|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1990) 3 ΑΑΔ 2936
6 Σεπτεμβρίου, 1990
[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ/στής]
ANAΦOPIKA ME TO ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΛΕΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ,
(Aιτητής στην Υπόθεση Αρ. 466/89)
ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ ΠΑΠΑΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ,
(Αιτητής στην Υπόθεση Αρ. 562/89)
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΙΜΝΑΤΙΤΗΣ,
(Αιτητής στην Υπόθεση Αρ. 626/89)
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Συνεκδικαζόμενες Υποθέσεις Aρ. 466/89, 562/89, 626/89).
Εκπαιδευτικοί Λειτουργοί — Διορισμοί — Κριτήρια — Θέση Επιθεωρητή Β' Ειδικών Μαθημάτων στη Δημοτική Εκπαίδευση - Επιστήμη/Σχολικοί Κήποι — Αιτητής υπέρτερος στα προσόντα και αρχαιότητα του διορισθέντος και ίσος με αυτόν στην αξία — Λήψη απόφασης με βάση εξωγενείς παράγοντες απαράδεκτους από το νόμο και τις αρχές του Διοικητικού Δικαίου — Οδήγησε σε ακύρωση της επίδικης απόφασης.
Εκπαιδευτικοί Λειτουργοί — Διορισμοί — Πλάνη περί το νόμο — Εφαρμοστέες αρχές.
Ο αιτητής υπερτερούσε του διορισθέντος, όπως η ίδια η Ε.Ε.Υ. διαπίστωσε, στα προσόντα και αρχαιότητα ενώ ήταν ίσος με αυτό στην αξία.
Από τις τρεις προσφυγές που συνεκδικάσθηκαν, πέτυχε μόνο η προσφυγή υπ' αρ. 466/89 για τον πιο κάτω λόγο:
Κατά το στάδιο κρίσης των υποψηφίων, λήφθηκε υπόψη στοιχείο κρίσεως απαράδεκτο κατά το νόμο. Συγκεκριμένα λήφθηκε υπόψη το γεγονός ότι το ενδιαφερόμενο πρόσωπο υπηρετούσε στη δημοτική εκπαίδευση σε αντίθεση με τον αιτητή που υπηρετούσε στη Μέση. Σύμφωνα με το Άρθρο 35(Β) εδάφιο 3 του περί Δημοσίας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας Νόμου του 1969, όπως τροποποιήθηκε, η Συμβουλευτική Επιτροπή προβαίνει στη σύσταση των υποψηφίων, λαμβάνοντας υπόψη την αξία, τα προσόντα και την αρχαιότητά τους. Βάσει δε των διατάξεων του εδαφίου 10 του ιδίου Άρθρου, η Ε.Ε.Υ. προβαίνει στην επιλογή των καταλληλοτέρων υποψηφίων λαμβάνοντας υπόψη (1) την Έκθεση της Συμβουλευτικής Επιτροπής, (2) το περιεχόμενο των προσωπικών φακέλων και των φακέλων των υπηρεσιακών εκθέσεων και (3) την εντύπωση που αποκόμισε από τις προσωπικές συνεντεύξεις των υποψηφίων.
Οι άλλες δύο προσφυγές απορρίπτονται για το λόγο ότι οι αιτητές απέτυχαν να αποδείξουν έκδηλη υπεροχή έναντι του ενδιαφερομένου προσώπου.
Η προσφυγή αρ. 66/89 επιτυγχάνει και οι προσφυγές αρ. 562/89 και 626/89 απορρίπτονται χωρίς έξοδα.
Προσφυγές.
Προσφυγές εναντίον της απόφασης της Eπιτροπής Eκπαιδευτικής Yπηρεσίας με την οποία διορίσθηκε το ενδιαφερόμενο μέρος στη θέση Eπιθεωρητή B΄ Eιδικών Mαθημάτων, Δημοτική Eκπαίδευση - Eπιστήμη/Σχολικοί Kήποι αντί των αιτητών.
Α. Σ. Αγγελίδης, για τους Αιτητές στις Υποθέσεις Aρ. 466/89 και 562/89.
Γ. Χαραλαμπίδης, για τον Αιτητή στην Υπόθεση Aρ. 626/89.
Τ. Πολυχρονίδου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Λ. Παπαφιλίππου, για το Ενδιαφερόμενο πρόσωπο.
Cur. adv. vult.
APTEMIΔHΣ, Δ.: ΕΝΔΙΚΟ ΔΙΑΒΗΜΑ: Προσφυγή εναντίον της απόφασης της Επιτροπής Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας που δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας στις 21.7.89 βάσει της οποίας διορίστηκε στη θέση Επιθεωρητή Β΄ Ειδικών Μαθημάτων, Δημοτική Εκπαίδευση - Επιστήμη/Σχολικοί Κήποι, το ενδιαφερόμενο πρόσωπο Χρίστος Κυπριανίδης. Η θέση είναι πρώτου διορισμού και προαγωγής.
ΑΙΤΟΥΝΤΕΣ:
Αλέκος Χρυσοστόμου - Προσφυγή 466/89
Ανδρέας Λιμνατίτης - Προσφυγή 626/89
Χριστόδουλος Παπαχριστοδούλου - Προσφυγή 562/89.
Οι τρεις προσφυγές συνεκδικάστηκαν γιατί προσβάλλουν την ίδια διοικητική απόφαση. Σε αυτές εγείρεται αριθμός νομικών λόγων για να υποστηριχθεί η ακύρωσή της, ένας δε από αυτούς, που συζητείται στην προσφυγή του Αλέκου Χρυσοστόμου πρέπει, κατά τη γνώμη μου, να επιτύχει. Οι δύο άλλες προσφυγές αποτυγχάνουν. Σημειώνω εδώ ότι η προσφυγή του Χριστόδουλου Παπαχριστοδούλου στρέφεται εναντίον της απόφασης να μη συμπεριληφθεί στον πίνακα υποψηφίων, που εισηγήθηκε στην Ε.Ε.Υ. η Συμβουλευτική Επιτροπή, καθώς επίσης και στην απόφαση της τελευταίας να απορρίψει σχετική ένστασή του.
ΤΟ ΟΥΣΙΩΔΕΣ ΝΟΜΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ: Ο λόγος αποδοχής της προσφυγής του Χρυσοστόμου είναι γιατί η Ε.Ε.Υ. επλανήθη σε ό,τι αφορά το νόμο, όπως αυτό διαπιστώνεται από την ίδια την αιτιολογία στην απόφαση της. Ενώ ακολουθήθηκε η νενομισμένη διαδικασία σε όλα τα στάδια μέχρι της λήψης της απόφασης, κατά τον ουσιώδη χρόνο της κρίσης των υποψηφίων ελήφθη υπόψη στοιχείο κρίσεως απαράδεκτο από το νόμο και συγκεκριμένα του άρθρου 35Β (3) και (10), του περί της Δημοσίας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας Νόμου 1969, όπως έχει τροποποιηθεί με το άρθρο 7 του Νόμου 65/87. Το εδάφιο 3 του άρθρου 35Β προνοεί ρητά πως η Συμβουλευτική Επιτροπή ετοιμάζει έκθεση που περιέχει κατάλογο των υποψηφίων που συστήνει και τους λόγους για τη σύσταση ή μη οποιουδήποτε από αυτούς, λαμβάνοντας υπόψη την αξία, τα προσόντα και την αρχαιότητα των προσοντούχων υποψηφίων. Βάσει δε των διατάξεων του εδαφίου 10 του ιδίου άρθρου, η Ε.Ε.Υ. προβαίνει στην επιλογή των καταλληλότερων υποψηφίων που περιέχονται στους τελικούς καταλόγους λαμβάνοντας υπόψη (Ι) την έκθεση της Συμβουλευτικής Επιτροπής, (ΙΙ) το περιεχόμενο των προσωπικών φακέλων και των φακέλων των υπηρεσιακών εκθέσεων και (ΙΙΙ) την εντύπωση που αποκόμισε από τις προσωπικές συνεντεύξεις.
Η Ε.Ε.Υ., παρότι η θέση ήταν και πρώτου διορισμού, αποφάσισε να την πληρώσει από υποψήφιους λειτουργούς που υπηρετούσαν στην Εκπαιδευτική Υπηρεσία. Αφού δε τους αξιολόγησε, συγκρίνοντάς τους μεταξύ τους, κατέληξε στο συμπέρασμα, πολύ ορθά, πως οι επικρατέστεροι ήσαν ο αιτητής-Χρυσοστόμου και το ενδιαφερόμενο πρόσωπο. Στη συνέχεια αξιολόγησε αυτούς τους δύο και έκρινε, πάλι πολύ ορθά, ότι ο αιτητής υπερτερούσε του ενδιαφερομένου στα προσόντα και την αρχαιότητα. Διόρισε όμως το ενδιαφερόμενο πρόσωπο αιτιολογώντας ως εξής την απόφασή της:
"Η Επιτροπή ύστερα από συνεκτίμηση της αξίας των προσόντων και της αρχαιότητας των υποψηφίων και αφού έδωσε την δέουσα βαρύτητα στα κριτήρια αυτά, αποφασίζει ως εξής:
Η θέση Επιθεωρητή Β Ειδικών Μαθημάτων ανήκει στη Δημοτική Εκπαίδευση και οπωσδήποτε η υπηρεσία στη βαθμίδα αυτή της εκπαίδευσης θα βοηθήσει τον επιλεγησόμενο να αντεπεξέλθει πληρέστερα στα καθήκοντα και τις ευθύνες της θέσης. Γι' αυτό και κρίνει ότι ο κ. Χρίστος Κυπριανίδης, παρόλο που υστερεί σε αρχαιότητα από τον κ. Χρυσοστόμου και παρόλο που τα προσόντα του κ. Χρυσοστόμου παρουσιάζονται υψηλότερα, λόγω της μακράς του υπηρεσίας στη Δημοτική Εκπαίδευση (32 έτη) είναι επικρατέστερος για προαγωγή στην υπό πλήρωση θέση.
Με βάση τα πιο πάνω η Επιτροπή αποφασίζει ομόφωνα να προσφέρει προαγωγή στη θέση Επιθεωρητή Β Ειδικών Μαθημάτων Δημοτικής Εκπαίδευσης για την Επιστήμη/Σχολικούς Κήπους στον κ. Χρίστο Κυπριανίδη, από 1.7.89."
Αναφορικά με το στοιχείο της αξίας, μολονότι η Ε.Ε.Υ. δεν αναφέρεται ειδικά σε αυτό, εντούτοις από τους φακέλους που είχε ενώπιόν της, αποδεικνύεται πως το ενδιαφερόμενο πρόσωπο και ο αιτητής ήσαν ίσοι. Λεπτομερέστερα, ο αιτητής είχε βαθμολογία 39 το 1984, 38 το 1983 και 38 το 1980, ενώ το ενδιαφερόμενο πρόσωπο 39 το 1987, 39 το 1983 και 37 το 1980.
Έτσι, όπως από την ίδια την αιτιολόγηση της απόφασης φαίνεται, εκείνο που μέτρησε καταλυτικά υπέρ του διορισμού του ενδιαφερομένου προσώπου στην επίδικη θέση ήταν γιατί υπηρετούσε στη Δημοτική Εκπαίδευση, σε αντίθεση με τον αιτητή που υπηρετούσε στη Μέση. Και τούτο γιατί η επίδικη θέση ανήκει στη Δημοτική Εκπαίδευση.
Αυτό, κατά τη γνώμη μου, είναι παράγοντας που η Ε.Ε.Υ. δεν εδικαιούτο να λάβει υπόψη γιατί η νομοθεσία, που παραθέτω πιο πάνω, καθορίζει τα στοιχεία κρίσεως. Και τα σχέδια υπηρεσίας δεν προβλέπουν πως υπηρεσία στη δημοτική εκπαίδευση θα θεωρείται πρόσθετο προσόν ή πλεονέκτημα. Στην πραγματικότητα η Ε.Ε.Υ. βασίστηκε σε υποθετικό μελλοντικό παράγοντα αναφορικά με την καταλληλότητα του διορισθησομένου να ασκεί τα καθήκοντα της θέσης, ενώ τα στοιχεία κρίσεως καθορίζονται συγκεκριμένα από το νόμο και εφαρμόζονται κατά το χρόνο λήψης της απόφασης.
Ο αιτητής υπερτερούσε του διορισθέντος, όπως η ίδια η Ε.Ε.Υ. διαπίστωσε, στα προσόντα και αρχαιότητα ενώ ήταν ίσος με αυτόν στην αξία. Αναφορικά με την αρχή ότι το διορίζον όργανο δε νομιμοποείται να λαμβάνει υπόψη εξωγενείς παράγοντες κατά τη λήψη της απόφασής του, απαράδεκτους δηλαδή από το νόμο και τις αρχές Διοικητικού Δικαίου, οι πλησιέστερες προς τα γεγονότα της παρούσας υπόθεσης αποφάσεις, στις οποίες και παραπέμπω είναι: Κονναρής κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1974) 3 Α.Α.Δ. 377 (βλ. σελίδα 388) και Ευγενίου κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1979) 3 Α.Α.Δ. 239 (βλ. σελίδα 248).
Το βασικό παράπονο των αιτητών στις δύο άλλες προσφυγές είναι πως η Ε.Ε.Υ. δε διόρισε στη θέση τον καταλληλότερο υποψήφιο, ισχυριζόμενοι έκδηλη υπεροχή έναντι του ενδιαφερομένου προσώπου. Η θέση τους όμως είναι αβάσιμη, όπως έκδηλα διαπιστώνεται από τα στοιχεία των φακέλων και την όλη διαδικασία κρίσεως ενώπιον της Συμβουλευτικής Επιτροπής και της Ε.Ε.Υ.. Και οι δύο αιτητές υστερούν του ενδιαφερομένου προσώπου στην αξία, η βαθμολογία τους από το ενδιαφερόμενο πρόσωπο είναι χαμηλότερη, δεν έχουν συστηθεί από τη Συμβουλευτική Επιτροπή, η δε απόδοσή τους στη συνέντευξη ενώπιον της Ε.Ε.Υ. δεν ήταν του επιπέδου του ενδιαφερομένου προσώπου. Στις δύο προσφυγές εγείρονται επίσης ορισμένα άλλα νομικά ζητήματα που άπτονται της διαδικασίας προ της επιλογής. Επειδή όμως η επίδικη απόφαση ακυρώνεται για τους λόγους που επιλαμβάνομαι στην παρούσα απόφαση, δε θα ασχοληθώ με αυτά.
Η προσφυγή επομένως 466/89 επιτυγχάνει και η επίδικη απόφαση ακυρώνεται. Η προσφυγές 562/89 και 626/89 απορρίπτονται. Δεν γίνεται οποιαδήποτε διαταγή για έξοδα.
H προσφυγή αρ. 466/89 επιτυγχάνει και οι προσφυγές αρ. 562/89 και 626/89 απορρίπτονται χωρίς έξοδα.