ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση Αρ. 34/97
ΕΝΩΠΙΟΝ:
Π. ΑΡΤΕΜΗ, Δ.Αναφορικά με τα Άρθρα 146 και 23 του Συντάγματος.
ATA LEZA LTD,
Αιτήτρια,
και
Κυπριακή Δημοκρατία, μέσω
1. Διευθυντή Τμήματος Πολεοδομίας
και Οικήσεως
2. Υπουργού Εσωτερικών,
Καθ΄ων η αίτηση.
- - - - - -
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ
: 11.8.00Για τους αιτητές: κα Ε. Αθανασιάδου
Για τους καθ΄ων η αίτηση: κ. Χρ. Ιωσηφίδης
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Με την προσφυγή της η αιτήτρια εταιρεία ζητά δήλωση του Δικαστηρίου ότι η πράξη των καθ΄ων η αίτηση, ημερομηνίας 27.11.96, με την οποία απέρριψαν την αίτηση της ημερομηνίας 16.10.96 για χορήγηση πολεοδομικής άδειας στο τεμάχιο υπ΄αρ. 1865 Φ/Σχ.LIII.55 στον Ύψωνα Λεμεσού, είναι άκυρη και στερείται οποιουδήποτε αποτελέσματος. Στην απόφαση της η πολεοδομική αρχή έδωσε την πιο κάτω αιτιολογία για την αρνητική της απόφασης:
"Η προτεινόμενη κατοικία δεν είναι δυνατόν να εγκριθεί, επειδή το τεμάχιο επηρεάζεται εξολοκλήρου από την προτεινόμενη από το Τοπικό Σχέδιο Λεμεσού χωροθέτηση Σχολείου Λυκείου, όπως αυτό καθορίζεται στο σχέδιο Πρόταση-Χρήσης Γης αρ.8 και τις πρόνοιες της παραγράφου 1(α) του Παραρτήματος Β (Γενικές Πρόνοιες Πολιτικής) του αναθεωρημένου Τοπικού Σχεδίου Λεμεσού και "ουσιώδης παράγων" στην λήψη Πολεοδομικής Απόφασης σύμφωνα με τις πρόνοιες του Άρθρου 26(1) του Νόμου".
Είναι η θέση της αιτήτριας ότι η πιο πάνω απόφαση αντιβαίνει προς τις πρόνοιες του Άρθρου 23 του Συντάγματος, το οποίο διασφαλίζει το δικαίωμα κατοχής και απόλαυσης της ακίνητης ιδιοκτησίας. Όροι, δεσμεύσεις και περιορισμοί στην άσκηση του δικαιώματος αυτού μπορεί μόνο να επιβληθούν όταν είναι απολύτως απαραίτητοι, όπως ορίζεται στο Άρθρο 23.3 του Συντάγματος. Όσον αφορά όμως στέρηση της ιδιοκτησίας, αυτή επιτρέπεται σύμφωνα με το Σύνταγμα μόνο όταν συντρέχουν οι αυστηρές προϋποθέσεις που θέτει το ίδιο Άρθρο 23 και αναγκαία προϋπόθεση
προς τούτο είναι η απαλλοτρίωση της ακίνητης ιδιοκτησίας, σύμφωνα με τις πρόνοιες του Συντάγματος και του Περί Αναγκαστικής Απαλλοτριώσεως Νόμου. Στην παρούσα περίπτωση ο καθορισμός του χώρου για την ανέγερση σχολικών κτιρίων συνεπάγεται την εξ ολοκλήρου στέρηση του δικαιώματος της ιδιοκτησίας. Μέχρι της στιγμής, όπως υποστηρίζει η αιτήτρια, η διοίκηση δεν έχει προβεί σε διαδικασία απαλλοτρίωσης της γης και ως εκ τούτου υποβάλλει ότι η απόρριψη της αίτησης της, με βάση το ότι ο χώρος έχει καθορισθεί ως χώρος ανεγέρσεως σχολείου με βάση το τοπικό σχεδιο που έχει εκδοθεί, σύμφωνα με τις διατάξεις του Περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου, είναι παράνομη. Η ίδια θέση φαίνεται να προβάλλεται και σε γνωμάτευση του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, ημερομηνίας 25.2.92. Από το όλο ιστορικό της υπόθεσης που ακολούθησε μετά την καταχώρηση της προσφυγής και από τις δηλώσεις του ευπαίδευτου συνήγορου της Δημοκρατίας, είναι προφανές ότι οι καθ΄ων η αίτηση δέχονται την ορθότητα των θέσεων της αιτήτριας και ως εκ τούτου είχαν εισηγηθεί την ανάκληση της πράξης. Της εισηγήσεως αυτής ακολούθησαν διάφορες εξελίξεις, αναφορικά με το ζήτημα, οι οποίες όμως δεν θα με απασχολήσουν γιατί δεν έχουν επιπτώσεις στην έκβαση της προσφυγής αυτής.Το θέμα είναι καθαρό. Η αρνητική απόφαση των καθ΄ων η αίτηση βασίστηκε σε λόγους που αντιβαίνουν τις πρόνοιες του Συντάγματος και συγκεκριμένα του Άρθρου 23, που ισοδυναμούν με στέρηση της ιδιοκτησίας της αιτήτριας χωρίς να διενεργηθεί απαλλοτρίωση του ακινήτου της.
Ως εκ τούτου η προσφυγή επιτυγχάνει και η επίδικη απόφαση ακυρώνεται με έξοδα υπέρ της αιτήτριας.
Π. Αρτέμης,
Δ.
/Χ.Π.