|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2005) 3 ΑΑΔ 325
16 Σεπτεμβρίου, 2005
[AΡΤΕΜΗΣ, ΚΡΟΝΙΔΗΣ, ΗΛΙΑΔΗΣ, ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, ΦΩΤΙΟΥ, Δ/στές]
ΕΥΑΓΟΡΑΣ ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ,
Εφεσείων-Αιτητής,
v.
1. ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
2. ΔΡ. ΜΙΧΑΛΑΚΗ ΜΗΝΑ,
Εφεσιβλήτων-Καθ' ων η αίτηση.
(Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 3523)
Δημόσιοι Υπάλληλοι ― Προαγωγές ― Προσόντα ― Πρόσθετα ακαδημαϊκά προσόντα ― Καμία ενασχόληση της ΕΔΥ ως προς τη σχετικότητά τους και την βαρύτητα που θα μπορούσαν να έχουν, καθιστά άκυρη την απόφαση.
Δημόσιοι Υπάλληλοι ― Προαγωγές ― Προσόντα ― Πλεονέκτημα ― Αόριστη και αναιτιολόγητη η κρίση πως κανένας από τους υποψηφίους δεν κατείχε το πλεονέκτημα της «πρωτότυπης ερευνητικής εργασίας στην απαιτούμενη ειδικότητα, διεθνώς αναγνωρισμένη».
Δημόσιοι Υπάλληλοι ― Προαγωγές ― Συστάσεις Προϊσταμένου ― Η σύσταση αντιστρατευόταν ευθέως τα νομολογηθέντα στη Μοδίτης ν. Δημοκρατίας (2002) 3 Α.Α.Δ. 695.
Ο Εφεσείων επεδίωξε την ανατροπή της πρωτόδικης απόφασης, με την οποία η προαγωγή του ενδιαφερόμενου μέρους στην θέση Ανώτερου Ειδικού Ιατρού στην ειδικότητα της Καρδιολογίας, αντί του ιδίου, είχε επικυρωθεί.
Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, κάνοντας δεχτή την έφεση, αποφάσισε ότι:
1. Ο πρώτος λόγος είναι ότι εσφαλμένα ο πρωτόδικος δικαστής ο οποίος εκδίκασε πρωτόδικα την προσφυγή έκρινε ότι η παράλειψη από πλευράς ΕΔΥ να ασχοληθεί με τα πρόσθετα ακαδημαϊκά προσόντα των υποψηφίων, πέραν της ειδικότητάς τους στην παθολογία και της εξειδίκευσής τους στην επεμβατική καρδιολογία, "ήταν επουσιώδης και χωρίς οποιαδήποτε σημασία για τους σκοπούς της προαγωγικής διαδικασίας".
Ο προβαλλόμενος λόγος έφεσης ευσταθεί. Από τα πρακτικά της ΕΔΥ της 20.10.2000 δεν συνάγεται, ότι ο λόγος για τον οποίο η ΕΔΥ δεν ασχολήθηκε με αυτά τα προσόντα ήταν διότι οι υποψήφιοι ήσαν κάτοχοι άλλων μείζονος σημασίας προσόντων. Ούτε συνάγεται ότι δεν κρίθηκε σκόπιμη η ενασχόληση και με αυτά τα προσόντα επειδή θεωρήθηκαν ήσσονος σημασίας. Η ΕΔΥ όφειλε να διεξέλθει με προσοχή ένα έκαστο των ακαδημαϊκών προσόντων των δύο υποψηφίων και να κρίνει κατά πόσον αυτά ήσαν ή όχι συναφή με τα καθήκοντα της θέσης και, αν ναι, κατά πόσο προσέδιδαν ή όχι υπεροχή, από πλευράς προσόντων, στον ένα ή τον άλλο υποψήφιο.
2. Ο άλλος λόγος έφεσης είναι ότι εσφαλμένα ο πρωτόδικος δικαστής έκρινε ότι η ΕΔΥ ερεύνησε δεόντως το κατά πόσο ο εφεσείων διέθετε το πλεονέκτημα "Πρωτότυπη ερευνητική εργασία στην απαιτούμενη ειδικότητα, διεθνώς αναγνωρισμένη" και, ότι, εν πάση περιπτώσει, ο εφεσείων δεν κατείχε το πλεονέκτημα.
Και αυτός ο λόγος ευσταθεί. Τα μοναδικά αποσπάσματα από τα πρακτικά της ΕΔΥ της 20.10.2000, αναφορικά με το ερώτημα της κατοχής ή μη του πλεονεκτήματος από τους υποψηφίους καθιστούν πρόδηλο ότι ούτε η Επιτροπή αλλά ούτε και ο Διευθυντής ερεύνησαν επαρκώς το ζήτημα της κατοχής του πλεονεκτήματος από τον εφεσείοντα, ούτε, βέβαια, από τον εφεσίβλητο. Τόσο η θέση του Διευθυντή όσο και η θέση της ΕΔΥ ότι ούτε ο ένας ούτε ο άλλος κατέχει το πλεονέκτημα είναι γενική, αόριστη και παντελώς αναιτιολόγητη. Ο Διευθυντής, όπως και η ΕΔΥ, όφειλαν, αφού πρώτα καθόριζαν με την απαραίτητη σαφήνεια την έννοια του πλεονεκτήματος, στη συνέχεια να ερευνήσουν και αιτιολογήσουν κατά πόσο το κατείχε ή δεν το κατείχε ο ένας ή ο άλλος υποψήφιος.
3. Προβάλλεται, τέλος, ως λόγος έφεσης ότι η σύσταση του Διευθυντή υπέρ του εφεσίβλητου και, συνακόλουθα, η απόφαση της ΕΔΥ με την οποία η σύσταση υιοθετήθηκε, συγκρούεται με τα στοιχεία των υπηρεσιακών φακέλων καθότι, χωρίς οποιαδήποτε εξήγηση, παρουσιάζει τον εφεσίβλητο να υπερέχει του εφεσείοντος σε στοιχεία αξιολόγησης όπου, σύμφωνα με τις υπηρεσιακές εκθέσεις, και οι δύο υποψήφιοι είναι ίσοι.
Και αυτός ο λόγος είναι βάσιμος.
Είναι πρόδηλο ότι η σύσταση αντιστρατεύεται ευθέως τα νομολογηθέντα από την πλειοψηφία της Ολομέλειας του Ανωτάτου Δικαστηρίου στη Μοδίτης ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (2002) 3 Α.Α.Δ. 695.
Η έφεση επιτυγχάνει με έξοδα.
Αναφερόμενη Υπόθεση:
Μοδίτης ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (2002) 3 Α.Α.Δ. 695.
Έφεση.
Έφεση από τον αιτητή εναντίον της απόφασης Δικαστή του Ανωτάτου Δικαστηρίου (Υπόθεση Αρ. 87/2001) ημερομηνίας 10/9/2002, με την οποία απορρίφθηκε η προσφυγή του κατά της προαγωγής του ενδιαφερόμενου μέρους στη θέση Ανώτερου Ειδικού Ιατρού, Ιατρικές Υπηρεσίες και Υπηρεσίες Δημόσιας Υγείας στην ειδικότητα της Καρδιολογίας, αντί του ιδίου.
Χρ. Κληρίδης, για τον Εφεσείοντα.
Ρ. Παπαέτη, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄, για την Εφεσίβλητη 1.
Α.Σ. Αγγελίδης, για τον Εφεσίβλητο 2.
Cur. adv. vult.
ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Γαβριηλίδης, Δ..
ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, Δ.: Η μόνιμη θέση Ανώτερου Ειδικού Ιατρού, Ιατρικές Υπηρεσίες και Υπηρεσίες Δημόσιας Υγείας, στην ειδικότητα της Καρδιολογίας είναι θέση προαγωγής. Αφού ακολουθήθηκε η προβλεπόμενη για την περίπτωση διαδικασία, η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας (Ε.Δ.Υ.), με απόφασή της ημερομηνίας 20.10.2000, επέλεξε, μεταξύ των δύο μοναδικών υποψηφίων Ειδικών Ιατρών, ήτοι το Μιχαλάκη Μηνά και Ευαγόρα Νικολαΐδη, το Μιχαλάκη Μηνά ως τον καταλληλότερο για προαγωγή και, τελικά, τον προήγαγε από τις 15.11.2000. Ο Ευαγόρας Νικολαΐδης προσέβαλε την προαγωγή του Μιχαλάκη Μηνά με την υπ' αρ. 87/2001 προσφυγή, η απορριπτική απόφαση στην οποία είναι το αντικείμενο της ενώπιόν μας έφεσης.
Η έφεση επικεντρώθηκε σε τρεις, ουσιαστικά, λόγους:
Ο πρώτος λόγος είναι ότι εσφαλμένα ο συνάδελφος δικαστής ο οποίος εκδίκασε πρωτόδικα την προσφυγή έκρινε ότι η παράλειψη από πλευράς ΕΔΥ να ασχοληθεί με τα πρόσθετα ακαδημαϊκά προσόντα των υποψηφίων, πέραν της ειδικότητάς τους στην παθολογία και της εξειδίκευσής τους στην επεμβατική καρδιολογία, "ήταν επουσιώδης και χωρίς οποιαδήποτε σημασία για τους σκοπούς της προαγωγικής διαδικασίας".
Το σχετικό απόσπασμα από την πρωτόδικη απόφαση έχει ως εξής:
"Προκύπτει από τα πρακτικά ότι η ΕΔΥ ασχολήθηκε με τα πρόσθετα ακαδημαϊκά προσόντα των υποψηφίων και έλαβε υπόψη ότι αμφότεροι κατέχουν το συναφές προσόν της ειδικότητας στην παθολογία και ότι έχουν εξειδικευθεί στην επεμβατική καρδιολογία. Τα υπόλοιπα ακαδημαϊκά προσόντα των υποψηφίων φαίνεται πως δεν απασχόλησαν ειδικά την ΕΔΥ. Συνάγεται ότι ο λόγος για τον οποίο η ΕΔΥ δεν ασχολήθηκε περαιτέρω με αυτό το θέμα οφείλεται στο γεγονός ότι οι υποψήφιοι ήταν κάτοχοι των μείζονος σημασίας ακαδημαϊκών προσόντων που ικανοποιούσαν τις απαιτήσεις του σχεδίου υπηρεσίας της θέσης και εκ τούτου δεν κρίθηκε σκόπιμη η ενασχόληση με τα ήσσονος σημασίας ακαδημαϊκά προσόντα. Αν αυτό συνιστά παράλειψη από πλευράς ΕΔΥ, αυτή την θεωρώ ως επουσιώδη και χωρίς οποιαδήποτε σημασία για τους σκοπούς της προαγωγικής σημασίας."
Σύμφωνα με το δικηγόρο του εφεσείοντος, τα υπό αναφορά πρόσθετα ακαδημαϊκά προσόντα του εφεσείοντος ήσαν συναφή με τα καθήκοντα της υπό πλήρωση θέσης, δεν ήσαν επουσιώδη, συνακόλουθα δε ο εφεσείων υπερτερούσε από πλευράς προσόντων έναντι του εφεσίβλητου Μιχαλάκη Μηνά.
Ο προβαλλόμενος λόγος έφεσης ευσταθεί. Από τα πρακτικά της ΕΔΥ της 20.10.2000 δεν συνάγεται, κατά την άποψή μας, ότι ο λόγος για τον οποίο η ΕΔΥ δεν ασχολήθηκε με αυτά τα προσόντα ήταν διότι οι υποψήφιοι ήσαν κάτοχοι άλλων μείζονος σημασίας προσόντων. Ούτε συνάγεται ότι δεν κρίθηκε σκόπιμη η ενασχόληση και με αυτά τα προσόντα επειδή θεωρήθηκαν ήσσονος σημασίας. Η ΕΔΥ όφειλε να διεξέλθει με προσοχή ένα έκαστο των ακαδημαϊκών προσόντων των δύο υποψηφίων και να κρίνει κατά πόσον αυτά ήσαν ή όχι συναφή με τα καθήκοντα της θέσης και, αν ναι, κατά πόσο προσέδιδαν ή όχι υπεροχή, από πλευράς προσόντων, στον ένα ή τον άλλο υποψήφιο.
Ο άλλος λόγος έφεσης είναι ότι εσφαλμένα ο συνάδελφος δικαστής έκρινε ότι η ΕΔΥ ερεύνησε δεόντως το κατά πόσο ο εφεσείων διέθετε το πλεονέκτημα "Πρωτότυπη ερευνητική εργασία στην απαιτούμενη ειδικότητα, διεθνώς αναγνωρισμένη" και, ότι, εν πάση περιπτώσει, ο εφεσείων δεν κατείχε το πλεονέκτημα.
Σύμφωνα με το δικηγόρο του εφεσείοντος, ο εφεσείων κατείχε το πλεονέκτημα. Τούτο προκύπτει, κατά την εισήγησή του, από τις σχετικές δημοσιεύσεις του σε αναγνωρισμένα ιατρικά περιοδικά (journals) όπου αυτή και μόνη η δημοσίευση εξυπακούει την αναγνώριση της πρωτοτυπίας της ερευνητικής εργασίας η οποία δημοσιεύεται.
Και αυτός ο λόγος ευσταθεί. Τα μοναδικά αποσπάσματα από τα πρακτικά της ΕΔΥ της 20.10.2000 αναφορικά με το ερώτημα της κατοχής ή μη του πλεονεκτήματος από τους υποψηφίους έχουν ως εξής:
"Όσον αφορά το πλεονέκτημα "Πρωτότυπη ερευνητική εργασία στην απαιτούμενη ειδικότητα, διεθνώς αναγνωρισμένη", που προβλέπεται στο Σχέδιο Υπηρεσίας, η Επιτροπή, με βάση τα ενώπιόν της στοιχεία, εκ πρώτης όψεως έκρινε ότι ουδείς από τους υποψηφίους το κατέχει, ωστόσο επιφυλάχθηκε ν' ακούσει και τη σχετική άποψη του Διευθυντή."
.....................................................................................................
Από τη σύσταση του Διευθυντή:
"Σημειώνω ότι ούτε ο Μηνάς ούτε ο Νικολαΐδης κατέχουν το προβλεπόμενο από το Σχέδιο Υπηρεσίας πλεονέκτημα (πρωτότυπη ερευνητική εργασία στην απαιτούμενη ειδικότητα, διεθνώς αναγνωρισμένη)."
...................................................................................................
Και τελικά:
"Όσον αφορά το πλεονέκτημα, η Επιτροπή, με βάση τα ενώπιόν της στοιχεία και τη σχετική δήλωση του διευθυντή, αποφάσισε ότι δεν το διαθέτει οποιοσδήποτε από τους υποψηφίους."
...................................................................................................
Από τα πιο πάνω αποσπάσματα είναι, κατά την άποψή μας, πρόδηλο ότι ούτε η Επιτροπή αλλά ούτε και ο Διευθυντής ερεύνησαν επαρκώς το ζήτημα της κατοχής του πλεονεκτήματος από τον εφεσείοντα, ούτε, βέβαια, από τον εφεσίβλητο. Τόσο η θέση του Διευθυντή όσο και η θέση της ΕΔΥ ότι ούτε ο ένας ούτε ο άλλος κατέχει το πλεονέκτημα είναι γενική, αόριστη και παντελώς αναιτιολόγητη. Ο Διευθυντής, όπως και η ΕΔΥ, όφειλαν, αφού πρώτα καθόριζαν με την απαραίτητη σαφήνεια την έννοια του πλεονεκτήματος, στη συνέχεια να ερευνήσουν και αιτιολογήσουν κατά πόσο το κατείχε ή δεν το κατείχε ο ένας ή ο άλλος υποψήφιος.
Προβάλλεται, τέλος, ως λόγος έφεσης ότι η σύσταση του Διευθυντή υπέρ του εφεσίβλητου και, συνακόλουθα, η απόφαση της ΕΔΥ με την οποία η σύσταση υιοθετήθηκε, συγκρούεται με τα στοιχεία των υπηρεσιακών φακέλων καθότι, χωρίς οποιαδήποτε εξήγηση, παρουσιάζει τον εφεσίβλητο να υπερέχει του εφεσείοντος σε στοιχεία αξιολόγησης όπου, σύμφωνα με τις υπηρεσιακές εκθέσεις, και οι δύο υποψήφιοι είναι ίσοι.
Και αυτός ο λόγος είναι βάσιμος. Το σχετικό απόσπασμα από τη σύσταση του Διευθυντή έχει ως εξής:
"Ο συστηνόμενος εργάζεται ως Ειδικός Καρδιολόγος στο Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας, διεκπεραιώνοντας τα καθήκοντά του με μεγάλη επιτυχία.
Ο Μηνάς έχει έφεση προς μάθηση. Έχει εξειδικευτεί, όπως και ο Νικολαΐδης, στην επεμβατική καρδιολογία, μια εξειδίκευση που συμβάλλει στην έγκαιρη διάγνωση και στην έγκαιρη θεραπεία ασθενών με σοβαρές καρδιακές παθήσεις. Είναι ένας πολύ οργανωμένος και προγραμματισμένος υπάλληλος. Έχει συνέπεια στις υπηρεσιακές του υποχρεώσεις και αποτελεσματικότητα στην εργασία του. Χαρακτηρίζεται από μια θετικότητα που εντυπωσιάζει. Η προσέγγιση και η επικοινωνία του με τους ασθενείς και το κοινό είναι άριστη."
Είναι πρόδηλο ότι η πιο πάνω σύσταση αντιστρατεύεται ευθέως τα νομολογηθέντα από την πλειοψηφία της Ολομέλειας του Ανωτάτου Δικαστηρίου στη Μοδίτης ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (2002) 3 Α.Α.Δ. 695:
"Όσα εξειδικεύει ως ικανότητες και ιδιότητες των συστηθέντων, αναμφιβόλως είναι σχετικά και θα μπορούσαν να είχαν αποτελέσει τους λόγους της επιλογής που έκαμε. Εννοείται όμως πως τα αναφέρει συγκριτικά. Δεν μπορεί να του αποδοθεί πως προτείνει ορισμένους για προαγωγή για συγκεκριμένους λόγους όταν θεωρεί πως οι ίδιοι οι λόγοι συντρέχουν και για εκείνους που δε συστήνει. Κατ' ανάγκην όσα εξειδικεύει μεταφέρουν το μήνυμα της υπεροχής εκείνων που συστήνονται στους αντίστοιχους τομείς. Ώστε αυτοί να αναδεικνύονται ως οι καταλληλότεροι. (Βλ. συναφώς Κίκης Ονουφρίου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1998) 3 Α.Α.Δ. 833). Δεν προκύπτει όμως τέτοια υπεροχή από τους φακέλους και η επίκληση από τον προϊστάμενο της προσωπικής του γνώσης, εισάγει πηγή πληροφόρησης αντίθετη προς το Νόμο και, πάντως, η σύσταση συγκρούεται προς τα στοιχεία των φακέλων."
Η έφεση επιτυγχάνει με έξοδα υπέρ του εφεσείοντος, πρωτόδικα και κατ' έφεση. Η επίδικη απόφαση της ΕΔΥ ακυρώνεται.
Η έφεση επιτυγχάνει με έξοδα.