|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1990) 3 ΑΑΔ 3303
8 Οκτωβρίου, 1990
[ΜΑΛΑΧΤΟΣ, ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ, ΠΙΚΗΣ, ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, ΝΙΚΗΤΑΣ, ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ/στές]
ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΕΓΓΡΑΦΗΣ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΩΝ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ,
Εφεσείοντες-Καθ'ων η αίτηση,
1. ΑΝΔΡΕΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ,
2. ΧΡΙΣΤΟΥ ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ,
3. ΜΙΧΑΗΛ ΘΡΑΣΟΥ,
4. ΜΙΧΑΛΗ ΦΙΑΚΑ,
Εφεσιβλήτων-Αιτητών.
(Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 1066).
Διοικητικό Δίκαιο—Κανονιστικές διοικητικές πράξεις—Ισχύουν μέχρις ότου ακυρωθούν με τη δημοσίευση νέων κανονιστικών διοικητικών πράξεων — Δεν είναι άκυρες εξ υπαρχής — Ο περί Ερμηνείας Νόμος Κεφ. 1, Άρθρο 7 —Εφαρμοστέες αρχές.
Στις 8.2.88, οι εφεσίβλητοι - αιτητές υπέβαλαν αίτηση στο Συμβούλιο Εγγραφής Αρχιτεκτόνων: και Πολιτικών Μηχανικών (το Συμβούλιο), για να εγγραφούν ως αρχιτέκτονες βάσει των προνοιών του Άρθρου 7(1) του περί Αρχιτεκτόνων και Πολιτικών Μηχανικών Νόμου 1962-1985, ενόψει της Γνωστοποιήσεως Κ.Δ.Π. 41/88 του Υπουργικού Συμβουλίου που δημοσιεύθηκε στις 5.2:88.
Το Συμβούλιο μέχρι της 9.12:88, όταν ακυρώθηκε η πιό πάνω Γνωστοποίηση με τη δημοσίευση της Γνωστοποίησης 303/88, δεν είχε εγγράψει τους αιτητές. Σαν αποτέλεσμα οι αιτητές καταχώρησαν στις 14.3.88 προσφυγή, το αντικείμενο της παρούσας έφεσης.
Ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστηρίου προβλήθηκε ο ισχυρισμός ότι οι αιτητές κατείχαν τα απαιτούμενα προσόντα για εγγραφή σύμφωνα με τη Γνωστοποίηση 41/88 και ότι το Συμβούλιο με την άρνηση και/ή παράλειψή του να τους εγγράψει ενήργησε παράνομα. Το πρωτόδικο Δικαστήριο αποδέκτηκε τους ισχυρισμούς των αιτητών και αποφάνθηκε περαιτέρω ότι το Συμβούλιο δεν είχε διακριτική ευχέρεια να αρνηθεί να εγγράψει τους αιτητές, ενόψει των γεγονότων της παρούσας υπόθεσης.
Το Συμβούλιο εφεσίβαλε την πρωτόδικη απόφαση και ισχυρίσθηκε ότι η Κ.Δ.Π. 41/88 έπρεπε να θεωρηθεί ως άκυρη εξ υπαρχής και έτσι να θεωρηθεί ως ουδέποτε γενομένη.
Το Ανώτατο Δικαστήριο απέρριψε την έφεση και αποφάνθηκε ότι, η ερμηνεία που δόθηκε από το Συμβούλιο ότι η Κ.Δ.Π. 303/88, καθιστούσε εξ υπαρχής άκυρη την Κ.Δ.Π. 41/88 με αποτέλεσμα να θεωρείται η Κ.Δ.Π; 41/88 ως ουδέποτε γενομένη, δεν ευσταθεί, για τον λόγο ότι η φύση των πιο πάνω κανονιστικών διοικητικών πράξεων είναι δευτερογενής νομοθεσία και σύμφωνα με το Άρθρο 7 του περί Ερμηνείας Νόμου, Κεφ. 1, η Κ.Δ.Π. 41/88 ακυρούται από ' της δημοσίευσης της Κ.Δ.Π. 303/88. Ως εκ τούτου η Κ.Δ.Π. 41/88 ήταν σε ισχύ από τη δημοσίευσή της την 5.2.88 μέχρι τη δημοσίευση της Κ.Δ.Π. 303/88, την 9.12.88. Η απόφαση του πρωτόδικου Δικαστηρίου ότι το Συμβούλιο έπρεπε να εγγράψει τους αιτητές ως αρχιτέκτονες είναι ορθή.
Η έφεση απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Έφεση.
Έφεση εναντίον της απόφασης του Προέδρου του Ανωτάτου Δικαστηρίου Κύπρου (Α.Ν. Λοΐζου, Π.) που δόθηκε στις 20 Ιανουαρίου, 1990 (Προσφυγή Αρ. 249/88) με την οποία κηρύχθηκε άκυρη η παράλειψη και/ή η σιωπηρή άρνηση των εφεσειόντων να εγγράψουν τους εφεσίβλητους στο Μητρώο των Αρχιτεκτόνων Κύπρου.
Α. Δημητριάδης με τον Α. Δημητριάδη, για τους Εφεσείοντες.
Α. Σ. Αγγελίδης, για τους Εφεσίβλητους.
Cur. adv. vult.
ΜΑΛΑΧΤΟΣ, Δ.: Η παρούσα έφεση ασκήθηκε κατά της απόφασης του Προέδρου του Δικαστήριου στην Προσφυγή 249/88 όπου αποφασίστηκε ότι "η παράλειψη και/ή η σιωπηρή άρνηση των καθ' ων η αίτηση να εγγράψουν τους αιτητές στο Μητρώο των Αρχιτεκτόνων Κύπρου είναι άκυρη και στερημένη οποιουδήποτε έννομου αποτελέσματος".
Το Εφεσείον Συμβούλιο συνεστήθη δυνάμει του άρθρου 3 του περί Αρχιτεκτόνων και Πολιτικών Μηχανικών Νόμου 41/62 όπως τροποποιήθηκε, και το οποίο, μεταξύ άλλων, είναι αρμόδιο για την εγγραφή αρχιτεκτόνων και πολιτικών μηχανικών.
Δυνάμει το άρθρου 7 του Νόμου,"... παν πρόσωπο δικαιούται να εγγραφή.." αν συντρέχουν οι κατά νόμο προϋποθέσεις.
Σύμφωνα με το άρθρο 7(1) (β) του Νόμου το Υπουργικό Συμβούλιο έχει εξουσία να αποφασίζει και να γνωστοποιεί Πανεπιστήμια και άλλα Ιδρύματα, που τα διπλώματά τους παρέχουν τη δυνατότητα στον κάτοχο αυτών για να εγγραφεί σαν αρχιτέκτονας ή πολιτικός μηχανικός ανάλογα με την περίπτωση.
Στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας παράρτημα III Μέρος Ι της 5ης Φεβρουαρίου 1988 δημοσιεύθηκε η Γνωστοποίηση της Κ.Δ.Π. Αρ. 41 δια της οποίας το Υπουργικό Συμβούλιο γνωστοποίησε ότι το πανεπιστήμιο "California USA Pacific Western University, Bachelor of Arts in Architecture ή Bachelor of Architecture είναι πανεπιστήμιο εμπίπτον εντός των διατάξεων της παραγράφου (β) του εδαφίου 1 του άρθρου 7 του Νόμου μέχρι του έτους 1986.
Κατά ή περί την 8η Φεβρουαρίου 1988 οι τέσσερεις αιτητές υπέβαλαν αίτηση στο καθ' ου η αίτηση συμβούλιο με την οποία ζητούσαν να εγγραφούν ως αρχιτέκτονες βάσει των προνοιών του άρθρου 7(1) των περί Αρχιτεκτόνων και Πολιτικών Μηχανικών Νόμο 1962 - 1985, ενόψει της πιο πάνω δημοσίευσης από το Υπουργικό Συμβούλιο.
Στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας αρ. 2370, Παράρτημα III (Ι) ημερομηνίας 9 Δεκεμβρίου, 1988, δημοσιεύθηκε η Γνωστοποίηση της Κ.Δ.Π. 303/88 η οποία έχει ως ακολούθως:
"Η Κ.Δ.Π. με αριθμό 41 που δημοσιεύτηκε στο Τρίτο Παράρτημα (Μέρος Ι) της επίσημης εφημερίδας της Δημοκρατίας με αριθμό 2296 και ημερομηνία 5 Φεβρουαρίου, 1988, ακυρώνεται."
Το καθ' ου η αίτηση συμβούλιο μέχρι της 9ης Δεκεμβρίου, 1988, όταν ακυρώθηκε η Γνωστοποίηση με αρ. 41 με τη δημοσίευση της Γνωστοποίησης 303, δεν είχε εγγράψει τους καθ' ων η έφεση-αιτητές. Οι αιτητές την 14η Μαρτίου, 1988, καταχώρησαν προσφυγή, το αντικείμενο της παρούσας έφεσης.
Ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστήριου η υπόθεση των αιτητών - καθ' ων η έφεση ήταν ότι κατά τον ουσιώδη χρόνο κατείχαν τα απαιτούμενα προσόντα να εγγραφούν ως αρχιτέκτονες σύμφωνα με την γνωστοποίηση 41/88 και ότι η άρνηση και/ή παράλειψη των καθ' ων η αίτηση - εφεσειόντων ήταν παράνομη. Οι καθ' ων η αίτηση - εφεσείοντες στην ένστασή τους ισχυρίζονται ότι δεν έχουν πεισθεί ότι οι αιτητές κατείχαν τα απαιτούμενα προσόντα τα αναγραφόμενα στο άρθρο 7(1) του Νόμου 41 του 1962 -1985, καθότι η Κ.Δ.Π. 41/88 που δημοσιεύθηκε την 5η Φεβρουαρίου, 1988 και πάνω στην οποία βασίζετο η αίτηση,, εκδόθηκε καθ' υπέρβαση και/ή κατάχρηση εξουσίας. Επίσης ισχυρίστηκαν ότι τα διπλώματα αρχιτεκτονικής που κατέχουν οι αιτητές δεν είναι του ίδιου επιπέδου όπως των Ιδρυμάτων που αναγράφονται στο άρθρο 7(1) (α) του Νόμου και ότι το Υπουργικό Συμβούλιο, παρά την συμβουλευτική γνωμοδότησή τους, ενέκρινε το δίπλωμα του Pacific Western University της Καλιφόρνιας που κατέχουν οι αιτητές.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο αποδέχθηκε την εισήγηση του δικηγόρου των αιτητών και απέρριψε τους ισχυρισμούς των Καθ' ων η αίτηση και κατέληξε στο συμπέρασμα, ότι το καθ' ου η αίτηση συμβούλιο είχε την υποχρέωση να συμμορφωθεί προς τις πρόνοιες της Κ.Δ.Π. 41/88, ενόσω αυτή ήταν σε ισχύ και με την προϋπόθεση ότι οι αιτητές πληρούσαν τις απαιτούμενες προϋποθέσεις να τους εγγράψει ως αρχιτέκτονες. Επίσης αποφάσισε ότι το συμβούλιο δεν είχε τη διακριτική ευχέρεια να αρνηθεί να εγγράψει τους αιτητές, διότι αφενός μεν κατά το χρόνο της υποβολής της αίτησής τους όλα τα στοιχεία ήταν ήδη ενώπιόν των, αφετέρου δε το διάστημα που μεσολάβησε μέχρι της δημοσίευσης της ακύρωσης της Κ.Δ.Π. 41/88 ήταν περίπου 10 μήνες και έτσι η παράλειψη αυτή είναι αυθαίρετη χωρίς αιτιολογία και αντίθετη προς το νόμο και το Σύνταγμα και γι' αυτό οι προσφυγές των αιτητών πρέπει να επιτύχουν.
Το παράπονο του εφεσείοντος συμβουλίου όπως βγαίνει μέσα από τους δυο λόγους εφέσεως και όπως έχει προβληθεί σήμερα ενώπιόν μας από το δικηγόρο του, είναι ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο δεν απέδωσε οιανδήποτε ερμηνεία ή κακώς ερμήνευσε το κείμενο της Κ.Δ.Π. 303/88. Κατά την άποψη του δικηγόρου του εφεσείοντος συμβουλίου, η ερμηνεία η οποία έπρεπε να δοθεί στην Κ.Δ.Π. 303/88 δια της οποίας ακυρώθηκε η προηγούμενη πράξη 41/88 είναι ότι έπρεπε να θεωρηθεί ως ακυρωθείσα εξ υπαρχής και έτσι πρέπει να εκληφθεί ως ουδέποτε γενομένη. Με άλλα λόγια το Υπουργικό Συμβούλιο ουδέποτε αποφάσισε ότι τα ακαδημαϊκά προσόντα των αιτητών ήσαν ικανοποιητικά για να τους δώσουν το δικαίωμα να εγγραφούν στο μητρώο των αρχιτεκτόνων.
Αν αυτή η πράξη ουδέποτε εγένετο τότε δεν είχαν και δεν έχουν το δικαίωμα να εγγραφούν στον κατάλογο. Αντίθετα αν η πράξη 41/88 θεωρηθεί ότι υπάρχει εν ζωή μέχρι της στιγμής της δημοσίευσης της ακύρωσής της από την 303/88 θα έπρεπε κατά την απόφαση του πρωτόδικου Δικαστηρίου το συμβούλιο να εγγράψει τους αιτητές ως αρχιτέκτονες.
Στην παρούσα υπόθεση η φύση των Κ.Δ.Π. 41/88 και 303/88 είναι δευτερογενής νομοθεσία και σύμφωνα με το άρθρο 7 του περί Ερμηνείας Νόμου Κεφ. 1, η Κ.Δ.Π. 41/88 ακυρούται από της δημοσιεύσεως της Κ.Δ.Π. 303/88.
Το άρθρο 7 του Νόμου Κεφ. 1 έχει ως εξής:
"Every Law and any public instrument made or issued under any Law or other lawful authority and having legislative effect shall be published in the Gazette and unless it be therein otherwise provided shall take effect and come into operation on the date of such publication and shall be judicially noticed."
Ως εκ τούτου είμεθα της γνώμης ότι η Κ.Δ.Π. 41/88 ήταν σε ισχύ από της δημοσίευσής της, την 5η Φεβρουαρίου, 1988, μέχρι της δημοσίευσης της Γνωστοποίησης 303/88, την 9η Δεκεμβρίου, 1988.
Τελικά πρέπει να πούμε ότι συμφωνούμε με την απόφαση του Πρωτόδικου Δικαστηρίου ότι η προσφυγή έπρεπε να επιτύχει και απορρίπτουμε την παρούσα έφεση χωρίς έξοδα.
Η έφεση απορρίπτεται χωρίς έξοδα.