|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1990) 3 ΑΑΔ 3580
26 Οκτωβρίου, 1990
[ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ,
Αιτητής,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ,
2. ΔΙΕΥΘΥΝΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΤΕΛΩΝΕΙΩΝ (AP. 2),
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 579/88).
Τελωνειακοί Δασμοί και Φόροι Καταναλώσεως — Ατελής εισαγωγή αυτοκινήτου από επαναπατριζόμενο Κύπριο — Προϋπόθεση η μόνιμη εγκατάσταση του αιτητή στο εξωτερικό για συνεχή περίοδο 10 χρόνων.
Διοικητική πράξη — Εκτελεστή — Πράξη πληροφοριακού χαρακτήρα — Τελωνειακοί Δασμοί και Φόροι Καταναλώσεως — Η μη εισαγωγή του αυτοκινήτου για το οποίο είχε υποβληθεί αίτηση για απαλλαγή από την καταβολή τελωνειακού δασμού από επαναπατριζόμενο Κύπριο, κατέστησε την απόφαση των αρμοδίων αρχών, πράξη πληροφοριακού χαρακτήρα, δεδομένου ότι η αίτησή του δεν αφορούσε τον τελωνισμό συγκεκριμένου οχήματος.
Το Ανώτατο Δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή και αποφάνθηκε ότι η προσβαλλόμενη απόφαση δεν ήταν εκτελεστή διοικητική πράξη για το λόγο που αναφέρεται στις πιο πάνω εισαγωγικές σημειώσεις, χωρίς ως εκ τούτου να προχωρήσει στην εξέταση της ουσίας της υπόθεσης.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.
Aναφερόμενη υπόθεση:
Yiangou v. Republic (1987) 3(A) C.L.R. 27.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης του Διευθυντή του Tμήματος Tελωνείων να απορρίψει αίτημα του αιτητή για παραχώρηση σ' αυτόν φορολογικής ατέλειας για αυτοκίνητο που είχε πρόθεση να εισάξει.
Ε. Βραχίμη, για τον Aιτητή.
Στ. Θεοδούλου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας A΄, για τους Kαθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
XPYΣOΣTOMHΣ, Δ.: Ο αιτητής με την προσφυγή αυτή προσβάλλει την απόφαση του Διευθυντή του Τμήματος Τελωνείων, που του κοινοποιήθηκε με επιστολή ημερ. 3.5.88, να απορρίψει το αίτημα του για παραχώρηση φορολογικής ατέλειας για αυτοκίνητο που είχε πρόθεση να εισάξει.
Είναι ο ισχυρισμός του αιτητή πως η απόφαση είναι παράνομη, αυθαίρετη, άκυρη και δεν μπορεί να έχει οποιοδήποτε νόμιμο αποτέλεσμα, δεδομένου ότι ο αιτητής εμπίπτει εντός των προνοιών του εδαφίου 19 της Κλάσης 01 του 4ου Πίνακα του περί Τελωνειακών Δασμών και Φόρων Καταναλώσεως Νόμου 1978, σαν επαναπατρισθείς στην Κύπρο μετά από μόνιμη εγκατάσταση στο εξωτερικό για συνεχή περίοδο πέραν των 10 ετών.
Η παρούσα προσφυγή αρχικά ήταν ενώπιον άλλου συναδέλφου για εκδίκαση. Για τους λόγους που αναφέρονται στο φάκελο της υπόθεσης, ανατέθηκε σε μένα στις 28.3.1990.
Ο αιτητής στην αίτησή του ημερ. 12.1.87 δήλωσε μεταξύ άλλων ότι εγκαταστάθηκε στη Νέα Γουϊνέα από τις 18.9.76 και επέστρεψε στην Κύπρο στις 31.12.86, όπου και επανεγκαταστάθηκε στις 12.1.87.
Από την έρευνα των διαβατηρίων του από αρμόδιους Λειτουργούς του Κλάδου Απαλλαγών διαπιστώθηκε ότι πράγματι ο αιτητής βρισκόταν στη Νέα Γουϊνέα κατά το πιο πάνω διάστημα, αλλά οι αρμόδιες Αρχές της χώρας αυτής του παραχωρούσαν προσωρινή άδεια παραμονής για περιορισμένα και τακτά χρονικά διαστήματα, με αποκλειστικό σκοπό την εργασία σε συγκεκριμένες εταιρείες. Ενόψει των στοιχείων αυτών, το συμπέρασμα στο οποίο είχε καταλήξει το Τμήμα ήταν ότι η παραμονή του αιτητή στη χώρα αυτή ήταν προσωρινής φύσεως και δεν είχε τα στοιχεία της μόνιμης εγκατάστασης, όπως προβλέπει ο κώδικας απαλλαγής 01.19. Για το λόγο αυτό διαβιβάστηκε στον αιτητή η απορριπτική απάντηση, με επιστολή ημερομηνίας 3 Μαΐου 1988, η οποία έχει ως ακολούθως:
"Αναφέρομαι στο πιο πάνω θέμα και λυπούμαι να σας πληροφορήσω ότι με βάση τα στοιχεία που παρουσιάσατε για υποστήριξη της αίτησής σας διαπιστούται ότι δεν δικαιούστε τέτοιαν απαλλαγή γιατί η απουσία σας από την Κύπρο δεν συνιστούσε μόνιμη εγκατάσταση στο εξωτερικό."
H πρώτη εισήγηση του δικηγόρου των καθ' ων η αίτηση είναι πως η προσβαλλόμενη πράξη δεν συνιστά εκτελεστή διοικητική πράξη, γιατί ο αιτητής κατά το χρόνο της υποβολής της αίτησης του, καθώς και κατά το χρόνο της λήψης της προσβαλλόμενης απόφασης και/ή πράξης δεν είχε εισάξει αυτοκίνητο για το οποίο ζήτησε την απαλλαγή και αναφέρθηκε στην απόφαση της Ολομέλειας του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην υπόθεση Γιάγκου ν. Δημοκρατίας (1987) 3 Α.Α.Δ. 27.
Η εισήγηση αυτή δεν απαντήθηκε από τη δικηγόρο του αιτητή της οποίας η θέση είναι πως ο αιτητής δικαιούται της φοροαπαλλαγής για τους λόγους που προαναφέρθηκαν.
Επίσης ο δικηγόρος των καθ' ων η αίτηση υποστήριξε την άποψη πως η διαμονή του αιτητή στο εξωτερικό ήταν προσωρινή.
Το πρώτο ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί είναι κατά πόσον η υπό κρίση απόφαση συνιστά εκτελεστή πράξη. Η απάντηση όπως ορθά υπόβαλε ο δικηγόρος των καθ' ων η αίτηση, βρίσκεται πράγματι στην υπόθεση Γιάγκου (ανωτέρω), όπου αποφασίστηκε πως για να προκύψει εκτελεστή πράξη για φοροαπαλλαγή αυτοκινήτου, πρέπει η σχετική αίτηση να αφορά τον τελωνισμό συγκεκριμένου οχήματος, το οποίο να έχει εισαχθεί.
Ενόψει των ανωτέρω, γίνεται φανερό πως στην υπό κρίση υπόθεση η προσβαλλόμενη πράξη είναι πληροφοριακoύ χαρακτήρα και όχι εκτελεστή, δεδομένου ότι ο αιτητής δεν είχε εισάξει αυτοκίνητο και η αίτησή του δεν αφορούσε τον τελωνισμό συγκεκριμένου οχήματος. Συνεπώς η προσβαλλόμενη πράξη δεν υπόκειται στην αναθεωρητική δικαιοδοσία του Ανωτάτου Δικαστηρίου.
Έχοντας καταλήξει σε αυτό το συμπέρασμα, δε θα προχωρήσω να εξετάσω το άλλο ερώτημα που αφορά την ουσία της υπόθεσης.
Τέλος θα πρέπει επίσης να αναφερθεί πως οι καθ' ων η αίτηση εκτός από την απόρριψη της προσφυγής, ζήτησαν και τα έξοδα τους, δεδομένου ότι το όλο θέμα που αφορούσε την παρούσα προσφυγή έχει νομολογηθεί και συνεπώς δεν υπήρχε λόγος εμμονής στην προσφυγή. Η δικηγόρος του αιτητή στο στάδιο των διευκρινίσεων που εγέρθηκε το θέμα τούτο, περιορίστηκε να πει πως δεν είχε τίποτε άλλο να προσθέσει.
Συμφωνώ με την εισήγηση του δικηγόρου των καθ' ων η αίτηση και ενόψει του αποτελέσματος, καταλήγω στο συμπέρασμα, εξασκώντας τη διακριτική μου ευχέρεια, πως ο αιτητής θα πρέπει να πληρώσει τα έξοδα της παρούσας προσφυγής.
Για τους πιο πάνω λόγους, η προσφυγή απορρίπτεται. Ο αιτητής να πληρώσει τα έξοδα των καθ' ων η αίτηση τα οποία να υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή.
H προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.