|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2000) 3 ΑΑΔ 662
20 Noεμβρίου, 2000
[ΠΙΚΗΣ, Π., ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, ΗΛΙΑΔΗΣ, ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, Δ/στές]
ΟΛΓΑ ΜΑΥΡΟΜΜΑΤΗ,
Εφεσείουσα-Αιτήτρια,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚHΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Εφεσιβλήτων-Καθ' ων η αίτηση.
(Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 2568)
Δημόσιοι Υπάλληλοι ― Προαγωγές ― Συστάσεις Προϊστάμενου ― Σημασία τους ― Αναφορά στα καθήκοντα που εκτελεί υπάλληλος δεν συνιστά οπωσδήποτε αναφορά σε ιδιαιτερότητες των καθηκόντων αλλά σε ιδιότητες του υπαλλήλου που αναφαίνονται από την εκτέλεση καθηκόντων του.
Δημόσιοι Υπάλληλοι ― Προαγωγές ― Κριτήρια ― Το σύνολο της σταδιοδρομίας λαμβάνεται υπόψη, όπως και των αξιολογήσεων ― Φυσικό να αποδίδεται μεγαλύτερη σημασία στις τελευταίες εκθέσεις.
Η εφεσείουσα επεδίωξε την ανατροπή της πρωτόδικης απόφασης με την οποία η προσφυγή της κατά της προαγωγής του ενδιαφερόμενου μέρους, είχε απορριφθεί.
Η Ολομέλεια του Ανώτατου Δικαστηρίου, απορρίπτοντας την έφεση, αποφάσισε ότι:
Ένας από τους προβληθέντες ισχυρισμούς, είναι ότι στο αιτιολογικό της σύστασης γίνεται προσπάθεια αλλοίωσης των γεγονότων σχετικά με την αρχαιότητα της εφεσείουσας και υποτίμηση της σημασίας της. Άλλος ισχυρισμός είναι ότι ο Διευθυντής παρέλειψε να καταγράψει τις απόψεις των άμεσα προϊσταμένων των υποψηφίων, υποχρέωση την οποία δεν είχε όπως ορθά διαπίστωσε το πρωτόδικο δικαστήριο.
Παραγνωρίζει η εφεσείουσα ότι εκείνο που προσμετρά είναι η τελική κρίση του προϊσταμένου, λόγω της ιδιαιτερότητας της θέσης του και των δυνατοτήτων που του παρέχει να προβεί σε εκτίμηση των αναγκών για την εκπλήρωση των καθηκόντων της θέσης που θα πληρωθεί αφενός και την καλύτερη επιλογή για τη στελέχωσή της αφετέρου.
Άλλος λόγος για τον οποίο αμφισβητήθηκε η υπόσταση της σύστασης του Διευθυντή έγκειται στη συνάρτηση, όπως έγινε ισχυρισμός, των θετικών ιδιοτήτων του ενδιαφερομένου μέρους που διαπιστώνει ο Διευθυντής με τα ιδιαίτερα καθήκοντα που εκτελούσε. Όπως διαπιστώνει το πρωτόδικο δικαστήριο, τα χαρακτηριστικά αυτά δεν συναρτώνται με τις ιδιαιτερότητες των καθηκόντων που ανατέθηκαν στο ενδιαφερόμενο μέρος γενικά ή επιλεκτικά, αλλά με τις ιδιότητες που αναφαίνονται από την εκτέλεση των νομοθετημένων καθηκόντων της θέσης.
Η αναφορά στα καθήκοντα του ενδιαφερόμενου μέρους έγινε στο πλαίσιο της περιγραφής του βάθρου από το οποίο πηγάζει η γνώση για τις ιδιότητες που μνημονεύονται στο αιτιολογικό της σύστασης. Ούτε το παράπονο για την παραποίηση των γεγονότων σχετικά με την αρχαιότητα της αιτήτριας ευσταθεί, όπως διαπίστωσε το πρωτόδικο δικαστήριο και μπορεί να βεβαιωθεί. Άλλωστε, όπως υποδεικνύεται τα γεγονότα σχετικά με την αρχαιότητα των υποψηφίων ήταν ενώπιον της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας. Εξίσου ορθή είναι η διαπίστωση του πρωτοδίκου δικαστηρίου ότι στην αξιολόγηση του προσωπικού του δημοσίου για σκοπούς προαγωγής προσμετρά το σύνολο της υπηρεσίας τους, περιλαμβανομένης και της βαθμολόγησής τους (αξιολόγησής τους), σε όλα τα στάδια της υπηρεσίας. Φυσικό είναι να αποδίδεται μεγαλύτερη σημασία στις τελευταίες εκθέσεις που κατοπτρίζουν την εξέλιξη των υποψηφίων. Όπως διαπίστωσε το πρωτόδικο δικαστήριο σε αυτό το πλαίσιο εξετάστηκαν τα υπηρεσιακά στοιχεία της εφεσείουσας και του ενδιαφερόμενου μέρους· απουσιάζει οτιδήποτε που να αποκαλύπτει είτε πλάνη για τα ουσιώδη γεγονότα είτε εσφαλμένη καθοδήγηση στην αξιολόγησή τους.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Γεωργιάδου v. Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 2480,
Δημοκρατία v. Πιτσιλλίδη κ.ά. (1990) 3 Α.Α.Δ. 4330,
Makrides v. Republic (1983) 3 C.L.R. 622,
Χατζηπαναγή v. Ε.Δ.Υ., Συνεκδ. Υπ. 275/95, 317/95, ημερ. 8.11.1996,
Χατζηγεωργίου v. Δημοκρατίας (1999) 3 Α.Α.Δ. 23,
Χριστοδουλίδου v. Δημοκρατίας (1999) 3 Α.Α.Δ. 626.
Έφεση.
Έφεση από την αιτήτρια εναντίον της απόφασης Δικαστή του Ανωτάτου Δικαστηρίου (Μ. Κρονίδης, Δ.) στην Υπόθεση Αρ. 471/96, ημερ. 8/12/97, με την οποία απορρίφθηκε η προσφυγή της κατά της προαγωγής του ενδιαφερόμενου μέρους Ελευθέριου Οικονομίδη στη θέση Ανώτερου Διοικητικού Λειτουργού, Υπηρεσία Δημόσιας Διοίκησης και Προσωπικού.
Α. Σ. Αγγελίδης, για την Εφεσείουσα.
Τ. Πολυχρονίδου, Ανώτερη Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Εφεσίβλητους.
Cur. adv. vult.
ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Γ. Μ. Πικής, Π.
ΠΙΚΗΣ, Π.: Η εφεσείουσα και το ενδιαφερόμενο μέρος ήταν μεταξύ των υποψηφίων για την πλήρωση δύο θέσεων Ανώτερου Διοικητικού Λειτουργού στην Υπηρεσία Δημόσιας Διοίκησης και Προσωπικού. Κατείχαν και οι δύο τη θέση Διοικητικού Λειτουργού Α΄ στην ίδια υπηρεσία. Μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας αξιολόγησης των υποψηφίων, περιλαμβανομένης και της λήψης της σύστασης του προϊσταμένου του τμήματος, η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας επέλεξε τον Ελευθέριο Οικονομίδη και το Ν. Καμιναρίδη, τους δύο συστηθέντες από το Διευθυντή της υπηρεσίας.
Η εφεσείουσα με προσφυγή της προσέβαλε την απόφαση που αφορούσε τον Ελευθέριο Οικονομίδη και συναφώς την προαγωγή του. Συνεκτίμηση του συνόλου των υπηρεσιακών στοιχείων των δύο υποψηφίων φέρει το ενδιαφερόμενο μέρος να υπερέχει στις αξιολογήσεις του. Η υπεροχή αυτή αποτελεί ένδειξη υπέρτερης αξίας και ανάλογα μεγαλύτερων διεκδικήσεων για προαγωγή. Στα προσόντα των υποψηφίων δεν υπάρχει αξιοσημείωτη διαφορά, ενώ σε αρχαιότητα υπερτερεί η εφεσείουσα. Παρόλο που και οι δύο υποψήφιοι κατείχαν την τελευταία τους θέση από την ίδια ημερομηνία, (Διοικητικός Λειτουργός Α΄), η εφεσείουσα ήταν κατά πολύ αρχαιότερη του ενδιαφερομένου μέρους στην προηγούμενη υπηρεσία.
Όπως διαφαίνεται από το κείμενο της λεπτομερούς αιτιολόγησης της σύστασής του, αυτή αντανακλά την ουσιαστική κρίση του Διευθυντή ως προς το ποίοι από τους υποψηφίους ήταν οι πλέον κατάλληλοι για την πλήρωση των δύο θέσεων. Διαμόρφωσε την άποψή του, όπως εξηγεί, αφού έλαβε υπόψη τα υπηρεσιακά στοιχεία των υποψηφίων, τη γνώση του για την εργασία τους εμπλουτισμένη και από την ανταλλαγή απόψεων με τους άμεσα προϊστάμενους των υποψηφίων για την ποιότητα της εργασίας τους. Τελικά η σύσταση απεικονίζει την άποψη του Διευθυντή μετά από σφαιρική αποτίμηση των σχετικών και συγκριτικών δεδομένων όλων των υποψηφίων.
Τα στοιχεία των δύο υποψηφίων, όπως τα έχουμε προδιαγράψει, καθιστούσαν εξ αντικειμένου λογικά εφικτή την επιλογή του ενδιαφερομένου μέρους, ενώ η σύσταση του Διευθυντή καθιστούσε την επιλογή του προβλεπτή, αν όχι αναπόφευκτη. Η προσβολή της απόφασης στρεφόταν κατά κύριο λόγο εναντίον του βάθρου της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας, κυρίως του κύρους της σύστασης του προϊσταμένου του τμήματος. Προβλήθηκε η θέση ότι η σύσταση του προϊσταμένου δεν διαμορφώθηκε μέσα στα πλαίσια της χρηστής διοίκησης. Ένας από τους προβληθέντες ισχυρισμούς είναι ότι στο αιτιολογικό της σύστασης γίνεται προσπάθεια αλλοίωσης των γεγονότων σχετικά με την αρχαιότητα της εφεσείουσας και υποτίμηση της σημασίας της. Άλλος ισχυρισμός είναι ότι ο Διευθυντής παρέλειψε να καταγράψει τις απόψεις των άμεσα προϊσταμένων των υποψηφίων, υποχρέωση την οποία δεν είχε όπως ορθά διαπίστωσε το πρωτόδικο δικαστήριο. (Βλ. Γεωργιάδου ν. Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 2480. Δημοκρατία ν. Πιτσιλλίδη και Άλλων (1990) 3 Α.Α.Δ. 4330.)
Παραγνωρίζει η εφεσείουσα ότι εκείνο που προσμετρά είναι η τελική κρίση του προϊσταμένου, λόγω της ιδιαιτερότητας της θέσης του και των δυνατοτήτων που του παρέχει να προβεί σε εκτίμηση των αναγκών για την εκπλήρωση των καθηκόντων της θέσης που θα πληρωθεί αφενός και την καλύτερη επιλογή για τη στελέχωσή της αφετέρου.
Λέχθηκε στη Makrides v. Republic (1983) 3 C.L.R. 622, 632 και έκτοτε βεβαιώθηκε επανειλημμένα ότι:
«A departmental head is in a unique position to appreciate the demands of a particular post and the qualifications necessary for the discharge of the duties carried by the post. A series of decisions establishes that the Public Service Commission must attach proper weight to his recommendations and heed them, unless they have reasons to the contrary, to be detailed in the decision of the Commission (see, inter alia, Lardis v. The Republic (1967) 3 C.L.R. 64; Hadjiconstantinou v. The Republic (1973) 3 C.L.R. 65; Petrides v. Public Service Commission (1975) 3 C.L.R. 284.»
(Βλ. μεταξύ άλλων Χ''Παναγή ν. Ε.Δ.Υ., Συνεκδ. υπ. 275/95, 317/95, 8.11.1996· Χατζηγεωργίου ν. Δημοκρατίας (1999) 3 Α.Α.Δ. 23.)
Άλλος λόγος για τον οποίο αμφισβητήθηκε η υπόσταση της σύστασης του Διευθυντή έγκειται στη συνάρτηση, όπως έγινε ισχυρισμός, των θετικών ιδιοτήτων του ενδιαφερομένου μέρους που διαπιστώνει ο Διευθυντής με τα ιδιαίτερα καθήκοντα που εκτελούσε. Όπως διαπιστώνει το πρωτόδικο δικαστήριο, τα χαρακτηριστικά αυτά δεν συναρτώνται με τις ιδιαιτερότητες των καθηκόντων που ανατέθηκαν στο ενδιαφερόμενο μέρος γενικά ή επιλεκτικά αλλά με τις ιδιότητες που αναφαίνονται από την εκτέλεση των νομοθετημένων καθηκόντων της θέσης. (Βλ. Χριστοδουλίδου ν. Δημοκρατίας (1999) 3 Α.Α.Δ. 626.)
Η αναφορά στα καθήκοντα του ενδιαφερόμενου μέρους έγινε στο πλαίσιο της περιγραφής του βάθρου από το οποίο πηγάζει η γνώση για τις ιδιότητες που μνημονεύονται στο αιτιολογικό της σύστασης. Ούτε το παράπονο για την παραποίηση των γεγονότων σχετικά με την αρχαιότητα της αιτήτριας ευσταθεί, όπως διαπίστωσε το πρωτόδικο δικαστήριο και μπορεί να βεβαιωθεί. Άλλωστε, όπως υποδεικνύεται τα γεγονότα σχετικά με την αρχαιότητα των υποψηφίων ήταν ενώπιον της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας. Εξίσου ορθή είναι η διαπίστωση του πρωτοδίκου δικαστηρίου ότι στην αξιολόγηση του προσωπικού του δημοσίου για σκοπούς προαγωγής προσμετρά το σύνολο της υπηρεσίας τους περιλαμβανομένης και της βαθμολόγησής τους (αξιολόγησής τους), σε όλα τα στάδια της υπηρεσίας. Φυσικό είναι να αποδίδεται μεγαλύτερη σημασία στις τελευταίες εκθέσεις που κατοπτρίζουν την εξέλιξη των υποψηφίων. Όπως διαπίστωσε το πρωτόδικο δικαστήριο σε αυτό το πλαίσιο εξετάστηκαν τα υπηρεσιακά στοιχεία της εφεσείουσας και του ενδιαφερόμενου μέρους· απουσιάζει ο,τιδήποτε που να αποκαλύπτει είτε πλάνη για τα ουσιώδη γεγονότα είτε εσφαλμένη καθοδήγηση στην αξιολόγησή τους.
Σε συμφωνία με το πρωτόδικο δικαστήριο δεν διαπιστώνουμε βάσιμο λόγο που θα μπορούσε να δικαιολογήσει την ακύρωση της επίδικης διοικητικής πράξης.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.