ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
(1997) 4 ΑΑΔ 1740
17 Ιουλίου, 1997
[ΚΡΟΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 146,20,25 ΚΑΙ 28 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΧΡΥΣΗΛΙΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ης η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 629/96)
Εκπαιδευτικοί Λειτουργοί — Πίνακες Διοριστέων — Εγγραφή — Απόρριψη αιτήσεως εγγραφής — Φύση της απόρριψης — Από μόνη της εκτελεστή και προσβλητική διά προσφυγής.
Εκπαιδευτικοί Λειτουργοί — Σχέδια υπηρεσίας — Αρμοδιότητα ερμηνείας και δικαστικός έλεγχος — Η περίπτωση ευλόγως επιτρεπτής απόρριψης αιτήσεως εγγραφής σε πίνακες διοριστέων επί τη βάσει των κατεχομένων από τον αιτητή ακαδημαϊκών προσόνων.
Ο αιτητής προσέφυγε κατά της μη εγγραφής του στους πίνακες διοριστέων καθηγητών εμπορικών.
Το Ανώτατο Δικαστήριο απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
1. Ο δικηγόρος για την καθ'ης η αίτηση πρόβαλε προδικαστική ένσταση ότι η προσβαλλόμενη απόφαση δεν συνιστά εκτελεστή αλλά προπαρασκευαστική πράξη. Ο δικηγόρος της καθ'ης η αίτηση υποστήριξε επί του προκειμένου ότι εκτελεστή διοικητική πράξη, η οποία θα μπορούσε να προσβληθεί με προσφυγή, συνιστά μόνο η πράξη διορισμού υποψηφίων με βάση τον πίνακα διοριστέων, ο καταρτισμός του οποίου συνιστά προπαρασκευαστική πράξη. Υπέβαλε επίσης, ότι ο αιτητής όφειλε να υποβάλει ένσταση κατά του πίνακα διοριστέων, όπως προνοεί το Άρθρο 28Β του περί Δημόσιας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας Νόμου, πράγμα που δεν έπραξε.
Το Δικαστήριο δεν συμφωνεί με την πιο πάνω θέση. Η επίδικη απόφαση αναντίλεκτα παρήγαγε άμεσα έννομα αποτελέσματα για τον αιτητή, αφού απέκλεισε το ενδεχόμενο διορισμού του ως καθηγητή και είναι συνεπώς εκτελεστή. Σχετική με το θέμα και η υπόθεση Μαρία Γεωργίου Χρίστου και Άλλοι ν. Δημοκρατίας (1993) 4 Α.Α.Δ. 2171, με την οποία το Δικαστήριο συμφωνεί.
2. Από το οικείο εδώ σχέδιο υπηρεσίας απαιτούνται για διορισμό στην ειδικότητα "Εμπορικά", "Τίτλος/πτυχίο πανεπιστημίου ή ανώτατης σχολής ισοδύναμης με πανεπιστήμιο στις εμπορικές ή οικονομικές επιστήμες".
Απαιτείται επίσης "Παιδαγωγική κατάρτιση όπως θα την καθόριζε το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού".
Όπως λέχθηκε επανειλημμένα από το Δικαστήριο τούτο, η ερμηνεία και εφαρμογή των σχεδίων υπηρεσίας εμπίπτει στην αρμοδιότητα του διορίζοντος οργάνου (εδώ της καθ'ης η αίτηση), το δε Δικαστήριο δεν επεμβαίνει αν η απόφαση του οργάνου ήταν εύλογα επιτρεπτή σ'αυτό.
Τα ακαδημαϊκά προσόντα του αιτητή έχουν ήδη εκτεθεί. Με βάση όλα τα στοιχεία που τέθηκαν ενώπιόν του Δικαστηρίου, ότι ήταν εύλογα επιτρεπτό στην καθ'ης η αίτηση να αποφασίσει ότι ο αιτητής δεν κατείχε τίτλο/πτυχίο πανεπιστημίου ή ανώτατης σχολής στις εμπορικές ή οικονομικές επιστήμες, όπως απαιτούσε το οικείο σχέδιο υπηρεσίας.
Το αν και κατά πόσο το πιστοποιητικό εκπαίδευσης που κατείχε ο αιτητής ισοδυναμούσε με τίτλο ανώτατης σχολής ή πανεπιστημίου είναι άσχετο εφόσον δεν επρόκειτο για πτυχίο/τίτλο στις εμπορικές ή οικονομικές επιστήμες, όπως απαιτούσε το σχέδιο υπηρεσίας. Ο αιτητής δεν ισχυρίστηκε ότι τα άλλα προσόντα που κατείχε ισοδυναμούσαν με τίτλο / πτυχίο πανεπιστημίου στις εμπορικές ή οικονομικές επιστήμες.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Χρίστου και Άλλοι ν. Δημοκρατίας (1993) 4 Α.Α.Δ. 2171,
Papaleontiou v. Republic and Another (1987) 3 C.L.R. 211,
Μιλτιάδους και Άλλοι ν. Δημοκρατίας (1989) 3 Α.Α.Δ. 1318.
Προσφυγή.
Προσφυγή με την οποία προσβάλλεται η απόρριψη της αίτησης του αιτητή για εγγραφή στους πίνακες διοριστέων καθηγητών Εμπορικών.
Ο Αιτητής παρουσιάζεται αυτοπροσώπως.
Α. Μαππουρίδης, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την Καθ' ης η αίτηση.
Cur. adv. vutl.
ΚΡΟΝΙΔΗΣ, Δ.: Ο αιτητής προσβάλλει την απόφαση της καθ' ης η αίτηση, που κοινοποιήθηκε σ' αυτόν με επιστολή ημερομηνίας 24.5.1996, με την οποία απορρίφθηκε αίτησή του για εγγραφή στους πίνακες διοριστέων καθηγητών Εμπορικών.
Ο αιτητής υπέβαλε αίτηση για εγγραφή στους πίνακες διοριστέων καθηγητών στις 22.9.1992. Μαζί με την αίτησή του υπέβαλε και τα ακόλουθα πιστοποιητικά: (α) Higher National Certificate in Business Studies, του Polytechnic of North London (1976/77), (β) Certificate of Supplementary Study (στα θέματα: International Relations, Development Administration και Development Economics), του ιδίου εκπαιδευτικού ιδρύματος (1977/78), (γ) Diploma in Economic Development (1979) και πάλι του ιδίου εκπαιδευτικού ιδρύματος, και (δ) Certificate in Education του Council for National Academic Awards (Garnett College) (1981-82).
Η αίτηση του εξετάστηκε από την καθ' ης η αίτηση και απορρίφθηκε κατά τη συνεδρία της ημερομηνίας 28.1.1993, με το αι-τιολογητικό ότι δεν κατείχε "τίτλο/πτυχίο πανεπιστημίου ή ανωτάτης σχολής ισοδύναμης με πανεπιστήμιο στην ειδικότητα που προορίζεται να διδάξει", όπως απαιτούσαν τα σχέδια υπηρεσίας.
Στις 18.2.1996 ο αιτητής υπέβαλε νέα αίτηση για εγγραφή στον κατάλογο διοριστέων καθηγητών Εμπορικών/Οικονομικών, υποβάλλοντας ταυτόχρονα και επιστολή του Τμήματος Εκπαίδευσης και Εργασίας της Αγγλίας, αναφορικά με την αναγνώριση του πιστοποιητικού εκπαίδευσης που κατείχε. Αφού ζητήθηκαν οι απόψεις του Υπουργείου Παιδείας, η αίτηση του αιτητή απορρίφθηκε και πάλι από την καθ' ης η αίτηση, σε συνεδρία της ημερομηνίας 30.4.1996, για το λόγο ότι δεν κατείχε τίτλο/πτυχίο πανεπιστημίου/ανώτατης σχολής, όπως απαιτούσαν τα σχέδια υπηρεσίας. Ο αιτητής πληροφορήθηκε με επιστολή ημερομηνίας 24.5.1996 και καταχώρησε την παρούσα προσφυγή.
Ο αιτητής, ο οποίος παρουσιάστηκε χωρίς δικηγόρο και διεξήγαγε την υπόθεσή του αυτοπροσώπως, ισχυρίστηκε ότι το Πιστοποιητικό Εκπαίδευσης (Certificate in Education), του οποίου ήταν κάτοχος, και το οποίο αποκτάται από όσους θέλουν να διδάξουν σε αγγλικά σχολεία Μέσης Εκπαίδευσης, αποτελεί τίτλο ανώτατης σχολής ισοδύναμης με πανεπιστήμιο. Υποστήριξε ότι η καθ' ης η αίτηση δεν προέβηκε σε καμιά έρευνα για να εξακριβώσει το επίπεδο και περιεχόμενο του εν λόγω πιστοποιητικού.
Ο δικηγόρος για την καθ' ης η αίτηση πρόβαλε προδικαστική ένσταση ότι η προσβαλλόμενη απόφαση δεν συνιστά εκτελεστή αλλά προπαρασκευαστική πράξη. Προέχει η εξέταση της ένστασης αυτής. Ο δικηγόρος της καθ' ης η αίτηση υποστήριξε επί του προκειμένου ότι εκτελεστή διοικητική πράξη, η οποία θα μπορούσε να προσβληθεί με προσφυγή, συνιστά μόνο η πράξη διορισμού υποψηφίων με βάση τον πίνακα διοριστέων, ο καταρτισμός του οποίου συνιστά προπαρασκευαστική πράξη. Υπέβαλε επίσης, ότι ο αιτητής όφειλε να υποβάλει ένσταση κατά του πίνακα διοριστέων, όπως προνοεί το άρθρο 28Β του περί Δημόσιας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας Νόμου, πράγμα που δεν έπραξε.
Δεν συμφωνώ με την πιο πάνω θέση. Η επίδικη απόφαση αναντίλεκτα παρήγαγε άμεσα έννομα αποτελέσματα για τον αιτητή, αφού απέκλεισε το ενδεχόμενο διορισμού του ως καθηγητή και είναι συνεπώς εκτελεστή. Σχετική με το θέμα είναι και η υπόθεση Μαρία Γεωργίου Χρίστου και Άλλοι ν. Δημοκρατίας (1993) 4 Α.Α.Δ. 2171, με την οποία συμφωνώ. Παραθέτω το πιο κάτω απόσπασμα, το οποίο υιοθετώ:
"Στην παρούσα υπόθεση, όμως, η Επιτροπή έκρινε και αποφάσισε ότι οι αιτήτριες δεν έχουν το αναγκαίο από το Νόμο προσόν και απέρριψε την αίτηση τους για εγγραφή στον πίνακα διοριστέων.
Το Ελληνικό Συμβούλιο Επικρατείας στην Υπόθεση 2239/62 αποφάσισε ότι αποτελεί εκτελεστή πράξη η αρνητική γνωμοδότηση νομαρχιακού συμβουλίου, κωλύουσα την έκδοση της εκτελεστής πράξεως.
Στην Υπόθεση 510/1983, (Αποφάσεις Συμβουλίου Επικρατείας 1983Α σελ. 848), αποφασίστηκε ότι η αναγκαία γνωμοδότηση ότι η αιτήτρια δεν συγκέντρωνε τα ουσιαστικά προσόντα της κατ' εκλογήν προαγωγής συνιστούσε εκτελεστή διοικητική πράξη, γιατί δεν μπορούσε να χαρακτηριστεί ως κατ' εκλογήν προακτέα και να συγκριθεί με τους άλλους για την επιλογή της προαγωγής.
Η προσβαλλόμενη απόφαση παρήγαγε αποτέλεσμα έννομο, άμεσο το οποίο αποτελούσε ανυπέρβλητο εμπόδιο για το διορισμό των αιτητριών. Η διαδικασία ένστασης που προβλέπεται στα εδάφια (11) και (12) του Άρθρου 28Β του Νόμου δεν είναι επιτακτική αλλά δυνητική και δεν εμποδίζει την προσφυγή στο Ανώτατο Δικαστήριο με βάση το Άρθρο 146 του Συντάγματος. (Βλ. Nicos Pelides and The Republic (Council of Ministers) and Another, 3 R.S.C.C. 13). Η προσβαλλόμενη απόφαση είναι εκτελεστή και υπόκειται στην Αναθεωρητική Δικαιοδοσία του Δικαστηρίου.".
Με βάση τα πιο πάνω απορρίπτω την προδικαστική ένσταση και θα εξετάσω την ουσία της υπόθεσης.
Το άρθρο 28Β(8) των περί Δημόσιας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας Νόμων προνοεί ότι:
"Ένα πρόσωπο για να περιληφθεί και να παραμείνει σε πίνακα διοριστέων θα πρέπει να κατέχει τα απαιτούμενα από το Νόμο αυτό και το οικείο σχέδιο υπηρεσίας προσόντα για διορισμό.".
Από το οικείο σχέδιο υπηρεσίας απαιτούνται για διορισμό στην ειδικότητα "Εμπορικά", "Τίτλος/πτυχίο πανεπιστημίου ή ανώτατης σχολής ισοδύναμης με πανεπιστήμιο στις εμπορικές ή οικονομικές επιστήμες". (η υπογράμμιση δική μου)
Απαιτείται επίσης "Παιδαγωγική κατάρτιση όπως θα την καθόριζε το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού".
Όπως λέχθηκε επανειλημμένα από το Δικαστήριο τούτο, η ερμηνεία και εφαρμογή των σχεδίων υπηρεσίας εμπίπτει στην αρμοδιότητα του διορίζοντος οργάνου (εδώ της καθ' ης η αίτηση), το δε Δικαστήριο δεν επεμβαίνει αν η απόφαση του οργάνου ήταν εύλογα επιτρεπτή σ' αυτό (Papaleontiou v. Republic and Another (1987) 3 C.L.R. 211, Κλέαρχος Μιλτιάδους και Αλλοι ν. Δημοκρατίας (1989) 3 Α.Α.Δ. 1318).
Τα ακαδημαϊκά προσόντα του αιτητή έχουν ήδη εκτεθεί. Βρίσκω, με βάση όλα τα στοιχεία που τέθηκαν, ενώπιόν μου, ότι ήταν εύλογα επιτρεπτό στην καθ' ης η αίτηση να αποφασίσει ότι ο αιτητής δεν κατείχε τίτλο/πτυχίο πανεπιστημίου ή ανώτατης σχολής στις εμπορικές ή οικονομικές επιστήμες, όπως απαιτούσε το οικείο σχέδιο υπηρεσίας.
Το αν και κατά πόσο το πιστοποιητικό εκπαίδευσης που κατείχε ο αιτητής ισοδυναμούσε με τίτλο ανώτατης σχολής ή πανεπιστημίου είναι άσχετο εφόσον δεν επρόκειτο για πτυχίο/τίτλο στις εμπορικές ή οικονομικές επιστήμες, όπως απαιτούσε το σχέδιο υπηρεσίας. Ο αιτητής δεν ισχυρίστηκε ότι τα άλλα προσόντα που κατείχε ισοδυναμούσαν με τίτλο/πτυχίο πανεπιστημίου στις εμπορικές ή οικονομικές επιστήμες.
Ως αποτέλεσμα η προσφυγή αυτή αποτυγχάνει και απορρίπτεται με £150,= έξοδα υπέρ της καθ' ης η αίτηση. Η επίδικη απόφαση επικυρώνεται.
Η προσφυγή απορρίπτεται, με έξοδα