|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1989) 3 ΑΑΔ 3067
[ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΥ ΓΑΒΡΙΗΛ,
Αιτήτρια,
ν.
ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΔΙΑ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΩΝ ΚΑΙ ΕΡΓΩΝ, (ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΑΡΧΗ ΑΔΕΙΩΝ),
Καθ'ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 431/88)
Γενικές Αρχές Διοικητικού Δικαίου — Δέουσα έρευνα — Παράλειψη, που προκαλεί έλλειψη γνώσης ουσιωδών γεγονότων — Λόγος ακυρώσεως.
Πλάνη περί τα πράγματα — Σε τι συνίσταται — Είτε πρόκειται για λήψη υπόψη μη υφισταμένου γεγονότος είτε με τη μη λήψη υπόψη υπάρχοντος γεγονότος.
Γενικές Αρχές Διοικητικού Δικαίου — Τεκμήριο κανονικότητας διοικητικής διαδικασίας — Απουσία μαρτυρίας ή ένδειξης περί του αντιθέτου — Τεκμαίρεται ότι το Διοικητικό όργανο μελέτησε όλα τα στοιχεία, που είχαν τεθεί ενώπιον του.
Στην παρούσα περίπτωση η αιτούσα προσβάλλει απόφαση της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών, με την οποία η τελευταία απέρριψε ιεραρχική προσφυγή και επεκύρωσε απορριπτική απόφαση της Αρχής Αδειών, σχετικά με αίτημα της αιτούσης να της δοθεί άδεια οδικής χρήσης Δημόσιου Μεταφορέα Α', κατηγορίας βοθροκαθαριστή.
Το Ανώτατο Δικαστήριο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι όλα τα απαραίτητα στοιχεία για τη λήψη της επίδικης απόφασης είχαν τεθεί και ήσαν στο φάκελο ενώπιον του διοικητικού οργάνου. Με βάση το εύρημα αυτό και ενόψει του τεκμηρίου της κανονικότητας και εν απουσία [*3068] ενδείξεως ή μαρτυρίας περί του αντιθέτου, που να οδηγεί σε συμπέρασμα ή υπόνοια ότι η απόφαση επηρεάστηκε συνεπεία πλάνης περί τα πράγματα ή συνεπεία ελλείψεως δεούσης ερεύνης, το Δικαστήριο απέρριψε την Αίτηση Ακυρώσεως.
Η Αίτηση Ακυρώσεως απορρίπτεται χωρίς διαταγή για έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Photos Photiades and Co. v. Republic, 1964 C.L.R. 102,
Roditis v. K. Karageorghi and Others (1965) 3 C.L.R. 230,
Nicolaides v. Greek Registrar of the Co-operative Societies and/or Another (1965) 3 C.L.R. 585,
Christides v. Republic (1966) 3 C.L.R. 732,
Hadjilouca v. Republic (1966) 3 C.L.R. 854,
Iordanou v. Republic (1967) 3 C.L.R. 245,
Republic v. Gava (1968) 3 C.L.R. 322,
Χριστοφή ν. Δημοκρατίας (1989) 3 Α.Α.Δ. 2245,
Michanicos and Another v. Republic (1976) 3 C.L.R. 237,
Μιλτιάδους και Άλλοι ν. Δημοκρατίας (1989) 3 Α.Α.Δ. 1318.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών με την οποία επικυρώθηκε η απορριπτική απόφαση της Αρχής Αδειών για χορήγηση άδειας οδικής χρήσης δημόσιου μεταφορέα "Α" κατηγορίας βοθροκαθαριστή για το διαγραμμένο όχημα Αριθμός Εγγραφής ΗΑ729. Α. Κουκούνης, για τον Αιτητή.
Μ. Τσιάππα, (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας Β', για τους Καθ' ων η αίτηση [*3069]
ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ, Δ.: Ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Η αιτήτρια με την παρούσα προσφυγή ζητά την ακύρωση της απόφασης της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών (η "Αρχή"), με την οποία επικυρώθηκε η απορριπτική απόφαση της Αρχής Αδειών για χορήγηση άδειας οδικής χρήσης δημόσιου μεταφορέα "Α", κατηγορίας βοθροκαθαριστή για το διαγραμμένο όχημα - Αριθμός Εγγραφής ΗΑ729.
Οι λόγοι που προβάλλονται για την ακύρωση είναι:
1. Έλλειψη δέουσας έρευνας και πλάνη περί τα πράγματα.
2. Πλάνη περί το νόμο.
3. Υπέρβαση ή κατάχρηση εξουσίας, και
4. Έλλειψη αιτιολογίας.
Η αιτήτρια είναι εκτοπισμένη από την Αμμόχωστο. Ο σύζυγος της κατάγεται από το χωριό Αμπελίτης Πάφου. Είναι κάτοικοι Αμπελίτη, αλλά μερικούς μήνες του χρόνου διαμένουν στη Λάρνακα.
Η αιτήτρια είναι ιδιοκτήτρια του οχήματος ΗΑ729, το οποίο είχε άδεια μεταφοράς "Α" κατηγορίας "ΤΙΠΠΕΡ", με έδρα τη Λευκωσία. Στις 29 Ιουνίου, 1981, η Αρχή Αδειών ενέκρινε αίτηση της ιδιοκτήτριας για αντικατάσταση του αδειούχου μεταφορέα "Α", Αριθμός Εγγραφής ΗΑ729, με το ιδιωτικό όχημα HY871, πάλι με έδρα τη Λευκωσία, με όρο ότι το ΗΑ729 θα παραμείνει ιδιωτικό εκτός κυκλοφορίας και η άδεια οδικής χρήσης του θα ακυρωθεί.
Στις 19 Νοεμβρίου, 1984, η αιτήτρια ζήτησε από την Αρχή Αδειών άδεια οδικής χρήσης δημόσιου μεταφορέα "Α", κατηγορίας βοθροκαθαριστή για το χωριό Αμπελίτη μόνο για το όχημα ΗΑ729. Ο Επαρχιακός Ελεγκτής Μεταφορών Πάφου και ο Επαρχιακός και ο Επαρχιακός Υγειονομικός Επόπτης ετοίμασαν εκθέσεις.
Οι κάτοχοι αδειών της ίδιας κατηγορίας στην επαρχία Πάφου υπόβαλαν ενστάσεις. Οι οργανώσεις των αυτοκινητιστών έφεραν επίσης ένσταση. Το κύριο επιχείρημα των ενστάσεων ήταν ότι οι υπάρχοντες βοθροκαθαριστές, όχι μόνο εξυπηρετούν ικανοποιητικά την πόλη και επαρχία Πάφου, αλλά και υποαπασχολούνται.
Η Αρχή Αδειών απόρριψε την αίτηση, γιατί οι ανάγκες του χωριού Αμπελίτη εξυπηρετούνται ικανοποιητικά από τους υφιστάμενους μεταφορείς "Α", κατηγορίας βοθροκαθαριστή της επαρχίας Πάφου.
Η αιτήτρια άσκησε ιεραρχική προσφυγή. Η Αρχή, αφού άκουσε τις απόψεις των ενδιαφερομένων μερών, εξέδωσε την ακόλουθη απόφαση:-
"Η Αναθεωρητική Αρχή Αδειών έχοντας υπόψη την ισχύουσα νομοθεσία και όλα τα πραγματικά περιστατικά της υποθέσεως που έχουν τεθεί ενώπιόν της και αφού μελέτησε όλα τα στοιχεία των σχετικών φακέλων και όλα όσα έχουν λεχθεί εκ μέρους της προσφεύγουσας και των ενδιαφερομένων αποφασίζει να επικυρώσει την απόφαση της Αρχής Αδειών."
Η Αρχή δεν έχει δευτεροβάθμια δικαστική δικαιοδοσία. Είναι διοικητικό όργανο. Η ιεραρχική προσφυγή δεν είναι δικαστική, αλλά διοικητική διαδικασία. Το ανώτερο ιεραρχικό όργανο είναι επιφορτισμένο με το ίδιο καθήκον, όπως και το κατώτερο όργανο, δηλαδή την προαγωγή των σ/οπών του νόμου με την εφαρμογή των προνοιών του στη συγκεκριμένη περίπτωση. Το Άρθρο 4Α(4) των περί Ρυθμίσεως της Τροχαίας Μεταφοράς Νόμων του 1982 και 1984 (ο "Νόμος") προνοεί:-
"(4) Η Αναθεωρητική Αρχή Αδειών δύναται να εκδώση μίαν των ακολούθων αποφάσεων:
(α) να επικύρωση την προσβληθείσαν απόφασιν
(β) να ακύρωση την προσβληθείσαν απόφασιν
(γ) να τροποποίηση την προσβληθείσαν απόφασιν
(δ) να προβή η ιδία εις έκδοσιν νέας αποφάσεως εις αντικατάστασιν της προσβληθείσης·
(ε) να παραπέμψη την υπόθεσιν εις την Αρχήν Αδειών, διατάττουσα ταύτην να προβή εις ωρισμένην ενέργειαν."
Ο δικηγόρος της αιτήτριας για θεμελίωση των λόγων που προβλήθηκαν για την ακύρωση της προσβαλλόμενης απόφασης ισχυρίστηκε ότι η Αρχή δεν έκαμε τη δέουσα έρευνα και ως εκ τούτου δεν έλαβε υπόψη της την έκθεση του Επιθεωρητή Τμήματος Χερσαίων Μεταφορών, η οποία αναφέρει ότι στο χωριό Αμπελίτης δεν υπάρχει βυτιοφόρο βοθροκαθαριστής και ότι στην επαρχία Πάφου υπάρχουν τέσσερα στην Πάφο και ένα στην Πόλη Χρυσοχούς. Δεν έλαβε επίσης υπόψη την έκθεση του Επαρχιακού Υγειονομικού Επιθεωρητή που δεν έφερε ένσταση στην αίτηση. Η Αρχή δε διακρίβωσε την περιφέρεια την οποία οι αδειούχοι μεταφορείς εδικαιούντο να εξυπηρετήσουν και ενήργησε με πλάνη περί το Νόμο, γιατί το Άρθρο 15(5) . και (6) προβλέπει ότι οι άδειες δίδονται για συγκεκριμένες περιφέρειες είτε αστικές είτε αγροτικές. Και ότι τέσσερις από τους πέντε αδειούχους μεταφορείς είχαν άδεια οδικής χρήσης μόνο για την αστική περιφέρεια Πάφου.
Η παράλειψη να γίνει η δέουσα έρευνα, η οποία προξενεί έλλειψη γνώσης των ουσιωδών γεγονότων - (βλ., μεταξύ άλλων, Photos Photiades and Co., and the Republic of Cyprus through The Minister of Finance (1964) C.L.R. 102· Haridimos Roditis etc. and K.Karageorghi etc. and 2 Others (1965) 3 C.L.R. 230 Nicos A. Nicolaides and The Greek Registrar of the Co-operative Societies and/or The Commissioner and Greek Registrar of Co-operative Societies (1965) 3 C.L.R. 585· Christos Christides and The Republic of Cyprus, through the Director of Inland Revenue Department of The Ministry of Finance (1966) 3 C.L.R. 732· Georghios HjiLouca and The Republic of Cyprus, through The Chairman of the Council of Reinstatement of Dismissed Civil Servants (1966) 3 C.L.R. 854· Iordanis G. Iordanou v. Republic (Public Service Commission) (1967) 3 C.L.R. 245 Republic (Public Service Commission) v. Kika Gava (1968) 3 C.L.R. 322· Αρ. Χρυσόστομος Χριστοφή ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1989) 3 Α.Α.Δ. 2245. Μ.Στασινοπούλου "Δίκαιον των Διοικητικών Πράξεων", (1951), σελ.305 - έχει ως αποτέλεσμα, λόγω της παράβασης των αρχών του Διοικητικού Δικαίου, την ακύρωση της σχετικής διοικητικής πράξης. Πλάνη περί τα πράγματα συνίσταται, είτε με τη λήψη υπόψη μη υφιστάμενου γεγο[*3072]νότος, είτε με τη μη λήψη υπόψη υπάρχοντος γεγονότος -(Οικονόμου "Ο Δικαστικός Έλεγχος της Διακριτικής Εξουσίας" (1965), σελ.243).
Η αίτηση της αιτήτριας και οι δύο εκθέσεις, στις οποίες έγινε αναφορά πιο πάνω, όπως και οι φάκελοι των αδειούχων μεταφορέων - βοθροκαθαριστών ήταν ενώπιον της Αρχής. Το Τμήμα Χερσαίων Μεταφορών δε συνέστησε την έκδοση της αιτούμενης άδειας. Απεναντίας το λεκτικό του αφήνει να νοηθεί ότι οι ανάγκες της επαρχίας, συμπεριλαμβανομένου και του Αμπελίτη, εξυπηρετούνται από τους υπάρχοντες βοθροκαθαριστές. Ο Υγειονομικός Επόπτης απλά γράφει ότι δεν έχει ένσταση και ότι δεν υπάρχει αδειούχος βοθροκαθαριστής στον Αμπελίτη. Η αναντίλεκτη προφορική μαρτυρία ενώπιον της Αρχής είναι ότι ο Αμπελίτης είναι μία μικρή κοινότητα με μερικές εκατοντάδες κατοίκους μόνο και οι ανάγκες του είναι ο καθαρισμός τεσσάρων - πέντε λάκκων το χρόνο. Από τους φακέλους των αδειούχων οχημάτων, που είναι ενώπιον του Δικαστηρίου, φαίνεται ότι για τα τρία καθορίζεται περιφέρεια η αστική περιοχή Πάφου και για τα άλλα η επαρχία Πάφου. Υπήρχε αναντίλεκτη μαρτυρία ενώπιον της Αρχής ότι οι αδειούχοι βοθροκαθαριστές υποαπασχολούνται στην ύπαιθρο της επαρχίας Πάφου.
Το Άρθρο 15(3) του Νόμου προβλέπει ότι στην ενάσκηση της διακριτικής της εξουσίας για χορήγηση άδειας μεταφορέα "Α" η Αρχή θα εξετάζει τα κάτωθι:
"(3) Η αρχή αδειών εν τη ενασκήσει της διακριτικής αυτής εξουσίας διά. την χορήγησιν αδείας μεταφορέως "Α" θα εξετάζη τα κάτωθι:
(α) Τας ανάγκας της περιφερείας διά την μεταφοράν του σκοπουμένου είδους φορτίου ως και την έκτασιν και φύσιν των τοιούτων αναγκών
(β) την έκτασιν καθ' ην αι τοιαύται ανάγκαι εξυπηρετούνται υπό των εν τη περιφερεία υφισταμένων αδειούχων μεταφορέων Ά'·
(γ) τον βαθμόν εις τον οποίον είναι πιθανόν ότι ο αιτητής θα δύναται να παρέχη εις την περιφέρειαν ασφαλείς, [*3073] συνεχείς και τακτικός μεταφορικός υπηρεσίας."
Η Αρχή είχε ενώπιον της ολοκληρωμένη την εικόνα της υπόθεσης από τους διοικητικούς φακέλους και από τις προφορικές δηλώσεις της αιτήτριας, του συζύγου της και των ενισταμένων. Με βάση το τεκμήριο της κανονικότητας της διαδικασίας, στην απουσία μαρτυρίας ή ένδειξης για το αντίθετο, η Αρχή μελέτησε όλα τα στοιχεία που τέθηκαν και ήταν ενώπιόν της και τα οποία ήταν ικανοποιητικά και/ή επαρκή για το σκοπό της άσκησης της διακριτικής της εξουσίας για την έκδοση της απόφασης. (Βλ. Pantelis Th. Michanicos and Another v. Republic (Public Service Commission) (1976) 3 C.L.R. 237 και Κλέαρχος Μιλτιάδους και Άλλοι ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1989) 3 Α.Α.Δ. 1318). Η υποκειμενική εκτίμηση των πραγματικών γεγονότων είναι καθήκον και δικαίωμα της διοικητικής αρχής και το Δικαστήριο δεν υποκαθιστά τη δική του κρίση με την κρίση της διοικητικής αρχής αν η εκτίμηση της Αρχής δεν είναι αντίθετη με τα στοιχεία και είναι εύλογα επιτρεπτή σ'αυτή:
Στην παρούσα υπόθεση η Αρχή εκτίμησε τα γεγονότα χωρίς πλάνη περί τα πράγματα, γιατί δεν παράλειψε να λάβει υπόψη οποιοδήποτε υπάρχον γεγονός. Δεν έχει θεμελιωθεί πλάνη περί το νόμο. Η αιτήτρια δεν έχει ικανοποιήσει το Δικαστήριο ότι η Αρχή ενήργησε με πλάνη αναφορικά με τις περιφέρειες των αδειούχων μεταφορέων "Α", κατηγορίας βοθροκαθαριστή. Η Αρχή χρησιμοποίησε τα ορθά νομοθετημένα κριτήρια με βάση όλα τα ενώπιόν της στοιχεία και σύμφωνα με το Νόμο.
Η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται. Καμία διαταγή για έξοδα.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.