|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2008) 2 ΑΑΔ 207
20 Μαρτίου, 2008
[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Π., ΚΡΑΜΒΗΣ, ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ/στές]
ΓΕΝΙΚΟΣ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,
Εφεσείων,
v.
ΑΝΤΡΕΑ ΚΩΣΤΑ ΑΝΔΡΕΟΥ,
Εφεσιβλήτου.
(Ποινική Έφεση Αρ. 217/2007)
_______________
Ποινή ― Ανεπαρκής ποινή ― Πρόκληση βαριάς σωματικής βλάβης ― Εφεσίβλητος περιέλουσε την πρώην φιλενάδα του με βενζίνη και την πυρπόλησε με τον αναπτήρα του, ενεργώντας κάτω από συναισθηματική φόρτιση, επειδή η κοπέλλα δεν επιθυμούσε να επανασυνδεθεί μαζί του ― Προσχεδιασμός ― Παραδοχή ― Λευκό ποινικό μητρώο ― Επιβολή ποινής φυλάκισης επτά ετών ― Κρίθηκε έκδηλα ανεπαρκής και αυξήθηκε κατ' έφεση σε ποινή φυλάκισης εννέα ετών.
Η Δημοκρατία καταχώρησε την παρούσα έφεση εναντίον της επταετούς ποινής φυλάκισης την οποία επέβαλε το Κακουργιοδικείο στον εφεσίβλητο, για τη διάπραξη του αδικήματος της πρόκλησης βαριάς σωματικής βλάβης.
Τα γεγονότα της υπόθεσης διαδραματίστηκαν ένα βράδυ στην πολυκατοικία όπου διέμενε το θύμα, η πρώην φιλενάδα του εφεσίβλητου, η οποία αρνείτο να επανασυνδέσει τη σχέση της με τον εφεσίβλητο παρά τις επίμονες και φορτικές προσπάθειες του τελευταίου για 6 μήνες. Ο εφεσίβλητος περιέλουσε την κοπέλλα με βενζίνη και καταδιώκοντάς την, την πυρπόλησε με τον αναπτήρα του, προκαλώντας της σοβαρά εγκαύματα 1ου και 2ου βαθμού, στον τράχηλο, στο θώρακα, μπροστά και πίσω, στους ώμους και στα χέρια. Η ανάρρωσή της ήταν δύσκολη και επώδυνη, τα δε εγκαύματα - που κάλυπταν συνολικά το ένα τρίτο του σώματός της - άφησαν σοβαρά κατάλοιπα τόσο ως παραμορφωτικές ουλές όσο και άλλως πως που επηρέασαν τη ζωή της. Τα ψυχολογικά τραύματα που προκάλεσε σε αυτήν η αποτρόπαιη πράξη του εφεσείοντος θα παραμένουν ανεξίτηλα καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής της.
Η εκπρόσωπος της Δημοκρατίας υποστήριξε πως η επιβληθείσα ποινή δεν αντανακλά τη σοβαρότητα του αδικήματος.
Το Ανώτατο Δικαστήριο αφού τόνισε τη σοβαρότητα του αδικήματος και ιδιαίτερα ότι αυτό διαπράχθηκε με βάρβαρο, σκληρό, αποκρουστικό και επώδυνο τρόπο και ότι παραβιάσθηκε η προσωπικότητα και το δικαίωμα της παραπονούμενης να κάνει τις επιλογές της στην ιδιωτική ζωή της, αποδέχθηκε την έφεση, αυξάνοντας την επιβληθείσα ποινή σε ποινή φυλάκισης εννέα ετών.
Η έφεση επιτράπηκε. Η ποινή αυξήθηκε ως ανωτέρω.
Έφεση εναντίον Ποινής.
Έφεση από τον εφεσείοντα εναντίον της απόφασης του Kακουργιοδικείου Λευκωσίας (Γιασεμής, Π.E.Δ., Δημητριάδου, A.E.Δ., Eφραίμ, E.Δ.), (Ποινική Yπόθεση Aρ. 724/07), ημερομηνίας 14/9/07.
Ε. Κλεόπα, Ανώτερη Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τον Εφεσείοντα.
Γ. Καζαντζής, για τον Εφεσίβλητο.
Cur. adv. vult.
ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Π.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Δικαστής Χατζηχαμπής.
ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ.: Η έφεση αυτή είναι εναντίον ποινής επταετούς φυλάκισης την οποία επέβαλε το Κακουργιοδικείο για πρόκληση βαριάς σωματικής βλάβης. Η έφεση προέρχεται από τη Δημοκρατία η οποία θεωρεί την ποινή ανεπαρκή. Και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η περίπτωση είναι από τις σοβαρότερες του είδους της από κάθε άποψη. Να σημειωθεί μάλιστα ότι αρχικά το κατηγορητήριο αναφέρετο σε απόπειρα φόνου, κατηγορία η οποία απεσύρθη όταν προσετέθη η κατηγορία της πρόκλησης βαριάς σωματικής βλάβης την οποία και ο εφεσίβλητος παρεδέχθη. Ούτε βεβαίως είχε ποτέ αρνηθεί την πράξη του ο εφεσίβλητος. Τα γεγονότα που οδήγησαν σε αυτή αποκαλύπτουν το μέγεθος της ενοχής του.
Ο εφεσίβλητος και η παραπονούμενη, και οι δύο διαζευγμένοι με παιδιά, είχαν δεσμό και συζούσαν για δύο χρόνια στο διαμέρισμά της. Το χωρισμό τους που ακολούθησε, αρνήθηκε να τον δεχθεί ο εφεσίβλητος και για 6 μήνες πίεζε φορτικά την παραπονούμενη να τον δεχθεί και πάλι, χωρίς όμως ανταπόκριση ή και οποιαδήποτε ενθάρρυνση εκ μέρους της, απεναντίας μάλιστα η παραπονούμενη του καθιστούσε σαφές ότι δεν ενδιαφέρετο. Ένα βράδυ ο εφεσίβλητος πήγε στην πολυκατοικία που έμενε η παραπονούμενη και την περίμενε να γυρίσει. Είχε μαζί του ένα παγούρι με βενζίνη. Περίμενε μέχρι τις 4 το πρωί που γύρισε η παραπονούμενη. Της ζήτησε να πάνε στο διαμέρισμά της να μιλήσουν. Αυτή αρνήθηκε, οπότε ο εφεσίβλητος την περιέλουσε με τη βενζίνη και, καταδιώκοντας την όταν αυτή έτρεξε καλώντας βοήθεια, την πυρπόλησε με τον αναπτήρα του.
Τα αποτελέσματα ήσαν τραγικά και μπορούσαν να ήσαν ακόμα πιο τραγικά αν για καλή της τύχη η παραπονούμενη δεν έβρισκε ένα λίμνασμα με νερό της βροχής στο οποίο κατέφυγε. Παρά ταύτα υπέστη σοβαρά εγκαύματα 1ου και 2ου βαθμού στο πρόσωπο, στον τράχηλο, στο θώρακα, μπροστά και πίσω, στους ώμους και στα χέρια - καλύπτουν συνολικά το ένα τρίτο του σώματος της. Η ανάρρωση της ήταν δύσκολη και επώδυνη, περιλαμβάνοντας παραμονή στη μονάδα εντατικής παρακολούθησης με διασωλήνωση, μεταμοσχεύσεις με πλαστική χειρουργική και πολλές επώδυνες αλλαγές των εγκαυμάτων. Ακόμα παρέμειναν σοβαρά κατάλοιπα τόσο ως παραμορφωτικές ουλές όσο και άλλως πως που επηρέασαν τη ζωή της.
Το Κακουργιοδικείο δεν παραγνώρισε τη σοβαρότητα της υπόθεσης. Επεσήμανε ότι ο εφεσίβλητος, αν και συναισθηματικά φορτισμένος ως εκ της δικής του επιμονής και απόρριψης του από την παραπονούμενη, έδρασε με προσχεδιασμό για τη διάπραξη ενός πραγματικά αποτρόπαιου εγκλήματος με σοβαρές συνέπειες στην παραπονούμενη. Είναι όμως η θέση της Δημοκρατίας ότι αν και το Κακουργιοδικείο ορθώς καθοδηγήθηκε ως προς τους παράγοντες που θα έπρεπε να ληφθούν υπ' όψη στην επιμέτρηση της ποινής, η ποινή που επέβαλε δεν αντανακλά τη σοβαρότητα της υπόθεσης.
Και δεν μπορούμε παρά να συμφωνήσουμε. Δεν είναι μόνο το εγγενώς σοβαρό της κατηγορίας που αντιμετώπιζε ο εφεσίβλητος, με ενδεικτική την ποινή της διά βίου φυλάκισης που προνοεί ο νόμος προκειμένου περί σοβαρής παραβίασης της σωματικής ακεραιότητας αναγόμενης στο ίδιο το δικαίωμα ζωής. Ούτε μόνο το ότι, όπως ήδη επεσημάναμε, η περίπτωση είναι από τις σοβαρότερες του είδους της και δη από την άποψη της φύσης της σωματικής βλάβης η οποία επήλθε με ιδιαίτερα βάρβαρο, σκληρό, αποκρουστικό και επώδυνο τρόπο. Είναι, πέραν τούτων, και τα κίνητρα με τα οποία ενήργησε ο εφεσίβλητος ο οποίος, έχοντας καταντήσει φορτικά επίμονος στη συμπεριφορά του, παραβίασε με την καταληκτική αυτή πράξη του την ίδια την προσωπικότητα και την αξιοπρέπεια της παραπονούμενης και το δικαίωμα της να κάνει τις επιλογές της στην ιδιωτική ζωή της. Αλλά είναι και οι συνέπειες στην παραπονούμενη - εκτός του κλονισμού και της δραματικής αγωνίας και απελπισίας που ασφαλώς βιώνει κατά το χρόνο της πυρπόλησης του το θύμα τέτοιας ενέργειας, η παραπονούμενη πέρασε μια μακρά και επώδυνη δοκιμασία κατά την ανάρρωση της και θα έχει να ζει με τα κατάλοιπα των εγκαυμάτων της, όπως και με την ανάμνηση των συνθηκών της πρόκλησης τους, για όλη της τη ζωή. Αυτές οι παράμετροι δεν θα μπορούσαν να αδυνάτιζαν ουσιαστικά είτε ως εκ της έλλειψης προηγούμενης εγκληματικής συμπεριφοράς του εφεσίβλητου είτε ως εκ της εξ αρχής συνεργασίας και ακόλουθης παραδοχής του, είτε ως εκ της συναισθηματικής φόρτισης υπό την οποία ο ίδιος είχε τοποθετήσει τον εαυτό του.
Καταλήγοντας ότι η έφεση επιτυγχάνει, αυξάνουμε την επιβληθείσα ποινή σε εννεαετή φυλάκιση.
Η έφεση επιτρέπεται. Η ποινή αυξάνεται ως ανωτέρω.