|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2005) 4 ΑΑΔ 839
26 Οκτωβρίου, 2005
[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΤΟΥΛΑ ΚΟΥΛΟΥΜΟΥ,
Αιτήτρια,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 144/2004)
Δημόσιοι Υπάλληλοι ― Προαγωγές ― Προσόντα ― Περιστάσεις ακυρότητας της επίδικης προαγωγής στη θέση Διευθυντή Υπηρεσιών Κοινωνικής Ευημερίας, λόγω ελλείψεως απαιτούμενου ακαδημαϊκού προσόντος.
Η αιτήτρια ζήτησε με την προσφυγή της, την ακύρωση της κατ' επανεξέταση προαγωγής του ενδιαφερομένου μέρους στη θέση Διευθυντή Υπηρεσιών Κοινωνικής Ευημερίας.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση, αποφάσισε ότι:
Το βασικό επιχείρημα της αιτήτριας πως η ΕΔΥ ουσιαστικά δημιούργησε πανεπιστημιακό ή ισοδύναμο προσόν εκ του μη όντος, είναι ορθό. Στη βάση του σχεδίου υπηρεσίας απαιτείτο τέτοιο αυτοτελές προσόν, ως πρώτος καταληκτικός τίτλος πανεπιστημιακού επιπέδου, που δεν πρέπει να είναι μεταπτυχιακός ή διδακτορικός, και τέτοιος δεν υπήρχε. Η σύνθεση δε που επιχειρήθηκε ήταν σαφώς ανεπίτρεπτη.
Η κρίση της ΕΔΥ πως η ενδιαφερόμενη ικανοποιούσε τις πρόνοιες του σχεδίου υπηρεσίας στερείται νόμιμου ερείσματος και στοιχειοθετείται λόγος ακυρότητας.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Κούλουμου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (2002) 4 Α.Α.Δ. 49,
Παπασάββα ν. Κούλουμου (2005) 3 Α.Α.Δ. 235,
Κούλουμου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Υπόθ. Αρ. 337/02, ημερ. 12.9.2003.
Προσφυγή.
Α. Κωνσταντίνου, για την Aιτήτρια.
Δ. Κούσιου-Χρυσανδρέα, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Kαθ' ων η αίτηση.
Α. Σ. Αγγελίδης, για το Eνδιαφερόμενο Πρόσωπο Ε. Παπασάββα.
Cur. adv. vult.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Η πρώτη απόφαση της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (ΕΔΥ) για προαγωγή της Ε. Παπασάββα (η Ενδιαφερόμενη) στη θέση Διευθυντή Υπηρεσιών Κοινωνικής Ευημερίας ακυρώθηκε επειδή, όπως κρίθηκε πρωτοδίκως και κατ' έφεση, δεν είχε τα προσόντα της θέσης. Το σχέδιο υπηρεσίας απαιτούσε πανεπιστημιακό τίτλο ή ισοδύναμο δίπλωμα στην κοινωνιολογία ή στις κοινωνικές επιστήμες ή άλλο κατάλληλο τίτλο. Η ενδιαφερόμενη δεν είχε τέτοιο δίπλωμα ή τίτλο. Είχε μεταπτυχιακό (ΜΑ in Social and Community Work Studies) και διδακτορικό (Phd in Applied Social Studies) και η πρόνοια των Κανονισμών 2 και 3 των περί Σχεδίων Υπηρεσίας (Γενικών) Κανονισμών του 1995 (Σ.Υ. 11/95) που τα εξομοιώνει για τέτοιους σκοπούς, δεν επηρέαζε σχέδια υπηρεσίας όπως το ισχύον στην περίπτωση. (Βλ. Τούλα Κούλουμου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (2002) 4 Α.Α.Δ. 49 και Eυανθία Παπασάββα ν. Τούλας Κούλουμου (2005) 3 Α.Α.Δ. 235)
Η δεύτερη απόφαση της ΕΔΥ για προαγωγή της ενδιαφερόμενης στη θέση ακυρώθηκε ουσιαστικά για τον ίδιο λόγο. Όπως αναφέρεται στην ακυρωτική απόφαση, "η ΕΔΥ έκρινε και πάλι ότι το ενδιαφερόμενο πρόσωπο κατείχε Πανεπιστημιακό δίπλωμα ή ισότιμο προσόν στους προβλεπόμενους τομείς" και 'αν θεωρήσουμε ότι η ΕΔΥ εξέλαβε οποιοδήποτε από τα μεταπτυχιακά του ενδιαφερομένου μέρους ως πανεπιστημιακό δίπλωμα η ερμηνεία που εδόθη δεν ήταν ορθή". (βλ. Τούλα Κούλουμου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Προσφυγή αρ. 337/02, ημερομηνίας 12.9.03.
Η τρίτη απόφαση της ΕΔΥ για προαγωγή στη θέση, κατά τη δεύτερη επανεξέταση, προσβάλλεται με την παρούσα και εγείρεται ως πρώτο το ζήτημα της κατοχής του απαιτούμενου ακαδημαϊκού προσόντος από την ενδιαφερόμενη.
Η ΕΔΥ αποτάθηκε προς το Bradford University και πήρε γραπτή απάντηση η οποία, αφού αναφέρεται στα προαπαιτούμενα για την απόκτηση των δυο τίτλων, όπως μεταφράζεται στα πρακτικά της ΕΔΥ, βεβαίωσε ως ακολούθως:
«...αν ληφθούν υπόψη και τα δύο πτυχία, η συνολική περίοδος φοίτησης ανέρχεται σε τουλάχιστον τέσσερα χρόνια, σε μεταπτυχιακό επίπεδο. Αν, στη συνέχεια, ληφθούν υπόψη και τα προσόντα που η Παπασάββα διαθέτει, μη πανεπιστημιακού επιπέδου, τότε το σύνολο όλων των πτυχίων της άνετα μπορεί να θεωρηθεί ως ισότιμο με τουλάχιστον πρώτο πτυχίο.»
Το βασικό επιχείρημα της αιτήτριας πως η ΕΔΥ ουσιαστικά δημιούργησε πανεπιστημιακό ή ισοδύναμο προσόν εκ του μή όντος, είναι ορθό. Στη βάση του σχεδίου υπηρεσίας αναζητούμε τέτοιο αυτοτελές προσόν, ως πρώτο καταληκτικό τίτλο πανεπιστημιακού επιπέδου, που δεν πρέπει να είναι μεταπτυχιακός ή διδακτορικός, και τέτοιος δεν υπήρχε. Η σύνθεση δε που επιχειρήθηκε ήταν σαφώς ανεπίτρεπτη. Ισχυρίζονται, βεβαίως, ενώπιον μου οι καθ' ων η αίτηση και η ενδιαφερόμενη πως δεν πρέπει να θεωρηθεί ότι είχε αυτό το νόημα η κατάληξη της ΕΔΥ. Ότι, δηλαδή, έκρινε πως το σύνολο των προσόντων της ενδιαφερόμενης συνέθετε πανεπιστημιακό ή ισοδύναμο. Τέτοια σύνθεση, όπως εξηγούν, προκύπτει από την απάντηση του πανεπιστημίου του Bradford, όχι όμως και από την κατάληξη της ΕΔΥ. Η εισήγησή τους είναι πως η ΕΔΥ, ασκώντας την αρμοδιότητά της, αφού προέβη στην έρευνα που και στην ακυρωτική απόφαση στην προσφυγή 337/02 θεωρήθηκε ότι χρειαζόταν, απλώς έκρινε πως η ενδιαφερόμενη είχε το απαιτούμενο προσόν.
Δε νομίζω ότι δικαιολογείται να λεχθούν πολλά. Ήταν σαφές από την αρχική διαδικασία, και ήταν σ' αυτή τη βάση που συζητήθηκε το θέμα, πως τίποτε από όσα κατείχε η ενδιαφερόμενη δεν ικανοποιούσε το σχέδιο υπηρεσίας. Γι' αυτό και η σημασία του ερωτήματος που εν τέλει απαντήθηκε δεσμευτικά με την απόφαση της Ολομέλειας. Πως, δηλαδή, δεν μπορούσε το μεταπτυχιακό ή το διδακτορικό να νομιμοποιήσει την ενδιαφερόμενη στη διεκδίκηση της θέσης. Ενώ τα άλλα, που απέκτησε προηγουμένως, ήταν και κατά την ίδια την ΕΔΥ εκτός συζήτησης αφού δεν ήταν πανεπιστημιακού επιπέδου. Η αναφορά στην προσφυγή 337/02 σε έρευνα που θα έπρεπε να διεξαχθεί, που προβάλλεται τώρα ως νομιμοποιητικό έρεισμα για το χειρισμό και την κατάληξη, παρανοήθηκε. Ήταν υποθετική και τελούσε υπό την προϋπόθεση ότι η ΕΔΥ, με την ασαφή αιτιολογία που είχε δώσει, δεδομένου ότι αν είχε εκλάβει οποιοδήποτε από τα μεταπτυχιακά ως πανεπιστημιακό θα είχε λάθος, θεώρησε κάποιο από τα μεταπτυχιακά του ενδιαφερομένου προσώπου ως ισοδύναμο προς πανεπιστημιακό δίπλωμα. Οπότε, ούτως ή άλλως, δημιουργείται κύκλος. Αν τα στοιχεία δεν ήταν δυνατό να αφήσουν ανοικτό τέτοιο ενδεχόμενο θα αναμενόταν διαπίστωση ότι το ένα ή το άλλο ή και τα δυο είχαν αυτό το χαρακτηριστικό. Ενώ ούτε το αποτέλεσμα της έρευνας ήταν δυνατό ευλόγως να οδηγήσει προς τέτοια κατεύθυνση αφού το πανεπιστήμιο Bradford είναι συμπέρασμα από τη συνολική αποτίμηση όλων των προσόντων που διατύπωσε και η ΕΔΥ δεν αναφέρθηκε σε οτιδήποτε συγκεκριμένο ως ανταποκρινόμενο στην απαίτηση για ισοδύναμο προσόν. Ζητούμενο ήταν πανεπιστημιακό ή ισοδύναμο προσόν και η κρίση πως η ενδιαφερόμενη "ικανοποιεί τις πρόνοιες του σχεδίου υπηρεσίας", με την συλλήβδην παραπομπή στην επιστολή του Bradford, στα λοιπά στοιχεία, στα ευρήματα του Ανωτάτου Δικαστηρίου, στο περιεχόμενο των φακέλων και στο ακαδημαϊκό υπόβαθρο της ενδιαφερομένης, αν δεν είναι απαράδεκτη προσπάθεια σύνθεσης ακαδημαϊκού προσόντος όπως είναι η εισήγηση της αιτήτριας, δεν είναι τίποτε.
Η κρίση της ΕΔΥ πως η ενδιαφερόμενη ικανοποιούσε τις πρόνοιες του σχεδίου υπηρεσίας στερείται νόμιμου ερείσματος και στοιχειοθετείται λόγος ακυρότητας. Τούτου δοθέντος δεν θα με απασχολήσουν οι ισχυρισμοί της αιτήτριας αναφορικά με τη συγκριτική τους καταλληλότητα.
Η προσφυγή επιτυγχάνει, με έξοδα. Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.