|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση Αρ.598/03
23 Νοεμβρίου, 2004
[ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ Τ0 ΑΡΘΡΟ 146 ΚΑΙ 19 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ
«Ο ΛΟΓΟΣ»
Αιτήτρια,
ν.
ΑΡΧΗΣ ΡΑΔΙΟΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ ΚΥΠΡΟΥ,
Καθ΄ης η Αίτηση.
______________
Χ. Κυθραιώτου, για Κ. Μιχαηλίδη και Α. Χατζηπαναγιώτου για την Αιτήτρια
Μ. Καλλιγέρου, για την Καθ΄ης η Αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Π. ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ.: Με την προσφυγή προσβάλλεται η απόφαση της Αρχής Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου (η Αρχή), ημερομηνίας 2.4.03, αρ. υπ. 111/2002(2), στην οποία ενσωματώθηκε προηγούμενη απόφαση της Αρχής, ημερομηνίας 12.2.03. Αφού κρίθηκε ότι ο τηλεοπτικός σταθμός της αιτήτριας εταιρείας παραβίασε τους Κανονισμούς 21(5), 21(6), 22(1) και 32(3)(α) των περί Ραδιοφωνικών και Τηλεοπτικών Σταθμών Κανονισμών του 2000 (ΚΔΠ 10/2000 - οι Κανονισμοί), επιβλήθηκε διοικητικό πρόστιμο ΛΚ 2.500.
Η αιτήτρια εταιρεία ήταν κατά τον ουσιώδη χρόνο ιδιοκτήτρια του τηλεοπτικού σταθμού «Ο ΛΟΓΟΣ».
Η Αρχή εξέτασε αυτεπάγγελτα πιθανές παραβάσεις από μέρους του σταθμού των Κανονισμών 21(5), 21(6), 22(1) και 32(3)(α). Λειτουργός που ανέλαβε τη διερεύνηση, ανέφερε σε σχετικό πόρισμα ότι διαπίστωσε πιθανές παραβάσεις των αναφερθέντων Κανονισμών, που προνοούν τα ακόλουθα:
«21. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
22 (1) Με βάση τα κριτήρια που αναφέρονται στους παρόντες Κανονισμούς δίνονται προειδοποιήσεις σχετικά με τη φύση της εκπομπής, είτε αυτή βρίσκεται χρονικά εντός της οικογενειακής ζώνης είτε εκτός. Η προειδοποίηση αυτή έχει τρεις μορφές -
(α) Γραπτή προειδοποίηση στον ημερήσιο τύπο και στα ραδιοτηλεοπτικά περιοδικά.
(β) ακουστική (λεκτική) πριν από την έναρξη της εκπομπής.
(γ) οπτική, με οπτική ένδειξη κάθε δέκα λεπτά στο κάτω αριστερό μέρος της οθόνης ως εξής:
32 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
(3) Απαγορεύεται -
(α) Η μετάδοση προγραμμάτων εντός οικογενειακής ζώνης που ενδέχεται να βλάψουν σοβαρά τη σωματική, πνευματική ή ηθική ανάπτυξη των ανηλίκων και ειδικότερα προγραμμάτων που περιέχουν ερωτικές σκηνές ή σκηνές βίας.»
Συγκεκριμένα η Αρχή διαπίστωσε ότι το επεισόδιο της σειράς «Βανίλια-Σοκολάτα», που μεταδόθηκε από το σταθμό την 2.8.02 στα πλαίσια της οικογενειακής ζώνης, μεταξύ των ωρών 10.30 - 12.00, και έφερε την ένδειξη (Κ) με την οποία κατατασσόταν στα προγράμματα κατάλληλα για όλη την οικογένεια, περιείχε ερωτική σκηνή που ήταν ενδεχόμενο να βλάψει σοβαρά τη σωματική, πνευματική ή ηθική ανάπτυξη των ανηλίκων.
Η Αρχή εξέτασε το πόρισμα και αποφάσισε να προωθηθεί η υπόθεση με ενημέρωση του σταθμού και πρόσκλησή του να δηλώσει κατά πόσο επιθυμούσε εκπρόσωπός του να παρευρεθεί κατά την εξέτασή της.
Οι δικηγόροι του σταθμού ανέφεραν με επιστολή τους ότι δεν παραβιάστηκαν οι αναφερθέντες Κανονισμοί. Δεν εξέφρασαν την επιθυμία να παρευρεθεί εκπρόσωπος του σταθμού κατά την εξέταση της υπόθεσης.
Η Αρχή, αφού μελέτησε τα ενώπιόν της στοιχεία, έκρινε ότι παραβιάστηκαν οι αναφερθέντες Κανονισμοί. Κοινοποίησε την απόφασή της στο σταθμό και τον κάλεσε να υποβάλει τις απόψεις του εγγράφως για σκοπούς επιβολής κυρώσεων.
Υποβλήθηκαν οι απόψεις του σταθμού με επιστολή των δικηγόρων του. Αναφέρθηκε πως ο υπεύθυνος για τον έλεγχο των προγραμμάτων απουσίαζε κατά την προβολή του εν λόγω επεισοδίου με άδεια λόγω καλοκαιρινών διακοπών και ο υπάλληλος που τον αναπληρούσε δεν έκρινε, λόγω περιορισμένης εμπειρίας, την υπό αναφορά σκηνή ως ακατάλληλη για μετάδοση. Αναφέρθηκε περαιτέρω, πως η περίοδος και η ώρα που μεταδόθηκε (καλοκαιρινές διακοπές πριν το μεσημέρι) ήταν τέτοιες που καθιστούσαν ελάχιστη την τηλεθέαση. Είναι η θέση του σταθμού ότι οι πιθανότητες να έχουν υποστεί βλάβη ανήλικοι είναι περιορισμένες, λαμβανομένου υπόψη και του γεγονότος ότι η προβληθείσα σκηνή δεν ήταν σε τέτοιο υπερβολικό βαθμό έξω από τις συνήθως προβαλλόμενες από την κυπριακή τηλεόραση.
Με απόφασή της ημερομηνίας 2.4.03 η Αρχή επέβαλε στο σταθμό διοικητικό πρόστιμο ΛΚ 2.500. Παραθέτω το καταληκτικό απόσπασμα απ΄αυτή:
« . . . η Αρχή κρίνει και αποφασίζει όπως επιβάλει στο σταθμό το διοικητικό πρόστιμο των Λ.Κ. 2.500, για τις παραβάσεις των κανονισμών 21(5), 21(6), 22(1) και 32(3)(α) των περί Ραδιοφωνικών και Τηλεοπτικών Σταθμών Κανονισμών του 2000 (ΚΔΠ 10/2000).»
Οι δικηγόροι της αιτήτριας πρόβαλαν ότι η Αρχή προέβηκε σε εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή των σχετικών Κανονισμών, παρέλειψε να διεξαγάγει δέουσα έρευνα και η αιτιολογία της απόφασής της είναι γενική και αόριστη. Καθώς και ότι το πρόστιμο που επιβλήθηκε είναι υπερβολικό.
Από τα ενώπιόν μου στοιχεία, δεν προκύπτει εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή των Κανονισμών. Από την απόφαση της Αρχής προκύπτει ότι μελετήθηκαν εκτενώς τα γεγονότα, τα οποία αναφέρθηκαν στο πόρισμα της Λειτουργού που διερεύνησε την υπόθεση και έγινε υπαγωγή τους στους αναφερθέντες Κανονισμούς. Η αιτιολογία που δόθηκε είναι πλήρης και καθιστά εφικτό το δικαστικό έλεγχο. Ως εκ τούτου, θα ήταν ανεπίτρεπτο να υποκαταστήσω τη δική μου κρίση με εκείνη του αρμοδίου οργάνου για την καταλληλότητα ή ακαταλληλότητα της επίδικης σκηνής.
Όσον αφορά το ύψος του προστίμου, παρατηρώ γενικά ότι η προσφυγή με βάση το άρθρο 146 του Συντάγματος έχει μόνο ακυρωτικό χαρακτήρα και συνεπώς το Δικαστήριο δεν προχωρεί στην ουσία της υπόθεσης για να ερευνήσει το ύψος του προστίμου. (Δέστε την SIGMA RADIO T.V. LTD v. Αρχής Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου, Υποθ. Αρ. 1096/2001, ημερ. 7.1.2003 και τις εκεί παραπομπές στη νομολογία.).
Παρατηρώ όμως ότι, στην παρούσα περίπτωση, παρόλο ότι θεωρήθηκε ότι υπήρξε παράβαση αριθμού κανονισμών, δηλ. των 21(5), 21(6), 22(1) και 32(3)(α) εντούτοις δεν διευκρινίζεται εάν το πρόστιμο που επιβλήθηκε εξαρτήθηκε και από τον αριθμό των διατάξεων, στις οποίες υπήρξε παράβαση.
Ο Νικολάου, Δ., στην απόφαση του στην Αντέννα Λίμιτεδ ν. Αρχής Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου, Υποθ. Αρ. 1105/2002, ημερ. 21.5.2004 αναφέρει τα ακόλουθα στη σελ. 18 της απόφασης, τα οποία και υιοθετώ:
«. . . η Αρχή οφείλει επίσης να διευκρινίζει το κατά πόσο ο αριθμός των διατάξεων στις οποίες διαπιστώθηκε παράβαση επέδρασε σωρευτικά στον καθορισμό του προστίμου, αφού όταν η παράβαση θεμελιώνεται στα ίδια γεγονότα δεν είναι επιτρεπτός ο πολλαπλασιασμός με αναφορά στις διατάξεις.»
Έτσι και στην παρούσα περίπτωση δεν φαίνεται αν ο αριθμός των διατάξεων που παραβιάστηκαν ενήργησε σωρευτικά στην επιβολή του προστίμου, κάτι που δεν θα ήταν επιτρεπτό, όπου τα ίδια γεγονότα θεμελίωναν όλες τις παραβάσεις ή μερικές απ΄αυτές.
Κατά συνέπεια, εν όψει των πιο πάνω η προσφυγή επιτυγχάνει μερικώς. Η επίδικη διοικητική απόφαση επικυρώνεται αναφορικά με τον καταλογισμό των παραβάσεων αλλά ακυρώνεται αναφορικά με το επιβληθέν πρόστιμο. Δεν εκδίδεται διάταγμα για έξοδα.
Π. Αρτέμης, Δ.
/Χ.Π.