|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2013) 3 ΑΑΔ 162
2 Απριλίου, 2013
[ΚΡΑΜΒΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, ΝΑΘΑΝΑΗΛ,
ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ, ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ, Δ/στές]
TASNI ENVIRO LTD,
Εφεσείοντες,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΝ,
ΤΜΗΜΑ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ,
Εφεσιβλήτων.
(Αναθεωρητική Εφεση Αρ. 138/2009)
Προσφορές ― Ακύρωση διαγωνισμού ― Πότε επιτρέπεται σύμφωνα με τη νομολογία ― Η περίπτωση ακύρωσης διαγωνισμού, μετά που αυτός είχε ούτως ή άλλως εκπνεύσει.
Διοικητική Πράξη ― Εκτελεστή σε αντιδιαστολή προς πράξη στερούμενη εκτελεστότητας ― Περιστάσεις του μη εκτελεστού χαρακτήρα ακύρωσης διαγωνισμού προσφορών, ο οποίος όμως είχε ήδη λήξει αυτοδικαίως.
Οι εφεσείοντες προσέφυγαν κατά της ακύρωσής του επίδικου διαγωνισμού προσφορών και αμφισβήτησαν την ορθότητα της πρωτόδικης απόφασης, με την οποία απερρίφθη η προσφυγή τους.
Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, απορρίπτοντας την έφεση, αποφάσισε ότι:
Σε κάθε περίπτωση, η διοίκηση έχει κατ' αρχήν δικαίωμα ανάκλησης ή ακύρωσης δημόσιου διαγωνισμού προσφορών. Η άσκηση αυτού του δικαιώματος, υπόκειται στους κανόνες της χρηστής διοίκησης και της καλής πίστης, που η διοίκηση καθηκόντως πρέπει να επιδεικνύει στις συναλλαγές της με το κοινό. Η δυνατότητα ακύρωσης ή ανάκλησης δεν περιορίζεται μόνο σε περιπτώσεις όπου διαπιστώνεται παρανομία, αλλά εκτείνεται και ευρύτερα εφόσον το δημόσιο συμφέρον δικαιολογεί ένα τέτοιο διάβημα, πάντοτε με αναφορά σε συγκεκριμένο έρεισμα, καθότι η κατά τρόπο γενικό επίκληση του δημοσίου συμφέροντος είναι χωρίς νόημα. Στην υπό κρίση υπόθεση, η διοίκηση αποφάσισε την ακύρωση του συγκεκριμένου διαγωνισμού προσφορών μετά που έληξε αυτοδικαίως η ισχύς του. Ευλόγως τίθεται το ερώτημα αν ήταν απαραίτητη υπό τις περιστάσεις η λήψη απόφασης για την ακύρωση του διαγωνισμού του οποίου η ισχύς είχε λήξει αυτοδικαίως. Είμαστε της γνώμης ότι δεν χρειαζόταν οποιαδήποτε απόφαση της διοίκησης για την ακύρωση του διαγωνισμού που έληξε. Η προσβαλλόμενη απόφαση ήταν υπό τις περιστάσεις αχρείαστη και λήφθηκε εκ του περισσού.
Η έφεση απορρίφθηκε με έξοδα.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Τουμαζής ν. Δημοκρατίας (1997) 3 Α.Α.Δ. 408,
Χ.Π.Θ. Αλεξάνδρου Λτδ ν. Δημοκρατίας (2002) 3 Α.Α.Δ. 409,
Seco Ltd v. Συμβουλίου Αποχετεύσεως Λευκωσίας (1988) 3 Α.Α.Δ. 553,
Στεφανίδης ν. Δημοκρατίας (1993) 3 Α.Α.Δ. 367,
Αντωνιάδης κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1997) 3 Α.Α.Δ. 295.
Έφεση
Έφεση από τους Εφεσείοντες εναντίον της απόφασης Δικαστή του Ανωτάτου Δικαστηρίου (Φωτίου, Δ.), (Υπόθεση Αρ. 2289/06), ημερ. 11/8/2009.
Α. Σ. Αγγελίδης, για τους Εφεσείοντες.
Μ. Θεοκλήτου, για τους Εφεσίβλητους.
Cur. adv. vult.
ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ: Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δοθεί από τον Κραμβή, Δ.
ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.: Η εφεσείουσα και άλλες δύο εταιρείες υπέβαλαν προσφορές για την προμήθεια εννέα κυλίνδρων αερίου βαθμονόμησης. Μετά την υποβολή των προσφορών και αφού δόθηκαν οι διευκρινίσεις που ζητήθηκαν, οι εφεσίβλητοι προχώρησαν στην αξιολόγηση τους. Η προσφορά των εφεσειόντων δεν έγινε αποδεκτή επειδή κάποιοι από τους κυλίνδρους ήταν πιο ακριβοί από τους αντίστοιχους άλλου προσφοροδότη ενώ άλλοι, μολονότι πιο φθηνοί από τους αντίστοιχους άλλου προσφοροδότη, κρίθηκε πως ήταν εκτός προδιαγραφών. Η απόφαση των εφεσιβλήτων γνωστοποιήθηκε στην εφεσείουσα με επιστολή ημερ. 15.3.2006.
Η εφεσείουσα με επιστολή της ημερ. 20.3.2006 ζήτησε περισσότερα στοιχεία για τους επιτυχόντες προσφοροδότες. Οι εφεσίβλητοι, κατά την εξέταση του αιτήματος της εφεσείουσας, διαπίστωσαν ότι η αξιολόγηση των προσφορών αντί να είχε γίνει από τριμελή επιτροπή, έγινε από ένα λειτουργό δηλαδή, από αναρμόδιο όργανο.
Μετά την πιο πάνω διαπίστωση, ορίστηκε τριμελής επιτροπή αξιολόγησης των προσφορών και παράλληλα ειδοποιήθηκαν οι εταιρείες στις οποίες είχαν κατακυρωθεί οι προσφορές να μην προχωρήσουν στην υλοποίηση τους. Η τριμελής επιτροπή που συστάθηκε κατέληξε στα ίδια συμπεράσματα και υπέβαλε τις ίδιες εισηγήσεις που είχε υποβάλει προηγουμένως ο λειτουργός που αναρμοδίως αξιολόγησε τις προσφορές. Οι εφεσίβλητοι ζήτησαν επίσης και τη γνώμη του Γενικού Εισαγγελέα σχετικά με το χειρισμό της υπόθεσης. Εκκρεμούσης της γνωμάτευσης του Γενικού Εισαγγελέα, έληξε η ισχύς των προσφορών. Ενόψει τούτου, οι εφεσίβλητοι αποφάσισαν την ακύρωση του διαγωνισμού και πληροφόρησαν σχετικά τους προσφοροδότες.
Η εφεσείουσα άσκησε προσφυγή με την οποία επιδίωξε την ακύρωση της προαναφερόμενης απόφασης των εφεσιβλήτων για την ακύρωση του διαγωνισμού των προσφορών. Ο συνάδελφος μας που εκδίκασε την προσφυγή έκρινε ότι η απόφαση των εφεσιβλήτων για την ακύρωση του διαγωνισμού δεν έφερε χαρακτηριστικά εκτελεστής διοικητικής πράξης ώστε να υπόκειται σε αναθεωρητικό έλεγχο με βάση τις πρόνοιες του Άρθρου 146.6 του Συντάγματος και ενόψει αυτής της διαπίστωσης, απέρριψε την προσφυγή. Με την παρούσα έφεση αμφισβητείται η ορθότητα της πρωτόδικης απόφασης.
Σε κάθε περίπτωση, η διοίκηση έχει κατ' αρχήν δικαίωμα ανάκλησης ή ακύρωσης δημόσιου διαγωνισμού προσφορών. Η άσκηση αυτού του δικαιώματος, υπόκειται στους κανόνες της χρηστής διοίκησης και της καλής πίστης που η διοίκηση καθηκόντως πρέπει να επιδεικνύει στις συναλλαγές της με το κοινό. Βλ. Τουμαζής ν. Δημοκρατίας (1997) 3 Α.Α.Δ. 408 και Χ.Π.Θ. Αλεξάνδρου Λτδ ν. Δημοκρατίας (2002) 3 Α.Α.Δ. 409.
Στη Seco Ltd v. Συμβουλίου Αποχετεύσεως Λευκωσίας (1988) 3 Α.Α.Δ. 553, τονίστηκε ότι η δυνατότητα ακύρωσης ή ανάκλησης δεν περιορίζεται μόνο σε περιπτώσεις όπου διαπιστώνεται παρανομία αλλά εκτείνεται και ευρύτερα εφόσον το δημόσιο συμφέρον δικαιολογεί ένα τέτοιο διάβημα, πάντοτε με αναφορά σε συγκεκριμένο έρεισμα καθότι η κατά τρόπο γενικό επίκληση του δημοσίου συμφέροντος είναι χωρίς νόημα. Βλ. Στεφανίδης ν. Δημοκρατίας (1993) 3 Α.Α.Δ. 367 και Αντωνιάδης κ.ά ν. Δημοκρατίας (1997) 3 Α.Α.Δ. 295.
Στην υπό κρίση υπόθεση, η διοίκηση αποφάσισε την ακύρωση του συγκεκριμένου διαγωνισμού προσφορών μετά που έληξε αυτοδικαίως η ισχύς του, γεγονός που έλαβε υπόψη ο συνάδελφός μας που εκδίκασε την υπόθεση για να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η απόφαση της διοίκησης στερείται εκτελεστότητας.
Ευλόγως τίθεται το ερώτημα αν ήταν απαραίτητη υπό τις περιστάσεις η λήψη απόφασης για την ακύρωση του διαγωνισμού του οποίου η ισχύς είχε λήξει αυτοδικαίως. Είμαστε της γνώμης ότι δεν χρειαζόταν οποιαδήποτε απόφαση της διοίκησης για την ακύρωση του διαγωνισμού που έληξε. Η προσβαλλόμενη απόφαση ήταν υπό τις περιστάσεις αχρείαστη και λήφθηκε εκ του περισσού.
Μετά την εκπνοή του διαγωνισμού δεν έγινε οποιαδήποτε ανανέωση. Η εφεσείουσα θα είχε ενδεχομένως δικαίωμα προσβολής της παράλειψης της αναθέτουσας αρχής να ζητήσει ανανέωση των προσφορών. Από τη στιγμή που ο διαγωνισμός έπαυσε να έχει οποιαδήποτε ισχύ, η προσβαλλόμενη απόφαση είναι χωρίς νόημα εφόσον δι' αυτής δεν έχουν παραχθεί οποιαδήποτε έννομα αποτελέσματα. Επομένως η συγκεκριμένη πράξη της διοίκησης δεν συνιστά εκτελεστή πράξη η οποία αποσκοπούσε στην παραγωγή έννομου αποτελέσματος με το οποίο δημιουργείται, τροποποιείται ή καταργείται μια νομική κατάσταση, δηλαδή ένα δικαίωμα ή μια υποχρέωση διοικητικού χαρακτήρα μεταξύ των διοικουμένων μη υφισταμένων πριν από την έκδοσή της.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα υπέρ των εφεσιβλήτων.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.