|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1997) 4 ΑΑΔ 3352
22 Δεκεμβρίου, 1997
[ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΛΙΚΗ ΓΕΩΡΓΙΟΥ,
Αιτήτρια,
ν.
1. ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΑΠΟΧΕΤΕΥΣΕΩΝ ΛΑΡΝΑΚΑΣ,
3. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 813/97)
Επίταξη — Διάταγμα επίταξης ιδιοκτησίας η οποία έχει ήδη αναγκαστικός απαλλοτριωθεί και για τους σκοπούς της απαλλοτριώσεως — Όροι νομιμότητας.
Επίταξη — Παράταση ισχύος τον διατάγματος επιτάξεως — Περιστάσεις νομιμότητας της παράτασης στην κριθείσα περίπτωση.
Η αιτήτρια προσέφυγε κατά της παρατάσεως διατάγματος επίταξης της ιδιοκτησίας της η οποία όπως και το αρχικό διάταγμα διενεργήθηκε προς επίτευξη των σκοπών της απαλλοτρίωσης της αυτής ιδιοκτησίας που είχε προηγηθεί.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
1. Το Δικαστήριο δεν συμφωνεί με τη θέση των δικηγόρων των καθ'ων η αίτηση και του ενδιαφερόμενου μέρους, όπως και με όσα λέχθηκαν από τον Δικαστή Κωνσταντινίδη στην υπόθεση 1013/96, τα οποία και υιοθετούνται. Στην παρούσα περίπτωση, όπου ήδη είχε εκδοθεί Διάταγμα Απαλλοτρίωσης της εν λόγω περιουσίας της αιτήτριας για τον ίδιο ακριβώς σκοπό, δεν ετίθετο θέμα διερεύνησης και εξεύρεσης άλλου κατάλληλου χώρου για σκοπούς έκδοσης Διατάγματος Επίταξης που αφορούσε ακριβώς τον ίδιο σκοπό δημόσιας ωφέλειας. Όσον αφορά το σημείο αυτό, το Δικαστήριο αποκλίνει από την απόφασή του, που εξέδωσε στην υπόθεση αρ. 779/95, στην οποία δεν τέθηκαν υπόψη του όλες οι προεκτάσεις του θέματος.
2. Η παρούσα υπόθεση αφορά την παράταση της περιόδου ισχύος του Διατάγματος της Επίταξης που αποτέλεσε το αντικείμενο της υπόθεσης 1013/96. Ο Δικαστής Κωνσταντινίδης, αφού διερεύνησε τους ισχυρισμούς των αιτητών και τις συνθήκες και διαδικασία έκδοσής του, αποφάνθηκε ότι το Διάταγμα εκδόθηκε νόμιμα. Ότι απομένει να εξετασθεί είναι κατά πόσο υπήρχαν στην παρούσα περίπτωση λόγοι που να δικαιολογούσαν την παράταση της περιόδου ισχύος του πιο πάνω Διατάγματος. Και τούτο είναι εμφανές από το περιεχόμενο των στοιχείων που τέθηκαν ενώπιον του Υπουργού και γενικότερα όλων των στοιχείων του φακέλου. Από αυτά φαίνεται ότι το συγκεκριμένο αντλιοστάσιο δεν είχε εγκατασταθεί ακόμα. Φαίνεται επίσης το προχωρημένο στάδιο εκτέλεσης του όλου έργου, η σημαντικότητα του συγκεκριμένου αντλιοστασίου όσον αφορά το όλο έργο, οι συμβατικές υποχρεώσεις του Συμβουλίου και οι επιπτώσεις στην καθυστέρηση εκτέλεσης του έργου, όπως και η αναγκαιότητα εξασφάλισης νομίμου τρόπου επέμβασης του εργολάβου στο κτήμα της αιτήτριας για κατασκευή εργασιών που αφορούσαν το έργο, οι οποίες δεν είχαν ακόμα εκτελεσθεί.
Κρίνεται ότι η όλη διαδικασία έγινε νόμιμα και ότι δεν ευσταθεί κανένας από τους ισχυρισμούς της αιτήτριας, οι οποίοι απορρίπτονται. Όλα τα στοιχεία που αφορούσαν την υπόθεση τέθηκαν ενώπιον του Υπουργού του οποίου η απόφαση δεν εκδόθηκε κάτω από πλάνη. Η αιτιολογία της επίδικης απόφασης συμπληρώνεται από το περιεχόμενο του φακέλου.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.
Προσφυγή.
Προσφυγή με την οποία επιζητείται η ακύρωση του διατάγματος παράταση προηγούμενου διατάγματος επίταξης ακίνητης ιδιοκτησίας της αιτήτριας.
Μ. Τριανταφυλλίδης με Α. Σ. Αγγελίδη, για την Αιτήτρια.
Ε. Κλεόπα, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Γ. Νίκολαΐδης, για το Ενδιαφερόμενο μέρος Συμβούλιο Αποχετεύσεως Λάρνακας.
Cur. adv. vult.
ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, Α.: Η αιτήτρια ζητά την ακύρωση διατάγματος παράτασης προηγούμενου διατάγματος επίταξης. Το επίδικο διάταγμα (Α.Δ.Π. 1177), δημοσιεύθηκε στην επίσημη εφημερίδα της Δημοκρατίας ημερ. 26.9.97, αναφορικά με την ακίνητη ιδιοκτησία της αιτήτριας, τεμάχιο 770, Φ/Σχ. XL 64.3.IV, Σύμπλεγμα Β, στη Λάρνακα. Έγινε για σκοπούς κατασκευής αντλιοστασίου, τοποθέτησης διασωληνώσεων και άλλων συναφών εγκαταστάσεων του Αποχετευτικού Συστήματος Λάρνακας και έχει ισχύ ένα έτος.
Αρχικά η προσφυγή στρεφόταν και εναντίον του Συμβουλίου Αποχετεύσεως Λάρνακας. Κατά τη διάρκεια της ακρόασης της υπόθεσης όμως, η προσφυγή εναντίον του αποσύρθηκε και απορρίφθηκε, με αποτέλεσμα να παραμένει ως μόνος καθ' ου η αίτηση ο Υπουργός Εσωτερικών. Το Συμβούλιο Αποχετεύσεως Λάρνακας έλαβε μέρος στην παραπέρα διαδικασία ως ενδιαφερόμενο μέρος.
Το σκοπούμενο να κατασκευασθεί αντλιοστάσιο αποτελεί μέρος του έργου του αποχετευτικού συστήματος Λάρνακας. Οι χώροι εγκατάστασης των αντλιοστασίων επιλέγηκαν από το Συμβούλιο Αποχετεύσεως Λάρνακας (ΣΑΛ) με βάση μελέτη των Συμβούλων Μηχανικών του Έργου. Ένας από τους επιλεγέντες χώρους ήταν και το ακίνητο της αιτήτριας όπου θα εγκαθίστατο το αντλιοστάσιο "C1".
Στις 4.12.92 δημοσιεύθηκε Γνωστοποίηση Απαλλοτρίωσης μέρους του πιο πάνω ακινήτου της αιτήτριας. Η αιτήτρια, που και προηγουμένως έφερε ενστάσεις, συνέχισε τις ενστάσεις της στη σκοπούμενη απαλλοτρίωση, επιμένοντας σε άλλες υπαλλακτικές λύσεις. Τελικά οι ενστάσεις της απορρίφθηκαν και στις 24.9.93 δημοσιεύθηκε Διάταγμα Απαλλοτρίωσης εναντίον του οποίου η αιτήτρια καταχώρησε την προσφυγή 919/93, η οποία ακόμα εκκρεμεί ενώπιον άλλου Δικαστή. Η αιτήτρια συνέχισε να υποδεικνύει στο ΣΑΛ υπαλλακτικούς χώρους, συμπεριλαμβανομένου και γειτονικού ακινήτου που κατά τους ισχυρισμούς της προσφερόταν προς πώληση.
Στις 18,8.95 δημοσιεύθηκε από τον Υπουργό Εσωτερικών (ο Υπουργός) Διάταγμα Επίταξης του επηρεαζομένου μέρους του ακινήτου της αιτήτριας. Εναντίον του, η αιτήτρια καταχώρησε την προσφυγή 779/95, η οποία απέληξε στην ακύρωση του εν λόγω διατάγματος λόγω παράλειψης του Υπουργού να προβεί σε έρευνα αναφορικά με στοιχεία που προέκυψαν στο χρόνο που μεσολάβησε από την έκδοση του Διατάγματος Απαλλοτρίωσης. Η απόφαση στην πιο πάνω προσφυγή δόθηκε στις 22.3.96.
Το ΣΑΛ σε συνεδρία του ημερ. 26.4.96 αποφάσισε την εκ νέου επίταξη του ιδίου μέρους της περιουσίας της αιτήτριας για τον ίδιο σκοπό και με επιστολή του ημερ. 30.5.96 προς το Γενικό Διευθυντή του Υπουργείου Εσωτερικών ζήτησε την προώθηση της διαδικασίας προς έκδοση του Διατάγματος επισημαίνοντας ότι ο χώρος καθορίστηκε από τους Συμβούλους Μηχανικούς με μόνο κριτήριο τις ανάγκες του έργου και το συμφέρον του Συμβουλίου και ότι υπήρχε άμεση ανάγκη για είσοδο του εργολάβου στο χώρο για εκτέλεση κατασκευαστικών έργων. Το νέο Διάταγμα Επίταξης εκδόθηκε από τον Υπουργό Εσωτερικών στις 29.8.96, μετά από σχετική εισήγηση. Εναντίον της έκδοσης του νέου Διατάγματος καταχωρήθηκε από την αιτήτρια η προσφυγή 1013/96, η οποία απερρίφθη στις 16.7.97. Ο αδελφός Δικαστής Κωνσταντινίδης εκδίδοντας την απόφαση του αποφάνθηκε ότι οι καθ' ων η αίτηση συμμορφώθηκαν με το δεδικασμένο, αφού έγινε έρευνα, από την οποία διεφάνη ότι το ακίνητο που υποδείχθηκε από την αιτήτρια προσφερόταν προς πώληση για ελάχιστες μόνο μέρες και πωλήθηκε πριν προλάβει το ΣΑΛ να διερευνήσει το θέμα, ο νέος δε ιδιοκτήτης, ο οποίος προσεγγίστηκε, δεν ήταν διατεθειμένος να το πωλήσει. Εξετάζοντας τη νομιμότητα του εκδοθέντος Διατάγματος, ο αδελφός Δικαστής είπε ότι εφόσον η επίταξη έγινε για την εκπλήρωση των σκοπών της απαλλοτρίωσης, με την οποία παρείχετο νομικό στήριγμα για το Διάταγμα Επίταξης, δεν ετίθετο θέμα διερεύνησης της καταλληλότητας του χώρου, ή εξεύρεσης λιγότερο επαχθούς λύσης από τον Υπουργό. Η ύπαρξη του Διατάγματος Απαλλοτρίωσης και στοιχείων που δείκνυαν το επείγον της υπόθεσης (άμεση ανάγκη εισόδου του εργολάβου στο χώρο για εκτέλεση των κατασκευαστικών έργων), παρείχαν νόμιμο έρεισμα για την έκδοση του Διατάγματος Επίταξης.
Στο μεταξύ η αιτήτρια συνέχιζε τις προσπάθειές της για μετακίνηση του χώρου εγκατάστασης του αντλιοστασίου C1, υποδεικνύοντας άλλο ακίνητο που οι ιδιοκτήτες του συμφώνησαν να πωλήσουν στο ΣΑΛ. Το θέμα όπως φαίνεται διερευνήθηκε και σύμφωνα με τη γνωμάτευση των Συμβούλων Μηχανικών του Έργου, η εγκατάσταση στο νέο χώρο παρουσίαζε ορισμένα τεχνικά και οικονομικά προβλήματα (βλέπε ερ. 79 στο φάκελο Τεκμήριο 1). Σύμφωνα με τη γνώμη των Συμβούλων, το ακίνητο της αιτήτριας εξακολουθούσε να είναι το πιο κατάλληλο. Ο δικηγόρος της αιτήτριας ενημερώθηκε για τους λόγους απόρριψης της εναλλακτικής πρότασης της αιτήτριας, με επιστολή ημερ. 26.6.97.
Μετά την έκδοση της απόφασης στην προσφυγή της αιτήτριας αρ. 1013/96, τέθηκε θέμα ανανέωσης του νέου Διατάγματος Επίταξης, του οποίου η ισχύς έληγε στις 3.10.97.
Το ΣΑΛ κατά τη συνεδρία του ημερ. 11.9.97, αποφάσισε, κατά πλειοψηφία, να εισηγηθεί την παράταση της περιόδου του διατάγματος επιτάξεως. Στα πρακτικά γίνεται αναφορά στο επείγον της υποθέσεως και τις συμβατικές υποχρεώσεις του ΣΑΛ, όπως και τις απαιτήσεις του εργολάβου για αποζημιώσεις λόγω της καθυστέρησης παράδοσης του χώρου σ' αυτόν. Γίνεται επίσης αναφορά και στην έρευνα που διεξήχθη μέχρι την τελευταία στιγμή για εξεύρεση άλλου κατάλληλου χώρου και στο ήδη εκδοθέν για τον ίδιο σκοπό Διάταγμα Απαλλοτρίωσης της περιουσίας της αιτήτριας. Η μειοψηφία του ΣΑΛ είχε την άποψη ότι έπρεπε να χρησιμοποιηθεί άλλο ακίνητο, αν και υποδεέστερο και λιγότερο κατάλληλο, για να αποφευχθούν οι δικαστικές διαδικασίες στις οποίες κατέφευγε η αιτήτρια.
Ο Υπουργός ενέκρινε την εισήγηση του ΣΑΛ και σαν αποτέλεσμα εκδόθηκε το προσβαλλόμενο Διάταγμα παρατάσεως της περιόδου του προεκδοθέντος Διατάγματος Επίταξης. Το Διάταγμα δημοσιεύθηκε στην επίσημη εφημερίδα της Δημοκρατίας ημερ. 26.9.97.
Η αιτήτρια καταχώρησε αρχικά αίτηση για έκδοση προσωρινού διατάγματος με το οποίο να αναστέλλεται η εκτέλεση των εργασιών. Αργότερα όμως οι δικηγόροι συμφώνησαν στη σύντομη εκδίκαση της υπόθεσης με την καταχώρηση περιγράμματος αγόρευσης της αιτήτριας και τις προφορικές αγορεύσεις όλων των πλευρών.
Οι δικηγόροι της αιτήτριας υποστηρίζουν ότι δεν έγινε η δέουσα έρευνα πριν την έκδοση του Διατάγματος για παράταση και ότι η διατύπωση άποψης για υπαλλακτική λύση από τη μειοψηφία του Συμβουλίου επέβαλλε τη διεξαγωγή επί τούτου έρευνας. Υποστηρίζουν επίσης ότι ο Υπουργός ενήργησε κάτω από πλάνη γιατί δεν κατατοπίστηκε για τη θέση της μειοψηφίας και την ύπαρξη άλλου κατάλληλου χώρου, έκρινε δε λανθασμένα ότι δεν υπήρχε άλλη κατάλληλη ιδιοκτησία και ότι δεν χρειάζετο περαιτέρω έρευνα.
Οι δικηγόροι για τους καθ' ων η αίτηση και το ενδιαφερόμενο μέρος υποστήριξαν, με αναφορά στην απόφαση του αδελφού Δικαστή Κωνσταντινίδη στην υπόθεση 1013/96, ότι δεν ετίθετο θέμα διερεύνησης της ύπαρξης άλλου κατάλληλου χώρου εφ' όσον εκδόθηκε ήδη Διάταγμα Απαλλοτρίωσης της ιδιοκτησίας της αιτήτριας και ότι συνέτρεχαν λόγοι για την έκδοση του επίδικου Διατάγματος, που συνίστατο στο επείγον της υπόθεσης για την εκτέλεση του έργου.
Συμφωνώ με τη θέση των δικηγόρων των καθ' ων η αίτηση και του ενδιαφερόμενου μέρους, όπως και με όσα λέχθηκαν από τον αδελφό Δικαστή Κωνσταντινίδη στην υπόθεση 1013/96, τα οποία και υιοθετώ. Στην παρούσα περίπτωση, όπου ήδη είχε εκδοθεί Διάταγμα Απαλλοτρίωσης της εν λόγω περιουσίας της αιτήτριας για τον ίδιο ακριβώς σκοπό, δεν ετίθετο θέμα διερεύνησης και εξεύρεσης άλλου κατάλληλου χώρου για σκοπούς έκδοσης Διατάγματος Επίταξης που αφορούσε ακριβώς τον ίδιο σκοπό δημόσιας ωφέλειας. Όσον αφορά το σημείο αυτό, αποκλίνω από την απόφασή μου, που εξέδωσα στην υπόθεση αρ. 779/95, στην οποία δεν τέθηκαν υπόψη μου όλες οι προεκτάσεις του θέματος.
Η παρούσα υπόθεση αφορά την παράταση της περιόδου ισχύος του Διατάγματος της Επίταξης που αποτέλεσε το αντικείμενο της υπόθεσης 1013/96. Ο Δικαστής Κωνσταντινίδης, αφού διερεύνησε τους ισχυρισμούς των αιτητών και τις συνθήκες και διαδικασία έκδοσης του, αποφάνθηκε ότι το Διάταγμα εκδόθηκε νόμιμα. Ότι απομένει να εξετασθεί είναι κατά πόσο υπήρχαν στην παρούσα περίπτωση λόγοι που να δικαιολογούσαν την παράταση της περιόδου ισχύος του πιο πάνω Διατάγματος. Και τούτο είναι εμφανές από το περιεχόμενο των στοιχείων που τέθηκαν ενώπιον του Υπουργού και γενικότερα όλων των στοιχείων του φακέλου Τεκμήριο 1. Από αυτά φαίνεται ότι το συγκεκριμένο αντλιοστάσιο δεν είχε εγκατασταθεί ακόμα. Φαίνεται επίσης το προχωρημένο στάδιο εκτέλεσης του όλου έργου, η σημαντικότητα του συγκεκριμένου αντλιοστασίου όσον αφορά το όλο έργο, οι συμβατικές υποχρεώσεις του Συμβουλίου και οι επιπτώσεις στην καθυστέρηση εκτέλεσης του έργου, όπως και η αναγκαιότητα εξασφάλισης νομίμου τρόπου επέμβασης του εργολάβου στο κτήμα της αιτήτριας για κατασκευή εργασιών που αφορούσαν το έργο, οι οποίες δεν είχαν ακόμα εκτελεσθεί.
Κρίνω ότι η όλη διαδικασία έγινε νόμιμα και ότι δεν ευσταθεί κανένας από τους ισχυρισμούς της αιτήτριας, τους οποίους απορρίπτω. Όλα τα στοιχεία που αφορούσαν την υπόθεση τέθηκαν ενώπιον του Υπουργού του οποίου η απόφαση δεν εκδόθηκε κάτω από πλάνη. Η αιτιολογία της επίδικης απόφασης συμπληρώνεται από το περιεχόμενο του φακέλου Τεκμήριο 1.
Σαν αποτέλεσμα, καταλήγω ότι η προσφυγή αυτή αποτυγχάνει και ως εκ τούτου απορρίπτεται, με έξοδα εις βάρος της αιτήτριας.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.