|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1991) 4 ΑΑΔ 2896
9 Αυγούστου, 1991
[ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΕΛΛΗ ΣΑΡΑΝΤΗ,
Αιτήτρια,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 773/88).
Εκπαιδευτικοί Λειτουργοί — Μεταθέσεις — Οι περί Εκπαιδευτικών Λειτουργών (Τοποθετήσεις, Μετακινήσεις και Μεταθέσεις) Κανονισμοί του 1987, ΚΛΠ 212/87 — Κανονισμός 15 — Οι έκτακτες μεταθέσεις διενεργούνται με βάση τη σειρά προτεραιότητας των εκπαιδευτικών—Κανονισμός 11(1) — Μεταθέσεις ύστερα από αίτηση του εκπαιδευτικού λειτουργού — Περιπτώσεις.
Διοικητική Πράξη—Αιτιολογία — Οι διοικητικές πράξεις είναι απαραίτητο να είναι αιτιολογημένες και ιδιαίτερα στις περιπτώσεις δυσμενών πράξεων — Δεν αναπληρώνουν ούτε συμπληρώνουν την ελλειπή αιτιολογία οι ισχυρισμοί των δικηγόρων των διαδίκων κατά την ακρόαση της υπόθεσης.
Με την προσφυγή της αυτή η αιτήτρια ζητεί την ακύρωση της μετάθεσης της, από την Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας, στο Δημοτικό Σχολείο Εργατών από το Δημοτικό Σχολείο Λυκαβητού (Κ.Α.) καθώς και την ακύρωση της παράλειψης της κατά προτεραιότητα εξέτασης και επίλυσης της ενστάσεως της αιτήτριας κατά της μετάθεσης αυτής.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση, αποφάσισε ότι;
1. Σύμφωνα με τις πρόνοιες του Κανονισμού 15 των περί Εκπαιδευτικών Λειτουργών (Τοποθετήσεις, Μετακινήσεις και Μεταθέσεις) Κανονισμών του 1987, ΚΔΠ 212/87, οι έκτακτες μεταθέσεις διενεργούνται με βάση τη σειρά προτεραιότητας των εκπαιδευτικών. Εφόσον είναι παραδεκτό από τους καθ' ων η αίτηση ότι υπήρχαν άλλοι εκπαιδευτικοί λειτουργοί με μεγαλύτερη προτεραιότητα μετάθεσης από την αιτήτρια, είναι φανερό ότι η ΕΕΥ στην προκειμένη περίπτωση δεν ενήργησε σύμφωνα με τη σειρά του καταλόγου μεταθεσίμων.
2. Σχετικά με τη διαδικασία που προνοείται από τον Καν. 11 των πιο πάνω Κανονισμών περί μετάθεσης ή μη μετάθεσης εκπαιδευτικού λειτουργού κατ' αίτηση και για ειδικούς λόγους, δεν προέκυψε από τα γεγονότα ούτε ποιοί ήταν οι λόγοι υγείας που δικαιολογούσαν τη μη μετάθεση των άλλων εκπαιδευτικών, ούτε αν υπήρχε σχετικά η απαραίτητη γνωμάτευση του ιατροσυμβουλίου, ή αν γενικά ακολουθήθηκε η διαδικασία του Καν. 11.
3. Οι διοικητικές πράξεις είναι απαραίτητο να είναι αιτιολογημένες και ιδιαίτερα όταν η απόφαση της διοίκησης δημιουργεί καταστάσεις δυσμενείς για το διοικούμενο. Όμως, δεν αποτελούν αιτιολογία ούτε μπορούν να την συμπληρώσουν όπου αυτή είναι ελλειπής, οι ισχυρισμοί που προβάλλονται από τους δικηγόρους των διαδίκων κατά την ακρόαση της υπόθεσης.
Η επίδικη απόφαση ακυρώνεται με έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Droussiotis v. Republic (1967) 3 CLR 15·
Metaloda (Near East) Ltd. v. Republic (1969) 3 CLR 351.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης των καθ' ων η αίτηση να μεταθέσουν την αιτήτρια από το Δημοτικό Σχολείο Λυκαβητού (Κ.Α.) στο Δημοτικό Σχολείο στους Εργάτες.
Α.Σ. Αγγελίδης, για την αιτήτρια.
Π. Κληρίδης, Ανώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, Δ. ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Με την παρούσα προσφυγή η αιτήτρια ζητά τις ακόλουθες θεραπείες:
"1. Δήλωση του Δικαστηρίου πως η απόφαση των καθ' ων η αίτηση που δημοσιεύτηκε στον ημερήσιο τύπο στις 10.9.88 για μετάθεση της αιτήτριας από το Δημοτικό Σχολείο Λυκαβητού (Κ.Α.) στο Δημοτικό Σχολείο στους Εργάτες είναι άκυρη, παράνομη και χωρίς νομικό αποτέλεσμα.
2. Δήλωση του Δικαστηρίου πως η παράλειψη και/ή άρνηση των καθ' ων η αίτηση να δώσουν προτεραιότητα κάι/ή να εξετάσουν και να επιλύσουν την ένσταση της αιτήτριας για τη μετάθεση της στους Εργάτες είναι παράνομη και άκυρη και πως ότι παραλήφθηκε θα πρέπει να διενεργηθεί."
Η αιτήτρια είναι Διευθύντρια Δημοτικού Σχολείου. Στις 9.9.88 η Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας (Ε.Ε.Υ.) εξέτασε διάβημα Διευθυντών που είχαν μετατεθεί εκτός έδρας οι οποίοι ισχυρίστηκαν ότι δεν δικαιολογείτο η μη μετάθεση εκτός έδρας της αιτήτριας η οποία είχε λιγότερες μονάδες από αυτούς.
Η Ε.Ε.Υ. επανεξέτασε την περίπτωση και διαπίστωσε ότι για την αιτήτρια υπήρχαν δυό γνωμοδοτήσεις του Ιατρικού Συμβουλίου: Η μία του 1986 η οποία ανέφερε ότι υποφέρει μόνιμα από αλλεργικό βροχικό άσθμα και ότι αντενδείκνυτο η μετάθεσή της σε τόπο όπου υπάρχουν ελαιόδεντρα και η άλλη του 1987 η οποία περιήχε εισήγηση για μη μετάθεση της για ένα χρόνο λόγω ασθένειας του συζύγου της.
Κατόπιν τούτου η Ε.Ε.Υ. αποφάσισε ότι η αιτήτρια έπρεπε να μετατεθεί εκτός έδρας με βάση τη σειρά της στον σχετικό κατάλογο των υποκειμένων σε μετάθεση εκτός έδρας Διευθυντών που υπηρετούσαν στη Λευκωσία, με μόνο περιορισμό την μετάθεσή της σε τόπο όπου δεν υπήρχαν ελαιόδεντρα, ενόψει των πιο πάνω γνωμοδοτήσεων του Ιατρικού Συμβουλίου. Ως εκ τούτου στις 9.9.88 η Επιτροπή αποφάσισε τη μετάθεση της αιτήτριας στο Δημοτικό Σχολείο Εργατών για το σχολικό έτος 1988-1989.
Εναντίον της απόφασης αυτής η αιτήτρια καταχώρησε την προσφυγή αυτή.
Είναι η θέση της αιτήτριας ότι η Ε.Ε.Υ. κατά τη λήψη της επίδικης απόφασης ενήργησε κάτω από πλάνη περί τα πράγματα γιατί θεώρησε το πρόβλημα υγείας της ως προσωρινό και όχι μόνιμο. Συγκεκριμένα όσον αφορά το 1987 θεώρησε ως το λόγο για τη μη μετάθεση της την κατάσταση της υγείας του συζύγου της που ήταν πρόσθετος λόγος από τους μονίμους προσωπικούς λόγους υγείας της ίδιας της αιτήτριας.
Είναι επίσης ο ισχυρισμός της αιτήτριας ότι η μετάθεση της έγινε αντίθετα προς τις πρόνοιες των σχετικών Κανονισμών, γιατί έγινε σε περίοδο που μόνο έκτακτη μετάθεση μπορούσε να γίνει βάσει του Καν. 15(1) των περί Εκπαιδευτικών Λειτουργών (Τοποθετήσεις, Μετακινήσεις και Μεταθέσεις) Κανονισμών του 1987, Κ.Δ.Π. 212/87 που δημοσιεύονται στο Παράρτημα Τρίτο (Ι) της Επίσημης Εφημερίδας της Δημοκρατίας, αρ. 2241 ημερ. 10 Ιουλίου 1987, στην δε περίπτωση της αιτήτριας δεν συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις του Κανονισμού αυτού.
Τέλος, είναι η θέση της αιτήτριας ότι ανεξάρτητα με τα πιο πάνω, με βάση τις μονάδες της δεν είχε σειρά προτεραιότητας για μετάθεση.
Στην υπόθεση αυτή δεν έχει κατατεθεί κανένα πρακτικό της Ε.Ε.Υ. σχετικά με την λήψη της απόφασης περί μετάθεσης της αιτήτριας. Σύμφωνα όμως με την ένορκη δήλωση του Α. Ολύμπιου, μέλους της Ε.Ε. Υ., η μετάθεση της αιτήτριας αποφασίστηκε μετά από παράπονο για τη μη μετάθεση της από άλλους Διευθυντές που είχαν μετατεθεί εκτός έδρας. Επίσης, από το περιεχόμενο της ένορκης δήλωσης αυτής, δεν φαίνεται κατά πόσο ήταν ενώπιον της Ε.Ε.Υ. ή κατά πόσο λήφθηκε από αυτήν υπόψη το γεγονός ότι το πρόβλημα υγείας της αιτήτριας ήταν μόνιμο. Το γεγονός είναι ότι γίνεται αναφορά για το πιστοποιητικό του ιατροσυμβουλίου για την αιτήτρια για το 1986 όχι όμως για το 1987 για τον οποίο χρόνο η αναφορά είναι σε σχέση με την κατάσταση της υγείας του συζύγου της, και όχι τη δική της.
Στην γραπτή αγόρευση που κατατέθηκε εκ μέρους της Ε.Ε. Υ., υπάρχει ισχυρισμός ότι η Ε.Ε.Υ. γνώριζε τη μονιμότητα του προβλήματος της αιτήτριας και ότι συνεπώς δεν ενήργησε κάτω από πλάνη. Επίσης, αναφέρεται ότι η Ε.Ε.Υ. προχώρησε στην μετάθεση της αιτήτριας με βάση τη σειρά προτεραιότητας εφόσον κρίθηκε από αυτήν ότι με βάση τα ιατρικά πιστοποιητικά όλων των εκπαιδευτικών λειτουργών που είχαν λιγότερες μονάδες από την αιτήτρια, δεν ενδείκνυτο η μετάθεσή τους.
Αναφορικά με την ισχυριζόμενη παράβαση των Κανονισμών, ο Κανονισμός 15 προνοεί τα ακόλουθα:
"15(1) Η Επιτροπή, με αιτιολογημένη απόφασή της, μπορεί να προβαίνει σε έκτακτες μεταθέσεις εκπαιδευτικών λειτουργών στις ακόλουθες περιπτώσεις:
(α) κατά τη διάρκεια του σχολικού έτους όταν η μετάθεση κρίνεται απολύτως απαραίτητη για το συμφέρον της υπηρεσίας·
(β) για την πλήρωση αναγκών οι οποίες προέκυψαν μετά την οριστικοποίηση των κανονικών μεταθέσεων.
(2) Η Επιτροπή διενεργεί τις έκτακτες μεταθέσεις που προβλέπονται στην υποπαράγραφο (β) της παραγράφου (1) του Κανονισμού αυτού με βάση τη σειρά προτεραιότητας που καθορίζεται στον Κανονισμό 12 και τον κατάλογο που καταρτίζεται σύμφωνα με την υποπαράγραφο (α) της παραγράφου (3) του Κανονισμού 13.
................................."
Σύμφωνα λοιπόν με τις πρόνοιες του πιο πάνω Κανονισμού οι έκτακτες μεταθέσεις διενεργούνται με βάση τη σειρά προτεραιότητας των εκπαιδευτικών. Εφόσον είναι παραδεκτό από τους καθ'ων η αίτηση ότι υπήρχαν άλλοι εκπαιδευτικοί λειτουργοί με μεγαλύτερη προτεραιότητα μετάθεσης από την αιτήτρια, είναι φανερόν ότι η Ε.Ε.Υ. στην προκειμένη περίπτωση δεν ενήργησε σύμφωνα με τη σειρά του καταλόγου μεταθεσίμων.
Βεβαίως, σύμφωνα με τον Κανονισμό 11(1) των πιο πάνω Κανονισμών, ανεξάρτητα από τις διατάξεις των Κανονισμών, η Ε. Ε.Υ. μπορεί να μεταθέσει ή νά μη μεταθέσει ένα εκπαιδευτικό λειτουργό ύστερα από αίτηση του, αν ικανοποιηθεί ότι συντρέχει μια από τις πιο κάτω περιπτώσεις:
"11(1) Ανεξάρτητα από το τι προβλέπεται σε άλλες διατάξεις των Κανονισμών αυτών η Επιτροπή μπορεί να μεταθέσει ή να μη μεταθέσει ένα εκπαιδευτικό λειτουργό, ύστερα από αίτηση του, αν ικανοποιηθεί ότι συντρέχει μια από τις πιο κάτω περιπτώσεις:
(α) σοβαροί λόγοι υγείας του εκπαιδευτικού λειτουργού ή της συζύγου ή των εξαρτωμένων τέκνων του οι οποίοι, σύμφωνα με γνωμάτευση ιατροσυμβουλίου υπαγορεύουν ειδική θεραπεία η οποία μόνο με την αποδοχή της αίτησής του ή της ένστασής του, ανάλογα με την περίπτωση μπορεί να εξασφαλισθεί:
Νοείται ότι η Επιτροπή μπορεί, αν κρίνει τούτο αναγκαίο, να ζητά τη γνώμη του Διευθυντή του Τμήματος Ιατρικών Υπηρεσιών και Υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας για το περιεχόμενο γνωμάτευσης ιατροσυμβουλίου·
(β) ένας από τους πιο κάτω προσωπικούς λόγους:
(ι) εγκυμοσύνη·
(ιι) φροντίδα βρέφους κάτω των δώδεκα μηνών ή τέκνου πνευματικά ή σωματικά ανάπηρου·
(γ) άλλοι σοβαροί προσωπικοί ή οικογενειακοί λόγοι του εκπαιδευτικού λειτουργού που θα αιτιολογούνται ειδικά στην απόφαση της Επιτροπής και που σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να λαμβάνονται υπόψη για περισσότερα από δύο χρόνια."
Όμως από τα γεγονότα που ευρίσκονται ενώπιόν μου, δεν φαίνονται ούτε ποιοί ήταν οι λόγοι υγείας οι οποίοι δικαιολογούσαν την μη μετάθεση των πιο πάνω εκπαιδευτικών, ούτε αναφέρεται αν υπήρχε σχετικά η απαραίτητη γνωμάτευση του ιατροσυμβουλίου, ή αν γενικά ακολουθήθηκε η διαδικασία που προνοείται από τον Καν. 11.
Οι διοικητικές πράξεις/αποφάσεις είναι απαραίτητο να είναι αιτιολογημένες και ιδιαίτερα στις περιπτώσεις όπου η απόφαση της διοίκησης δημιουργεί καταστάσεις δυσμενείς για τον διοικούμενο. Όμως, σύμφωνα με τη νομολογία, δεν αποτελούν αιτιολογία ούτε μπορούν να την συμπληρώσουν όπου αυτή είναι ελλειπής, οι ισχυρισμοί που προβάλλονται από τους δικηγόρους των διαδίκων κατά την ακρόαση της υπόθεσης. Βλ. Droussiotis ν. Republic (1967) 3 CLR 15 στη σελ. 23, Metalock (Near East) Ltd. v. Republic (1969) 3 CLR 351, στη σελ. 359.
Συνεπώς ο πιο πάνω ισχυρισμός σχετικά με την κατάσταση της υγείας των εκπαιδευτικών λειτουργών που είχαν λιγότερες μονάδες από την αιτήτρια δεν μπορεί να γίνει αποδεκτός από το Δικαστήριο, ούτε να προσδόσει στην απόφαση την αιτιολογία που της λείπει.
Για όλους τους πιο πάνω λόγους η προσφυγή επιτυγχάνει και η επίδικη απόφαση ακυρώνεται.
Οι καθ' ων η αίτηση να πληρώσουν τα έξοδα.
Τα έξοδα να υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή.
Επίδικη απόφαση ακυρώνεται με έξοδα.