" και 2 "πολύ ικανοποιητικά", ενώ υπερέχει της αιτήτριας Μαρούλας Θεοδότου που κατά την ίδια περίοδο αποκόμισε 51 "εξαίρετα", 4 "πολύ ικανοποιητικά" και 1 "ικανοποιητικά". Ως προς τα προσόντα είχαν και οι τρεις τα προσόντα του σχεδίου υπηρεσίας και κάποια επιπρόσθετα προσόντα η αιτήτρια Γαβριηλίδου και το ενδιαφερόμενο μέρος.
Η αρχαιότητα ευνοεί ουσιαστικά κατά τριάμισι περίπου χρόνια την αιτήτρια Θεοδότου, όμως το προβάδισμα αυτό θα είχε αποφασιστική σημασία εάν η Θεοδότου ήταν ίση σε αξία με την επιλεγείσα. Από την άλλη, το ενδιαφερόμενο μέρος που δεν υστερεί σε προσόντα και αξία έναντι της αιτήτριας Γαβριηλίδου, ήταν αρχαιότερη αυτής κατά τέσσερα χρόνια.
Έχοντας υπόψη τα πιο πάνω έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η επίδικη απόφαση ήταν εύλογα επιτρεπτή και ότι οι αιτήτριες απέτυχαν να αποδείξουν ότι είχαν έκδηλη υπεροχή έναντι του ενδιαφερόμενου μέρους.
Οι προσφυγές απορρίπτονται με έξοδα σε βάρος των αιτητριών.
Τ. ΗΛΙΑΔΗΣ,
Δ.
/ΔΓ