|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1997) 3 ΑΑΔ 351
30 Σεπτεμβρίου, 1997
[ΠΙΚΗΣ, Π., ΧΑΤΖΗΤΣΑΓΓΑΡΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ,
ΝΙΚΟΛΑΟΥ, ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ/στές]
ΛΟΡΔΟΣ & ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ (ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΑΚΙΝΗΤΟΥ) ΛΤΔ,
Εφεσείουσα,
ν.
ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΥΔΑΤΟΠΡΟΜΗΘΕΙΑΣ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ,
Εφεσιβλήτων.
(Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 1859)
Πράξεις ή αποφάσεις μέσα στην έννοια του Άρθρου 146 του Συντάγματος — Απόφαση του Συμβουλίου Υδατοπρομήθειας Λευκωσίας για επιβολή δικαιωμάτων υδατοπρομήθειας για ανέγερση οικοδομής — Κανονισμός 5 των περί Συμβουλίου Υδατοπρομήθειας Λευκωσίας Κανονισμών του 1987 (Κ.Δ.Π. 203/87) — Αποφασιστικό ρόλο στον καθορισμό των εν λόγω τελών, διαδραματίζει η κυβική χωρητικότης στην άδεια οικοδομής — Απόρριψη ισχυρισμού των εφεσειόντων ότι το Συμβούλιο δεν άσκησε ανεξάρτητη κρίση επί του θέματος, συναρτώντας την απόφασή του με απόφαση της Αρχής που εξέδωσε την άδεια ανέγερσης της οικοδομής — Η επίδικη απόφαση κρίθηκε λογικά εφικτή και επικυρώθηκε.
Το Συμβούλιο Υδατοπρομήθειας Λευκωσίας καθόρισε ως πρόσθετα πληρωτέα δικαιώματα υδατοπρομήθειας, για το κτιριακό συγκρότημα των εφεσειόντων, το ποσό των ΛΚ9.462,51, βάσει της κυβικής χωρητικότητας που αναφερόταν στην άδεια οικοδομής.
Οι εφεσείοντες αμφισβήτησαν ότι ο ολικός όγκος της οικοδομής ανερχόταν σε ό,τι καταγραφόταν στη σχετική άδεια οικοδομής ως η κυβική χωρητικότητά της και πλήρωσαν δικαιώματα με βάση τον ολικό όγκο, όπως το καθόρισαν οι ίδιοι.
Οι εφεσίβλητοι απέρριψαν αίτημα των εφεσειόντων για επανεξέταση και ισχυρίστηκαν, ότι ο δικός τους καθορισμός του όγκου ακολουθούσε την κυβική χωρητικότητα που καταγραφόταν στην άδεια, η οποία ήταν δεσμευτική ενόσω παρέμεινε αμετάβλητη.
Οι εφεσείοντες καταχώρησαν προσφυγή κατά της απόφασης των εφεσιβλήτων, η οποία απορρίφθηκε.
Στην έφεση προβλήθηκαν οι ισχυρισμοί ότι:
α) οι εφεσίβλητοι δεν άσκησαν δική τους ανεξάρτητη κρίση επί του θέματος και συνάρτησαν την απόφασή τους με απόφαση άλλης Αρχής και
β) η κυβική χωρητικότητα, όπως καθορίστηκε από την Αρχή, είχε διαφορετική έννοια από ότι ο ολικός όγκος της οικοδομής.
Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου απέρριψε την έφεση και αποφάνθηκε ότι:
1. H προσήλωση των εφεσιβλήτων αναφορικά με τον προσδιορισμό της κυβικής χωρητικότητας στην άδεια οικοδομής, δε σήμαινε παράλειψη άσκησης ίδιας κρίσης. Η εν λόγω άδεια αποτελούσε, όχι μόνο σχετικό, αλλά και κρίσιμο υλικό στη διακρίβωση του θέματος.
2. Η έννοια της κυβικής χωρητικότητας οικοδομής, είναι ταυτόσημη με την έννοια του όγκου.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.
Έφεση.
Έφεση εναντίον της απόφασης Δικαστή του Aνωτάτου Δικαστηρίου Kύπρου (Παπαδόπουλος, Δ.) που δόθηκε στις 11 Oκτωβρίου, 1993 (Προσφυγή Aρ. 339/92) με την οποία απορρίφθηκε η προσφυγή των εφεσειόντων εναντίον της απόφασης του Συμβουλίου Yδατοπρομήθειας Λευκωσίας με την οποία καθορίστηκε το ύψος των πληρωτέων από αυτούς δικαιωμάτων υδατοπρομήθειας, σε υπό ανέγερση οικοδομή σύμφωνα με την κυβική χωρητικότητά της, όπως αυτή καταγράφηκε στην άδεια ανέγερσης οικοδομής.
Ι. Νικολάου, για την Eφεσείουσα.
Γ. Τριανταφυλλίδης, για τους Eφεσίβλητους.
Cur. adv. vult.
ΠΙΚΗΣ, Π.: Την απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Δικαστής Νικολάου.
ΝΙΚΟΛΑΟΥ, Δ.: Το πολυόροφο κτίριο των εφεσειόντων στη Λευκωσία, το γνωστό ως CITY PLAZA, αποτελείται από συγκρότημα καταστημάτων με διαδρόμους κυκλοφορίας πέριξ ενός κεντρικού κενού χώρου ο οποίος δεν καλύπτεται από δομημένη οροφή αλλά από μετακινούμενο στέγαστρο.
Εκδόθηκαν από το Δήμο Λευκωσίας για την ανέγερση του κτιρίου δύο άδειες οικοδομής, η κάθε μια για διαφορετικό μέρος του έργου. Η πρώτη άδεια, ημερ. 28 Μαΐου, 1986, αφορούσε υπόγειο χώρο στάθμευσης με καταγραμμένη κυβική χωρητικότητα, 235.156 κ.π. Η δεύτερη, ημερ. 10 Φεβρουαρίου, 1988, αφορούσε το υπόλοιπο του έργου, πρόσθετης κυβικής χωρητικότητας ανερχόμενης σε 946.251 κ.π. Οι εφεσείοντες δεν αμφισβήτησαν την καταγραφείσα στην κάθε περίπτωση κυβικότητα και κατέβαλαν τα προκύψαντα τέλη.
Στις 15 Φεβρουαρίου, 1989 οι εφεσείοντες υπέβαλαν αίτηση στους εφεσίβλητους - Συμβούλιο Υδατοπρομήθειας Λευκωσίας -για υδροδότηση, αποστέλλοντας προς τούτο μόνο την πρώτη άδεια. Οι εφεσίβλητοι αποκρίθηκαν θετικά. Τα δικαιώματα υδατοπρομήθειας τα καθόρισαν, ενόψει της κυβικής χωρητικότητας, σε £1.851,56 τα οποία οι εφεσείοντες κατέβαλαν χωρίς αντίρρηση. Αργότερα περιήλθε σε γνώση των εφεσιβλήτων ότι υπήρχε και η δεύτερη άδεια. Την οποία ζήτησαν. Και οι εφεσείοντες τους την απέστειλαν στις 22 Ιανουαρίου, 1991. Οι εφεσίβλητοι καθόρισαν τότε ως πρόσθετα πληρωτέα δικαιώματα το ποσό των £9.462,51 στη βάση, όπως και στην πρώτη περίπτωση, της κυβικής χωρητικότητας που αναφερόταν στην άδεια.
Ο Κανονισμός 5 των περί του Συμβουλίου Υδατοπρομηθείας Λευκωσίας Κανονισμών του 1987 (Κ.Δ.Π. 203/87) προβλέπει ότι:
"5. Έκαστον πρόσωπον εις το οποίον χορηγείται δικαίωμα προμηθείας οικιακού ύδατος εκ της υδατοπρομηθείας του Συμβουλίου διά να χρησιμοποιηθή εντός της περιοχής υδατοπρομηθείας διά σκοπούς διαχωρισμού της γης του εις οικόπεδα ή διά να μεταφερθή εις ανεγερθησομένην οικοδομή του, δέον όπως πληρώνη προς το Συμβούλιον προ ή μετά την έκδοσιν της αδείας διαχωρισμού ή της αδείας οικοδομής, επιπροσθέτως οιουδήποτε ποσού και τα ακόλουθα δικαιώματα, ήτοι:
........................................................................................................
(ιι) Δικαίωμα οριζόμενον εις οικοδομάς μεγάλας εξαιρουμένων των εργοστασίων και βιομηχανικών οικημάτων, 1 σ/κ.π. επί του ολικού όγκου της ανεγερθησομένης οικοδομής πέραν των 50,000 κ.π.."
Οι εφεσείοντες αμφισβήτησαν ότι ο ολικός όγκος της οικοδομής ανερχόταν σε ό,τι καταγραφόταν στη δεύτερη άδεια ως η κυβική χωρητικότητά της. Προέβαλαν την άποψη ότι ο κεντρικός χώρος και οι διάδρομοι δεν θα έπρεπε να είχαν συμπεριληφθεί. Οπόταν ο ολικός όγκος θα ήταν, μαζί με τον ήδη υπολογισθέντα για το μέρος που αφορούσε η πρώτη άδεια, μόνο 524, 318 κ.π. Υπολόγισαν δε τα δικαιώματα σε αυτή τη βάση και κατέβαλαν το σχετικό ποσό. Οι εφεσίβλητοι κατέστησαν σαφές ότι ο δικός τους καθορισμός του όγκου ακολουθούσε την κυβική χωρητικότητα που καταγραφόταν στην άδεια και ότι, ενόσω εκείνη παρέμεινε αμετάβλητη, δεν παρεχόταν έδαφος για επανεξέταση. Η απόφαση των εφεσιβλήτων προσβλήθηκε. Και κρίθηκε έγκυρη.
Στη συζήτηση της έφεσης, ο συνήγορος των εφεσειόντων εισηγήθηκε, πρώτο, ότι οι εφεσίβλητοι δεν άσκησαν επί του θέματος δική τους ανεξάρτητη κρίση αλλά συνάρτησαν την κατάληξή τους με ό,τι είχε αποφασίσει μία άλλη Αρχή. και δεύτερο, ότι η κυβική χωρητικότητα την οποία είχε καθορίσει η άλλη Αρχή είχε έννοια διαφορετική από ό,τι ο ολικός όγκος που εδώ ενδιέφερε. Εισηγήσεις προς τις οποίες αντιτάχθηκε ο συνήγορος της άλλης πλευράς.
Αρχίζουμε με την εξέταση της δεύτερης εισήγησης, διότι αφορά σε στοιχείο λειτουργικά εμπλεγμένο στην πρώτη. Δεν μπορούμε παρά να παρατηρήσουμε, με εκτίμηση, πως θεωρούμε αυτόδηλη την ταυτοσημία στην έννοια της κυβικής χωρητικότητας οικοδομής και του όγκου. Πρόκειται στην ουσία για δύο τρόπους αναφοράς σε ακριβώς την ίδια πραγματικότητα. Που είναι το τι περικλείουν οι τρεις διαστάσεις του χώρου. Εδώ η κυβική χωρητικότητα αποτελούσε τον μαθηματικό προσδιορισμό του όγκου.
Ως προς την πρώτη εισήγηση, η προσήλωση των εφεσιβλήτων στο τι προσδιοριζόταν ως κυβική χωρητικότητα στην άδεια ανέγερσης οικοδομής δε σήμαινε, κατά την άποψή μας, παράλειψη άσκησης ιδίας κρίσης. Η εν λόγω άδεια αποτελούσε όχι μόνο σχετικό αλλά και κρίσιμο υλικό στη διακρίβωση του πράγματος. Και εξαντλούσε τη διερεύνηση, εφόσον δεν προέκυπταν ενδείξεις περί λάθους. Η διάσταση που σημειώθηκε ως προς τον υπολογισμό του όγκου, έθετε μόνο ζήτημα αντίκρυσης μίας κατάστασης στη βάση συγκεκριμένης αντίληψης και όχι ζήτημα ακρίβειας μηχανιστικών διεργασιών. Κατά τη γνώμη μας, δε συνέτρεχε εν προκειμένω λόγος για παρέκκλιση των εφεσιβλήτων από τον τρόπο με τον οποίο αντίκρυσε το ζήτημα η Αρχή που ήταν αρμόδια για την έκδοση της άδειας ανέγερσης της οικοδομής, δεδομένου ότι ο προσδιορισμός των στοιχείων της οικοδομής συνδέεται εγγενώς με την άδεια για την ανέγερσή της. Όταν μάλιστα δεν προσεβλήθη η άδεια.
Κρίνουμε ότι οι εφεσίβλητοι δεν παρέλειψαν να ασκήσουν ουσιαστική αρμοδιότητα. Η δε απόφασή τους ήταν λογικά εφικτή. Ορθά ήταν λοιπόν που επικυρώθηκε πρωτόδικα.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.