|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1989) 3 ΑΑΔ 568
14 Μαρτίου, 1989
[Α. ΛΟΪΖΟΥ, Π., ΜΑΛΑΧΤΟΣ, ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ, ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, ΧΑΤΖΗΤΣΑΓΓΑΡΗΣ, ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, Δ/στές]
ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ ΗΛΙΑ,
Εφεσείων - Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΚΑΙ
ΑΛΛΟΥ,
Εφεσίβλητων.
(Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 590).
Έννομο Συμφέρον — Προαγωγές δημοσίων υπαλλήλων — Συνδυασμένες θέσεις — Εάν το σχετικό Σχέδιο Υπηρεσίας είναι έγκυρο, μη προαχθέντες κάτοχοι της Β' βαθμίδας δεν έχουν έννομο συμφέρον προσβολής προαγωγών συναδέλφων των στην α' βαθμίδα.
Σχέδια Υπηρεσίας — Φύση — Δευτερογενής νομοθεσία υπαγόμενη στις αρμοδιότητες του Υπουργικού Συμβουλίου βάσει του Άρθρου 54(β) του Συντάγματος — Δεν προβάλλεται ευθέως, αλλά μόνο έμμεσα στα πλαίσια Αιτήσεως Ακυρώσεως διοικητικής πράξεως, που είναι αποτέλεσμα εφαρμογής του.
Συνταγματικό Δίκαιο — Αρχή Ισότητας — Σύνταγμα, άρθρο 28 — Δεσμεύει το νομοθέτη κατά την ρύθμιση ουσιωδών ομοίων πραγμάτων, σχέσεων, καταστάσεων και κατηγοριών προσώπων να μεταχειρίζεται τις περιπτώσεις αυτές με όμοιο τρόπο — Δεν αποκλείει εύλογους διαφοροποιήσεις — Κατά πόσο Σχέδιο Υπηρεσίας συνδυασμένης θέσης στη Δημόσια Υπηρεσία, που προβλέπει για προαγωγή στην ανώτερη βαθμίδα όσων συμπλήρωσαν ωρισμένα χρόνια υπηρεσίας στη κατώτερη βαθμίδα και είχαν κλίμακα Α5 στις 31.12.80 αποτελεί δυσμενή διάκριση εναντίον υπαλλήλου, που τότε κατείχε κλίμακα Α2 και είχε πάντα κατώτερη κλίμακα από τους προαχθέντες — Αρνητική η απάντηση στο ερώτημα.
Η αίτηση ακυρώσεως προσβάλλει προαγωγές σε συνδυασμένες θέσεις. Η θέση του αιτούντος (εφεσείοντος) είναι ότι το Σχέδιο Υπηρεσίας, που αδρομερώς περιγράφεται στο τρίτο από τα πιο πάνω περιληπτικά σημειώματα, αποτελεί δυσμενή διάκριση εναντίον του.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, αφού κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το Σχέδιο Υπηρεσίας δεν παραβίαζε την αρχή της ισότητας, που δεν αποκλείει εύλογους διαφοροποιήσεις, απέρριψε την έφεση ελλείψει εννόμου συμφέροντος.
Η έφεση απορρίπτεται, χωρίς διαταγή για έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Geodelekian and Another v. Republic (1969) 3 C.L.R. 428,
Pankyprios Syntechnia Dimosion Ypallilon v. Republic (1978) 3 C.L.R. 27,
Ioannou v. Electricity Authority (1981) 3 C.L.R. 280,
Republic of Cyprus v. Christoudia and Another (1988) 3 C.L.R. 2622,
Makris v. Republic (1986) 3 C.L.R. 10,
Meletis and Others v. The Cyprus Ports Authority and Another (1987) 3 C.L.R. 1984,
Christodoulou v. The Republic, 1 R.S.C.C. 1,
Spyrou and Others (No. 2) v. Republic (1973) 3 C.L.R. 627,
Papaxenophontos and Others v. Republic (1982) 3 C.L.R. 1037,
Philippou v. Republic, 4 R.S.C.C. 139,
Panayides v. Republic (1972) 3 C.L.R. 135,
Sofocleous (No.2) v. Republic (1972) 3 C.L.R. 537,
Paraskevopoulou v. Republic (1980) 3 C.L.R. 647,
Komodromou v. Republic (1985) 3 C.L.R. 2250,
Nicolaou and Others v. Republic (1985) 3 C.L.R. 2471,
Georghiades v. Republic (1982) 3 C.L.R. 16,
Aristidou v. Republic (1984) 3 C.L.R. 503,
Seraphim v. Republic (1985) 3 C.L.R. 286.
Έφεση.
Έφεση εναντίον απόφασης του Προέδρου του Ανωτάτου Δικαστηρίου (Τριανταφυλλίδη, Π.) που εκδόθηκε στις 5 Απριλίου, 1986 (Αριθμός Προσφυγής 677/84) (1987) 3 Α.Α.Δ. 306, με την οποία η προσφυγή του αιτητή που ζητούσε ακύρωση της προαγωγής των ενδιαφερομένων μερών στη θέση Βοηθού Λειτουργού Αεροπορικών Κινήσεων 1ης Τάξης απορρίφθηκε.
Α.Σ. Αγγελίδης, για τον Εφεσείοντα.
Μ. Τσιάππα (κα.) Δικηγόρος της Δημοκρατίας Β', για τους Εφεσίβλητους.
Α. ΛΟΪΖΟΥ, Π.: Η απόφαση του Δικαστηρίου θα δοθεί από το Δικαστή κ. Στυλιανίδη.
ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ Δ: Με την έφεση αυτή προσβάλλεται απόφαση του πρώην Προέδρου του Δικαστηρίου τούτου, με την οποία απόρριψε την προσφυγή του εφεσείοντα, Αρ. 574/84.
Με την προσφυγή ο αιτητής ζητούσε ακύρωση της προαγωγής των ενδιαφερομένων μερών (Ισμήνος Χαμάλης, Σόλων Σάββα, Νίκος Παπανικολάου και Αγαμέμνων Μακρίδης) στη θέση Βοηθού Λειτουργού Αεροπορικών Κινήσεων, 1ης Τάξης, στο Τμήμα Πολιτικής Αεροπορίας. Πα-ραπονείτο επίσης ότι η παράλειψη προβιβασμού του ιδίου στην ίδια θέση είναι άκυρη.
Οι θέσεις Βοηθού Λειτουργού Αεροπορικών Κινήσεων, 2ης Τάξης και 1ης Τάξης είναι συνδυασμένες θέσεις.
Με βάση την επιφύλαξη του Άρθρου 44(1)(α) του περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμου του 1967 (Αρ. 33/67), (ο Νόμος), στην περίπτωση συνδυασμένων θέσεων δυνατό να γίνει προαγωγή από την κατώτερη στην ανώτερη θέση ή τάξη της τέτοιας θέσης, ανεξάρτητα αν υπάρχει ή όχι κενή θέση στην ανώτερη θέση ή τάξη και σύμφωνα με γενικές οδηγίες που δόθηκαν από το Υπουργικό Συμβούλιο.
Οι σχετικές οδηγίες του Υπουργικού Συμβουλίου εκδόθηκαν με Απόφαση 21.311 - 21ης Ιανουαρίου, 1982, και προβλέπουν ότι ο Τμηματάρχης μετά τη συμπλήρωση από τον υπάλληλο της περιόδου υπηρεσίας, που απαιτεί το σχέδιο υπηρεσίας στην κατώτερη τάξη ή θέση, στέλλει στην Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας βεβαίωση κατά πόσον:-
(α) Ο υπάλληλος εκτέλεσε ικανοποιητικά τα καθήκοντα της θέσης του.
(β) Συμπλήρωσε την περίοδο υπηρεσίας που απαιτά το σχέδιο υπηρεσίας.
(γ) Ικανοποιεί όλες τις άλλες απαιτήσεις του σχεδίου υπηρεσίας· και
(δ) Τον συστήνει για προαγωγή.
Σύμφωνα με τις πρόνοιες της επιφύλαξης του Άρθρου 44(1)(α) του Νόμου και τις οδηγίες του Υπουργικού Συμβουλίου, ο Διευθυντής του Τμήματος Πολιτικής Αεροπορίας στις 15 Μαΐου, 1984, σύστησε τα ενδιαφερόμενα μέρη - Χαμάλη, Σάββα και Παπανικολάου - για προαγωγή στην 1η Τάξη.
Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας (η "Επιτροπή") στις 8 Ιουνίου, 1984, επιλήφθηκε της σύστασης και, αφού εξέτασε τα ουσιώδη στοιχεία από τους προσωπικούς φακέλους και τις εμπιστευτικές εκθέσεις των πιο πάνω υπαλλήλων, έκρινε ότι ήταν κατάλληλοι και αποφάσισε, με βάση το Άρθρο 44(1)(α) του Νόμου και τις Γενικές Οδηγίες του Υπουργικού Συμβουλίου, να τους προβιβάσει στη συνδυασμένη μόνιμη θέση (Τακτ. Προϋπ.) Βοηθού Λειτουργού Αεροπορικών Κινήσεων, 1ης Τάξης, στο Τμήμα Πολιτικής Αεροπορίας, από 15 Ιουνίου, 1984.
Το ενδιαφερόμενο μέρος - Αγαμέμνων Μακρίδης - κατείχε θέση Βοηθού Λειτουργού Αεροπορικών Κινήσεων, 1ης Τάξης, από μήνα σε μήνα και είχε περάσει τις ενδοτμηματικές εξετάσεις και ικανοποιούσε όλους τους όρους του σχεδίου υπηρεσίας.
Με βάση τον περί Δημοσίας Υπηρεσίας (Τροποποιητικόν) Νόμον του 1983 (Αρ. 10/83), ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Συγκοινωνιών και Έργων, με επιστολή του ημερομηνίας 15 Μαΐου, 1984, ζήτησε την πλήρωση μίας μόνιμης θέσης (Τακτ. Προϋπ.) Βοηθού Λειτουργού Αεροπορικών Κινήσεων, 1ης και 2ης Τάξης "που τώρα κατέχεται από υπάλληλο από μήνα σε μήνα".
Στη συνεδρία της 22ας Ιουνίου, 1984, η Επιτροπή, αφού ερεύνησε το θέμα, άκουσε τις απόψεις του Αναπληρωτή Διευθυντή του Τμήματος Πολιτικής Αεροπορίας και αφού έλαβε υπόψη της όλα τα ενώπιον της στοιχεία, αποφάσισε ότι ο Αγαμέμνων Μακρίδης, ο οποίος ήταν ο μόνος υποψήφιος, ήταν κατάλληλος και τον προβίβασε στη μόνιμη θέση (Τακτ. Προϋπ.) Βοηθού Λειτουργού Αεροπορικών Κινήσεων, 1ης Τάξης, στο Τμήμα Πολιτικής Αεροπορίας, από 1η Ιουλίου, 1984.
Οι πιο πάνω προαγωγές δημοσιεύτηκαν στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας στις 24 Αυγούστου, 1984, Αρ. Γνωστοποίησης 1983.
Ο αιτητής στον ουσιώδη χρόνο ήταν Βοηθός Λειτουργός Αεροπορικών Κινήσεων, 2ης Τάξης.
Για τον τίτλο της θέσης και τη μισθοδοσία θα αναφερθούμε πιο κάτω.
Ο αιτητής δεν κατείχε τα προσόντα που προβλέπονται στο σχέδιο υπηρεσίας για προαγωγή στην 1η Τάξη.
Ο δικηγόρος του προσέβαλε το σχέδιο υπηρεσίας σαν άκυρο και αντισυνταγματικό, γιατί παραβίαζε την αρχή της ίσης μεταχείρισης και περαιτέρω ισχυρίστηκε πως δεν ακολουθήθηκε η αρχή της χρηστής διοίκησης στην περίπτωση του.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο αποφάσισε ότι, αν το σχέδιο υπηρεσίας ήταν έγκυρο, ο αιτητής δεν είχε έννομο συμφέρον να αμφισβητήσει τη νομιμότητα των προσβαλλόμενων προαγωγών. Περαιτέρω, προαγωγές με βάση την επιφύλαξη του Άρθρου 44(1)(α) δε γίνονται με επιλογή και ούτε ύστερα από σύγκριση μεταξύ των υπαλλήλων. Αναφορικά με την προαγωγή του ενδιαφερομένου μέρους Μακρίδη, ο οποίος ήταν ο μόνος υποψήφιος, η προαγωγή του δεν μπορούσε να προσβληθεί με προσφυγή. Έκρινε ότι η υιοθέτηση του σχεδίου υπηρεσίας και η εφαρμογή του δεν είχε σαν αποτέλεσμα την άνιση ή δυσμενή μεταχείριση του αιτητή αντίθετα προς το Άρθρο 28 του Συντάγματος.
Ο δικηγόρος του εφεσείοντα ισχυρίστηκε ότι το σχέδιο υπηρεσίας και ειδικά η σημείωση 2, με βάση την οποία προβιβάστηκαν τα τρία ενδιαφερόμενα μέρη στη 1η Τάξη, παραβιάζει την αρχή της ισότητας, όπως διασφαλίζεται στο Σύνταγμα, και την αρχή της χρηστής διοίκησης και της καλής πίστης της Διοίκησης. Κατά συνέπεια, προαγωγές που έγιναν με βάση αυτό το σχέδιο υπηρεσίας είναι άκυρες.
Το σχέδιο υπηρεσίας έγινε από το Υπουργικό Συμβούλιο, με βάση το Άρθρο 29 του Νόμου. Είναι δευτερογενής νομοθεσία που περιλαμβάνεται στις εξουσίες του Υπουργικού Συμβουλίου, όπως ορίζονται στο Άρθρο 54(ζ) του Συντάγματος - (Vahak Geodelekian and Another v. Republic (Public Service Commission) (1969) 3 C.L.R. 428, Pankyprios Syntechnia Dimosion Ypallilon v. Republic (1978) 3 C.L.R. 27, Ioannou v. Electricity Authority (1981) 3 C.L.R. 280 και The Republic of Cyprus, through the Attorney-General of the Republic and Another v. Maria Christoudia and Another (1988) 3 C.L.R. 2622.
Έχει καθιερωθεί νομολογιακά ότι το σχέδιο υπηρεσίας δεν μπορεί να προσβληθεί ευθέως, αλλά έμμεσα με προσφυγή εναντίον του αποτελέσματος της εφαρμογής του, όπως προαγωγής ή διορισμού που γίνεται σύμφωνα με αυτό - (Makris v. Republic (1986) 3 C.L.R.10, Antonis Meletis & Others v. The Cyprus Ports Authority and Another (1981) 3 C.L.R. 1984.
Διοικητική πράξη που στηρίζεται σε μη έγκυρη νομοθεσία είναι άκυρη - (Miltiades Christodoulou and The Republic (Collector of Customs Nicosia), 1 R.S.C.C. 1, Savvas Chr. Spyrou and Others (No.2) v. Republic (Licensing Authority) (1973) 3 C.L.R.627, Papaxenophontos and Others v. Republic (1982) 3 C.L.R. 1037).
To Άρθρο 28 του Συντάγματος ορίζει ότι:
"1. Πάντες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου, της διοικήσεως και της δικαιοσύνης και δικαιούνται να τύχωσι ίσης προστασίας και μεταχειρίσεως."
Καθιερώνει όχι μόνον την ισότητα όλων ενώπιον του νόμου, αλλά και την ισότητα του νόμου απέναντι τους. Έτσι δεσμεύει το νομοθέτη, ο οποίος στη ρύθμιση ουσιωδώς ομοίων πραγμάτων, σχέσεων ή καταστάσεων και κατηγοριών προσώπων δεν δύναται να μεταχειρίζεται τις περιπτώσεις αυτές με ανόμοιο τρόπο, εισάγοντας εξαιρέσεις και κάνοντας διακρίσεις, εκτός αν η διαφορετική ρύθμιση τους δεν είναι αυθαίρετη, γιατί είναι αντικειμενικά δικαιολογημένη. Κατά συνέπεια αν γίνει με νόμο δικαιολογημένη ειδική ρύθμιση για ορισμένη κατηγορία προσώπων και αποκλειστεί από τη ρύθμιση αυτή, με αδικαιολόγητη δυσμενή διάκριση, άλλη κατηγορία προσώπων, για την οποία συντρέχει ο ίδιος λόγος που δικαιολογεί την ειδική εκείνη μεταχείριση, η διάταξη που εισάγει τη δυσμενή αυτή διάκριση είναι ανίσχυρη σαν αντισυνταγματική.
Η σημείωση 2 του σχεδίου υπηρεσίας της θέσης Βοηθού Λειτουργού Αεροπορικών Κινήσεων, 1ης Τάξης, που είναι θέση προαγωγής, προβλέπει:-
"2. Υπάλληλοι που ευρίσκοντο στην κλίμακα Α5 την 31.12.1980 και οι οποίοι υπηρετούσαν κατά την 1.10.1981 μπορούν να προαχθούν στη θέση Βοηθού Λειτουργού Αεροπορικών Κινήσεων, 1ης Τάξεως μετά τη συμπλήρωση 5ετούς υπηρεσίας στην κλίμακα Α5 στη θέση Βοηθού Λειτουργού Αεροπορικών Κινήσεων, 2ας Τάξεως/Λειτουργού Αεροπορικών Κινήσεων, 2ας Τάξε-ως/Βοηθού Αεροπορικών Κινήσεων/Βοηθού Ελέγχου Εναερίου κυκλοφορίας, 2ας Τάξεως."
Ο δικηγόρος του Εφεσείοντα πρόβαλε τον ισχυρισμό ότι ο πελάτης του ικανοποιούσε το ουσιώδες μέρος της δεύτερης σημείωσης, αλλά η θέση του και/ή η προηγούμενη θέση του και/ή ο προηγούμενος τίτλος της θέσης του δεν περιλήφθηκε. Επιπρόσθετα ισχυρίστηκε πως, ενώ στις 2 Μαρτίου, 1982, η Διοίκηση έγραψε ότι: "ο κ. Χριστόδουλος Ηλία θα τύχει της ίδιας μεταχειρίσεως όπως και συνάδελφοι του της πρώην θέσεως του Βοηθού Αεροπορικών Κινήσεων", με τη σημείωση του σχεδίου υπηρεσίας έχει υποσκελισθεί από τους συναδέλφους του.
Ο εφεσείων διορίστηκε στις 16 Μαρτίου, 1970, Βοηθός Αεροπορικών Κινήσεων. Παραιτήθηκε από τη θέση αυτή την 1η Ιουλίου, 1971. Επαναδιορίστηκε την 1η Φεβρουαρίου, 1979, στην ίδια θέση. Η κλίμακα της μισθοδοσίας του, όπως καθορίζεται στους όρους υπηρεσίας που επισυνάφθηκαν στην πρόταση προσφοράς, ημερομηνίας 23 Ιανουαρίου, 1979, την οποία αποδέχτηκε, και η μισθοδοσία την οποία ελάμβανε ήταν 430 χ 21 - 556 χ 28 - 724 (βλ. ερυθρά 40 και 41 στον προσωπικό του φάκελο).
Τα τρία ενδιαφερόμενα μέρη - Χαμάλης, Σάββα, Παπανικολάου - διορίστηκαν στη θέση Βοηθού Ελέγχου Εναερίου Κυκλοφορίας, 2ης Τάξης, με μισθοδοτική κλίμακα 696 χ 35-801 χ 42-1095.
Οι κλίμακες αυτές αντιστοιχούν με τους πάγιους μισθούς των παλαιών μισθοδοτικών κλιμάκων 2 και 6 αντίστοιχα. Με τον περί Δημοσίας Υπηρεσίας (Αύξησις των Μισθών και Αναδιάρθρωσις του Μισθολογίου και Ωρισμένων θέσεων) Νόμο του 1979 (Αρ. 58/79), οι μισθοδοτικές αυτές κλίμακες αντικαταστάθηκαν με τις νέες μισθοδοτικές κλίμακες 2 και 5 αντίστοιχα, από 1η Ιανουαρίου, 1979 - (Βλ. Άρθρο 3(1)(α) και Πίνακα Α).
Ως εκ τούτου, ανεξάρτητα από οποιαδήποτε μετονομασία των θέσεων, στην οποία θα αναφερθούμε πιο κάτω, η μισθοδοτική κλίμακα και η θέση του εφεσείοντα από του διορισμού του ήταν διάφορη από τη μισθοδοτική κλίμακα των τριών ενδιαφερομένων μερών: Εφεσείων - κλίμακα 2, ενδιαφερόμενα μέρη - κλίμακα 5.
Με το Παράρτημα του πρώτου Πίνακα του περί Συμπληρωματικού Προϋπολογισμού Νόμου (Αρ. 3) του 1981 (Αρ. 20/81), εγκρίθηκαν 80 θέσεις Λειτουργού Αεροπορικών Κινήσεων, 1ης Τάξης (κλίμακα Α7) και 2ης Τάξης (Κλίμακες Α2 και Α5). Στη στήλη "Επεξηγήσεις" αναφέρονται όλες οι προϋπάρχουσες θέσεις, των οποίων ο τίτλος αντικαταστάθηκε με το νέο τίτλο, χωρίς όμως να αλλάξει η μισθοδοτική τους κλίμακα. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνονται οι προηγούμενα καλούμενες "Βοηθοί Αεροπορικών Κινήσεων" (Κλίμακες Α2 και Α5) και οι προηγούμενες θέσεις "Βοηθοί Ελέγχου Εναερίου Κυκλοφορίας 2ας Τάξεως" (Κλίμακα Α5).
Για την αλλαγή του τίτλου των θέσεων ειδοποιήθηκαν με επιστολές ημερομηνίας 19 Δεκεμβρίου, 1981, όλοι οι ενδιαφερόμενοι.
Με Διάταγμα που εκδόθηκε από το Υπουργικό Συμβούλιο, σύμφωνα με το Άρθρο 3 του περί Αλλαγής Τίτλων Νόμου, Κεφ. 40 (βλ. Κ.Δ.Π. 47/83, Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας, Παράρτημα Τρίτο, Μέρος Ι, σελ. 125), ο τίτλος της θέσης Λειτουργού Αεροπορικών Κινήσεων, 2ης Τάξης, αντικαταστάθηκε με τον τίτλο "Βοηθός Λειτουργός Αεροπορικών Κινήσεων, 2ης Τάξης". Η θέση Λειτουργού Αεροπορικών Κινήσεων, 1ης Τάξης, αντικαταστάθηκε με τον τίτλο "Βοηθός Λειτουργός Αεροπορικών Κινήσεων, 1ης Τάξης".
Οι αλλαγές του τίτλου δεν επηρέασαν τη θέση και τη μισθοδοσία που ο εφεσείων και τα ενδιαφερόμενα μέρη είχαν.
Η θέση Βοηθού Λειτουργού Αεροπορικών Κινήσεων, 2ης Τάξης και 1ης Τάξης είναι συνδυασμένες θέσεις και σ' αυτές εφαρμόζεται το σχέδιο υπηρεσίας στο οποίο έχομε αναφερθεί.
Εν όψει των πιο πάνω, το σχέδιο υπηρεσίας δεν επέβαλε καμιά δυσμενή ρύθμιση για τον εφεσείοντα, ο οποίος ανήκε σε άλλη κατηγορία προσώπων από τα τρία ενδιαφερόμενα μέρη. Η σημείωση 2 δεν εισάγει δυσμενή διάκριση σε βάρος του. Η διαφοροποίηση που γίνεται είναι εύλογη και αντικειμενικά δικαιολογημένη από τα πράγματα. Ο εφεσείων στις 30 Δεκεμβρίου, 1980 δε βρισκόταν στην κλίμακα Α5, αλλά στην κλίμακα Α2. Η προαγωγή που συνεπάγεται τη μισθοδοτική αύξηση στην κλίμακα Α7, αντικειμενικά δικαιολογημένα, επιτρέπεται στους κατόχους της θέσης που ήταν στην κλίμακα Α5 και όχι στην Α2.
Ο εφεσείων έτυχε χειρισμού όπως οι άλλοι συνάδελφοι του στην ίδια θέση και μισθολογική κατάσταση.
Ο εφεσείων δεν είχε τα προσόντα που προβλέπονται από το σχέδιο υπηρεσίας για προαγωγή και ως εκ τούτου δεν είχε ιδιαίτερο και άμεσο έννομο συμφέρον. (Βλ., μεταξύ άλλων, Anastasios Philippou and The Republic (Public Service Commission), 4 R.S.C.C. 139, 140, Constantinos TV. Pa nayides v. The Republic (Public Service Commission) (1972) 3 C.L.R. 135, 141, Sofoclis Sofocleous (No. 2) v. Republic (Public Service Commission) (1972) 3 C.L.R. 537, 539, Paraskevopoulou v. Republic (1980) 3 C.L.R. 647, 661, Komodromou v. Republic (1985) 3 C.L.R. 2250, 2258, 2259, Nicolaou and Others v. Republic (1985) 3 C.L.R. 2471,2476,2477).
Η προαγωγή των ενδιαφερομένων μερών δεν έγινε ύστερα από επιλογή, ούτε με σύγκριση με άλλους, και ειδικά με τον εφεσείοντα, ο οποίος κατά συνέπεια δε δικαιούται να προσβάλει τη νομιμότητα της κρινόμενης απόφασης της Επιτροπής - (Georghiades v. Republic (1982) 3 C.L.R.16, Aristidou v. Republic (1984) 3 C.L.R. 503, Seraphim v. Republic (1985) 3 C.L.R. 286).
Για όλους τους πιο πάνω λόγους, η έφεση αποτυγχάνει και απορρίπτεται. Οι προσβαλλόμενες προαγωγές επικυρώνονται. Καμιά διαταγή αναφορικά με τα έξοδα.
Η έφεση απορρίπτεται χωρίς έξοδα.