|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1995) 4 ΑΑΔ 1672
11 Σεπτεμβρίου, 1995
[ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 146 ΚΑΙ 28 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΘΩΜΑΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΙΔΗΣ,
Αιτητής,
ν.
ΑΡΧΗΣ ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟΥ ΚΥΠΡΟΥ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 166/94)
Οργανισμοί Δημοσίου Δικαίου — Αρχή Ηλεκτρισμού Κύπρου — Υπάλληλοι — Προαγωγές — Σύσταση του Διευθυντή — Περιεχόμενο, συνέπειες, αιτιολογία — Πορίσματα της Γιαλλουρίδης ν. Α.Η.Κ. — Υιοθετήθησαν στην κριθείσα υπόθεση — Περιστάσεις — Η σύσταση κρίθηκε νόμιμη.
Διοικητική Πράξη — Αιτιολογία — Προαγωγή — "Διαβουλεύσεις" μεταξύ των μελών του συλλογικού διορίζοντος οργάνου πριν την απόφαση που δεν καταγράφει το περιεχόμενό τους στα πρακτικά — Νομολογία —Προαγωγή στην Α.Η.Κ. — Η απόφαση κρίθηκε αιτιολογημένη.
Ο αιτητής προσέβαλε την προαγωγή του ενδιαφερομένου μέρους σε Βοηθό Διευθυντή Παραγωγής πλήττοντας μεταξύ άλλων την υπέρ του ενδιαφερομένου σύσταση του Διευθυντή και την αιτιολογία της τελικής απόφασης περί προαγωγής.
Το Ανώτατο Δικαστήριο απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
1. Έχοντας υπόψη το περιεχόμενο του φακέλου του ενδιαφερομένου μέρους, δεν διακρίνεται οποιαδήποτε σύγκρουση ή αντίφαση μεταξύ της σύστασης και του περιεχομένου του φακέλου. Η σύσταση είναι σύμφωνη και έχει στήριγμά της όσα περιέχονται στο φάκελο του ενδιαφερόμενου μέρους. Οι αξιολογήσεις του ενδιαφερόμενου μέρους, όπως προκύπτουν μέσα από τα φύλλα αξιολόγησης προσωπικού, είναι ψηλές και τα σχόλια των προϊσταμένων του πολύ ευνοϊκά. Τόσο ο αιτητής όσο και το ενδιαφερόμενο μέρος έχουν αποκτήσει πείρα στους αντίστουχους τομείς στους οποίους έχουν υπηρετήσει και δεν συμφωνεί με τον ισχυρισμό για υπεροχή του αιτητή σε πείρα. Η ανάθεση των καθηκόντων, που είχαν αναφερθεί στη γραπτή αγόρευση του αιτητή, σ' αυτόν, δεν του προσδίδει προβάδισμα έναντι άλλων υποψηφίων και ούτε προδιαγράφει τις προοπτικές ανέλιξης του (βλ. σχετικά, Γιάγκος Κορομίας κ.ά. ν. Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου). Επιπρόσθετα, ακόμα και αν ευσταθεί ο ισχυρισμός πως ο αιτητής εκτελούσε αυξημένα καθήκοντα, αυτό δεν του προσδίδει υπεροχή, γιατί υπάλληλος που εκτελεί περιορισμένα ή μόνο τα καθήκοντα που του ανατίθενται, δεν μπορεί να τεθεί σε δυσμενέστερη θέση έναντι άλλου ο οποίος είχε την ευκαιρία να αναπτύξει τις ικανότητες του (βλ. Λοΐζου Κούτα ν. Δημοκρατίας)
Ισχυρισμοί πως εισήχθηκαν στην σύσταση του Διευθυντή εξωγενή κριτήρια, όπως επίσης και για αναιτιολόγητη σύσταση του Διευθυντή, προσβλήθηκαν και ενώπιον του Δικαστή Κωνσταντινίδη στην υπόθεση Μιχαήλ Γιαλλουρίδης ν. Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου, η οποία υιοθετείται.
Στην παρούσα υπόθεση η αξία είναι ένα από τα κριτήρια προαγωγής που καθορίζονται στον Καν. 23(2) των περί Αρχής Ηλεκτρισμού (Όροι Υπηρεσίας) Κανονισμών (Κ.Δ.Π. 291/86). Η αξία αντικατοπτρίζεται στα φύλλα αξιολόγησης και για τον προσδιορισμό της επαγγελματικής αξίας του υπαλλήλου χρησιμοποιούνται επιμέρους κριτήρια όπως ποσότητα και ποιότητα εργασίας, υπηρεσιακή κατάρτιση, συνεργασία, αξιοπιστία κλπ. Η "απόδοση" μπορεί να συνδεθεί άνετα με την ποσότητα εργασίας. Αναφορά του Διευθυντή σε "αποδοχή" και "αξιοπιστία", δεν εισάγει κανένα εξωγενές στοιχείο.
Σε σχέση με το αναιτιολόγητο της σύστασης αναφέρεται απλώς πως στην προκειμένη περίπτωση ο σχετικός Κανονισμός της Κ.Δ.Π. 291/86 (βλ. Καν. 23(4), δεν προβλέπει για αιτιολογημένες συστάσεις).
2. Σχετικά με το ισχυρισμό ότι η επίδικη απόφαση, στερείται αιτιολογίας και με την αναφορά στο πρακτικό ότι "ακολούθησαν διαβουλεύσεις" χωρίς αυτές να καταγράφονται, παρόμοιος ισχυρισμός προβλήθηκε στην υπόθεση Μιχαήλ Γιαλλουρίδη (πιο πάνω), η οποία υιοθετείται πλήρως και κρίνεται πως στην υπό εξέταση υπόθεση η επίδικη απόφαση είναι, έχοντας υπόψη όλο το υλικό που είχε ενώπιον της η Αρχή και το οποίο αναφέρεται με λεπτομέρεια στο σχετικό πρακτικό, πλήρως αιτιολογημένη.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Κορομίας κ.ά. ν. Α.Η.Κ. (1992) 4 Α.Α.Δ. 4828,
Κούτας ν. Δημοκρατίας (1994) 4 Α.Α.Δ. 1423,
Γιαλλουρίδης ν. Α.Η.Κ. (1994) 4 Α.Α.Δ. 1912.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης των καθ' ων η αίτηση με την οποία προήχθηκε το ενδιαφερόμενο μέρος στη θέση Βοηθού Διευθυντή Παραγωγής (Λειτουργία) Τμήμα Παραγωγής, Τεχνικές Υπηρεσίες, Κεντρικά Γραφεία.
Α. Σ. Αγγελίδης, για τον Αιτητή.
Κ. Στιβαρού για Γ. Κακογιάννη, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Α. Δράκος, για το Ενδιαφερόμενο μέρος.
Cur. adv. vult.
ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, Δ.: Ο αιτητής με την προσφυγή του αυτή ζητά την ακύρωση της απόφασης της καθ' ης η αίτηση με την οποία προήγαγε τον Ανδρέα Παπαδόπουλο στη θέση Βοηθού Διευθυντή Παραγωγής (Λειτουργία) Τμήμα Παραγωγής, Τεχνικές Υπηρεσίες, Κεντρικά Γραφεία.
Στις 28.6.93 η καθ' ης η αίτηση κυκλοφόρησε τη Γνωστοποίηση Κενών Θέσεων Αρ. 7/93, που περιλάμβανε μεταξύ άλλων, και την επίδικη θέση. Στους υποψηφίους που αποτάθηκαν για προαγωγή περιλαμβάνονταν ο αιτητής και το ενδιαφερόμενο μέρος.
Η Μεικτή Συμβουλευτική Επιτροπή Επιλογής για προαγωγές Επιστημονικού Προσωπικού, κατά τη συνεδρίαση της στις 30.11.93, επιλήφθηκε των αιτήσεων που υποβλήθηκαν και επέλεξε τρεις υποψήφιους για την επίδικη θέση. Οι τρεις υποψήφιοι αναφέρονται με αλφαβητική σειρά στην Έκθεση της Επιτροπής ημερ. 6.12.93, υπό μορφή εισήγησης, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονταν ο αιτητής και το ενδιαφερόμενο μέρος.
Η εισήγηση της Μεικτής Συμβουλευτικής Επιτροπής Επιλογής για Προαγωγές Επιστημονικού Προσωπικού, υποβλήθηκε στη Συμβουλευτική Υπεπιτροπή της Αρχής για Θέματα Προσωπικού, η οποία κατά τη συνεδρίαση της στις 13.12.93, αποφάσισε να εισηγηθεί στην καθ' ης η αίτηση την προαγωγή του ενδιαφερόμενου μέρους.
Η Συμβουλευτική Υπεπιτροπή πριν την υποβολή της εισήγησης της για προαγωγή του ενδιαφερόμενου μέρους, άκουσε και τις απόψεις του Διευθυντή, οι οποίες ήταν οι ακόλουθες:
"Ο Διευθυντής δηλώνει ότι κατά την άποψη του ο 8605 Παπαδόπουλος Ανδρέας παρόλο ότι υστερεί σε αρχαιότητα του υποψηφίου 8100 Καραγιαννίδη Θωμά εντούτοις υπερτερεί σε πείρα, αξία, επίδοση και απόδοση στην υπηρεσία, όλων των επικρατέστερων υποψηφίων, είναι ο πιο κατάλληλος και τον συστήνει σε προαγωγή στην πιο πάνω θέση.
Ο Διευθυντής δηλώνει συμπληρωματικά ότι ο 8605 Παπαδόπουλος Ανδρέας αντιμετωπίζει με μεγάλη επιτυχία τα τεχνικά προβλήματα που του ανατίθενται και έχει πολύ καλές θεωρητικές γνώσεις με αποτέλεσμα η αξιοπιστία του στην εκτέλεση της εργασίας του να είναι εξαιρετική. Ιδιαίτερα γίνεται μνεία για την αξιόλογη συμβολή του κατά τα τελευταία έξι χρόνια στα έργα ανάπτυξης."
Το Διοικητικό Συμβούλιο της καθ' ης η αίτηση στη συνεδρίαση του ημερ. 25.1.94, αποφάσισε την προαγωγή του ενδιαφερόμενου μέρους στην επίδικη θέση από 1.2.94. Το ακόλουθο απόσπασμα είναι από τα πρακτικά της πιο πάνω συνεδρίασης:
"..................................Μελετήθηκε η Εισήγηση της Μεικτής Συμβουλευτικής Επιτροπής Επιλογής διά Προαγωγές του Επιστημονικού Προσωπικού ημερομηνίας 6 Δεκεμβρίου, 1993, για την πλήρωση της πιο πάνω κενής θέσεως (Γνωστοποίηση Κενών Θέσεων 7/93).
Η Αρχή ενεργούσα σύμφωνα με τον Κανονισμό 23 των Περί Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου (Όροι Υπηρεσίας) Κανονισμών του 1986, επιλήφθηκε των αιτήσεων για προαγωγή όπως αναφέρονται στον αναθεωρημένο κατάλογο χρώματος λευκού, και αφού μελέτησε και αξιολόγησε όλα τα στοιχεία που είχε ενώπιον της δηλαδή τα υπηρεσιακά στοιχεία του κάθε αιτητή, τον προσωπικό φάκελο του κάθε αιτητή (που είχε τεθεί ενώπιον της Αρχής), την πείρα, αξία, ικανότητα, αρχαιότητα στην Αρχή, προσόντα σε συσχετισμό προς το ισχύον για τη θέση Σχέδιο Υπηρεσίας και επίδοση στην υπηρεσία όπως αυτά αναφέρονται εκτενέστερα στην παράγραφο 23(2) των Κανονισμών και αφού έλαβε υπόψη τις συστάσεις και απόψεις της Επιτροπής Επιλογής Επιστημονικού Προσωπικού που περιέχονται στην Εισήγηση και τις συστάσεις της Συμβουλευτικής Υπεπιτροπής της Αρχής για Θέματα Προσωπικού, τη σύσταση του Διευθυντή ο οποίος προτείνει για προαγωγή στην πιο πάνω θέση τον 8605 Παπαδόπουλο Ανδρέα, επιβεβαιώνοντας τη σύσταση του που είχε δώσει στη συνεδρία της Συμβουλευτικής Υπεπιτροπής και για τους ίδιους λόγους που αναφέρονται στα πρακτικά της συνεδρίας αυτής και τα οποία πρακτικά έχουν τεθεί ενώπιον της Αρχής καθώς επίσης και τις εμπιστευτικές εκθέσεις για τους υποψηφίους, και αφού ακολούθησαν διαβουλεύσεις των Μελών της Αρχής μετά την αποχώρηση από τη συνεδρία του Διευθυντή (ο οποίος αποχώρησε μετά που εξέφρασε τις απόψεις του)
ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ
την προαγωγή του 8605 Παπαδόπουλου Ανδρέα, στη θέση Βοηθού Διευθυντή Παραγωγής (Λειτουργία), Τμήμα Παραγωγής, Τεχνικές Υπηρεσίες, Κ.Γ., από 1.2.1994."
Ως αποτέλεσμα των πιο πάνω, καταχωρήθηκε η παρούσα προσφυγή.
Οι βασικοί λόγοι που κατά το δικηγόρο του αιτητή οδηγούν την επίδικη απόφαση σε ακύρωση, είναι οι ακόλουθοι.
1. Υπεροχή του αιτητή σε αρχαιότητα και πείρα.
2. Η σύσταση του Διευθυντή πάσχει.
3. Αυστηρή αξιολόγηση του αιτητή σε σχέση με το ενδιαφερόμενο μέρος.
4. Έλλειψη αιτιολογίας.
Αναφορικά με τον πρώτο λόγο ακυρότητας είναι η θέση του δικηγόρου του αιτητή πως αυτός υπερέχει σε αρχαιότητα έναντι του ενδιαφερόμενου μέρους και εφόσον όπως ισχυρίστηκε, οι δύο υποψήφιοι είναι ίσοι όσον αφορά αξία και προσόντα, έπρεπε να υπερισχύσει η αρχαιότητα του αιτητή. Επιπρόσθετα ισχυρίστηκε πως ο αιτητής υπερέχει και σε πείρα και για στήριξη του ισχυρισμού αυτού ανάφερε πως ο αιτητής διετέλεσε περισσότερο χρόνο Υπεύθυνος Μηχανικός Βάρδιας απ' ότι το ενδιαφερόμενο μέρος. Επίσης, είπε ο κ. Αγγελίδης, ο αιτητής έτυχε συγκεκριμένης εκπαίδευσης και υπερέχει του ενδιαφερόμενου μέρους, γιατί για έξι χρόνια κατείχε και εκτελούσε τα καθήκοντα της θέσης Ανώτερου Μηχανικού Παραγωγής (Μηχανολογικά) Λειτουργίας, και αντικαθιστούσε το Βοηθό Διευθυντή Παραγωγής όταν απουσίαζε. Το ενδιαφερόμενο μέρος, συνέχισε, υπηρέτησε σε διαφορετικό τμήμα και ουδέποτε άσκησε τα ίδια καθήκοντα με τον αιτητή.
Συνυφασμένος με τα πιο πάνω είναι και ο ισχυρισμός ότι η αναφορά του Διευθυντή στη σύσταση του ότι το ενδιαφερόμενο μέρος υπερέχει σε πείρα είναι πεπλανημένη και έχει παρασύρει το Διοικητικό Συμβούλιο κατά τη λήψη της επίδικης απόφασης.
Προτού επιληφθώ του πρώτου λόγου ακυρότητας, θα αναφερθώ και στους λόγους που σύμφωνα με το δικηγόρο του αιτητή καθιστούν παράνομη τη σύσταση του Διευθυντή.
Ο κ. Αγγελίδης ισχυρίστηκε ότι ο Διευθυντής εισάγει με τη σύσταση του εξωγενή στοιχεία, επειδή χρησιμοποίησε ως κριτήρια την "απόδοση" και την "αξιοπιστία" του ενδιαφερόμενου μέρους και τα οποία δεν καθορίζονται στο σχετικό κανονισμό (βλ. Καν. 23(2) των περί Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου (Όροι Υπηρεσίας) Κανονισμών του 1986 (Κ.Δ.Π. 291/86)). Ισχυρίστηκε περαιτέρω ότι η σύσταση του Διευθυντή είναι αντιφατική και συγκρούεται με τα στοιχεία των φακέλων. Ειπώθηκε επίσης πως η σύσταση στερείται αιτιολογίας και είναι γενική και αόριστη.
Θα ασχοληθώ πρώτα με τους λόγους ακυρότητας που άπτονται της σύστασης του Διευθυντή.
Έχοντας υπόψη το περιεχόμενο του φακέλου του ενδιαφερόμενου μέρους, δεν διάκρινα οποιαδήποτε σύγκρουση ή αντίφαση μεταξύ της σύστασης και του περιεχομένου του φακέλου. Έχω την άποψη πως η σύσταση είναι σύμφωνη και έχει στήριγμα της τα όσα περιέχονται στο φάκελο του ενδιαφερόμενου μέρους. Οι αξιολογήσεις του ενδιαφερόμενου μέρους, όπως προκύπτουν μέσα από τα φύλλα αξιολόγησης προσωπικού, είναι ψηλές και τα σχόλια των προϊσταμένων του πολύ ευνοϊκά. Τόσο ο αιτητής όσο και το ενδιαφερόμενο μέρος έχουν αποκτήσει πείρα στους αντίστοιχους τομείς στους οποίους έχουν υπηρετήσει και δεν συμφωνώ με τον ισχυρισμό για υπεροχή του αιτητή σε πείρα. Η ανάθεση των καθηκόντων, που είχαν αναφερθεί στη γραπτή αγόρευση του αιτητή, σ' αυτόν, δεν του προσδίδει προβάδισμα έναντι άλλων υποψηφίων και ούτε προδιαγράφει τις προοπτικές ανέλιξης του (βλ. σχετικά, Γιάγκος Κορομίας κ.ά. ν. Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου (1992) 4 Α.Α.Δ. 4828). Επιπρόσθετα, ακόμα και αν ευσταθεί ο ισχυρισμός πως ο αιτητής εκτελούσε αυξημένα καθήκοντα, αυτό δεν του προσδίδει υπεροχή, γιατί υπάλληλος που εκτελεί περιορισμένα ή μόνο τα καθήκοντα που του ανατίθενται, δεν μπορεί να τεθεί σε δυσμενέστερη θέση έναντι άλλου ο οποίος είχε την ευκαιρία να αναπτύξει τις ικανότητες του (βλ. Λοΐζος Κούτας ν. Δημοκρατίας (1994) 4 Α.Α.Δ. 1423).
Ισχυρισμοί πως εισήχθηκαν στη σύσταση του Διευθυντή εξωγενή κριτήρια, όπως επίσης και για αναιτιολόγητη σύσταση του Διευθυντή, προβλήθηκαν και ενώπιον του Δικαστή Κωνσταντινίδη στην υπόθεση Μιχαήλ Γιαλλουρίδης ν. Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου (1994) 4 Α.Α.Δ. 1912 όπου ειπώθηκαν τα ακόλουθα, τα οποία υιοθετώ:
Η σύσταση του Διευθυντή
(α) Ο ζήλος, η κρίση και η αντίληψη ως κριτήρια.
Θα ήμουν έτοιμος να αρκεστώ, χωρίς ενασχόληση με τις οποιεσδήποτε άλλες λεπτομέρειες, με την καταγραφή της άποψής μου πως δεν θα μπορούσαμε να μιλούμε για δυνατότητα επιλογής του καταλληλοτέρου και τελικά για αξιοκρατία αν επρόκειτο να αφαιρέσουμε από τα στοιχεία κρίσης τον ζήλο που επιδεικνύουν οι λειτουργοί κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους, ή την κρίση ή την αντίληψή τους. Είναι όμως εύστοχη και η αναφορά της Αρχής στους ίδιους τους Κανονισμούς σε συσχετισμό προς τα φύλλα αξιολόγησης. Ο Κανονισμός 23(2) ορίζει πως η προαγωγή "αποφασίζεται βάσει της πείρας, της αξίας, της ικανότητας, της αρχαιότητας παρά τη Αρχή, των προσόντων εν συσχετισμώ προς το εκάστοτε ισχύον για τη θέση σχέδιο υπηρεσίας και της εν τη υπηρεσία επιδόσεως εκάστου υποψηφίου..." Η αξία, για να χρησιμοποιήσουμε τη διατύπωση της αγόρευσης της Αρχής, συγκεκριμενοποιείται και αντικατοπτρίζεται στο φύλλο αξιολόγησης του κάθε υπαλλήλου. Στα στοιχεία αξιολόγησης περιλαμβάνεται ρητά ο ζήλος, η κρίση και η αντίληψη ως προσδιοριστικά, μαζί με τα άλλα, της ευρύτερης έννοιας της αξίας του υπαλλήλου. Η αναφορά σ' αυτά δεν εισάγει εξωγενή κριτήρια.
(β) Η αιτιολογία της σύστασης.
Δεν χρειάζεται να επεκταθώ με αναφορά στο ζήτημα της ανάγκης αιτιολόγησης της σύστασης στις περιπτώσεις που η αιτιολογία δεν απαιτείται, ως τύπος, από το Νόμο. (Βλ. σχετικά τις αποφάσεις της Ολομέλειας στις υποθέσεις Republic ν. Haris (1985) 3 C.L.R. 106, Νιόβη Παπαϊωάννου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1991) 3 Α.Α.Δ. 713. Η σύσταση του Διευθυντή στην παρούσα υπόθεση ήταν αιτιολογημένη. Η αναφορά στον εξαίρετο ζήλο, στην κρίση και στην αντίληψη του ενδιαφερόμενου μέρους σημαίνει πρόσδοση βαρύτητας σε αυτά τα στοιχεία, μεταφέρει το μήνυμα της υπεροχής του ενδιαφερόμενου μέρους ως προς αυτά και συνιστά αιτιολογία της σύστασης."
Στην παρούσα υπόθεση όπως επίσης ανέφερε η δικηγόρος των καθ' ων η αίτηση, η αξία είναι ένα από τα κριτήρια προαγωγής που καθορίζονται στον Καν. 23(2). Η αξία αντικατοπτρίζεται στα φύλλα αξιολόγησης και για τον προσδιορισμό της επαγγελματικής αξίας του υπαλλήλου χρησιμοποιούνται επιμέρους κριτήρια όπως ποσότητα και ποιότητα εργασίας, υπηρεσιακή κατάρτιση, συνεργασία, αξιοπιστία κλπ. Η "απόδοση" μπορεί να συνδεθεί άνετα με την ποσότητα εργασίας. Αναφορά του Διευθυντή σε "απόδοση" και "αξιοπιστία", δεν εισάγει κανένα εξωγενές στοιχείο.
Σε σχέση με το αναιτιολόγητο της σύστασης αναφέρω απλώς πως στην προκειμένη περίπτωση ο σχετικός Κανονισμός της Κ.Δ.Π. 291/86 (βλ. Καν. 23(4), δεν προβλέπει για αιτιολογημένες συστάσεις. Οι υποθέσεις στις οποίες παρέπεμψε ο δικηγόρος του αιτητή δεν εφαρμόζονται στην προκειμένη περίπτωση, γιατί αφορούν προαγωγές δημοσίων υπαλλήλων όπου με βάση το σχετικό άρθρο του Ν. 1/90, η σύσταση του προϊσταμένου ορίζεται ως "αιτιολογημένη". Παρόλο που στους παρόντες κανονισμούς δεν επιβάλλεται αιτιολόγηση της σύστασης, εντούτοις θεωρώ πως η σύσταση του Διευθυντή περιείχε επαρκή αιτιολογία, η οποία βρίσκει έρεισμα στο περιεχόμενο του φακέλου του ενδιαφερόμενου μέρους.
Καταλήγοντας κρίνω πως η σύσταση του Διευθυντή ήταν καθόλα νόμιμη και οι ισχυρισμοί του αιτητή επί του προκειμένου κρίνονται αβάσιμοι και απορρίπτονται.
Όσον αφορά τον ισχυρισμό του αιτητή περί υπεροχής του σε αρχαιότητα, η οποία έπρεπε να είχε κλίνει την πλάστιγγα υπέρ του, εφόσον όπως ισχυρίστηκε είναι ισάξιος με το ενδιαφερόμενο μέρος σε αξία και προσόντα, βρίσκω ότι ούτε αυτός ευσταθεί. Η αρχαιότητα ρυθμίζεται από τον Καν. 25 που προνοεί, μεταξύ άλλων, τα ακόλουθα:
"25 .-(1) Η αρχαιότης μεταξύ υπαλλήλων κατεχόντων την αυτήν θέσιν, κρίνεται βάσει της ημερομηνίας της ισχύος του διορισμού ή της προαγωγής εις την συγκεκριμένην θέσιν.
(2) Εν περιπτώσει ταυτοχρόνου διορισμού ή προαγωγής εις την συγκεκριμένην θέσιν, η αρχαιότης κρίνεται συμφώνως προς την προηγουμένην αρχαιότητα των υπαλλήλων."
Όπως προκύπτει από το Παράρτημα 2 της ένστασης (Κατάλογος Αιτητών που πληρούσαν το Σχέδιο Υπηρεσίας της Θέσης) και το περιεχόμενο του οποίου δεν αμφισβητήθηκε, ο αιτητής προάχθηκε στην προηγούμενη θέση την 1.5.87 (Κλ. Α131/2), η οποία αναβαθμίστηκε σε Κλ. Α14 την 1.3.88. Το ίδιο ισχύει και για το ενδιαφερόμενο μέρος. Ο αιτητής προάχθηκε στις 9.12.80 στη θέση Υπεύθυνου Μηχανικού Βάρδιας Σταθμού (Κλ. Α13) και το ενδιαφερόμενο μέρος προάχθηκε στην ίδια θέση στις 15.6.81, δηλαδή ο αιτητής προηγείται κατά έξι περίπου μήνες στην προπροηγούμενη θέση.
Η αρχαιότητα του αιτητή είναι απομακρυσμένη και σίγουρα δεν μπορεί να υπερισχύσει της αξίας του ενδιαφερόμενου μέρους (καλύτερες αξιολογήσεις στα φύλλα αξιολόγησης και σύσταση του Διευθυντή). Αναφορικά με τα προσόντα και οι δύο υποψήφιοι πληρούν τα απαιτούμενα από το Σχέδιο Υπηρεσίας.
Κατά συνέπεια, αβάσιμος κρίνεται και ο πρώτος λόγος ακυρότητας και απορρίπτεται.
Ως τρίτο λόγο ακυρότητας ο δικηγόρος του αιτητή ισχυρίστηκε πως μόνο στο Τμήμα του αιτητή δόθηκαν οδηγίες για αυστηρή αξιολόγηση ή εν πάση περιπτώσει, δεν εφαρμόστηκαν πιστά σε άλλα Τμήματα όπως για παράδειγμα στο Τμήμα του ενδιαφερόμενου μέρους. Ο ισχυρισμός αυτός δεν έχει αναπτυχθεί ή τεκμηριωθεί και κατά συνέπεια απορρίπτεται.
Όσον αφορά τον τελευταίο λόγο ακυρότητας, ο κ. Αγγελίδης ισχυρίστηκε πως το Παράρτημα 7 της ένστασης που είναι τα πρακτικά της συνεδρίασης του Διοικητικού Συμβουλίου ημερ. 25.1.94 και στα οποία περιέχεται η επίδικη απόφαση, στερείται αιτιολογίας. Ο κ. Αγγελίδης επικαλέστηκε επίσης την αναφορά στο πρακτικό ότι "ακολούθησαν διαβουλεύσεις", για να ισχυριστεί πως εφόσον οι διαβουλεύσεις αυτές δεν καταγράφονται, είναι άγνωστοι οι λόγοι για τους οποίους προάχθηκε το ενδιαφερόμενο μέρος, μη αποκλειώμενων και των κομματικών κριτηρίων.
Παρόμοιος ισχυρισμός προβλήθηκε στην υπόθεση Μιχαήλ Γιαλλουρίδης (πιο πάνω), όπου ειπώθηκε ότι:
"Κατά τον αιτητή θα έπρεπε να καταγραφούν Όι διαβουλεύσεις' των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου της Αρχής και ακόμα τα ονόματα όσων ψήφισαν υπέρ ή κατά κατ' εφαρμογή των αρχών που τέθηκαν στις υποθέσεις Μιχαήλ Αντωνίου ν. Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου (1993) 4 Α.Α.Δ. 764, Γεώργιος Ρουσιάς ν. Κυπριακή Δημοκρατίας (1993) 4 Α.Α.Δ. 101, Πέτρου Αποστόλου ν. Συμβουλίου Υδατοπρομήθειας Λεμεσού (1990) 3 Α.Α.Δ. 126.
Δέχομαι ως ορθή την αντίθετη άποψη των καθ' ων η αίτηση. Ούτε από το νόμο (βλ. άρθρο 8(5) του περί Αναπτύξεως Ηλεκτρισμού Νόμου Κεφ. 171 όπως τροποποιήθηκε) ούτε από τους κανόνες ως προς τις συνεδριάσεις ούτε από τη νομολογία προκύπτει τέτοια υποχρέωση, (βλ. Ανδρέας Γιάγκου ν. ΑΗΚ (1992) 4 Α.Α.Δ. 2420, Ανδρέας Χατζηδάς ν. Δημοκρατίας (1989) 3 Α.Α.Δ. 1121, Γιάγκος Κορομίας και άλλος ν. ΑΗΚ (1992) 4 Α.Α.Δ. 4828.)
Τα γεγονότα των υποθέσεων στις οποίες παρέπεμψε ο αιτητής είναι σαφώς διαφορετικά. Είναι σε εντελώς άλλους χειρισμούς που αναφέρονται και όχι στη μη καταγραφή των διαβουλεύσεων που οδήγησαν στην προσβαλλόμενη απόφαση ή των ονομάτων των μελών του συλλογικού οργάνου που τάχθηκαν υπέρ ή κατά."
Υιοθετώ πλήρως τις πιο πάνω απόψεις και κρίνω πως στην υπό εξέταση υπόθεση η επίδικη απόφαση είναι, έχοντας υπόψη όλο το υλικό που είχε ενώπιον της η Αρχή και το οποίο αναφέρεται με λεπτομέρεια στο σχετικό πρακτικό, πλήρως αιτιολογημένη.
Η επιλογή του ενδιαφερόμενου μέρους για προαγωγή ήταν, υπό τις περιστάσεις, εύλογα επιτρεπτή και δεν στοιχειοθετείται οποιοσδήποτε βάσιμος λόγος για ακύρωση της.
Η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται και η επίδικη απόφαση επικυρώνεται. Δεν επιδικάζονται έξοδα.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.