|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2003) 2 ΑΑΔ 541
2 Δεκεμβρίου, 2003
[ΠΙΚΗΣ, Π., ΚΑΛΛΗΣ, ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ/στές]
REZA SALARYAND,
Εφεσείων,
v.
ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
Εφεσίβλητης.
(Ποινική Έφεση Αρ. 7440)
Ποινή ― Ίση μεταχείριση συγκατηγορουμένων ― Ναρκωτικά ― Επιβολή ίσης ποινής φυλάκισης σε διαμεσολαβητή για τη διάθεση ναρκωτικών και σε προμηθευτή τους ― Κατά πόσο η ποινή συνιστούσε παραβίαση της αρχής της ισότητας στη μεταχείριση των παραβατών.
Ποινή ― Ίση μεταχείριση συγκατηγορουμένων ― Η διαφορά στην τιμωρία των συγκατηγορουμένων δεν προσβάλλει την αρχή της ισότητας στη μεταχείριση των παραβατών.
Ποινή ― Αποτρεπτική ποινή ― Ναρκωτικά ― Η αυστηρή τιμωρία ατόμων που ενέχονται στη χρήση ναρκωτικών και ιδιαίτερα των εμπόρων και των συνεργών τους αποτελεί στοιχειώδη άμυνα της κοινωνίας και πράξη συμβάλλουσα στην παγκόσμια εκστρατεία καταπολέμησης και ει δυνατόν εκρίζωσης της μάστιγας των ναρκωτικών.
Ο εφεσείων ενήργησε ως διαμεσολαβητής προς διάθεση 94.08 γρ. οπίου το οποίο έφερε στην Κύπρο ο συγκατηγορούμενός του. Ο αγοραστής βρέθηκε, η πώληση όμως ματαιώθηκε λόγω επέμβασης της Αστυνομίας.
Ο εφεσείων και ο συγκατηγορούμενός του τιμωρήθηκαν με την ίδια ποινή, ήτοι με συντρέχουσες ποινές φυλάκισης δυόμισι και τριάμισι ετών ο καθένας αντίστοιχα στις κατηγορίες (α) της συνωμοσίας για τη διάπραξη κακουργήματος, και (β) της κατοχής ελεγχομένου φαρμάκου, τάξεως Α, ήτοι οπίου, προς το σκοπό διάθεσής του σε τρίτο. Ο συγκατηγορούμενος καταδικάστηκε επίσης, σε συντρέχουσες ποινές φυλάκισης δύο ετών για το αδίκημα της κατοχής οπίου και δυόμισυ ετών για κάθε ένα από τα αδικήματα της χρήσης και εισαγωγής οπίου.
Ο εφεσείων εφεσίβαλε την ποινή για ανισότητα η οποία προκύπτει, κατά τον ισχυρισμό του δικηγόρου του, από τη φυλάκιση που επιβλήθηκε σε εκάτερο από αυτούς, ενόψει του διαφορετικού ρόλου που διεδραμάτισαν. Ο ρόλος του εφεσείοντος, σε αντίθεση με το ρόλο του συγκατηγορουμένου, περιορίστηκε σ' εκείνο του διαμεσολαβητή για τη διάθεση των ναρκωτικών.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ του ρόλου των δύο συγκατηγορουμένων. Κατ' ουσίαν, η εγκληματικότητα του προμηθευτή ναρκωτικών και του διαμεσολαβητή για τη διάθεσή τους δεν διαφέρει. Κοινός είναι ο σκοπός και κοινό το αντικείμενο. Σκοπός είναι η μόλυνση της κοινωνίας και αντικείμενο το κέρδος.
2. Και μεγαλύτερη να ήταν η ποινή που επιβλήθηκε στον εφεσείοντα, θα ήταν δύσκολο να προταχθούν λόγοι για επέμβαση του Εφετείου.
Η έφεση απορρίφθηκε.
Έφεση.
Έφεση από τον εφεσείοντα, Iρανό υπήκοο, εναντίον της απόφασης του Eπαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού (Yπόθεση Aρ. 5431/03), ημερ. 2/4/03, με την οποία αυτός και ο συγκατηγορούμενός του βρέθηκαν ένοχοι για τη διάπραξη δύο εγκλημάτων, της συνωμοσίας για τη διάπραξη κακουργήματος και της κατοχής ελεγχόμενου φαρμάκου Τάξεως A, δηλ. οπίου, προς το σκοπό διάθεσής του σε τρίτο πρόσωπο και του επιβλήθηκαν συντρέχουσες ποινές φυλάκισης δυόμισι και τριάμισι ετών αντίστοιχα σε κάθε κατηγορία, ως ποινών έκδηλα υπερβολικών.
Α. Σαουρής, για τον Εφεσείοντα.
Κ. Λοΐζου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την Eφεσίβλητη.
Εφεσείων παρών.
Cur. adv. vult.
ΔIKAΣTHPIO: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Πρόεδρος Γ.Μ. Πικής.
ΠΙΚΗΣ, Π.: Ο εφεσείων ενήργησε ως διαμεσολαβητής προς διάθεση οπίου - (94.08 γρ.) - ελεγχόμενου φαρμάκου, τάξεως Α, το οποίο έφερε στην Κύπρο ομογενής του - (ο Bahremand) - και συγκατηγορούμενός του στο πρωτόδικο Δικαστήριο. Και οι δύο κατάγονται από το Ιράν. Ο εφεσείων βρήκε καταφύγιο στην Κύπρο ως πολιτικός πρόσφυγας, ενώ ο συγκατηγορούμενός του παρεισέφρησε στη νήσο από τις κατεχόμενες περιοχές, με πρόθεση να διαθέσει το εμπόρευμά του.
Ο εφεσείων ανέλαβε να εξεύρει αγοραστή για το όπιο, πράγμα που πέτυχε, πλην η πώληση ματαιώθηκε, λόγω της επέμβασης της Αστυνομίας. Ενεργούσα βάσει πληροφοριών, η Αστυνομία συνέλαβε τους δράστες πριν επιτευχθεί ο σκοπός τους.
Ο εφεσείων και ο εταίρος του συγκατηγορήθηκαν για τη διάπραξη δύο εγκλημάτων:-
(α) Της συνωμοσίας για τη διάπραξη κακουργήματος, έγκλημα τιμωρητέο με επταετή φυλάκιση· και
(β) Της κατοχής ελεγχόμενου φαρμάκου, τάξεως Α, ήτοι οπίου, προς το σκοπό διάθεσής του σε τρίτο, έγκλημα τιμωρητέο με διά βίου φυλάκιση.
Ο εφεσείων και ο συγκατηγορούμενός του καταδικάστηκαν, αντίστοιχα, σε συντρέχουσες ποινές φυλάκισης δυόμισι και τριάμισι ετών σε κάθε κατηγορία. Ο συγκατηγορούμενός του καταδικάστηκε, επίσης, σε συντρέχουσες ποινές φυλάκισης δύο ετών για το αδίκημα της κατοχής οπίου και δυόμισι ετών για κάθε ένα από τα αδικήματα της χρήσης και εισαγωγής οπίου.
Η ποινή προσβάλλεται από τον εφεσείοντα ως υπερβολική, όχι για λόγους αρχής ή έλλειψης αναντιστοιχίας της μεταξύ τιμωρίας και σοβαρότητας των εγκλημάτων. Προσβάλλεται, όπως εξήγησε ο δικηγόρος του, ως αφιστάμενη του μέτρου της ίσης μεταχείρισης των συγκατηγορουμένων, ανισότητα, η οποία προκύπτει από τη φυλάκιση που επιβλήθηκε σε εκάτερο από αυτούς.
Τέτοιος παραλληλισμός, ως υπέδειξε ο Δικαστής Χατζηχαμπής κατά την ακρόαση, δεν μπορεί να περιοριστεί στα αριθμητικά δεδομένα της ποινής. Για να είναι βάσιμος, πρέπει να επεκταθεί και στα προσωπικά δεδομένα των συγκατηγορουμένων, εφόσον η εξατομίκευση της ποινής αποτελεί συνθετικό στοιχείο του παρονομαστή της τιμωρίας. Στην περίπτωση του συγκατηγορουμένου του εφεσείοντος, οι προσωπικές του συνθήκες ήταν δεινές.
Η ανισοσκέλεια προκύπτει, κατά τον κ. Σαουρή, από το διαφορετικό ρόλο που διαδραμάτισαν οι συγκατηγορούμενοι στη διάπραξη των εγκλημάτων. Ο ρόλος του εφεσείοντος, σε αντίθεση με το ρόλο του συγκατηγορουμένου, περιορίστηκε σ' εκείνο του διαμεσολαβητή για τη διάθεση των ναρκωτικών.
Δε διακρίνουμε ουσιαστική διαφορά μεταξύ του ρόλου των δύο συγκατηγορουμένων στην προώθηση του κακού, από το οποίο ο νομοθέτης απέβλεψε να προστατέψει την κοινωνία. εκτεινόμενη στο παγκόσμιο. Κατ' ουσίαν, η εγκληματικότητα του προμηθευτή ναρκωτικών και του διαμεσολαβητή για τη διάθεσή τους δε διαφέρει. Κοινός είναι ο σκοπός και κοινό το αντικείμενο. Σκοπός είναι η μόλυνση της κοινωνίας και αντικείμενο το κέρδος.
Η διαφορά στην τιμωρία των συγκατηγορουμένων δεν προσβάλλει την αρχή της ισότητας στη μεταχείριση των παραβατών. Μπορεί ακόμη να λεχθεί ότι αυτή υπήρξε ευνοϊκή για τον εφεσείοντα. Στην καθ' όλα τεκμηριωμένη απόφαση του πρωτόδικου Δικαστηρίου γίνεται αναφορά σε κάθε παράγοντα που άπτεται του καθορισμού της ποινής για εγκλήματα κατοχής και διάθεσης ναρκωτικών. Επεξηγείται η σοβαρότητά της μέσα στις σωστές παραμέτρους, όπως έχουν, επανειλημμένα, διαγραφεί, στις αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Μόνο μία παρατήρηση χωρεί για την ποινή που επιβλήθηκε στον εφεσείοντα: Και μεγαλύτερη να ήταν αυτή, θα ήταν δύσκολο να προταχθούν λόγοι για την επέμβασή μας.
Έχει λεχθεί - και μπορεί να το επαναλάβουμε - ότι αυστηρή τιμωρία ατόμων που ενέχονται στη χρήση ναρκωτικών, όλως ιδιαίτερα των εμπόρων ναρκωτικών και των συνεργών τους, αποτελεί στοιχειώδη άμυνα της κοινωνίας και πράξη συμβάλλουσα στην παγκόσμια εκστρατεία καταπολέμησης και, ει δυνατόν, εκρίζωσης του κακού, που έχει, επανειλημμένα, χαρακτηριστεί ως η «μάστιγα των ναρκωτικών».
Η έφεση απορρίπτεται.
H έφεση απορρίπτεται.