|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1991) 3 ΑΑΔ 754
30 Δεκεμβρίου 1991
[Α.Ν. ΛΟΪΖΟΥ, ΠΡ., ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ, ΚΟΥΡΡΗΣ, ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, ΧΑΤΖΗΤΣΑΓΓΑΡΗΣ, ΠΟΓΙΑΤΖΗΣ, ΝΙΚΗΤΑΣ, ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ/στές]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 146, 28, 133 ΠΑΡ. 7-4) 152 (ΠΑΡ. 7-4) 144-148-162-172,146(6) ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΜΟΔΕΣΤΟΙ ΠΙΤΣΙΛΛΟΣ, ΑΡΧΗΓΟΣ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ,
Αιτητής,
ν.
1. ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΩΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,
2. Μ. ΦΛΩΡΕΝΤΖΟΥ, ΔΙΚΗΓΟΡΟΥ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,
3. ΠΙΚΗ, ΔΙΚΑΣΤΗ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ,
4. ΑΡΤΕΜΙΔΗ, ΔΙΚΑΣΤΗ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ,
5. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗ, ΔΙΚΑΣΤΗ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 1130/91).
Προσφυγή βάσει του άρθρου 146 του Συντάγματος — Αντικείμενο — Τελεσίδικη δικαστική απόφαση του Εφετείου δεν μπορεί να είναι αντικείμενο προσφυγής — Προσφυγή προδήλως αβάσιμη.
Ο αιτητής με την προσφυγή του αυτή ζήτησε αναθεώρηση της απόφασης του Εφετείου στην Έφεση 7700 επί της αγωγής 9870/85.
Το Ανώτατο Δικαστήριο απορρίπτοντας την προσφυγή αποφάσισε ότι:
(1) Σύμφωνα με το Σύνταγμα και τον Περί απονομής της Δικαιοσύνης (Ποικίλοι Διατάξεις) Νόμο του 1964 (Ν. 33/64) δεν υπάρχει δικαιοδοσία αναθεωρήσεως αποφάσεως Εφετείου το οποίο ασκεί τη δικαιοδοσία του κάτω από το άρθρο 11 (3) του Ν. 33/64.
(2) Η Αναθεωρητική δικαιοδοσία του Ανωτάτου Δικαστηρίου κάτω από το άρθρο 146 του Συντάγματος περιορίζεται σε αποφάσεις ή πράξεις ή παραλείψεις οποιουδήποτε οργάνου, αρχής ή προσώπου, ασκούντων εκτελεστική ή διοικητική λειτουργία. Στην εξεταζόμενη υπόθεση αντικείμενο της προσφυγής είναι τελεσίδικη απόφαση του Εφετείου η οποία δεν μπορεί να είναι αντικείμενο προσφυγής.
Προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.
Προσφυγή.
Προσφυγή για την αναθεώρηση της απόφασης στην Έφεση Αρ. 7700 ημερομηνίας 25 Νοεμβρίου, 1991 επί της αγωγής 9870/85 ως αβάσιμης και ότι είναι αντίθετη προς το Σύνταγμα.
Ο αιτητής παρουσιάσθηκε αυτοπροσώπως.
Γ. Γιωργαλλής, Δικηγόρος της Δημοκρατίας για τους καθ' ων η αίτηση 1 και 2.
Cur. adv. vult
Α. ΛΟΪΖΟΥ ΠΡ. ανάγνωσε την απόφαση του Δικαστηρίου. Το Ανώτατο Δικαστήριο στις 19 Δεκεμβρίου 1991, εξέτασε την προσφυγή του αιτητή σύμφωνα με το Άρθρο 134.2 του Συντάγματος γιατί, όπως ανέφερε αυτή εμφανίζετο ως προδήλως αβάσιμη και ως εκ τούτου αποφάσισε να ακούσει τους διαδίκους χωρίς δημόσια συζήτηση.
Αφού άκουσε τον αιτητή και το Δικηγόρο της Δημοκρατίας κύριο Γιωργαλλή, έχει πεισθεί ότι η προσφυγή αυτή είναι προδήλως αβάσιμη για τους πιο κάτω λόγους:-
(α) Η θεραπεία την οποία ο αιτητής ζητά με την προσφυγή του αυτή είναι -
"(Α) Απόφασιν του Δικαστηρίου, αναθεώρησης της απόφασης του Εφετείου ημ. 25/11/91, στην Έφεση 7700 επί της αγωγής 9870/85 ως αβάσιμης λόγω του ότι είναι αντίθετη προς το Σύνταγμα και δεν εμπίπτει στην δικαιοδοσία του εκλογοδικείου λόγω προηγούμενης παρόμοιας στην αγωγή 2184/82 και κατ' Έφεση 6603 που εκδικάσθηκε από το Εφετείον από τον νυν Πρόεδρον Α. Λοΐζου, Δ. Δημητριάδη και Στυλιανίδη που ανελήθησαν σε όλα τα περιστατικά και γεγονότα και η απόφαση είναι υπέρ του αιτητού ως ήτο ο ενάγων και ο Εφεσείων.
(Β) Απόφαση του Δικαστηρίου δια ανάρμοστη συμπεριφορά δια παρακοήν αναγνώρισης της αποφάσεως που ήτο και είναι δεσμευτική 6603, μέχρι συμμορφώσεως.
(Γ) Απόφαση του Δικαστηρίου δια ανάρμοστη συ-μπεριφοράν."
Σύμφωνα με το Σύνταγμα και τον περί Απονομής Της Δικαιοσύνης (Ποικίλαι Διατάξεις) Νόμο του 1964 (Νόμος Αρ. 33 του 1964), όπως τροποποιήθηκε, δεν υπάρχει δικαιοδοσία αναθεωρήσεως αποφάσεως Εφετείου το οποίο ασκεί τη δικαιοδοσία του κάτω από το άρθρο 11 (3) του πιο πάνω Νόμου, το οποίο προβλέπει:
"(3) Η δευτεροβάθμιος δικαιοδοσία δι' ης περιβέβληται το Δικαστήριον ασκείται, τηρουμένου παντός διαδικαστικού κανονισμού, υπό τριών τουλάχιστον Δικαστών οριζομένων υπό του Δικαστηρίου.
Ούτοι ορίζονται υπό του Δικαστηρίου δια περίοδον τεσσάρων μηνών και εις την αρχήν εκάστης τοιαύτης περιόδου."
(Β) Η Αναθεωρητική Δικαιοδοσία του Δικαστηρίου κάτω από το Άρθρο 146 του Συντάγματος περιορίζεται σε αποφάσεις, πράξεις ή παραλείψεις οποιουδήποτε οργάνου, αρχής ή προσώπου, ασκούντων εκτελεστική ή διοικητική λειτουργία. Στην εξεταζόμενη υπόθεση το αντικείμενο της προσφυγής είναι τελεσίδικη δικαστική απόφαση Εφετείου η οποία δεν μπορεί να είναι αντικείμενο προσφυγής κάτω από το Άρθρο 146 του Συντάγματος.
(γ) Η επίκληση των Άρθρων 28, 133, 152, 144, 148, 162 και 172, όπως και της παραγράφου 6 του Άρθρου 146 του Συντάγματος, δεν αλλοιώνει το κατά το Σύνταγμα και τους Νόμους απαράδεχτο και αβάσιμο της αιτήσεως του αιτητή, διότι ουδεμία σχέση έχουν με την άσκηση αρμοδιότητας ή δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου τούτου, σε περιπτώσεις όπως η υπό εξέταση.
Επομένως η αίτηση απορρίπτεται ως αβάσιμος με έξοδα.
Προσφυγή απορρίπτεται.