ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
(1995) 4 ΑΑΔ 792
14 Απριλίου, 1995
[ΠΙΚΗΣ, Πρόεδρος]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΚΑΠΠΕΛΙΔΗΣ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 956/93)
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Διορισμοί — Προσωρινός διορισμός στο δημόσιο — Δεν παρέχει κανένα πλεονέκτημα στην υποψηφιότητα για μόνιμη θέση — Εφαρμογή της αρχής της ισότητας.
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Διορισμοί — Προσόντα — Διδακτορικό δίπλωμα — Απόφαση περί απονομής τον και απονομή καθ' εαυτήν — Εύλογα επιτρεπτή η εξίσωση των δύο στην εξετασθείσα υπόθεση.
Η προσφυγή στρεφόταν κατά του διορισμού του ενδιαφερομένου μέρους ως Λέκτορα στο Α.Τ.Ι. Ο αιτητής επικαλέστηκε την προηγούμενη απασχόληση του στο Α.Τ.Ι., σε προσωρινή βάση, και τη μη πλήρη ολοκλήρωση, κατά τον κρίσιμο χρόνο της απονομής του διδακτορικού τίτλου ο οποίος όμως πιστώθηκε στο ενδιαφερόμενο μέρος.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας των προσφυγή, αποφάσισε ότι:
1. Ο προσωρινός διορισμός σε κενή θέση στο δημόσιο δεν παρέχει αφεαυτού οποιοδήποτε έρεισμα για προτίμηση του διοριζομένου έναντι άλλων υποψηφίων. Τέτοιο πλεονέκτημα για την πλήρωση θέσεων πρώτου διορισμού στο δημόσιο, θα συνιστούσε παραβίαση της αρχής της ισότητας έναντι του νόμου και της Διοίκησης, που κατοχυρώνεται στο Άρθρο 28.1 του Συντάγματος και θα άνοιγε τη θύρα για παράκαμψη των διαδικασιών για προσλήψεις στη δημόσια υπηρεσία.
2. Το ερώτημα το οποίο τίθεται ως προς τον τίτλο Ph.D. του ενδιαφερομένου μέρους είναι αν ήταν λογικά επιτρεπτό για τα αρμόδια όργανα να θεωρήσουν το ενδιαφερόμενο μέρος ως κάτοχο του πτυχίου Ph.D. παρόλο που δεν του είχε τυπικά απονεμηθεί πριν τις 10.4.92. Η απάντηση είναι θετική δεδομένου ότι είχε συμπληρώσει όλα τα απαιτούμενα για την απόκτηση του τίτλου και η απονομή του είχε αποφασισθεί με μόνο υπολειπόμενο αυτήν τούτη την απονομή του. Το ενδιαφερόμενο μέρος είχε αποκτήσει το δικαίωμα για τη χορήγηση σ' αυτόν του τίτλου Ph.D., διαπίστωση που εύλογα μπορεί να κριθεί ότι τον εξισώνει με κάτοχο του πτυχίου.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Προσφυγή.
Προσφυγή κατά της απόφασης των Καθ' ων η αίτηση με την οποία διορίσθηκε το ενδιαφερόμενο μέρος στη θέση του Λέκτορα στο Ανώτερο Τεχνολογικό Ινστιτούτο στο κλάδο της Πολιτικής Μηχανικής.
Ε. Ευσταθίου, για τον Αιτητή.
Γ. Στυλιανίδης, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η Αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΠΙΚΗΣ, Π.: Ο αιτητής ήταν υποψήφιος για τη θέση του Λέκτορα στο Ανώτερο Τεχνολογικό Ινστιτούτο στον κλάδο της Πολιτικής Μηχανικής. Με την προσφυγή του προσβάλλει την απόφαση της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας, βάσει της οποίας διορίστηκε ο Χρύσης Παπαλεοντίου, το ενδιαφερόμενο μέρος, για τους ακόλουθους κυρίως λόγου:-
(α)Παραγνώριση της προϋπηρεσίας του ως Λέκτορα στην Πολιτική Μηχανική στο ΑΤΙ.
Σύμφωνα με πιστοποίηση του ΑΤΙ, της 20.7.93, ο αιτητής υπηρέτησε ως Λέκτορας στο ΑΤΙ (μερική απασχόληση) μεταξύ 15.9.88 και 16.9.91 και, μεταξύ 16.9.91 και 28.7.93 (πλήρης απασχόληση). Η θέση προκηρύχθηκε στις 20.3.92 με δημοσίευση στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας και ως τελευταία ημερομηνία για την υποβολή των αιτήσεων καθορίστηκε η 10.4.1992.
Ο προσωρινός διορισμός σε κενή θέση στο δημόσιο δεν παρέχει αφεαυτού οποιοδήποτε έρεισμα για προτίμηση του διοριζομένου έναντι άλλων υποψηφίων. Τέτοιο πλεονέκτημα για την πλήρωση θέσεων πρώτου διορισμού στο δημόσιο, θα συνιστούσε παραβίαση της αρχής της ισότητας έναντι του νόμου και της Διοίκησης, που κατοχυρώνεται στο Άρθρο 28.1 του Συντάγματος και θα άνοιγε τη θύρα για παράκαμψη των διαδικασιών για προσλήψεις στη δημόσια υπηρεσία.
(β) Πλάνη ως προς τα προσόντα του ενδιαφερόμενου μέρους.
Η πλάνη προέκυψε από τη θεώρηση του ενδιαφερόμενου μέρους ως κατόχου του πτυχίου Ph.D. ενώ κατά τον κρίσιμο χρόνο δεν ήταν κάτοχος του προσόντος αυτού.
Προκύπτει από τα στοιχεία που επισυνάπτονται στην έκθεση της Συμβουλευτικής Επιτροπής ότι, τόσο ο αιτητής, όσο και το ενδιαφερόμενο μέρος κατείχαν, εκτός από τα απαραίτητα προσόντα και το προσόν το οποίο προβλέπεται από την παράγραφο 4 των απαιτούμενων προσόντων ως πλεονέκτημα.
Οι υποψήφιοι υποβλήθηκαν σε προφορική εξέταση από τη Συμβουλευτική Επιτροπή. Η απόδοση του ενδιαφερόμενου μέρους και τριών άλλων υποψηφίων κρίθηκε υπέρτερη εκείνης του αιτητή, γεγονός που συνεκτιμούμενο με τα άλλα προσόντα των υποψηφίων, οδήγησε στη σύσταση της Συμβουλευτικής Επιτροπής ότι ήταν οι καλύτεροι για διορισμό στη θέση. Ο αιτητής αποκλείστηκε από τον προκαταρκτικό κατάλογο τον οποίον υπέβαλε η Συμβουλευτική Επιτροπή. Παραστάσεις που υπέβαλε με επιστολή του της 30.12.92, όπως και ο ίδιος περιληφθεί στον τελικό κατάλογο των υποψηφίων, απορρίφθηκαν υπό το φως των διαπιστώσεων της Συμβουλευτικής Επιτροπής η έκθεση και οι συστάσεις της οποίας υιοθετήθηκαν από το διορίζον σώμα.
Μετά την υποβολή των τεσσάρων υποψηφίων σε προφορική εξέταση και συνεκτίμηση του συνόλου των στοιχείων τους, η ΕΔΥ επέλεξε το ενδιαφερόμενο μέρος ως τον καταλληλότερο και το διόρισε στη θέση του Λέκτορα στην Πολιτική Μηχανική.
Σύμφωνα με πιστοποίηση του Πανεπιστημίου του Τέξας στο Ώστιν των Η.Π.Α., της 20.3.92, το ενδιαφερόμενο μέρος συμπλήρωσε με επιτυχία τον κύκλο σπουδών για την απόκτηση του τίτλου "Doctor of Philosophy with major in Civil Engineering" και εγκρίθηκε η απόδοση σ' αυτόν του τίτλου, η απονομή του οποίου προγραμματίστηκε για την 23.5.92.
Προκύπτει από τον Πίνακα 1 (επισυνημμένο στην έκθεση της Συμβουλευτικής Επιτροπής) ότι η Συμβουλευτική Επιτροπή και αργότερα η ΕΔΥ, εξίσωσαν την πιστοποίηση του Πανεπιστημίου του Τέξας με την κατοχή του προσόντος Ph.D., προσόν το οποίο κρίθηκε ότι κατείχε το ενδιαφερόμενο πρόσωπο κατά τον κρίσιμο χρόνο για τον καθορισμό των προσόντων των υποψηφίων, που ήταν η ημερομηνία λήξης της προθεσμίας για την υποβολή αιτήσεων για διορισμό (10.4.92).
Το ερώτημα το οποίο τίθεται είναι αν η Συμβουλευτική Επιτροπή και αργότερα η ΕΔΥ, λειτούργησαν κάτω από πλάνη ως προς το αν το ενδιαφερόμενο μέρος κατείχε κατά τον κρίσιμο χρόνο το προσόν Ph.D.. Τα άλλα προσόντα του ενδιαφερόμενου μέρους ικανοποιούσαν τόσο τα απαιτούμενα προσόντα για διορισμό, όσο και τις προϋποθέσεις για την απόκτηση του πλεονεκτήματος· ήταν κάτοχος του τίτλου M.Sc. To Ph.D. δεν επαύξησε τα τυπικά προσόντα του ενδιαφερόμενου μέρους για διορισμό· ήταν όμως ένα σημαντικό ακαδημαϊκό προσόν το οποίο έτεινε να βελτιώσει την εικόνα των προσόντων και παρείχε πλεονεκτήματα έναντι μη κατόχων του τίτλου αυτού.
Το ερώτημα το οποίο τίθεται είναι αν ήταν λογικά επιτρεπτό για τα αρμόδια όργανα να θεωρήσουν το ενδιαφερόμενο μέρος ως κάτοχο του πτυχίου Ph.D. παρόλο που δεν του είχε τυπικά απονεμηθεί πριν τις 10.4.92. Η απάντηση είναι θετική δεδομένου ότι είχε συμπληρώσει όλα τα απαιτούμενα για την απόκτηση του τίτλου και η απονομή του είχε αποφασισθεί με μόνο υπολειπόμενο αυτή τούτη την απονομή του. Το ενδιαφερόμενο μέρος είχε αποκτήσει το δικαίωμα για τη χορήγηση σ' αυτόν του τίτλου Ph.D., διαπίστωση που εύλογα μπορεί να κριθεί ότι τον εξισώνει με κάτοχο του πτυχίου. Διαφορετική θα ήταν ίσως η απόφασή μου αν η χρονική περίοδος μεταξύ 20.3.92 και 23.5.92 ήταν χρονικά απαραίτητη για την απόκτηση δικαιώματος για την παροχή του τίτλου Ph.D.. Καταλήγω ότι δεν έχει καταδειχθεί λόγος που να δικαιολογεί την ακύρωση της απόφασης της ΕΔΥ.
Η προσφυγή απορρίπτεται.
Η επίδικη απόφαση επικυρώνεται στην ολότητά της, βάσει του Άρθρου 146.4(α) του Συντάγματος.
Δεν εκδίδεται διαταγή για έξοδα.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.