|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2011) 3 ΑΑΔ 541
13 Ιουλίου, 2011
[ΑΡΤΕΜΗΣ, Π., ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, ΚΡΑΜΒΗΣ, ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, ΦΩΤΙΟΥ, ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, ΝΑΘΑΝΑΗΛ, ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ,
ΚΛΗΡΙΔΗΣ, ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ, Δ/στές]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
CHRIKAR TRADING LIMITED (993/2005, 1943/2006),
ΑΔΕΛΦΟΙ ΑΡΕΣΤΗ ΛΤΔ (1065/2005),
ΠΑΤΡΟΚΛΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΛΤΔ (1066/2005),
ΧΡΙΣΤΟΦΗ ΑΘΗΑΙΝΙΤΗΣ ΛΤΔ (1067/2005),
Ν. Σ. ΚΟΥΤΣΟΚΟΥΜΝΗΣ ΛΤΔ (1068/2005),
ΚΑΦΕΚΟΠΤΕΙΟΝ Γ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ ΛΤΔ (1069/2005),
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΣΟΛΕΑΣ & ΥΙΟΙ ΛΤΔ (1070/2005),
ΣΑΒΒΑΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ ΛΤΔ (1071/2005),
ΜΙΧΑΛΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΛΤΔ (1072/2005),
ΠΑΓΩΤΑ ΠΑΠΑΦΙΛΙΠΠΟΥ & ΠΑΤΙΣΕΡΙ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΤΔ (1198/2005),
Α. ΖΟΡΜΠΑΣ & ΥΙΟΙ ΔΗΜΟΣΙΑ ΛΤΔ (1199/2005),
UNISERVICES LTD (1201/2005, 2055/2006),
ΝΙΚΟΣ ΠΑΠΑΚΩΣΤΑΣ (1202/2005, 2056/2006),
BYZANTIA EMPORIKI LTD (1203/2005,2099/2006),
ΖΑΧΑΡΙΑΣ ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ (1219/2005, 2054/2006),
ΕΣΕΛ ΣΠΟΛΠ ΛΤΔ (1221/2005),
Α/ΦΟΙ ΛΑΝΙΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΛΤΔ (1229/2005),
ΑΝΔΡΕΑΣ ΑΥΞΕΝΤΙΟΥ (1231/2005),
L.M.K. INTERCO COMMODITIES LTD (1234/2005, 2089/2006),
ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΚΑΟΥΡΗΣ ΛΤΔ (1242/2005),
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΡΑΜΒΙΔΗΣ (1243/2005),
ΚEAN SOFT DRINKS LTD (1247/2005, 2107/2006),
ΕΥΡΗΚΑ ΛΤΔ (1248/2005, 2124/2006),
ΠΑΓΚΥΠΡΙΑ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΑΡΤΟΠΟΙΩΝ ΛΤΔ (1249/2005),
KARKOTIS MANUFACTURING AND TRADING LIMITED (1250/2005, 2046/2006),
PECORA FOODS LTD (1270/2005, 2126/2006),
ΑΡΑΚΟ ΞΗΡΟΙ ΚΑΡΠΟΙ ΛΤΔ (1281/2005),
LOUNIC CONFECTIONERY LTD (1284/2005),
A & P. (ANDREOU & PARASKEVAIDES) ENTERPRISES LTD (1287/2005, 2133/2006),
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΖΑΧΑΡΗΣ - ΚΥΠΡΟΣ ΛΤΔ (1288/2005, 2134/2006),
SYMEONIDES MERCHANT HOUSE LIMITED (1296/2005, 2147/2006),
ALKIS H. HADJIKYRIAKOS (FROU-FROU BISCUITS) PUBLIC LIMITED (1298/2005, 2132/2006),
ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΒΙΟΛΟΥΚ ΛΙΜΙΤΕΔ (1300/2005),
ΘΕΟΔΟΤΟΥ& ΥΙΟΙ ΛΤΔ. (1857/2006),
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΜΟΡΦΑΚΗΣ ΛΤΔ (1991/2006),
ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ ΤΣΙΝΤΙΔΗΣ ΛΤΔ (2080/2006),
MORPHIS MORPHY AND ASSOCIATES LTD (2125/2006),
Aιτητές,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΜΠΟΡΙΟΥ, ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Συνεκδικαζόμενες Υποθέσεις Αρ. 993/2005, 1065/2005, 1066/2005, 1067/2005, 1068/2005, 1069/2005, 1070/2005, 1071/2005, 1072/2005, 1198/2005, 1199/2005, 1201/2005, 1202/2005, 1203/2005, 1219/2005, 1221/2005, 1229/2005, 1231/2005, 1234/2005, 1242/2005, 1243/2005, 1247/2005, 1248/2005, 1249/2005, 1250/2005, 1270/2005, 1281/2005, 1284/2005, 1287/2005, 1288/2005, 1296/2005, 1298/2005, 1300/2005, 1857/2006, 1943/2006, 1991/2006, 2046/2006, 2054/2006, 2055/2006, 2056/2006, 2080/2006, 2089/2006, 2099/2006, 2107/2006, 2124/2006, 2125/2006, 2126/2006, 2132/2006, 2133/2006, 2134/2006, 2147/2006)
Διοικητική Πράξη ― Εκτελεστή, σε αντιδιαστολή προς πράξη στερούμενη εκτελεστότητας ― Η περίπτωση σύνθετης διοικητικής ενέργειας, όπου στην τελική απόφαση ενσωματώνονται προηγηθείσες πράξεις, ανεξάρτητα αν αυτές ήταν αρχικά εκτελεστές, οπότε και χάνουν την εκτελεστότητά τους.
Διοικητικό Δίκαιο ― Σύνθετη διοικητική ενέργεια ― Νομολογιακά πορίσματα, ως προς την απορρόφηση προηγούμενων εκτελεστών αποφάσεων στην τελική πράξη της σύνθετης διοικητικής ενέργειας και εφαρμογή τους στα γεγονότα της κριθείσας περίπτωσης.
Ευρωπαϊκό Κοινοτικό Δίκαιο ― Κανονισμός 60/2004/ΕΚ όπως τροποποιήθηκε με τον Κανονισμό 651/2005/ΕΚ και ο εναρμονιστικός προς τις πρόνοιες της Συνθήκης Προσχώρησης της Δημοκρατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση Νόμος, δηλ. o περί της Εφαρμογής Πράξεων της Ευρωπαϊκής Κοινότητας αναφορικά με την θέσπιση Μεταβατικών Μέτρων στον Τομέα των Γεωργικών Προϊόντων λόγω της Προσχώρησης της Δημοκρατίας και Άλλων Χωρών στην Ευρωπαϊκή Ένωση Νόμος, αρ.40(Ι)/2005 ― Περιστάσεις της εφαρμογής τους στην κριθείσα περίπτωση ― Η σύνθετη διοικητική ενέργεια που προέκυψε και οι συνέπειες της.
Οι αιτητές αξίωσαν την ακύρωση τόσο των αποφάσεων με τις οποίες τους καταλογίστηκε πλεονάζουσα ποσότητα ζάχαρης, όσο και αυτών με τις οποίες στη συνέχεια τους επιβλήθηκε χρηματική επιβάρυνση για την παράλειψή τους να την απομακρύνουν.
Η Πλήρης Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, απορρίπτοντας τις προσφυγές που αφορούσαν τις αποφάσεις καταλογισμού, αποφάσισε ότι:
1. Η επιστολή της 2/8/2005, με την οποία καθορίστηκε η ποσότητα του πλεονάσματος ζάχαρης στην κάθε περίπτωση και γινόταν επίσης αναφορά στον τρόπο που θα υπολογιζόταν το διοικητικό πρόστιμο σε περίπτωση μη συμμόρφωσης με την απαίτηση για απομάκρυνσή της, αποτελεί το υπόβαθρο στο οποίο στη συνέχεια με την επιστολή της 21/8/2006 υπολογίστηκε και καθορίστηκε το διοικητικό πρόστιμο που έχει επιβληθεί στην κάθε υπόθεση. Τούτο διαφοροποιείτο ανάλογα με την ποσότητα πλεονάζουσας ζάχαρης που οι καθ' ων η αίτηση έκριναν ότι δεν είχε απομακρυνθεί. Έχουμε δηλαδή μια σύνθετη διοικητική ενέργεια που άρχισε με την επιστολή της 2/8/2005 και περατώθηκε με την επιβολή του διοικητικού προστίμου που επιβλήθηκε με την επιστολή της 21/8/2006, η οποία σίγουρα είναι εκτελεστή διοικητική πράξη.
Ενόψει νομολογίας και συγγραμμάτων με βάση τα οποία σε μια σύνθετη διοικητική ενέργεια και αν ακόμα η κάθε μια εκ των συναρμολογουσών πράξεων διατηρεί τον εκτελεστό αυτής χαρακτήρα και μπορεί να προσβληθεί, από τη στιγμή που αυτή απορροφηθεί από την περατωθείσα διοικητική ενέργεια χάνει τον εκτελεστό της χαρακτήρα, κρίνεται ότι δεν χρειάζεται να αποφασιστεί στις παρούσες υποθέσεις αν η απόφαση της 2/8/2005 αποτελούσε εκτελεστή διοικητική πράξη ή όχι. Τούτο γιατί και αν ακόμα η επιστολή της 2/8/2005 αποτελούσε εκτελεστή διοικητική πράξη που μπορούσε να προσβληθεί με προσφυγή, από τη στιγμή που αυτή ενσωματώθηκε στην τελική απόφαση της 21/8/2006, έχασε τον εκτελεστό της χαρακτήρα.
Και αν ακόμη η απόφαση της 2/8/2005 μπορούσε να χαρακτηριστεί ως εκτελεστή διοικητική πράξη, από τη στιγμή που εκδόθηκε η τελική απόφαση της 21/8/2006 με την οποία επιβλήθηκε το διοικητικό πρόστιμο, η απόφαση της 2/8/2005 έχασε την εκτελεστότητά της και η μόνη εκτελεστή πράξη είναι αυτή της επιβολής του προστίμου δηλαδή της 21/8/2006. Επομένως οι προσφυγές εκείνες που προσέβαλαν την απόφαση της 2/8/2005 δεν μπορούν να προχωρήσουν, αφού η απόφαση αυτή έχει απωλέσει τον εκτελεστό της χαρακτήρα.
2. Ενόψει των πιο πάνω η προδικαστική ένσταση ευσταθεί και οι προσφυγές 993/2005, 1065/2005, 1066/2005, 1067/2005, 1068/2005, 1069/2005, 1070/2005, 1071/2005, 1072/2005, 1198/2005, 1199/2005, 1201/2005, 1202/2005, 1203/2005, 1219/2005, 1221/2005, 1229/2005, 1231/2005, 1234/2005, 1242/2005, 1243/2005, 1247/2005, 1248/2005, 1249/2005, 1250/2005, 1270/2005, 1281/2005, 1284/2005, 1287/2005, 1288/2005, 1296/2005, 1298/2005, 1300/2005 απορρίπτονται ως μη παραδεκτές.
Αναφορικά με τα έξοδα, αφού λάβαμε υπόψη το γεγονός ότι οι υποθέσεις έχουν συνεκδικαστεί, έχουμε καταλήξει όπως οι αιτητές καταβάλουν το ποσό των €500 (πλέον ΦΠΑ αν υπάρχει) ως έξοδα στην κάθε υπόθεση που απορρίπτεται.
Για τις υπόλοιπες υποθέσεις του 2006 θα δοθεί νέα ημερομηνία ακρόασης.
Διαταγή ως ανωτέρω.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Κοινοπραξία Cyprus Airports Group v. Κυπριακής Δημοκρατίας, Υπόθ. Αρ. 92/2004, ημερ. 8.1.2007,
Hewlett Packard Hellas E.P.E. v. Kυπριακής Δημοκρατίας, Υπόθ. Αρ. 1056/2004, ημερ. 15.1.2007,
Κοινοπραξία Cyprus Airports Group v. Δημοκρατίας (2009) 3 Α.Α.Δ. 437.
Προσφυγές.
Προσφυγές από τους αιτητές με τις οποίες αξιώνουν ακύρωση, τόσο της απόφασης του Υπουργείου Εμπορίου, Βιομηχανίας και Τουρισμού, ημερ. 2/8/2005, η οποία ζητά από τους αιτητές να απομακρύνουν ποσότητα ζάχαρης που τους καταλογίστηκε ως πλεονάζουσα, όσο και αυτής ημερ. 21/8/2006, με την οποία τους επιβλήθηκε χρηματική επιβάρυνση για την παράλειψή τους να απομακρύνουν από την αγορά μέρος ή ολόκληρη την πλεονάζουσα ποσότητα ζάχαρης.
Δ. Καρή (κα) για Γεωργιάδης & Πελίδης, για τους Αιτητές στις Υποθέσεις Αρ. 993/2005 και 1943/2006.
Α. Σ. Αγγελίδης, για τους Αιτητές στις Υποθέσεις Αρ. 1065/2005, 1066/2005, 1067/2005, 1068/2005, 1069/2005, 1070/2005, 1071/2005, 1072/2005, 1242/2005, 1243/2005, 1281/2005, 1857/2006.
Λ. Γεωργιάδου (κα) και για Λοττίδης & Λοττίδης, για τους Αιτητές στις Υποθέσεις Αρ. 1198/2005 και 1199/2005.
Χρ. Φ. Κληρίδης με Ν. Πιριλλίδη, για τους Αιτητές στις Υποθέσεις Αρ. 1201/2005, 1202/2005, 1203/2005, 1219/2005, 1270/2005, 2054/2006, 2055/2006, 2056/2006, 2099/2006, 2125/2006 και 2126/2006.
Κ. Κακουλλή (κα), για τους Αιτητές στις Υποθέσεις Αρ. 1221/2005 και 1284/2005.
Κ. Θ. Μιχαηλίδης, για τους Αιτητές στην Υπόθεση Αρ. 1229/2005.
Λ. Χατζηδημητρίου για Μ. Βορκά, για τους Αιτητές στην Υπόθεση Αρ. 1231/2005.
Αλ. Μαρκίδης, για τους Αιτητές στις Υποθέσεις Αρ. 1234/2005, 2080/2006 και 2089/2006.
Αχ. Δημητριάδης, για τους Αιτητές στις Υποθέσεις Αρ. 1247/2005, 1248/2005, 2107/2006 και 2124/2006.
Γ. Παπαδόπουλος για Ηλιάδης, Πασχαλίδης και Χατζηαναστασίου & Σια, για τους Αιτητές στην Υπόθεση Αρ. 1249/2005.
Π. Δημητρίου, για τους Αιτητές στις Υποθέσεις Αρ. 1250/2005, 2046/2006 και 2080/2006.
Δ. Καρή (κα) για Α. Ποιητή, στην Υπόθεση Αρ. 1991/2006.
Μ. Σπανού (κα), για τους Αιτητές στις Υποθέσεις Αρ. 1287/2005, 1288/2005, 2133/2006 και 2134/2006.
Π. Χριστοδουλίδης, για τους Αιτητές στις Υποθέσεις Αρ. 1296/2005 και 2147/2006.
Α. Χαβιαράς, για τους Αιτητές στην Υπόθεση Αρ. 1298/2005.
Ε. Χατζηευτυχίου, για τους Αιτητές στην Υπόθεση Αρ. 1300/2005.
Ε. Συμεωνίδου (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας και Α. Πανταζή-Λάμπρου (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΑΡΤΕΜΗΣ, Π.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Δικαστής Μ. Φωτίου.
ΦΩΤΙΟΥ, Δ.: Οι πιο πάνω υποθέσεις στρέφονται κατά απόφασης του Υπουργείου Εμπορίου, Βιομηχανίας και Τουρισμού σχετικά με απαίτηση όπως οι αιτητές απομακρύνουν ποσότητα ζάχαρης που τους καταλογίστηκε ως πλεονάζουσα (απόφαση ημερ. 2/8/2005) καθώς και απόφασης με την οποία τους επιβλήθηκε χρηματική επιβάρυνση για το λόγο ότι είτε δεν απομάκρυναν την ποσότητα αυτή είτε απομάκρυναν μόνο μέρος αυτής (απόφαση ημερ. 21/8/2006).
Η σχετική νομοθεσία που διέπει το θέμα καθορισμού πλεονάζουσας ποσότητας ζάχαρης και την απαίτηση για απομάκρυνση της με συνέπεια την επιβολή διοικητικού προστίμου για όσους δεν συμμορφώνονται είναι ο περί της Εφαρμογής Πράξεων της Ευρωπαϊκής Κοινότητας αναφορικά με την Θέσπιση Μεταβατικών Μέτρων στον Τομέα των Γεωργικών Προϊόντων λόγω της Προσχώρησης της Δημοκρατίας και Άλλων Χωρών στην Ευρωπαϊκή Ένωση Νόμος του 2005 (Ν. 40(Ι)/2005) καθώς και ο Κανονισμός 60/2004/ΕΚ ημερ. 14/1/2004 όπως τροποποιήθηκε με τον Κανονισμό 651/2005/ΕΚ της 28/4/2005. Ο Νόμος αυτός είναι εναρμονιστικός και θεσπίστηκε προς συμμόρφωση με τις Πρόνοιες της Συνθήκης Προσχώρησης της Δημοκρατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Το Υπουργείο Εμπορίου, Βιομηχανίας και Τουρισμού (πιο κάτω το Υπουργείο Εμπορίου) καθορίστηκε από τον προαναφερθέντα Νόμο ως η αρμόδια αρχή για την εφαρμογή του και των σχετικών Κανονισμών.
Για το σκοπό αυτό το Υπουργείο Εμπορίου ακολούθησε την εξής διαδικασία:
Σε πρώτο στάδιο με επιστολή του ημερ. 2/8/2005 που στάληκε στον κάθε αιτητή καθόρισε την πλεονάζουσα ποσότητα ζάχαρης και ζήτησε την απομάκρυνση της μέχρι τις 30/11/2005.
Το πλήρες κείμενο της επιστολής ημερ. 2/8/2005 (που είναι πανομοιότυπο για όλους τους αιτητές με εξαίρεση το μέρος που αφορά το ύψος της πλεονάζουσας ποσότητας) έχει ως ακολούθως:
«Κύριοι,
Θέμα: Κανονισμός της Ε.Ε. 60/2004, όπως τροποποιήθηκε με τον Κανονισμό 651/2005, ημερομηνίας 28 Απριλίου 2005
Έχω οδηγίες να αναφερθώ σε προηγούμενη αλληλογραφία μας που λήγει με τις επιστολές μας με ημερομηνία 12 Απριλίου 2005 και 12 Μαΐου 2005 και σας πληροφορήσω ότι το Υπουργείο για σκοπούς εφαρμογής των προνοιών του πιο πάνω Κοινοτικού Κανονισμού έχει προβεί στον τελικό υπολογισμό της πλεονάζουσας ποσότητας εισαγωγής ζάχαρης (κωδ. 1701) για την περίοδο 1.5.2003 - 30.4.2004. Η πλεονάζουσα ποσότητα ζάχαρης που σας καταλογίζεται ανέρχεται σε [....] κιλά.
Η πιο πάνω ποσότητα, σύμφωνα με τις πρόνοιες του Κανονισμού 60/2004 όπως τροποποιήθηκε με τον Κανονισμό 651/2005, θα πρέπει να απομακρυνθεί από την αγορά με δικά σας έξοδα το αργότερο μέχρι 30.11.2005 με τους πιο κάτω τρόπους:
Α. Με εξαγωγή χωρίς επιστροφή από την Κοινότητα
Β. Με χρήση στον τομέα των καυσίμων
Γ. Με μετουσίωση, χωρίς ενίσχυση, για ζωοτροφή, σύμφωνα με τους τίτλους ΙΙΙ και ΙV του Κανονισμού της ΕΕ αρ. 100/72 ΕΕL 12 της 15.1.1972 σ. 15.
Στην περίπτωση κατά την οποία η πλεονάζουσα ποσότητα ή μέρος της, έχει απομακρυνθεί από την αγορά με τον (α) τρόπο, δηλαδή με εξαγωγή χωρίς επιστροφή από την Κοινότητα, τότε καλείσθε όπως προσκομίσετε στην Μονάδα Αδειών του Υπουργείου μας, την απόδειξη εξαγωγής το αργότερο μέχρι τις 28 Φεβρουαρίου 2006, δηλαδή το πιστοποιητικό εξαγωγής (AGREX), καταχωρημένο και θεωρημένο από το Τμήμα Τελωνείων. Εάν η πλεονάζουσα ποσότητα ή μέρος της απομακρυνθεί από την αγορά με ένα από τους (β) και (γ) τρόπους (χρήση στον τομέα των καυσίμων ή μετουσίωση, χωρίς ενίσχυση, για ζωοτροφή), τότε η απόδειξη απομάκρυνσης πρέπει να προσκομισθεί το αργότερο μέχρι τις 30.11.2005.
Σε περίπτωση μη παροχής απόδειξης ότι έχετε απομακρύνει από την αγορά την πιο πάνω ποσότητα, θα επιβαρυνθείτε σύμφωνα με το Άρθρο 6 παράγραφος 3 του Κανονισμού 60/2004 (τροποποιητικός Κανονισμός 651/2005, Άρθρο 1 παράγραφος 1γ, δεύτερο εδάφιο), ποσό ίσο προς την εν λόγω ποσότητα πολλαπλασιαζόμενο επί τις υψηλότερες επιβαρύνσεις κατά την εισαγωγή που επιβάλλονται επί του σχετικού προϊόντος κατά τη διάρκεια της περιόδου από την 1.5.2004 έως τις 30.11.2005, προσαυξανόμενο κατά 1.21 ευρώ/100 κιλά λευκής ζάχαρης ή ξηράς ύλης.
Είμαστε στη διάθεσή σας για περισσότερες πληροφορίες/διευκρινίσεις.»
Την πιο πάνω απόφαση της 2/8/2005 προσέβαλαν με προσφυγή οι αιτητές στις προαναφερθείσες 33 υποθέσεις του 2005. Σημειώνεται ότι οι αιτητές CHRIKAR TRADING LTD με την προσφυγή 1943/2006 προσβάλλουν τόσο την απόφαση ημερ. 2/8/2005 (την οποία ήδη προσέβαλαν με την προσφυγή 993/2005) όσο κι' αυτή της 21/8/2006.
Σε δεύτερο στάδιο το Υπουργείο Εμπορίου απέστειλε στους αιτητές την επιστολή ημερ. 21/8/2006 με την οποία επέβαλε το διοικητικό πρόστιμο που αναφέρεται στην κάθε επιστολή (που για κάθε αιτητή είναι διαφορετικό) για το λόγο ότι δεν προσκόμισαν απόδειξη απομάκρυνσης της πλεονάζουσας ποσότητας ζάχαρης, Το ουσιαστικό κείμενο της επιστολής αυτής έχει ως ακολούθως:
«Κύριοι,
Θέμα: Οφειλή λόγω μη απομάκρυνσης πλεονάζουσας ποσότητας ζάχαρης
Έχω οδηγίες να αναφερθώ στην προηγούμενη ταυτάριθμη επιστολή μας, με ημερομηνία 2.8.2005, και να σημειώσω ότι δεν έχετε προσκομίσει στο Υπουργείο αυτό τη ζητηθείσα απόδειξη ότι έχετε προβεί σε απομάκρυνση από την αγορά μέρους ή ολόκληρης της πλεονάζουσας ποσότητας ζάχαρης που σας καταλογίσθηκε με μία από τις τρεις μεθόδους, οι οποίες προβλέπονται στο Άρθρο 6, παράγραφος 2, του Κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 60/2004 και αναφέρονται στην προαναφερθείσα επιστολή μας, εντός της ταχθείσας προθεσμίας για προσκόμιση τέτοιας απόδειξης (30.11.2005, σε περίπτωση απομάκρυνσης με τη μέθοδο (β) και (γ), και 28.2.2006, σε περίπτωση απομάκρυνσης με τη μέθοδο (α).
Ως εκ τούτου, καλείσθε, σύμφωνα με τις διατάξεις του Άρθρου 5(1) του Ν. 40(Ι)/2005, όπως καταβάλετε στο Τμήμα Τελωνείων, το ποσό των [...] υπολογιζόμενο κατά τα διαλαμβανόμενα στο Άρθρο 6, παράγραφος 3, του Κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 60/2004, όπως αυτός τροποποιήθηκε από τον Κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 651/2005, για πλεονάζουσα ποσότητα ίση με [...] κιλά.»
Με άλλη επιστολή του Υπουργείου Εμπορίου της ίδιας ημερομηνίας, δηλαδή 21/8/2006 που στάληκε σε αιτητές οι οποίοι παρόλο που προσκόμισαν απόδειξη απομάκρυνσης, κρίθηκε από τους καθ' ων η αίτηση ότι απομάκρυναν μόνο μέρος της πλεονάζουσας ποσότητας ζάχαρης, επιβλήθηκε διοικητικό πρόστιμο (διαφορετικό στον κάθε αιτητή ανάλογα με τη δική του περίπτωση) για το μέρος που δεν απομάκρυνε. Το κείμενο αυτής της επιστολής έχει ως εξής:
«Έχω οδηγίες να αναφερθώ στην προηγούμενη ταυτάριθμη επιστολή μας, με ημερομηνία 2.8.2005, και να σημειώσω ότι έχετε προσκομίσει στο Υπουργείο αυτό απόδειξη ότι έχετε προβεί σε απομάκρυνση από την αγορά μέρους της πλεονάζουσας ποσότητας ζάχαρης που σας καταλογίσθηκε με τη μέθοδο της μετουσίωσης, χωρίς ενίσχυση, για ζωοτροφή, όπως προβλέπεται στο Άρθρο 6, παράγραφος 2, στοιχείο γ), του Κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 60/2004. Συγκεκριμένα, έχετε προσκομίσει απόδειξη για [...] κιλά, ποσότητα η οποία αφαιρείται από το πλεόνασμα των [...] κιλών που σας είχε καταλογισθεί με την πιο πάνω επιστολή μας.
Ως εκ τούτου, καλείσθε, σύμφωνα με τις διατάξεις του Άρθρου 5(1) του Ν. 40(Ι)/2005, όπως καταβάλετε στο Τμήμα Τελωνείων, το ποσό των [...], υπολογιζόμενο κατά τα διαλαμβανόμενα στο Άρθρο 6, παράγραφος 3, του Κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 60/2004, όπως αυτός τροποποιήθηκε από τον Κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 651/2005, για πλεονάζουσα ποσότητα ίση με [...] κιλά.»
Τις πιο πάνω αποφάσεις όπως περιέχονται στις δυο επιστολές της 21/8/2006 που αφορούν την επιβολή διοικητικού προστίμου προσέβαλαν οι αιτητές με τις 18 προσφυγές του 2006.
Από πλευράς των καθ' ων η αίτηση έχει εγερθεί προδικαστική ένσταση ότι η πράξη που περιέχεται στην πρώτη επιστολή της 2/8/2005, που αφορά τον υπολογισμό της πλεονάζουσας ποσότητας ζάχαρης (α) αποτελεί προπαρασκευαστική πράξη η οποία εντάσσεται στο πλαίσιο μιας σύνθετης διοικητικής ενέργειας που σκοπό έχει να εφαρμόσει τις διατάξεις του Άρθρου 6 παράγραφο 3 του Κανονισμού 60/2004/ΕΚ όπως τροποποιήθηκε με τον Κανονισμό 651/2005/ΕΚ και (β) ενσωματώθηκε/απορροφήθηκε στην τελική πράξη της προαναφερθείσας σύνθετης διοικητικής ενέργειας, δηλαδή στην πράξη επιβολής της χρηματικής επιβάρυνσης στους αιτητές όπως περιέχεται στην επιστολή ημερ. 21/8/2006.
Ο μεγάλος αριθμός των εκκρεμουσών υποθέσεων και η φύση των θεμάτων που εγείρονται τα οποία είναι κοινά, οδήγησε στην ανάληψη εκδίκασης των υποθέσεων από την Πλήρη Ολομέλεια.
Με κοινό αίτημα των διαδίκων, το οποίο ενέκρινε και το δικαστήριο, οι υποθέσεις ακούστηκαν μόνο ως προς την προδικαστική ένσταση αφού αυτή επηρεάζει 33 από το σύνολο των 51 υποθέσεων. Διευκρινίζεται εδώ ότι οι υποθέσεις ήσαν αρχικά 52 αφού σ' αυτές του 2005 ήταν και η υπόθεση Morphis Morphy & Associates Ltd. v. Kυπριακής Δημοκρατίας μέσω Υπουργείου Εμπορίου, Βιομηχανίας και Τουρισμού, Υπόθ. Αρ. 1200/2005, η οποία όμως έχει εκδικαστεί στην ουσία της, έχει εκδοθεί απόφαση στις 16/1/2007 και έχει εφεσιβληθεί με την Α.Ε. 121/2007. Οι διάδικοι συμφώνησαν στην εν λόγω έφεση όπως αυτή τεθεί εκτός πινακίου μέχρι να εκδοθεί η απόφαση στις παρούσες υποθέσεις. Είχε εγερθεί και εκεί παρόμοια προδικαστική ένσταση η οποία όμως για τους λόγους που εξηγούνται δεν εξετάστηκε.
Για σκοπούς απόφασης των προδικαστικών ενστάσεων κατατέθηκαν γραπτές αγορεύσεις και οι συνήγοροι των διαδίκων είχαν την ευκαιρία να αγορεύσουν και προφορικά ενώπιον μας.
Η θέση των ευπαιδεύτων συνηγόρων των αιτητών δεν ήταν ομοιόμορφη αφού ο καθένας υποστήριζε ανάλογα με το ποιά από τις πιο πάνω επιστολές προσέβαλε. Για παράδειγμα οι ευπαίδευτοι συνήγοροι κ. Χρ. Φ. Κληρίδης, κα Μ. Σπανού, κ. Αλ. Μαρκίδης και κ. Π. Δημητρίου υποστήριξαν ότι και οι δυο αποφάσεις είναι εκτελεστές διατηρώντας ξεχωριστά την αυτοτέλεια τους. Άλλοι συνήγοροι όπως ο κ. Κ. Θ. Μιχαηλίδης, κ. Α. Σ. Αγγελίδης, κ. Μ. Ηλιάδης και κ. Μ. Βορκάς υποστήριξαν την άποψη ότι η μόνη εκτελεστή πράξη είναι αυτή της 2/8/2005 με την οποία καθορίστηκε η πλεονάζουσα ποσότητα ζάχαρης και ότι αυτή της 21/8/2006 με την οποία επιβλήθηκε το διοικητικό πρόστιμο αποτελεί απλώς πράξη εκτέλεσης. Από πλευράς των καθ' ων η αίτηση, όπως ήδη αναφέραμε, υποστηρίχθηκε η θέση ότι η μόνη εκτελεστή πράξη είναι αυτή της 21/8/2006 δηλαδή της επιβολής του προστίμου.
Μελετήσαμε με προσοχή τις αντίστοιχες θέσεις. Έχουμε προσέξει ότι η επιστολή της 2/8/2005, με την οποία καθορίστηκε η ποσότητα του πλεονάσματος ζάχαρης στην κάθε περίπτωση και γινόταν επίσης αναφορά στον τρόπο που θα υπολογιζόταν το διοικητικό πρόστιμο σε περίπτωση μη συμμόρφωσης με την απαίτηση για απομάκρυνση της, αποτελεί το υπόβαθρο στο οποίο στη συνέχεια με την επιστολή της 21/8/2006 υπολογίστηκε και καθορίστηκε το διοικητικό πρόστιμο που έχει επιβληθεί στην κάθε υπόθεση. Τούτο διαφοροποιείτο ανάλογα με την ποσότητα πλεονάζουσας ζάχαρης που οι καθ' ων η αίτηση έκριναν ότι δεν είχε απομακρυνθεί. Έχουμε δηλαδή μια σύνθετη διοικητική ενέργεια που άρχισε με την επιστολή της 2/8/2005 και περατώθηκε με την επιβολή του διοικητικού προστίμου που επιβλήθηκε με την επιστολή της 21/8/2006 η οποία σίγουρα είναι εκτελεστή διοικητική πράξη.
Ενόψει νομολογίας και συγγραμμάτων με βάση τα οποία σε μια σύνθετη διοικητική ενέργεια και αν ακόμα η κάθε μια εκ των συναρμολογουσών πράξεων διατηρεί τον εκτελεστό αυτής χαρακτήρα και μπορεί να προσβληθεί, από τη στιγμή που αυτή απορροφηθεί από την περατωθείσα διοικητική ενέργεια χάνει τον εκτελεστό της χαρακτήρα, κρίνουμε ότι δεν χρειάζεται να αποφασίσουμε στις παρούσες υποθέσεις αν η απόφαση της 2/8/2005 αποτελούσε εκτελεστή διοικητική πράξη ή όχι. Τούτο γιατί και αν ακόμα η επιστολή της 2/8/2005 αποτελούσε εκτελεστή διοικητική πράξη που μπορούσε να προσβληθεί με προσφυγή, από τη στιγμή που αυτή ενσωματώθηκε στην τελική απόφαση της 21/8/2006 έχασε τον εκτελεστό της χαρακτήρα.
Η πιο πάνω νομική αρχή ότι από τη στιγμή που μια εκτελεστή διοικητική πράξη απορροφηθεί από νέα διοικητική πράξη χάνει την εκτελεστότητα της, εφαρμόστηκε στις υποθέσεις Κοινοπραξία Cyprus Airports Group v. Κυπριακής Δημοκρατίας, Υπόθ. Αρ. 92/2004, ημερ. 8/1/2007 και Hewlett Packard Hellas E.P.E. v. Kυπριακής Δημοκρατίας, Υπόθ. Αρ. 1056/2004, ημερ. 15/1/2007, η οποία ουσιαστικά ακολούθησε την πρώτη.
Στην πρώτη υπόθεση (Κοινοπραξία Cyprus Airports Group) οι αιτητές είχαν προσβάλει απόφαση του Κεντρικού Συμβουλίου Προσφορών με την οποία τέθηκαν εκτός διαγωνισμού και επιλέγησαν άλλοι προσφοροδότες για να διαπραγματευθούν για τη σύναψη σύμβασης για το σχεδιασμό, ανέγερση, λειτουργία και διαχείριση των αεροδρομίων Λάρνακας και Πάφου. Υπήρξε προδικαστική ένσταση ότι ο αποκλεισμός τους δεν αποτελεί εκτελεστή διοικητική πράξη. Με ενδιάμεση απόφαση ημερ. 15/12/2004 το Δικαστήριο απέρριψε τον ισχυρισμό των καθ' ων η αίτηση. Όταν όμως στη συνέχεια (13/6/2005), εκκρεμούσας της προσφυγής, εκδόθηκε τελική απόφαση για την κατακύρωση και ανάθεση του έργου σε άλλο προσφοροδότη, κρίθηκε ότι η προσβαλλόμενη απόφαση (που με την ενδιάμεση απόφαση της 15/12/2004 κρίθηκε εκτελεστή), απώλεσε την εκτελεστότητα της αφού απορροφήθηκε στην τελική απόφαση και έτσι η προσφυγή απορρίφθηκε.
Εναντίον της πιο πάνω απόφασης καταχωρήθηκε έφεση (βλ. Κοινοπραξία Cyprus Airports Group v. Δημοκρατίας (2009) 3 Α.Α.Δ. 437) η οποία επίσης απορρίφθηκε. Στις σελ. 442-443 η Ολομέλεια που εκδίκασε την έφεση επανέλαβε και υιοθέτησε τα πιο κάτω από την πρωτόδικη απόφαση:
«..... Το τι αποτελεί σύνθετη διοικητική πράξη και πότε προηγούμενες πράξεις έχουν το γνώρισμα της εκτελεστότητας και είναι δυνατή η προσβολή τους ξεχωριστά, το πρωτόδικο Δικαστήριο παρέπεμψε, μεταξύ άλλων, στα πιο κάτω αποσπάσματα, τα οποία επαναλαμβάνουμε και υιοθετούμε.
Ο Σπηλιωτόπουλος στο «Εγχειρίδιο Διοικητικού Δικαίου», 9η έκδοση, στην παράγραφο 157 της σελίδας 162 αναφέρει τα ακόλουθα:
«Σύνθετη διοικητική ενέργεια υπάρχει, όταν οι σχετικές διατάξεις ορίζουν ότι για την επέλευση του τελικού έννομου αποτελέσματος απαιτούνται περισσότερες διαδοχικές διοικητικές πράξεις, η έκδοση κάθε μιας από τις οποίες είναι προϋπόθεση για την έκδοση της επόμενης, η δε τελευταία πράξη ενσωματώνει όλες τις προηγούμενες, οι οποίες έτσι αποβάλλουν την αυτοτέλειά τους.»
Στο σύγγραμα Η. Κυριακόπουλος «Ελληνικόν Διοικητικόν Δίκαιον», Γ. Ειδικό Μέρος, 4η Έκδοση στη σελίδα 98:
«Επί συνθέτου διοικητικής ενεργείας προκύπτει το ζήτημα: ποία ή ποίαι εκ των πλειόνων πράξεων, αίτινες αποτελούσι την σύνθετον διοικητικήν ενέργειαν, είναι προσβληταί δι' αιτήσεως ακυρώσεως; Εφ' όσον αι πράξεις αύται, και διακεκριμένως λαμβανόμεναι, κέκτηνται το γνώρισμα της εκτελεστότητος, είναι δυνατή η απόσπασις και η προσβολή κεχωρισμένως και αυτοτελώς εκάστης τούτων, αλλά μόνον μέχρι της εκδόσεως της τελευταίας πράξεως, δι' ης περατούται η διοικητική ενέργεια. Μετά την περάτωσιν όμως ταύτης, μόνον η περατώσασα αυτήν πράξις υπόκειται εις προσβολήν επί ακυρώσει, ουχί δε και αυτοτελής, μεμονωμένη και ενδιάμεσος τις πράξις τούτο δε ισχύει και εν ή έτι περιπτώσει οι λόγοι ακυρώσεως αφορώσιν ουχί αμέσως εις την πράξιν ταύτην άλλ' εις ενδιάμεσον πράξιν, επειδή, μετά την επέλευσιν του τελικού αποτελέσματος, αι προηγηθείσαι πράξεις, συγχωνευόμεναι μετά της τελικής, αποβάλλουσι την ιδία των αυτοτέλειαν. Δια της προσβολής όμως της τελευταίας πράξεως, θεωρούνται και αι προηγηθείσαι αυτής συμπροσβαλλόμεναι, ελεγχομένης και της νομιμότητος τούτων.»
Διαβάζουμε τα πιο κάτω στην υπόθεση Pavlos Varellas Trading Co. Ltd v. Δημοκρατίας (2002) 3 Α.Α.Δ. 615, στη σελ. 637:
«Ακόμα και στην περίπτωση καθαρά ενδιάμεσων πράξεων που επιφέρουν δικό τους έννομο αποτέλεσμα, η εξήγηση της μη αναγνώρισης δυνατότητας αυτοτελούς προσβολής τους βρίσκεται στο γεγονός της ενσωμάτωσης-απορρόφησής τους στην τελική εκτελεστή πράξη. Οπότε, κατά τον έλεγχο της νομιμότητας της τελευταίας, της σύνθετης δηλαδή, ελέγχεται, ως προπαρασκευαστική της, και η ενδιάμεση.»
(Δέστε και Αγαθαγγέλου κ.ά. ν. Δημοκρατίας (Αρ.1) (1998) 3 Α.Α.Δ. 120, σελ. 125, Ηλία κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1999) 3 Α.Α.Δ. 884, σελ. 896, 897 (Πλήρης Ολομέλεια) και Κεραυνού κ.ά. ν. Δημοκρατίας (2007) 3 Α.Α.Δ. 398, σελ.400).»
Πέραν των πιο πάνω και επί του ιδίου θέματος στα Πορίσματα Νομολογίας του Συμβουλίου Επικρατείας 1929-1959 σελ. 244 αναφέρονται σχετικά τα ακόλουθα:
«Μετά την έκδοσιν της διοικητικής πράξεως της αποτελούσης το τέρμα της όλης συνθέτου διοικητικής ενεργείας, αύτη αποτελεί έκτοτε ενιαίαν πράξιν, πλήρως συντελεσθείσαν, και συνεπώς εφεξής προσβλητή είναι μόνον η τελευταία πράξις, ουχί δε αυτοτελώς μεμονωμένη και ενδιάμεσος πράξις, ήτις απώλεσε την ιδίαν αυτής αυτοτέλειαν συγχωνευθείσα εις την τελικήν. Προσβαλλομένης όμως της τελικής πράξεως παραδεκτώς προβάλλονται και οι λόγοι αναγόμενοι εις τας μερικωτέρας και συγχωνευθείσας πράξεις, η διαπίστωσις δε της ακυρότητος τινός εξ αυτών επιφέρει την ακυρότητα των ακολουθησασών μερικωτέρων πράξεων, διά την έκδοσιν των οποίων η κριθείσα ως παράνομος αποτελεί νόμιμον προϋπόθεσιν.»
Είναι φανερό από όλα τα πιο πάνω ότι και αν ακόμη η απόφαση της 2/8/2005 μπορούσε να χαρακτηριστεί ως εκτελεστή διοικητική πράξη, από τη στιγμή που εκδόθηκε η τελική απόφαση της 21/8/2006 με την οποία επιβλήθηκε το διοικητικό πρόστιμο, η απόφαση της 2/8/2005 έχασε την εκτελεστότητα της και η μόνη εκτελεστή πράξη είναι αυτή της επιβολής του προστίμου δηλαδή της 21/8/2006. Επομένως οι προσφυγές εκείνες που προσέβαλαν την απόφαση της 2/8/2005 δεν μπορούν να προχωρήσουν αφού η απόφαση αυτή έχει απωλέσει τον εκτελεστό της χαρακτήρα.
Ενόψει των πιο πάνω η προδικαστική ένσταση ευσταθεί και οι προσφυγές 993/2005, 1065/2005, 1066/2005, 1067/2005, 1068/2005, 1069/2005, 1070/2005, 1071/2005, 1072/2005, 1198/2005, 1199/2005, 1201/2005, 1202/2005, 1203/2005, 1219/2005, 1221/2005, 1229/2005, 1231/2005, 1234/2005, 1242/2005, 1243/2005, 1247/2005, 1248/2005, 1249/2005, 1250/2005, 1270/2005, 1281/2005, 1284/2005, 1287/2005, 1288/2005, 1296/2005, 1298/2005, 1300/2005 απορρίπτονται ως μη παραδεκτές.
Αναφορικά με τα έξοδα, αφού λάβαμε υπόψη το γεγονός ότι οι υποθέσεις έχουν συνεκδικαστεί, έχουμε καταλήξει όπως οι αιτητές καταβάλουν το ποσό των €500 (πλέον ΦΠΑ αν υπάρχει) ως έξοδα στην κάθε υπόθεση που απορρίπτεται.
Για τις υπόλοιπες υποθέσεις του 2006 θα δοθεί νέα ημερομηνία ακρόασης.
Διαταγή ως ανωτέρω