|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2002) 2 ΑΑΔ 213
17 Μαΐου, 2002
[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΟΥ, ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ/στές]
ΜΙΧΑΛΗΣ ΑΝΔΡΕΑ ΨΥΛΛΑΣ,
Εφεσείων,
v.
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ (AΡ. 1),
Εφεσίβλητης.
(Ποινική Έφεση Αρ. 7293)
Ποινική Δικονομία ― Διαταγή για κράτηση υποδίκου κατά το χρονικό διάστημα μεταξύ της παράθεσης της μαρτυρίας και της συνέχισης της δίκης ενώπιον του Κακουργιοδικείου που αναβλήθηκε λόγω φόρτου εργασίας ― Κατά πόσο η εν λόγω διαταγή παραβίαζε τα συνταγματικά δικαιώματα του υποδίκου και κατά πόσο θα του δημιουργούσε δυσκολίες στην ετοιμασία της υπεράσπισής του ― Σημασία προσωπικών και οικογενειακών περιστάσεων υποδίκου ο οποίος διατάζεται να παραμείνει υπό κράτηση μέχρι τη συμπλήρωση της δίκης.
Ο εφεσείων, μετά την παράθεση της μαρτυρίας στις 2.5.2002, διατάχθηκε να παραμείνει υπό κράτηση μέχρι τις 27.5.2002 που θα συμπληρώνετο η ακροαματική διαδικασία ενώπιον του Κακουργιοδικείου. Και αυτό λόγω των διακοπών του Πάσχα και λόγω έλλειψης χρόνου του Κακουργιοδικείου.
Ο εφεσείων, ζητά την ακύρωση του διατάγματος παραμονής του υπό κράτηση, ισχυριζόμενος ότι πρέπει να αφεθεί ελεύθερος αφού η συνεχιζόμενη κράτηση του ως υποδίκου λόγω φόρτου εργασίας του Κακουργιοδικείου παραβιάζει τα συνταγματικά του δικαιώματα, αφού είναι αθώος. Επιπρόσθετα η μη παροχή διευκολύνσεων για την ετοιμασία της υπεράσπισης του και τα οικογενειακά του περιστατικά προβάλλουν σαν σοβαροί λόγοι που συνηγορούν υπέρ της απόλυσης του.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Οι αρχές που καθορίζουν την ορθή απονομή της δικαιοσύνης επιβάλλουν την επίσπευση και συμπλήρωση της ακρόασης το συντομότερο δυνατό. Όμως ο χρόνος κράτησης είναι μόνο ένας από τους παράγοντες που λαμβάνονται υπόψη και στην παρούσα περίπτωση έχοντας υπόψη τα σχετικά δεδομένα όπως αναφέρονται και στις δυο προηγούμενες αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου, Ψύλλας ν. Αστυνομίας (2001) 2 Α.Α.Δ. 731 και Ψύλλας ν. Δημοκρατίας (2001) 2 Α.Α.Δ. 801, αυτά δεν θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε άλλη κατάληξη από τη συνέχιση της κράτησης του εφεσείοντος.
2. Οι προσωπικές και οικογενειακές περιστάσεις ενός κατηγορουμένου δεν μπορούν να παραγνωριστούν, όπως δε βεβαιώνεται από τις προηγούμενες αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου, τα στοιχεία αυτά λήφθηκαν υπόψη για την κράτηση του εφεσείοντος σε σχέση με την παρούσα υπόθεση, αλλά τα υπόλοιπα στοιχεία και παράγοντες δεν επέτρεπαν την απόλυση του. Τα όσα ο εφεσείων έχει εκθέσει ως νέα οικογενειακά προβλήματα δεν μεταβάλλουν τη βασική εικόνα.
3. Ο εφεσείων πρέπει να υποβάλει συγκεκριμένο αίτημα για την παροχή σ' αυτόν εύλογων διευκολύνσεων για την ετοιμασία της υπεράσπισής του και αναμένεται ότι οι αρμόδιες αρχές θα πράξουν ότι είναι δυνατό για την παροχή προς αυτόν τέτοιων διευκολύνσεων.
Η έφεση απορρίφθηκε.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Ψύλλας v. Αστυνομίας (2001) 2 Α.Α.Δ. 731,
Ψύλλας v. Δημοκρατίας (2001) 2 Α.Α.Δ. 801,
Θεοχάρους κ.ά. v. Δημοκρατίας (2002) 2 Α.Α.Δ. 48.
Έφεση εναντίον Διατάγματος Κράτησης.
Έφεση από τον κατηγορούμενο εναντίον της απόφασης του Κακουργιοδικείου Λάρνακας (Yπόθεση Aρ. 15145/2001) ημερομηνίας 2/5/2002, με την οποία διατάχθηκε η συνέχιση της κράτησής του από 2/5/2002 μέχρι 27/5/2002, ενώ συνεχιζόταν η ακρόαση της υπόθεσής του για 10 κατηγορίες τις οποίες αντιμετώπιζε, διαρρήξεων κατοικιών και κλοπής, δύο από τις οποίες κατά τη διάρκεια της νύκτας (κατά παράβαση των Άρθρων 291, 292(α) και 255 του Kεφ. 154) και μια κατηγορία κατακράτησης κλοπιμαίας περιουσίας (κατά παράβαση του Άρθρου 306(α) του Kεφ. 154).
Ο Εφεσείων εμφανίζεται αυτοπροσώπως.
Ε. Παπαγαπίου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την Εφεσίβλητη.
Cur. adv. vult.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Η απόφαση του Δικαστηρίου θα δοθεί από το Δικαστή Τ. Ηλιάδη.
ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ.: Με την παρούσα έφεση ο εφεσείων αμφισβητεί την ορθότητα της απόφασης του Κακουργιοδικείου Λάρνακας να διατάξει τη συνέχιση της κράτησης του από τις 2/5/2002 μέχρι τις 27/5/2002 ενώ συνεχιζόταν η ακρόαση της υπόθεσης του.
(α) Τα γεγονότα
Ο εφεσείων αντιμετωπίζει 10 κατηγορίες διαρρήξεων κατοικιών και κλοπής, δύο από τις οποίες κατά τη διάρκεια της νύκτας, (κατά παράβαση των άρθρων 291, 292(α) και 255 του Κεφ. 154) και μια κατηγορία κατακράτησης κλοπιμαίας περιουσίας (κατά παράβαση του άρθρου 306(α) του Κεφ. 154). Πιο συγκεκριμένα ο εφεσείων κατηγορείται ότι μεταξύ των ημερομηνιών 30/6/01 και 24/8/01 διέρρηξε και έκλεψε από 10 κατοικίες στη Λάρνακα χρήματα και διάφορα άλλα αντικείμενα, συνολικής αξίας πέραν των £36.000.
Η ακρόαση της υπόθεσης του εφεσείοντος ενώπιον του Κακουργιοδικείου άρχισε στις 16/4/02, συνεχίσθηκε στις 17/4/2002 και ακολούθως στις 30/4/2002 και 2/5/2002. Μετά την παράθεση μαρτυρίας στις 2/5/2002 το Κακουργιοδικείο ανέβαλε τη συνέχιση της ακρόασης για τις 27 και 29 Μαΐου 2002, και τούτο λόγω των διακοπών του Πάσχα και γιατί στις 20/5/02 το Κακουργιοδικείο θα συνέχιζε την ακρόαση της ποινικής υπόθεσης 13876/01.
Ο εφεσείων, που ζητά την ακύρωση του διατάγματος παραμονής του υπό κράτηση, ισχυρίζεται ότι πρέπει να αφεθεί ελεύθερος αφού η συνεχιζόμενη κράτηση του ως υποδίκου λόγω φόρτου εργασίας του Κακουργιοδικείου παραβιάζει τα συνταγματικά του δικαιώματα, αφού είναι αθώος. Επιπρόσθετα η μη παροχή διευκολύνσεων για την ετοιμασία της υπεράσπισης του και τα οικογενειακά του περιστατικά προβάλλουν σαν σοβαροί λόγοι που συνηγορούν υπέρ της απόλυσης του.
Ο εφεσείων άσκησε την έφεση του αυτοπροσώπως και όταν ρωτήθηκε κατά πόσο επιθυμούσε να έχει τις υπηρεσίες δικηγόρου, επέλεξε να προωθήσει προσωπικά την έφεσή του.
(β) Παραβίαση συνταγματικών δικαιωμάτων
Ο εφεσείων ισχυρίζεται ότι τελεί υπό κράτηση για 8 μήνες και ότι η περαιτέρω κράτηση του μέχρι τη συμπλήρωση της ακροαματικής διαδικασίας παραβιάζει τα συνταγματικά του δικαιώματα, όπως αυτά κατοχυρώνονται με τις πρόνοιες του άρθρου 30 του Συντάγματος. Και τούτο γιατί ενώ είχε ήδη αρχίσει η ακρόαση της υπόθεσης η Κατηγορούσα Αρχή δεν έχει ακόμα καλέσει όλους τους μάρτυρες της, ενώ αναμένεται ότι και ο ίδιος ο εφεσείων θα καλέσει τους δικούς του μάρτυρες, μέσα στους οποίους πιθανόν να συμπεριλαμβάνονται και εμπειρογνώμονες γενετικού υλικού, για να αντικρούσει τους αντίστοιχους εμπειρογνώμονες της Κατηγορούσας Αρχής. Όλα τα πιο πάνω υποδηλούν ότι η εκδίκαση της υπόθεσης δεν θα συμπληρωθεί σε σύντομο χρονικό διάστημα.
Τα πραγματικά γεγονότα της υπόθεσης δείχνουν ότι ο εφεσείων στις 28/9/2001 παραπέμφθηκε σε δίκη ενώπιον του Μόνιμου Κακουργιοδικείου που θα συνερχόταν στη Λάρνακα στις 6/11/2001. Ο εφεσείων αμφισβήτησε την ορθότητα της διαταγής του Δικαστηρίου όπως παραμείνει υπό κράτηση μέχρι τις 6/11/2001, αλλά το Ανώτατο Δικαστήριο απέρριψε την έφεση (ίδε Μιχάλης Ανδρέα Ψύλλας ν. Αστυνομίας (2001) 2 Α.Α.Δ. 731). Ακολούθως ο εφεσείων αρνήθηκε τις κατηγορίες που του είχαν προσαφθεί και η εκδίκαση της υπόθεσης του ορίσθηκε για τις 15/4/2002. Το Κακουργιοδικείο διέταξε ταυτόχρονα όπως ο εφεσείων παραμείνει υπό κράτηση μέχρι τις 15/4/2002. Ο εφεσείων αμφισβήτησε την ορθότητα και αυτού του διατάγματος κράτησης του αλλά το Ανώτατο Δικαστήριο αφού αποφάνθηκε ότι η πρωτόδικη απόφαση για την παραμονή του εφεσείοντος ήταν ορθή, απέρριψε την έφεση. (Ίδε Μιχάλης Ανδρέα Ψύλλας ν. Δημοκρατίας (2001) 2 Α.Α.Δ. 801).
Το Ανώτατο Δικαστήριο στη σχετική απόφαση του εξέφρασε τις ανησυχίες του για το χρόνο που μεσολαβούσε από την πρώτη εμφάνιση του εφεσείοντος ενώπιον του Κακουργιοδικείου στις 6/11/2001 μέχρι την ημέρα της ακρόασης στις 15/4/2002, σημειώνοντας ότι μερίδιο ευθύνης για την κατάσταση αυτή έφεραν τόσο η πολιτεία στο σύνολο της όσο και η κατάσταση που επικρατεί στα Δικαστήρια με τη συσσώρευση μεγάλου αριθμού υποθέσεων προς ακρόαση. Το Ανώτατο Δικαστήριο εξέφρασε την ευχή ότι η εκδίκαση της υπόθεσης του εφεσείοντος θα συμπληρωνόταν σε μια πιο σύντομη ημερομηνία.
Επαναλαμβάνουμε τις πιο πάνω παρατηρήσεις. Τώρα από τους 35 μάρτυρες κατηγορίας έχουν ακουσθεί οι 18 και αναμένεται η λήψη των καταθέσεων των υπόλοιπων 17. Οι αρχές που καθορίζουν την ορθή απονομή της δικαιοσύνης επιβάλλουν την επίσπευση και συμπλήρωση της ακρόασης το συντομότερο δυνατό. Όμως ο χρόνος κράτησης είναι μόνο ένας από τους παράγοντες που λαμβάνονται υπόψη και στην παρούσα περίπτωση έχοντας υπόψη τα σχετικά δεδομένα όπως αναφέρονται και στις δύο προηγούμενες αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου, αυτά δεν θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε άλλη κατάληξη από τη συνέχιση της κράτησης του εφεσείοντος.
(γ) Τα οικογενειακά προβλήματα του εφεσείοντος
Ο εφεσείων υπέβαλε στο Δικαστήριο ότι η κόρη του που διανύει τον τρίτο μήνα της εγκυμοσύνης της, αντιμετωπίζει ψυχολογικά προβλήματα λόγω της κράτησης του, με πιθανό κίνδυνο αποβολής και ότι ο πεθερός του απεβίωσε στις 25/3/2002 ως αποτέλεσμα καρδιακών προβλημάτων. Επιπρόσθετα ο εφεσείων ανέφερε ότι η σύζυγος του πριν από 12 μέρες είχε υποβληθεί σε εγχείρηση στο Νοσοκομείο Λάρνακας.
Όπως υπογράμμισε το Ανώτατο Δικαστήριο στην υπόθεση Θεοχάρους και Άλλοι ν. Δημοκρατίας (2002) 2 Α.Α.Δ. 48, οι προσωπικές και οικογενειακές περιστάσεις ενός κατηγορουμένου δεν μπορούν να παραγνωρισθούν. Στην παρούσα υπόθεση, όπως βεβαιώνεται από τις προηγούμενες αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου, τα στοιχεία αυτά λήφθηκαν υπόψη για την κράτηση του εφεσείοντος σε σχέση με την παρούσα υπόθεση, αλλά τα υπόλοιπα στοιχεία και παράγοντες δεν επέτρεπαν την απόλυση του. Τα όσα ο εφεσείων έχει εκθέσει ως νέα οικογενειακά προβλήματα δεν μεταβάλλουν τη βασική εικόνα.
(δ) Διευκολύνσεις ετοιμασίας της υπεράσπισης
Ο εφεσείων υπέβαλε επίσης ότι ο περιορισμός του στις Κεντρικές Φυλακές δεν του επιτρέπει να ετοιμάσει την υπεράσπιση του και ότι θα ήθελε προς τούτο να του παρασχεθούν διευκολύνσεις.
Η ευπαίδευτη συνήγορος της εφεσίβλητης διαβεβαίωσε το Δικαστήριο ότι η εφεσίβλητη είναι πρόθυμη να παράσχει εύλογες διευκολύνσεις στον εφεσείοντα για την ετοιμασία της υπεράσπισης του, προσθέτοντας ότι μέχρι σήμερα δεν έχει υποβληθεί οποιοδήποτε συγκεκριμένο αίτημα εκ μέρους του εφεσείοντος. Το Δικαστήριο σημειώνει ότι εναπόκειται στον εφεσείοντα να υποβάλει συγκεκριμένο αίτημα και αναμένουμε ότι οι αρμόδιες αρχές θα πράξουν κάθε τι δυνατό για την παροχή προς τούτο εύλογων διευκολύνσεων στον εφεσείοντα για την ετοιμασία της υπεράσπισής του.
Η έφεση απορρίπτεται.
H έφεση απορρίπτεται.