|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1993) 3 ΑΑΔ 90
19 Μαρτίου, 1993
[ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ, ΚΟΥΡΡΗΣ, ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, ΧΑΤΖΗΤΣΑΓΓΑΡΗΣ, ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ/στές]
ΣΟΦΙΑ ΚΥΡΙΑΚΙΔΟΥ,
Εφεσείουσα,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΔΙΑ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Εφεσίβλητης.
(Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 962).
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Σύσταση Τμηματικής Επιτροπής —Προσωπικοί Φάκελλοι υποψηφίων.
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Εμπιστευτικές Εκθέσεις — Προσόντα εφεσείουσας και ενδιαφερομένου μέρους περίπου τα ίδια — Ενδιαφερόμενο μέρος υπερτερούσε σε αρχαιότητα — Σύσταση του ενδιαφερομένου μέρους από τον Διευθυντή — Ετοιμασία Εμπιστευτικής Έκθεσης της εφεσείουσας από τον Προϊστάμενο των Ιατρικών Υπηρεσιών και των Υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας αντί από την Προϊσταμένη της η οποία εν τω μεταξύ είχε αφυπηρετήσει —Δεν θεωρήθηκε ότι έγινε αντικανονικά.
Η παρούσα έφεση στρέφεται εναντίον της απόφασης του πρωτόδικου Δικαστηρίου η οποία επεκύρωσε την απόφαση της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (η Επιτροπή) με την οποία το ενδιαφερόμενο μέρος προήχθη στην θέση Ανώτερου Εκπαιδευτή Νοσοκόμων στις Ιατρικές Υπηρεσίες και Υπηρεσίες Δημόσιας Υγείας, αντί της εφεσείουσας.
Η εφεσείουσα ισχυρίσθηκε ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστηρίου ότι η απόφαση της Επιτροπής ήταν παράνομη γιατί έλαβε υπόψη τις εμπιστευτικές εκθέσεις που έγιναν από αναρμόδια πρόσωπα, ότι αναρμοδίως παρέστη ο Διευθυντής Ιατρικών Υπηρεσιών, ότι δεν κλήθησαν οι υποψήφιοι σε προσωπική εξέταση, ότι η Επιτροπή ενήργησε εν πραγματική και νομική πλάνη, ότι η πράξη εβασίσθη επί μη δημοσιευθέντων σχεδίων υπηρεσίας, ήτο αναιτιολόγητος και τελικά εσφαλμένη.
Στην έφεσή της η εφεσείουσα ισχυρίσθηκε ότι δεν έγινε ορθή αξιολόγηση της μαρτυρίας από το Πρωτόδικο Δικαστήριο και πως αυτό ενήργησε κάτω από πλάνη περί τα πράγματα και ειδικότερα ως προς τα προσόντα του ενδιαφερόμενου μέρους και γενικά ότι εσφαλμένα κρίθηκε ότι η Επιτροπή έκαμε την κατάλληλη επιλογή με δέουσα έρευνα και πλήρη αιτιολογία.
Το Ανώτατο Δικαστήριο απέρριψε την έφεση και αποφάνθηκε ότι:
1. Είναι φανερό ότι η Επιτροπή απέδωσε ιδιαίτερη βαρύτητα στα τέσσερα τελευταία χρόνια της υπηρεσίας της εφεσείουσας και του ενδιαφερομένου μέρους όπου και τα δύο μέρη αξιολογούνται ακριβώς το ίδιο, ως "Εξαίρετοι". Η εφεσείουσα αξιολογήθηκε επίσης ως "εξαίρετη" τόσο κατά την διάρκεια της απόσπασής της στο Υπουργείο όσο και κατά την υπηρεσία της στη Νοσηλευτική Σχολή.
Η συμπλήρωση της Εμπιστευτικής έκθεσης από τον Προϊστάμενο Ιατρικών Υπηρεσιών, ο οποίος ήταν κατά νόμο το αρμόδιο πρόσωπο για αξιολόγηση της εφεσείουσας έγινε κανονικά και νόμιμα όμως δεν ελήφθη καθόλου υπόψη στην απόφαση της Επιτροπής και επομένως δεν την επηρέασε καθ' οιονδήποτε τρόπο.
2. Η Επιτροπή δεν ενήργησε κάτω από πλάνη περί τα πράγματα και ειδικότερα ως προς τα προσόντα του ενδιαφερομένου μέρους, καθότι κατά την εξέταση του προσωπικού του φακέλλου πρέπει να είχε εξακριβώσει ότι αυτός παρεκάθησε σε κάποιες εξετάσεις, χωρίς όμως να επιτύχει. Επίσης η Επιτροπή δεν ανεφέρθη καθόλου στην απόφασή της στο προσόν που φέρεται πως είχε το ενδιαφερόμενο μέρος και που στην πραγματικότητα δεν είχε, όπως ούτε και ο Διευθυντής.
3. Η απόφαση της Επιτροπής φαίνεται πλήρως αιτιολογημένη και δείχνει καθαρά πως ελήφθηκαν υπόψη τα καθιερωμένα κριτήρια (αξία, προσόντα και αρχαιότητα). Η αιτιολογία αυτή εν πάση περιπτώσει συμπληρώνεται και υποστηρίζεται από τα στοιχεία που ευρίσκοντο στους φακέλλους των υποψηφίων. Οι Εμπιστευτικές Εκθέσεις των τελευταίων τεσσάρων χρόνων ήταν εξαίρετες και για τα δύο μέρη. Στην αρχαιότητα προηγείτο το ενδιαφερόμενο μέρος το οποίο είχε και την σύσταση του Διευθυντή, που αποτελεί ανεξάρτητο στοιχείο.
Για όλους τους πιο πάνω λόγους η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.
Υποθέσεις που αναφέρθηκαν:
Λύωνας & Άλλοι ν Ε.Δ.Υ. (Προσφυγές Αρ. 683/88, 703/88 και 706/88). Απόφαση ημερ. 14/6/90·
Λοφίτης & Άλλος ν Δημοκρατίας (1986) 3 C.L.R. 1318.
Έφεση.
Έφεση εναντίον της απόφασης του Προέδρου του Ανώτατου Δικαστηρίου Κύπρου (Α. Λοΐζου, Π.) που δόθηκε στις 17 Ιουνίου, 1989 (Προσφυγή αρ. 534/85) με την οποία απορρίφθηκε η προσφυγή της εφεσείουσας και επικυρώθηκε η απόφαση των εφεσιβλήτων ημερομηνίας 26.4.1985, με την οποία το ενδιαφερόμενο μέρος προήχθη στη θέση Ανώτερου Εκπαιδευτή Νοσοκόμων στις Ιατρικές Υπηρεσίες και Υπηρεσίες Δημόσιας Υγείας.
Α.Σ. Αγγελίδης, για την εφεσείουσα.
77. Χ" Δημητρίου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α', για τους εφεσίβλητους.
77. Ιωαννίδης για Τ. Παπαδόπουλο, για το ενδιαφερόμενο μέρος.
Cur. adv. vult.
ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ, Δ.: Την απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο αδελφός Δικαστής κ. Γ. Παπαδόπουλος.
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, Δ.: Η έφεση στρέφεται εναντίον απόφασης του Προέδρου του Δικαστηρίου τούτου, ο οποίος στην άσκηση της πρωτοβάθμιας αναθεωρητικής του δικαιοδοσίας, απέρριψε την προσφυγή της εφεσείουσας και επεκύρωσε την απόφαση της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας, ημερομηνίας 26/4/1985, με την οποία ο Χρίστος Αβραάμ προήχθη στη θέση Ανώτερου Εκπαιδευτή Νοσοκόμων στις Ιατρικές Υπηρεσίες και Υπηρεσίες Δημόσιας Υγείας από την 1/4/1985, αντί της εφεσείουσας.
Τα γεγονότα.
Με τη διαπίστωση κενής θέσης Ανώτερου Εκπαιδευτή Νοσοκόμων στις Ιατρικές Υπηρεσίες, που είναι θέση προαγωγής, συστάθηκε Τμηματική Επιτροπή.
Η Τμηματική Επιτροπή, αφού μελέτησε τα ενώπιόν της στοιχεία, σύστησε στην Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας τρεις υποψήφιους, μεταξύ των οποίων την εφεσείουσα και το ενδιαφερόμενο μέρος.
Στις 21/3/1985 η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας συνεδρίασε για να επιλέξει τον καταλληλότερο στην κενωθείσα θέση. Αφού άκουσε τις συστάσεις του Διευθυντή Ιατρικών Υπηρεσιών και Υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας, ασχολήθηκε με την από το φάκελο πλήρωσης της θέσης και από τους προσωπικούς φακέλους και τις εμπιστευτικές εκθέσεις των υποψηφίων, έλαβε δε υπόψη και τα πορίσματα της Τμηματικής Επιτροπής και τις κρίσεις και τη σύσταση του Διευθυντή Ιατρικών Υπηρεσιών και Υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας. Η Επιτροπή σημείωσε πως τόσο το ενδιαφερόμενο μέρος, ο κ. Αβραάμ, όσο και η αιτήτρια, είχαν εξαίρετες εμπιστευτικές εκθέσεις τα τελευταία τέσσερα χρόνια.
Σημείωσε επιπλέον ότι το ενδιαφερόμενο μέρος ήταν πρώτος στη σειρά αρχαιότητας με δεύτερη την αιτήτρια. Στην κατάληξή του δε το πρακτικό της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας αναφέρει:
"Η Επιτροπή, αφού έλαβε υπόψη τα πιο πάνω και απέδωσε επίσης τη δέουσα σημασία στα προσόντα των υποψηφίων, υιοθέτησε τη σύσταση του Διευθυντή.
Συμπερασματικά η Επιτροπή, λαμβάνοντας υπόψη όλα τα ενώπιόν της ουσιώδη στοιχεία, έκρινε με βάση τα καθιερωμένα κριτήρια στο σύνολό τους (αξία, προσόντα, αρχαιότητα), ότι ο Χρίστος Αβραάμ υπερέχει των άλλων υποψηφίων και αποφάσισε να τον προαγάγει σαν τον πιο κατάλληλο στη μόνιμη (Τακτ. Προϋπ.) θέση Ανώτερου Εκπαιδευτή Νοσοκόμων στις Ιατρικές Υπηρεσίες και Υπηρεσίες Δημόσιας Υγείας από 1 Απριλίου 1985."
Εναντίον της απόφασης αυτής της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας η εφεσείουσα κατεχώρησε την Προσφυγή 534/85 και ισχυρίστηκε πως "η απόφαση της Επιτροπής ήταν παράνομη γιατί κατά τη συνεδρία της η Επιτροπή έλαβε υπόψη της εμπιστευτικές εκθέσεις που έγιναν από αναρμόδια πρόσωπα, κατά παράβαση των σχετικών Κανονισμών, ότι αναρμοδίως παρέστη ο Διευθυντής Ιατρικών Υπηρεσιών, ότι η Επιτροπή ενήργησε εν πραγματική και νομική πλάνη και ότι η Επιτροπή δεν εξετίμησε δεόντως όλα τα στοιχεία και παρέλειψε να καλέσει εις προσωπική εξέταση τους υποψηφίους, ότι η πράξη εβασίσθη επί μη δημοσιευθέντων σχεδίων υπηρεσίας, ότι η πράξη είναι αναιτιολόγητος και τελικά ότι η πράξη είναι εσφαλμένη γιατί η αιτήτρια είναι γενικώς η καλυτέρα".
Το Πρωτόδικο Δικαστήριο απέρριψε τους ισχυρισμούς της εφεσείουσας και επεκύρωσε την απόφαση της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας, όπως αυτή έχει εκτεθεί πιο πάνω.
Είναι εναντίον της απόφασης του Πρωτόδικου Δικαστηρίου που στρέφεται η παρούσα έφεση, με την οποία η εφεσείουσα ισχυρίζεται ότι το Πρωτόδικο Δικαστήριο δεν αξιολόγησε ορθά τη μαρτυρία και πως ενήργησε κάτω από πλάνη περί τα πράγματα και ειδικότερα ως προς τα προσόντα του ενδιαφερομένου μέρους και γενικά ότι εσφαλμένα κρίθηκε πως η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας επέλεξε τον καταλληλότερο με δέουσα έρευνα και πλήρη αιτιολογία.
Αξιολόγηση μαρτυρίας.
Είναι ο ισχυρισμός του δικηγόρου της εφεσείουσας πως δεν έγινε ορθή αξιολόγηση της μαρτυρίας από το Πρωτόδικο Δικαστήριο. Η εισήγηση επικεντρώνεται σε δύο στοιχεία. Το ένα αφορά την εμπιστευτική έκθεση της εφεσείουσας για το έτος 1979 και το δεύτερο πως δε λήφθηκε υπόψη και δεν ερωτήθηκε ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου ως προς την απόδοση της εφεσείουσας, όταν αυτή ήταν απεσπασμένη δύο μέρες τη βδομάδα, κατά τα έτη 1983,1984, στο Υπουργείο. Τα γεγονότα που περιβάλλουν το παράπονο της εφεσείουσας για τη βαθμολογία της για το έτος 1979, είναι τα εξής:
Η εμπιστευτική έκθεση της εφεσείουσας για το 1979 είχε χαθεί, για κάποιο λόγο. Η κα Σιακαλλή, η οποία ήταν η Προϊστάμενη της αιτήτριας το 1979 και η οποία θα ετοίμαζε την εμπιστευτική έκθεση της εφεσείουσας και θα αξιολογούσε την υπηρεσία της, εν τω μεταξύ είχε αφυπηρετήσει. Ο κ. Μαρκίδης, ο οποίος ήταν ο Προϊστάμενος των Ιατρικών Υπηρεσιών και Υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας και κατά νόμο το αρμόδιο πρόσωπο για αξιολόγηση της εφεσείουσας, συμπλήρωσε την εμπιστευτική έκθεση της εφεσείουσας για το 1979.
Δε βρίσκουμε ότι υπάρχει οποιαδήποτε παρατυπία στην ετοιμασία της έκθεσης αυτής από τον κ. Μαρκίδη, ο οποίος ήταν κατά νόμο ο Αξιολογών Λειτουργός της εφεσείουσας, υπό την ιδιότητά του ως Διευθυντής Ιατρικών Υπηρεσιών και Υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας. (Βλέπε άρθρο 2 των Περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμων 1967-1983). Πέραν όμως απ' αυτό, είναι φανερό ότι η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας απέδωσε ιδιαίτερη βαρύτητα στα τέσσερα τελευταία χρόνια της υπηρεσίας της εφεσείουσας και του ενδιαφερόμενου μέρους, όπου και τα δύο μέρη αξιολογούνται ακριβώς το ίδιο, ως "Εξαίρετοι". Δε μπορούμε να δεχθούμε ότι η κα Σιακαλλή, η οποία είχε αφυπηρετήσει εν τω μεταξύ και έχασε τη δημοσιοϋπαλληλική της ικανότητα, ήταν επιτρεπτό να κληθεί για να συμπληρώσει την εμπιστευτική έκθεση της εφεσείουσας για το 1979. Τούτο είναι αντίθετο προς τη νομολογία μας. (Βλέπε Λύωνας και Αλλοι v. E.A. Υ., Προσφυγές Αρ. 683/ 88, 703/88 και 706/88, η απόφαση δόθηκε στις 14/6/1990, αλλά δεν έχει ακόμη δημοσιευτεί επίσημα.)
Ευρίσκουμε ότι η συμπλήρωση της έκθεσης από τον κ. Μαρκίδη για το 1979 εγένετο κανονικά, η έκθεση αυτή όμως δεν ελήφθη καθόλου υπόψη στην απόφαση της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας και επομένως δεν επηρέασε με οποιοδήποτε τρόπο την απόφαση της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας.
Ως προς τον ισχυρισμό της εφεσείουσας ότι δεν είχε αξιολογηθεί η εργασία της κατά τα έτη 1983, 1984, που ήταν απεσπασμένη δύο φορές τη βδομάδα στο Υπουργείο, δε βλέπουμε πώς μπορεί να έχει οποιοδήποτε παράπονο η εφεσείουσα, η οποία για τα χρόνια αυτά αξιολογήθηκε ως "εξαίρετη". Εν πάση περιπτώσει, η εφεσείουσα υπηρετούσε στη Νοσηλευτική Σχολή το μεγαλύτερο διάστημα, δηλαδή τέσσερεις μέρες τη βδομάδα και εκείνοι που την αξιολόγησαν είχαν πλήρη γνώση της απόδοσής της και οι οποίοι, εν πάση περιπτώσει, όπως είπαμε και πιο πάνω, τη βαθμολόγησαν ως "εξαίρετη". Ευρίσκουμε ότι δεν υπάρχει ούτε και τυπική παράλειψη κατά παράβαση των Κανονιστικών Διατάξεων. Η συμπλήρωση έγινε κανονικά και νόμιμα. (Βλέπε Λοφίτης και Αλλος ν. Της Δημοκρατίας (1986) 3 C.L.R. 1318.)
Και ο λόγος αυτός αποτυγχάνει.
Καταλήγοντας βρίσκουμε πως το εύρημα του Πρωτόδικου Δικαστηρίου ότι οι εμπιστευτικές εκθέσεις έγιναν νόμιμα και ορθά, είναι απόλυτα δικαιολογημένο.
Πλάνη ως προς το προσόν του ενδιαφερόμενου μέρους.
Η πλάνη, κατά τον ισχυρισμό του δικηγόρου της εφεσείουσας, επικεντρώνεται στο γεγονός ότι στην αναγραφή των προσόντων του ενδιαφερόμενου μέρους αναφέρεται πως είχε το εξής προσόν: "Examination in Principles of Organization and Management (code c) of the Institute of Health Service Administrators", ενώ στην πραγματικότητα, όπως φαίνεται από τον προσωπικό φάκελό του το ενδιαφερόμενο μέρος απλώς παρακάθησε στις εξετάσεις αυτές χωρίς να επιτύχει.
Είναι γεγονός ότι πράγματι υπάρχει αυτή η ασάφεια. Είναι όμως επίσης γεγονός πως όταν η Επιτροπή εξέταζε τις αιτήσεις είχε ενώπιόν της τον προσωπικό φάκελο του ενδιαφερόμενου μέρους, τον οποίο πρέπει να είχε εξετάσει και από τον οποίο πρέπει να είχε εξακριβώσει ότι το ενδιαφερόμενο μέρος παρακάθησε μεν στις εξετάσεις, χωρίς όμως να είχε επιτύχει. Επίσης είναι ένα γεγονός πως η Επιτροπή δεν ανεφέρθη καθόλου στην απόφασή της στο προσόν που φέρεται πως είχε, ενώ στην πραγματικότητα δεν είχε το ενδιαφερόμενο μέρος, ούτε και ο Διευθυντής αναφέρεται στο προσόν αυτό.
Για τους πιο πάνω λόγους, βρίσκουμε ότι η Επιτροπή δεν ενήργησε κάτω από πλάνη περί τα πράγματα και ειδικότερα ως προς τα προσόντα του ενδιαφερόμενου μέρους.
Αιτιολογία.
Ευρίσκουμε από τα στοιχεία ενώπιόν μας πως η Επιτροπή εξέτασε και αιτιολόγησε όλα εκείνα τα απαραίτητα στοιχεία που ήταν αναγκαία για να πάρει την απόφασή της. Η απόφαση της Επιτροπής φαίνεται πλήρως αιτιολογημένη και δείχνει καθαρά πως ελήφθησαν υπόψη τα καθιερωμένα κριτήρια (αξία, προσόντα και αρχαιότητα) και η αιτιολογία αυτή, εν πάση περιπτώσει, συμπληρώνεται και υποστηρίζεται από τα στοιχεία που ευρίσκοντο στους φακέλους των υποψηφίων οι οποίοι ήσαν ενώπιον της Επιτροπής.
Ευρίσκουμε ότι η Επιτροπή ορθά επέλεξε το ενδιαφερόμενο μέρος ως το καταλληλότερο για την επίδικη θέση, αφού έλαβε υπόψη της τα καθιερωμένα κριτήρια, δηλαδή αξία, προσόντα και αρχαιότητα. Τα στοιχεία αυτά δίνουν καθαρά την εξής εικόνα: Εμπιστευτικές εκθέσεις των τελευταίων τεσσάρων χρόνων εξαίρετες και για τα δύο μέρη - προσόντα περίπου τα ίδια και για τα δύο μέρη - αρχαιότητα, το ενδιαφερόμενο μέρος προηγείται και πέραν αυτού είχε και τη σύσταση του Διευθυντή, που αποτελεί ανεξάρτητο στοιχείο.
Η εφεσείουσα απέτυχε να μας πείσει ότι η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας έσφαλλε στην απόφασή της και πως πρέπει να ανατραπεί η απόφαση του Πρωτόδικου Δικαστηρίου, που επεκύρωσε την απόφαση της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας.
Για τους πιο πάνω λόγους η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.