Λοΐζου Παπαδάμου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας κ.α., ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 511/86, 24 Φεβρουαρίου 1998

ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

	CyLaw \| Αναφορικά μ'εμάς \| Επικοινωνία

Έρευνα - Κατάλογος Αποφάσεων - Εμφάνιση Αναφορών (Noteup on) - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων

ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 511/86

ΕΝΩΠΙΟΝ: Τ. ΗΛΙΑΔΗ, Δ.

Αναφορικά με το Αρθρο 146 του Συντάγματος.

ΜΕΤΑΞΥ:

Λοΐζου Παπαδάμου, από τη Λευκωσία,

Αιτητή

και

Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω

1. Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας,

2. Υπουργείου Γεωργίας και Φυσικών Πόρων,

Καθ'ων η αίτηση

------------------------------

24 Φεβρουαρίου 1998

Αίτηση ημερομηνίας 10/2/95

Για τον Αιτητή: κ. Α.Σ. Αγγελίδης.

Για τους Καθ'ων η αίτηση: κα Λ. Κουρσουμπά, Εισαγγελέας της Δημοκρατίας.

Για το Ενδιαφερόμενο Μέρος: κ. Ταλιαδώρος για κ. Χρυσοστομίδη.

-----------------------------

Α Π Ο Φ Α Σ Η

Με την παρούσα αίτηση ο αιτητής ζητά την επαναφορά της προσφυγής που απέσυρε με έγγραφη ειδοποίηση στις 11/1/88. Η αίτηση βασίζεται πάνω στο άρθρο 11 του Νόμου 33/64 και στα άρθρα 17, 18 και 19 των περί Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου Κανονισμών του 1962.

Κρίνω σκόπιμο σε αυτό το στάδιο να αναφερθώ περιληπτικά στα γεγονότα που οδήγησαν στην ανάκληση της σχετικής διοικητικής απόφασης, στα νομικά επακόλουθα της οποίας στηρίζεται η παρούσα αίτηση.

Στις 13/3/86 η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας απεφάσισε την προαγωγή των Αντρέα Ελευθερίου και Φρίξου Ευσταθίου στη μόνιμη θέση του Γεωργικού Επιθεωρητή Α΄ Τάξης. Εναντίον των πιο πάνω προαγωγών καταχωρήθηκε η υπ' αριθμό 498/86 προσφυγή από το Νικόλαο Βότσο και η 511/86 από το Λοΐζο Παπαδάμου. Στις 3/11/87 η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας κατόπιν γνωμάτευσης Νομικής Βοηθού της Δημοκρατίας ότι είχαν γίνει τροποποιήσεις στις ετήσιες εμπιστευτικές εκθέσεις των υποψηφίων από τον προσυπογράφοντα λειτουργό χωρίς την επιβαλλόμενη αιτιολογία, ανακάλεσε την απόφαση της 13/3/86. Στις 19/12/87 η Δικηγόρος της Δημοκρατίας δήλωσε στο Δικαστήριο κατά την εξέταση των προσφυγών 498/86 και 511/86 ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είχε ανακληθεί από την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας στις 3/11/87. Ο δικηγόρος του αιτητή στην 498/86 απέσυρε την προσφυγή ενώ η δικηγόρος του αιτητή στην παρούσα υπόθεση ζήτησε μια αναβολή για να επικοινωνήσει με τον αιτητή ως προς τον περαιτέρω χειρισμό της υπόθεσης. Το Δικαστήριο όρισε την υπόθεση στις 25/1/88 για μνεία. Στις 11/1/88 ο δικηγόρος του αιτητή καταχώρισε την πιο κάνω έγγραφη ειδοποίηση στο Πρωτοκολλητείο:

"Δυνάμει της εν τω Δικαστηρίω δηλώσεως της δικηγόρου των καθ'ων η αίτηση ημερομηνίας 19/12/87 ότι η πράξις ανεκλήθη την 3/11/87 δια της παρούσης αποσύρεται η ως άνω προσφυγή."

Το Πρωτοκολλητείο έθεσε την πιο πάνω ειδοποίηση ενώπιον του αρμόδιου Δικαστή ο οποίος στις 13/1/88 απέρριψε την προσφυγή σημειώνοντας,

"Case dismissed. No order as to costs."

Στις 5/2/88 καταχωρήθηκε η υπ' αριθμό 102/88 προσφυγή από τον Φρίξο Ευσταθίου με την οποία εζητείτο η ακύρωση της ανακλητικής απόφασης της Ε.Δ.Υ. της 3/11/87. Στις 24/2/88 η Ε.Δ.Υ. επανεξέτασε την πλήρωση των δύο θέσεων και απεφάσισε να επαναπροάξει τους Αντρέα Ελευθερίου και Λοΐζο Παπαδάμου (αντί του Φρίξου Ευσταθίου). Εναντίον της πιο πάνω απόφασης ο Φρίξος Ευσταθίου καταχώρισε στις 24/2/88 την υπ' αριθμό 432/88 προσφυγή. Το Ανώτατο Δικαστήριο στην πρωτόδικη του δικαιοδοσία στις 7/5/90 κήρυξε άκυρη την απόφαση της Ε.Δ.Υ. της 3/11/87 με την οποία ανακλήθηκε η προαγωγή των Φρίξου Ευσταθίου και Αντρέα Ελευθερίου. Η Αναθεωρητική Εφεση 1110 που καταχωρήθηκε εναντίον της πιο πάνω απόφασης αποσύρθηκε και απορρίφθηκε στις 31/5/94 γιατί οι λόγοι έφεσης δεν περιείχαν την απαιτούμενη αιτιολογία. Αργότερα, στις 14/7/94 το Δικαστήριο αποδέχθηκε την προσφυγή 432/88 και ακύρωσε την επίδικη απόφαση κρίνοντας ότι το αποτέλεσμα καθοριζόταν από την απόφαση της Ολομέλειας στην Αναθεωρητική Εφεση 1351.

Είναι η θέση του αιτητή ότι δεν μπορεί να στερηθεί του δικαιώματος του να ακουστεί επειδή η Ε.Δ.Υ. αρχικά ανακάλεσε την προσφυγή των Αντρέα Ελευθερίου και Φρίξου Ευσταθίου, στη συνέχεια προήγαγε τον αιτητή και αργότερα η ανάκληση κηρύχθηκε αναδρομικά ως άκυρη. Ο κύκλος για την αποκατάσταση των πραγμάτων όπως είχαν πριν από την ανάκληση θα πρέπει να ολοκληρωθεί με την αιτούμενη επαναφορά.

Είναι η θέση των καθ'ων η αίτηση ότι ο αιτητής δεσμεύεται με την άνευ όρων απόσυρση της προσφυγής του. Ο ίδιος θα έπρεπε να αναμένει την παρέλευση των 75 ημερών από την ημερομηνία ανάκλησης, έτσι ώστε η ανάκληση να καταστεί οριστική και έγκυρη προτού αποσύρει την προσφυγή του.

Προς υποστήριξη της αίτησης του ο αιτητής επικαλέστηκε τις αποφάσεις G.N. Marangos Ltd. ν. Δημοκρατίας (1979) 3 Α.Α.Δ. 78, Τσίγκης ν. Δημοκρατίας (1984) 3 Α.Α.Δ. 1262 και Ρούσος ν. Δημοκρατίας (1985) 3 Α.Α.Δ. 119, στις οποίες τα Δικαστήρια ενέκριναν την επαναφορά των προσφυγών. Οι πιο πάνω αποφάσεις όμως διαφοροποιούνται από την παρούσα υπόθεση αφού η απόρριψη οφειλόταν σε παράλειψη του δικηγόρου του αιτητή να καταχωρίσει γραπτή αγόρευση (υπόθεση Τσίγκη) και σε παράλειψη των αιτητών και των δικηγόρων τους να εμφανιστούν στο Δικαστήριο όταν οι υποθέσεις ήταν ορισμένες (υποθέσεις Ρούσου και G. Marangos Ltd). Η έγκριση του διατάγματος επαναφοράς εδικαιολογείτο από την τυπική παράλειψη καταχώρισης γραπτής αγόρευσης και παράλειψης εμφάνισης που δεν μπορούσε να εξισωθεί με πρόθεση εγκατάλειψης των προσφυγών.

Σύμφωνα με τον Π.Δ. Δαγτόγλου "Διοικητικό Δικονομικό Δίκαιο" 2η Εκδοση, σ. 302,

"Κάθε διοικητική δίκη ενώπιον οποιουδήποτε διοικητικού δικαστηρίου καταργείται με την παραίτηση του προσφεύγοντος από το δικόγραφο του ένδικου βοηθήματος, χωρίς να απαιτείται συναίνεση του άλλου διαδίκου. Η παραίτηση αυτή, που αποτελεί απλώς ανάκληση του ένδικου βοηθήματος χωρίς να θίγει το ουσιαστικό δικαίωμα, επιτρέπεται όμως μόνο μέχρι την πρώτη συζήτηση της υποθέσεως και γίνεται με γραπτή δήλωση κατατιθέμενη στην γραμματεία ή με προφορική δήλωση καταχωριζόμενη στα πρακτικά ή, κατά την διαδικασία ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας, και με συμβολαιογραφική δήλωση. Η κατάργηση της δίκης επέρχεται είτε με την κατάθεση της παραιτήσεως είτε με πράξη του προέδρου του δικαστηρίου που περιορίζεται όμως απλώς στην εξέταση του εγκύρου της δηλώσεως και που μπορεί σε περίπτωση αμφιβολίας να την εισαγάγει ενώπιον του δικαστηρίου. Η παραίτηση, που είναι ισχυρή μόνο αν δεν περιέχει όρους ή αιρέσεις, δεν μπορεί να ανακληθεί."

(Ιδε επίσης "Αίτησις Ακυρώσεως" 3η Εκδοση, σ. 368 και Δημοκρατία ν. Λούκα και Αλλων (1984) 3 C.L.R. 241.)

Στην παρούσα περίπτωση ο αιτητής ζητά την επαναφορά της προσφυγής του γιατί με την ακύρωση της μεταγενέστερης πράξης ανάκλησης βρίσκεται μπροστά σε δικονομικό αδιέξοδο. Η διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου να επιτρέψει την επαναφορά μιας προσφυγής εξαρτάται βασικά από τα περιστατικά της υπόθεσης και ιδιαίτερα από τις λεπτομέρειες που διέπουν την απόσυρση. Στην παρούσα περίπτωση δόθηκε στον αιτητή η χρονική ευχέρεια να επανεξετάσει τη θέση του και κατόπιν συμβουλής των δικηγόρων του αποφάσισε να αποσύρει την προσφυγή του. Δεν έχουν δοθεί ικανοποιητικοί λόγοι που θα μπορούσαν να οδηγήσουν στην εξάσκηση της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου υπέρ του. Οπως έχει λεχθεί από το Δικαστή Αρτεμίδη στην αίτηση 492/97 της 2/12/97,

"Οταν ο αιτητής παραιτείται του δικαιώματος προώθησης της προσφυγής του, αυτή δεν επαναφέρεται."

Συνεπακόλουθα η αίτηση απορρίπτεται. Εχοντας υπόψη τα ιδιάζοντα γεγονότα της αίτησης δεν θα εκδώσω οποιοδήποτε διάταγμα για έξοδα.

Τ. ΗΛΙΑΔΗΣ,

Δ.

/ΔΓ