ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

Έρευνα - Κατάλογος Αποφάσεων - Εμφάνιση Αναφορών (Noteup on) - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων


(2003) 2 ΑΑΔ 162

2 Απριλίου, 2003

[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΟΥ, ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ/στές]

N.C.P. DIAMONDS CO LTD,

Εφεσείοντες,

v.

1. ΤΑΚΗ ΙΩΑΝΝΙΔΗ ΛΤΔ,

2. ΤΑΚΗ ΙΩΑΝΝΙΔΗ,

Εφεσιβλήτων.

(Πoινικές Εφέσεις Αρ. 7198, 7199)

 

Κατάχρηση δικαστικής διαδικασίας ― Έκδοση επιταγής άνευ αντικρίσματος κατά παράβαση του Άρθρου 305Α(2) και 29 του Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154, όπως τροποποιήθηκε από τους Νόμους 186/86, 36(Ι)/97 και 129(Ι)/99 ― Καταχώριση δύο ποινικών υποθέσεων για δύο διαφορετικές επιταγές εναντίον του εκδότη των επιταγών ― Κατά πόσο συνιστούσε κατάχρηση της διαδικασίας του Δικαστηρίου.

Ποινικός Κώδικας ― Έκδοση επιταγής άνευ αντικρίσματος ― Απόφαση στη Χαραλαμπίδης ν. Κωμοδρόμου ― Ευθυγράμμιση νομολογίας σε περιπτώσεις διεκδίκησης με πολιτική αγωγή χρημάτων που είναι το αντικείμενο επιταγών και προώθησης ποινικής κατηγορίας επί των ιδίων επιταγών.

Στην υπόθεση αυτή, στην οποία  κατήγορος ήταν η εφεσείουσα εταιρεία, το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας απάλλαξε και αθώωσε τους εφεσίβλητους στην κατηγορία έκδοσης επιταγής άνευ αντικρίσματος κατά παράβαση του Άρθρου 305Α(2) και 29 του Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154, όπως τροποποιήθηκε. Αυτό έγινε επειδή η εφεσείουσα εταιρεία είχε καταχωρήσει και άλλη ποινική υπόθεση εναντίον των εφεσιβλήτων, που αφορούσε άλλη επιταγή καθώς επίσης και πολιτικές αγωγές για την είσπραξη του λαβείν της, αντικείμενο των δύο επιταγών. Το πρωτόδικο Δικαστήριο εφάρμοσε τη νομολογία που ίσχυε κατά την έκδοση της εκκαλούμενης απόφασης.

Η εφεσείουσα εταιρεία αμφισβήτησε την ορθότητα της πρωτόδικης απόφασης, με την παρούσα έφεση.

Ο συνήγορος των εφεσιβλήτων εισηγήθηκε ότι η διαδικασία ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστηρίου ήταν καταχρηστική, γιατί εκκρεμούσαν δύο κατηγορητήρια για δύο επιταγές που εκδόθηκαν τον Ιούλιο και Αύγουστο αντίστοιχα.

Το Ανώτατο Δικαστήριο αφού παρέπεμψε στην πρόσφατη απόφαση της Πλήρους Ολομέλειας του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην ποινική έφεση Χαραλαμπίδης ν. Κωμοδρόμου, στην οποία ευθυγραμμίστηκε η νομολογία μας πάνω στο θέμα της διεκδίκησης με πολιτική αγωγή χρημάτων που είναι αντικείμενο επιταγών και προώθησης ποινικής κατηγορίας, επί των ιδίων επιταγών, βάσει του Άρθρου 305Α(2) του Ποινικού Κώδικα, αποφάνθηκε ότι τα γεγονότα της παρούσας υπόθεσης, σε αναφορά με την καταχώριση δύο ποινικών υποθέσεων για δύο διαφορετικές επιταγές δεν συνιστούν κατάχρηση της διαδικασίας του Δικαστηρίου.

Οι εφέσεις επιτράπηκαν με έξοδα £150.-. Διατάχθηκε επανεκδίκαση από άλλο δικαστή.

Αναφερόμενη υπόθεση:

Χαραλαμπίδης ν. Κωμοδρόμου, Ποινική Έφεση 7063, ημερ. 11.11.02.

Εφέσεις εναντίον αθωωτικής απόφασης.

Εφέσεις από την εφεσείουσα εταιρεία - κατήγορο εναντίον της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας (Υπόθεση Αρ. 26620/00) ημερ. 11/10/01, με την οποία δύο εφεσίβλητοι - κατηγορούμενοι, οι οποίοι αντιμετώπιζαν από μια κατηγορία αντιστοίχως για έκδοση επιταγής άνευ αντικρίσματος, κατά παράβαση του Άρθρου 305Α(2) και 29 του Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154, ως ετροποποιήθη από τους Νόμους 186/86, 36(Ι)/97 και 129(Ι)/99, απαλλάχθηκαν και αθωώθηκαν.

Ν. Πουμπουρίδης για Δ. Παυλίδη, για τους Εφεσείοντες.

Α. Ποιητής, για τους  Εφεσίβλητους.

Cur. adv. vult.

ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ.: Οι δυο εφεσίβλητοι - κατηγορούμενοι αντιμετώπισαν ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας από μια κατηγορία αντιστοίχως για έκδοση επιταγής άνευ αντικρίσματος, κατά παράβαση του Άρθρου 305Α(2) και 29 του Ποινικού Κώδικα, Κεφ.154, ως ετροποποιήθη από τους Νόμους 186/86, 36(1)/97 και 129/1)/99. Κατήγορος ήταν ιδιώτης, η εφεσείουσα εταιρεία.

Στις 11.10.01 άρχισε η ακρόαση της υπόθεσης ενώπιον επαρχιακού δικαστή. Κλήθηκε να καταθέσει ως πρώτος μάρτυρας ο διευθυντής της κατηγόρου εταιρείας. Προτού ολοκληρώσει τη μαρτυρία του, στο στάδιο της εξέτασης, ο δικηγόρος των εφεσιβλήτων υπέβαλε στο Δικαστήριο πως η διαδικασία θα έπρεπε να διακοπεί, με την εισήγηση πως ήταν καταπιεστική εις βάρος τους και καταχρηστική της διαδικασίας του Δικαστηρίου. Και τούτο, γιατί στη μαρτυρία του ο διευθυντής της κατηγόρου εταιρείας είπε πως είχε καταχωρήσει και άλλη ποινική υπόθεση εναντίον των εφεσιβλήτων, που αφορούσε άλλη επιταγή, καθώς επίσης και πολιτικές αγωγές για την είσπραξη του λαβείν της, αντικείμενο των δύο επιταγών.

Το Δικαστήριο δέχθηκε την εισήγηση του δικηγόρου των εφεσιβλήτων. Διέκοψε τη δίκη και απάλλαξε και αθώωσε τους εφεσιβλήτους. Αυτό έγινε γιατί υιοθέτησε την εισήγηση του δικηγόρου των εφεσιβλήτων πως η καταχώριση δυο κατηγορητηρίων για δυο διαφορετικές επιταγές συνιστούσε καταπιεστικό μέτρο εις βάρος τους, μια και θα μπορούσαν οι δυο επιταγές να αποτελέσουν αντικείμενο ενός κατηγορητηρίου.  Επίσης, διέκοψε τη δίκη εφαρμόζοντας τη νομολογία που ίσχυε κατά την έκδοση της απόφασης, η οποία απέκλινε ομολογουμένως υπέρ της άποψης πως η διεκδίκηση με πολιτική αγωγή χρημάτων που είναι το αντικείμενο επιταγών, και η προώθηση ποινικής κατηγορίας, επί των ιδίων επιταγών, βάσει του άρθρου 305Α(2) του Ποινικού Κώδικα, καταδεικνύει αλλότριους σκοπούς, ασυμβίβαστους με την ποινική δίκη, η οποία δίκη, αποσκοπεί στην τιμωρία τον παραβάτη και όχι στην είσπραξη αστικού χρέους από τον κατήγορο.

Η κατήγορος εταιρεία, με την υπό συζήτηση έφεση, αμφισβητεί την ορθότητα της πρωτόδικης απόφασης. Κατά την έναρξη της διαδικασίας υποδείξαμε στους δικηγόρους, κάτι βεβαίως που είχαν υπόψη τους, την πρόσφατη απόφαση της Πλήρους Ολομέλειας του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην Ποινική Έφεση 7063, Μιχάλης Χαραλαμπίδης ν. Ν. Κωμοδρόμου, 11.11.02, στην οποία ευθυγραμμίστηκε η νομολογία μας πάνω στο ζήτημα, με αντίθετη άποψη απ' αυτή που εισηγήθηκε ο δικηγόρος των εφεσιβλήτων, και υιοθέτησε το πρωτόδικο Δικαστήριο. Ο τελευταίος όμως επέμεινε εδώ στην ορθότητα της πρωτόδικης απόφασης, στη βάση όμως μόνο της εισήγησης για καταχρηστική διαδικασία, γιατί εκκρεμούσαν δύο κατηγορητήρια για δυο επιταγές που εκδόθηκαν τον Ιούλιο και Αύγουστο αντίστοιχα.  Ομολογουμένως, όταν καταχωρίστηκε το κατηγορητήριο σχετικό με την παρούσα υπόθεση, είχαν ήδη προκύψει τα γεγονότα που αφορούσαν και στην έκδοση της άλλης επιταγής.

Στην υπόθεση Χαραλαμπίδης, στην οποία και παραπέμπουμε, η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου ασχολείται σε έκταση με την εγγενή δικαιοδοσία του ποινικού δικαστηρίου να διακόπτει τη δίκη λόγω κατάχρησης της διαδικασίας. Δεν χρειάζεται να κάνουμε οποιαδήποτε αναφορά στις αρχές αυτές. Τα γεγονότα της παρούσας υπόθεσης, σε αναφορά με την καταχώρηση δυο ποινικών υποθέσεων για δυο διαφορετικές επιταγές, δεν συνιστούν κατά τη γνώμη μας, κατάχρηση της διαδικασίας του Δικαστηρίου, το οποίο εξάλλου διαθέτει επαρκή μέτρα θεραπείας, όταν διαπιστώσει πως δημιουργείται διαδικαστική ταλαιπωρία στον κατηγορούμενο, τα οποία δεν προτιθέμεθα να απαριθμήσουμε εδώ, γιατί κάθε υπόθεση αντιμετωπίζεται ανάλογα με τα ιδιαίτερα περιστατικά της. Ασφαλώς όμως η καταχώριση ξεχωριστών κατηγορητηρίων για αριθμό αδικημάτων δεν οδηγεί εκ προοιμίου σε ακυρότητα καμιά δίκη.

Ενόψει των ανωτέρω η έφεση επιτυγχάνει. Η απαλλαγή και αθώωση των εφεσιβλήτων παραμερίζεται γιατί ήταν αποτέλεσμα άκυρης δίκης. Ο πρωτόδικος δικαστής, παρά το περιεχόμενο της απόφασης του, προβαίνει σε ορισμένα σχόλια της μαρτυρίας που άκουσε από το διευθυντή της εφεσείουσας, που όμως είπαμε δεν άφησε να ολοκληρωθεί. Η επανάληψη, επομένως, της δίκης, η οποία και διατάσσεται, θα γίνει από άλλο δικαστή.

Οι εφεσίβλητοι θα καταβάλουν £150 έξοδα.

Οι εφέσεις επιτρέπονται με έξοδα £150.-. Διατάσσεται επανεκδίκαση από άλλο Δικαστή.

 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο