|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1991) 4 ΑΑΔ 3630
13 Νοεμβρίου, 1991
[ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΜΑΡΙΑ DAR WICH ΚΑΙ ΑΛΛΟΣ,
Αιτητές,
ν.
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ, ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΕΩΣ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 833/90).
Διοικητική Πράξη — Βεβαιωτική — Επανεξέταση υπόθεσης από νομικής μόνο πλευράς ή η εξέταση νέας νομικής επιχειρηματολογίας δεν συνιστά νέα έρευνα — Δεν προσδίδεται εκτελεστότητα στην πράξη.
Με την προσφυγή αυτή προσβλήθηκε η απόφαση των καθ' ων η αίτηση να απορρίψουν αίτημα των αιτητών για παραχώρηση άδειας παραμονής και εργασίας στον αλλοδαπό αιτητή 2 ο οποίος είχε συνάψει πολιτικό γάμο με την αιτήτρια 1.
Η αίτηση των αιτητών είχε αρχικά αποριφθεί στις 8.5.90 και ακολούθησε επιστολή του δικηγόρου των αιτητών προς τον Υπουργό Εσωτερικών με την οποία ζητούσε και πάλιν όπως παραχωρηθεί άδεια παραμονής στον πελάτη του.
Εκ μέρους του δικηγόρου των καθ' ων η αίτηση προβλήθηκε προδικαστική ένσταση ότι η προσβαλλόμενη απόφαση ήταν βεβαιωτική της προηγούμενης και στερείτο εκτελεστότητας.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
Είναι ουσιαστικό να αποφασιστεί κατά πόσο η περίπτωση της νέας εξέτασης του αιτήματος συνιστούσε νέα έρευνα που να προσδίδει εκτελεστότητα στην πράξη. Η επανεξέταση μιας πράξης από της νομικής της μόνο πλευράς και η εξέταση νέας νομικής επιχειρηματολογίας δεν συνιστά νέα έρευνα της υπόθεσης. Η νέα. αίτηση των αιτητών εισήγαγε μόνο την παράκληση επανεξέτασης με βάση το επιπρόσθετο νομικό υπόβαθρο. Η πράξη των καθ' ων η αίτηση είναι πράξη βεβαιωτική της αρχικής απόφασης και επομένως στερείται εκτελεστότητας.
Προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Kelpis v. Republic (1970) 3 CLR 196·
Razis v. Republic (1983) 3 CLR 1017·
Pieris v. Republic (1983) 3 CLR 1054·
Markou v. Republic (1968) 3 CLR 267·
Christoforides v. Republic (1971) 3 CLR 302·
Odysseos v. Republic (1984)3 CLR 463·
Tseriotis v. Republic (1984) 3 CLR 693.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης των καθ' ων η αίτηση με την οποία απέρριψαν αίτημα των αιτητών όπως παραχωρηθεί στον αιτητή αρ. 2 άδεια παραμονής στην Κύπρο.
Ε. Ευσταθίου, για τους αιτητές.
Μ. Τσαγγαρίδης, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult
ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, Δ. ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Με την παρούσα προσφυγή οι αιτητές ζητούν την ακύρωση της απόφασης των καθ' ων η αίτηση ημερ. 24.9.90, με την οποία απέρριψαν αίτημα των αιτητών όπως παραχωρηθεί άδεια παραμονής στην Κύπρο, στον αιτητή αρ. 2.
Η αιτήτρια αρ. 1 είναι Κύπρια υπήκοος, ο δε αιτητής αρ. 2 είναι Σύριος υπήκοος. Η αιτήτρια αρ. 1 γεννήθηκε στη Λάρνακα στις 9.2.59, ο δε αιτητής αρ. 2 γεννήθηκε στη Συρία κατά το 1958.
Ο αιτητής αρ. 2 αφίχθηκε στην Κύπρο για πρώτη φορά στις 19.4.89 και του χορηγήθηκε προσωρινή άδεια, με την ιδιότητα του επισκέπτη, μέχρι τις 6.5.89.
Ακολούθως, στις 22.5.89, υπέβαλε αίτηση και του χορηγήθηκε προσωρινή άδεια παραμονής στην Κύπρο, για να εργαστεί σαν εργάτης σε συγκεκριμένο χοιροστάσιο, η οποία έληξε την 30.6.90.
Στις 10.3.90, ο αιτητής αρ. 2 υπέβαλε αιτήσεις (Τύπος Μ.61 και Μ.64), με τις οποίες τώρα ζητούσε να του χορηγηθεί προσωρινή άδεια παραμονής στην Κύπρο και εργασίας σαν ειδικός στον καθαρισμό ρούχων σε πλυντήριο συγκεκριμένου Κύπριου υπηκόου στη Λάρνακα. Για υποστήριξη της αίτησης του, ο αιτητής αρ. 2 επισύναψε στην εν λόγω αίτηση και πιστοποιητικό πολιτικού γάμου που συνήψε με την αιτήτρια αρ. 1.
Ο Λειτουργός Μετανάστευσης, με επιστολή του με αρ. Α894009, ημερ. 8.5.90 (Τεκμήριο Ε στην ένσταση), πληροφόρησε τον αιτητή αρ. 2 ότι η πιο πάνω αίτησή του δεν εγκρίνεται και καλείτο να κάμει τις δέουσες διευθετήσεις για να αναχωρήσει αμέσως από την Κύπρο.
Ο δικηγόρος των αιτητών, με επιστολή του ημερ. 17.5.90, στον Υπουργό Εσωτερικών (Τεκμήριο ΣΤ στην ένσταση), εκ μέρους των αιτητών, ζήτησε χορήγηση άδειας παραμονής στην Κύπρο στον αιτητή αρ. 2. Το περιεχόμενό της έχει ως ακολούθως:
"H παρούσα υποβάλλεται προς εσάς εκ μέρους της κας Μαρίας DARWICH το γένος Κώστα Αρέστη από την Λάρνακα και του κου JAMAL DARWICH από την Συρία, που είναι σύζυγοι και έχουν συνάψει πολιτικό γάμο όπως εμφαίνεται από το επισυνημμένο φωτοαντίγραφο πιστοποιητικού.
1. Αίτημα του παρόντος είναι όπως δώσετε οδηγίες ώστε να δοθεί άδεια παραμονής του κ. JAMAL DARWICH διά τους κάτωθι λόγους:
(α) Ο αιτητής τυγχάνει πρόσωπο εργατικό, φιλότιμο και φιλήσυχο, εργάζεται δε στην Κύπρο και αποκερδαίνει τα απαραίτητα για την συντήρηση του ιδίου και της οικογένειάς του.
(β) Στην προκείμενη περίπτωση ο αιτητής έχει εκφράσει την ζωηρή επιθυμία να ασπαστεί το χριστιανικό δόγμα, η δε μητέρα του τυγχάνει χριστιανή καταγομένη από τον Λίβανο.
(γ) Η παρούσα αίτηση στηρίζεται στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, σύμφωνα με τις πρόνοιες της οποίας δεν είναι επιτρεπτή η απέλαση αλλοδαπών και/ή ο χωρισμός των οικογενειών από τις Κυβερνήσεις που προσυπόγραψαν την Σύμβαση αυτή.
(δ) Στην προκείμενη περίπτωση ο γάμος έχει γίνει κατόπιν αισθήματος που προηγήθηκε μεταξύ των συζύγων και είναι γάμος σταθερός, η δε σύζυγος του τυγχάνει να είναι έγκυος. Τυχόν απομάκρυνση του αναφερομένου θα έχει ως συνέπεια την δημιουργία αφόρητης κατάστασης τόσο εις βάρος της συζύγου όσο και εις βάρος του αναμενομένου τέκνου, πράγμα το οποίο δεν επιτρέπουν οι ρητές πρόνοιες της αναφερομένης Σύμβασης.
Με την πεποίθηση ότι η παρούσα θα τύχει της δέουσας εξέτασης εκ μέρους σας,"
Ο Λειτουργός Μετανάστευσης, απάντησε με επιστολή του με αρ. Α894009, ημερ. 24.9.90 (Τεκμήριο Ζ στην ένσταση), η οποία έχει ως ακολούθως:
"Επιθυμώ να αναφερθώ στην επιστολή σας ημερομηνίας 17 Μαΐου, 1990, που απευθύνεται στον Υπουργό Εσωτερικών, με την οποία ζητάτε εκ μέρους της πελάτιδάς σας, κυρίας Μαρίας DARWICH το γένος Κώστα Αρέστη από τη Λάρνακα, να επιτραπεί η είσοδος στην Κύπρο στον κύριο Jamal DARWICH από τη Συρία και να σας πληροφορήσω ότι το αίτημα της πελάτιδάς σας εξετάστηκε πολύ προσεκτικά, αλλά δεν εγκρίθηκε."
Σαν αποτέλεσμα καταχωρήθηκε η παρούσα προσφυγή.
Ο δικηγόρος των καθ' ων η αίτηση, με τη γραπτή του αγόρευση, εγείρει προδικαστική ένσταση και ισχυρίζεται πως η προσβαλλόμενη πράξη στερείται εκτελεστότητας, γιατί είναι βεβαιωτική της προηγούμενης απόφασης, με την οποία απορρίφθηκε το αίτημα του αιτητή αρ. 2.
Η εισήγηση του δικηγόρου των αιτητών πάνω στο θέμα αυτό είναι, πως η νομική βάση των δυο αιτήσεων διαφέρει και διευκρίνησε πως η απόφαση των καθ' ων η αίτηση ημερ. 83.90, λήφθηκε υπό το φως των προνοιών των περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεων Νόμων 1952-1989 και τους σχετικούς κανονισμούς του 1972-1988, ενώ αντιθέτως, η προσβαλλόμενη απόφαση ημερ. 24.9.90, λήφθηκε κατόπιν της αίτησης των αιτητών ημερ. 17.5.90, στην οποία αναφέρεται ότι η αίτηση στηρίζεται στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, η οποία δυνάμει του Κυρωτικού Νόμου 59/62, αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της Νομοθεσίας της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Η θέση του δικηγόρου των καθ' ων η αίτηση είναι, πως η από άλλη νομική σκοπιά εξέταση μιας αίτησης, χωρίς να τεθούν νέα γεγονότα ενώπιον της διοίκησης, δεν συνιστά νέα έρευνα, ούτε προσδίδει εκτελεστότητα στην πράξη.
Η όλη υπόθεση επικεντρώνεται, όπως ορθά αναφέρει ο δικηγόρος των καθ' ων η αίτηση, στο αν και κατά πόσο η περίπτωση αυτή συνιστά νέα έρευνα που να προσδίδει εκτελεστότητα στην πράξη.
Έχει νομολογηθεί πως δεν συνιστά νέα έρευνα της υπόθεσης η επανεξέταση της από της νομικής της μόνο πλευράς (βλ. Kelpis v. Republic (1970) 3 CLR 196, στη σελ. 203, Razis v. Republic (1983) 3 CLR 1017, Pieris v. Republic (1983) 3 CLR 1054, σελ. 1063), ούτε η εξέταση νέας νομικής επιχειρηματολογίας (βλ. Markou v. Republic (1968) 3 CLR 267, Christofides v. Republic (1971) 3 CLR 302, Odysseos v. Republic (1984) 3 CLR 463).
Στην υπό κρίση υπόθεση δεν τέθηκαν στη διοίκηση νέα γεγονότα, ούτε έγινε νέα έρευνα. Το γεγονός του γάμου των αιτητών, που αναφέρθηκε στη νέα αίτηση, δεν συνιστούσε νέο πραγματικό γεγονός, γιατί ήταν ήδη γνωστό στους καθ' ων η αίτηση κατά την έκδοση της πράξης ημερ. 8.5.90 (βλ. σελ. 18 του Διοικητικού Φακέλου, Έντυπο Μ.61, ημερ. 30.3.90). Επομένως, η νέα αίτηση εισήγαγε μόνο την παράκληση επανεξέτασης με βάση το επιπρόσθετο νομικό υπόβαθρο, στοιχείο που δεν συνιστά νέα έρευνα και ούτε προσδίδει εκτελεστότητα στην πράξη.
Τέλος, ο δικηγόρος των αιτητών εισηγείται πως το λεκτικό της προσβαλλόμενης απόφασης είναι διάφορο από την προηγούμενη απόφαση και έτσι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι διαφορετική από την αρχική και επομένως είναι εκτελεστή.
Είναι γεγονός πως στην επιστολή της διοίκησης προς τον αιτητή αρ. 2 ημερ. 8.5.90, αναφέρεται πως δεν εγκρίθηκε η αίτησή του για παράταση της προσωρινής του διαμονής, ενώ στη δεύτερη επιστολή ημερ. 24.9.90, που αφορά την προσβαλλόμενη πράξη, αναφέρεται πως δεν εγκρίθηκε το αίτημα να επιτραπεί η είσοδός του στην Κύπρο.
Ο αιτητής αρ. 2, κατά πάντα τον ουσιώδη χρόνο, βρισκόταν στην Κύπρο και το αίτημα του δικηγόρου του (βλ. σελ. 21 & 29 του Διοικητικού φακέλου), αφορούσε άδεια παραμονής και όχι άδεια εισόδου. Συνεπώς, πρόκειται περί φραστικού λάθους και συμφωνώ με τις εισηγήσεις του δικηγόρου των καθ' ων η αίτηση, πως τούτο ουδεμία αρνητική επίδραση άσκησε στους αιτητές, αφού έγινε αμέσως αντιληπτό από αυτούς. (Βλ. παρ. 485 της Ένορκης Δήλωσης των αιτητών, που υποστηρίζει την αίτηση για έκδοση προσωρινού διατάγματος, ημερ. 13.10.90).
Πέραν αυτού, αν πρόκειται για προσφυγή προσβολής πράξης άρνησης εισόδου, η προσφυγή αυτή στερείται αντικειμένου και επίσης, οι αιτητές στερούνται έννομου συμφέροντος, γιατί ο αιτητής αρ. 2 από τις 19.4.89 ευρίσκεται συνεχώς στην Κύπρο. Όμως, είναι καθαρό ότι η άρνηση των καθ' ων η αίτηση αφορούσε το αίτημα για άδεια παραμονής του αιτητή αρ. 2 στην Κύπρο και όχι αίτημα για να του επιτραπεί η είσοδος στην Κύπρο.
Για όλους τους πιο πάνω λόγους καταλήγω ότι η πράξη της αρμόδιας αρχής ημερ. 24.9.90, είναι πράξη βεβαιωτική της αρχικής της απόφασης ημερ. 8.5.90 και επομένως, στερείται εκτελεστότητας και δεν μπορεί να προσβληθεί με αίτηση ακύρωσης (βλ. Pieris v. Republic (1983) 3 CLR 1054, στη σελ. 1063 και Tseriotis v. Republic (1984) 3 CLR 693, στη σελ. 702).
Ενόψει της κατάληξης αυτής, δεν θα εξετάσω την ουσία της προσφυγής.
Η προσφυγή απορρίπτεται άνευ εξόδων.
Προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.