|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1993) 2 ΑΑΔ 129
7 Μαΐου, 1993
[Α. ΛΟΙΖΟΥ, Π., ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, ΧΑΤΖΗΤΣΑΓΓΑΡΗΣ, Δ/στές]
ΓΕΝΙΚΟΣ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,
Εφεσείων,
ν. BEHJAD CHAM ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ,
Εφεσιβλήτων.
(Ποινική Έφεση Αρ. 5726).
Διάρρηξη καταστήματος και κλοπή κατά παράβαση των άρθρων 291, 294(a), 258, 20 και 29 τον Ποινικού Κώδικα Κεφ. 154 — Λευκό ποινικό μητρώο — Τέσσερεις άλλες παρόμοιες υποθέσεις λήφθηκαν υπόψη για τον πρώτο και δύο για τον τρίτο εφεσίβλητο — Επιβολή ποινής φυλάκισης εννέα μηνών — Κρίθηκε έκδηλα ανεπαρκής.
Ποινή — Αποτρεπτική ποινή — Ενδείκνυται στη διάπραξη αδικημάτων όπως αυτά που διέπραξαν οι κατηγορούμενοι λόγω της συχνότητας και της έξαρσής τους.
Οι εφεσίβλητοι διέρρηξαν κατάστημα στη Λευκωσία στις 29 Νοεμβρίου 1992 και έκλεψαν είδη ένδυσης, υπόδησης, έξη ρολόγια Levis συνολικής αξίας ΛΚ2.256.- και ΛΚ20.- μετρητά. Σχεδόν όλα τα κλαπέντα αντικείμενα βρέθηκαν στις οικίες όπου διέμεναν ο πρώτος και ο δεύτερος κατηγορούμενος οι οποίοι και συνελήφθη-καν ενώ ο τρίτος συνελήφθη κατά την αναχώρησή του από το αεροδρόμιο Λάρνακας. Οι κατηγορούμενοι ήλθαν στην Κύπρο ως τουρίστες και παρέμειναν εδώ παράνομα μετά την λήξη της άδειας παραμονής τους.
Το Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε ότι η ποινή ήταν έκδηλα ανεπαρκής και διέταξε να αυξηθεί σε δύο χρόνια φυλάκιση από την ημέρα που άρχισε να τρέχει η παρούσα ποινή για τον πρώτο και τον τρίτο εφεσίβλητο και σε δεκαοκτώ μήνες για τον δεύτερο εφεσίβλητο από την ίδια ημερομηνία.
Η έφεση επιτρέπεται. Οι ποινές
αυξάνονται όπως πιο πάνω.
Έφεση κατά ανεπάρκειας της ποινής.
Έφεση από τον Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας κατά της ανεπάρκειας της ποινής των εννέα μηνών που επιβλήθηκε στους κατηγορουμένους από τον Ιωαννίδη, Α.Ε.Δ. στην κατηγορία διάρρηξης και κλοπής κατά παράβαση των άρθρων 291, 294 (α), 255, 20 και 29 του Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154.
Γ. Παπαϊωάννου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τον εφεσείοντα.
Γ. Παπαντωνίου, για τους εφεσίβλητους.
Α. ΛΟΙΖΟΥ, Π. ανάγνωσε την απόφαση του Δικαστηρίου. Οι εφεσίβλητοι καταδικάστηκαν μετά από δική τους παραδοχή σε κατηγορία διαρρήξεως καταστήματος και κλοπής κατά παράβαση των άρθρων 291, 294(α), 258, 20 και 29 του Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154, σε εννιά μήνες φυλάκιση. Για την ποινή αυτή ο πρωτόδικος Δικαστής έλαβε υπόψη του τέσσερεις άλλες υποθέσεις παρόμοιας φύσεως για τον πρώτο εφεσίβλητο και δύο για τον τρίτο. Τα γεγονότα των εξετέθηκαν στο Δικαστήριο μετά την παραδοχή των εφεσίβλητων για τη διάπραξη των αδικημάτων αυτών. Εναντίον του δεύτερου δεν εκκρεμούσαν άλλες υποθέσεις. Η προβλεπομένη ποινή από το Νόμο για τα αδικήματα αυτά είναι μέχρι επτά χρόνια φυλάκιση για την κάθε κατηγορία.
Οι λεπτομέρειες του αδικήματος είναι οι ακόλουθες:
"Οι εφεσίβλητοι στις 29 Νοεμβρίου 1992 στη Λευκωσία διέρρηξαν και εισήλθαν εντός του καταστήματος με την επωνυμία "JEANS SHOP" στο CAPITAL CENTER και διέπραξαν εντός κακούργημα, δηλαδή έκλεψαν α) είδη ένδυσης, υπόδησης και έξη ρολόγια χειρός συνολικής αξίας £2.256 και β) το χρηματικό ποσό των £20 σε κέρματα διαφόρων αξιών, όλα συνολικής αξίας £2.276 περιουσία του Γεωργίου Λουκά από τη Λευκωσία."
Η υπόθεση δικάστηκε συνοπτικά από Επαρχιακό Δικαστή ύστερα από συγκατάθεση του Γενικού Εισαγγελέα. Αν είχε η υπόθεση δικαστεί από Κακουργιοδικείο θα μπορούσε να επιβληθεί ποινή φυλάκισης μέχρι επτά ετών, ενώ ένας Επαρχιακός Δικαστής δεν μπορεί να επιβάλει ποινή φυλάκισης πέραν των τριών ετών.
Εναντίον των πιο πάνω ποινών καταχωρήθηκαν από το Γενικό Εισαγγελέα οι παρούσες εφέσεις και ο προβαλλόμενος λόγος είναι ότι αυτές είναι παντελώς ανεπαρκείς.
Στις 28 Νοεμβρίου 1992, ημέρα Σάββατο, ο παραπονούμενος έκλεισε το κατάστημά του η ώρα 2.00 το μεσημέρι. Γύρω στις 5.15 πρωινή, στις 29 Νοεμβρίου 1992, ο νυκτοφύλακας στο συγκρότημα των καταστημάτων αυτών, είδε ένα νεαρό να εξέρχεται από το "Capital Center" και να κρατεί τρεις τσάντες γεμάτες είδη ρουχισμού. Πρόσεξε ότι ήταν αλλοδαπός και αφού τον σταμάτησε, τον ρώτησε τι περιείχαν οι τσάντες, αφού του απόσπασε μια τσάντα. Ο αλλοδαπός τράπηκε σε φυγή.
Τον καταδίωξε και στη Λεωφόρο Στασίνου του απόσπασε και τις άλλες δύο τσάντες. Μετά από αυτό, ο νεαρός έτρεξε και εξαφανίστηκε. Ειδοποιήθηκε η Αστυνομίας, επισκέφθηκε τη σκηνή, ελέγχθηκαν οι τσάντες και περιείχαν είδη ρουχισμού και ένα ζευγάρι παπούτσια, τα οποία κλάπηκαν από το κατάστημα του παραπονούμενου.
Από εξετάσεις που έκαμε η Αστυνομία, διαπιστώθηκε ότι ο δράστης ή οι δράστες εισήλθαν στο κατάστημα από τη βιτρίνα, σπάζοντας το τζάμι της, αφού προηγουμένους το χάραξαν με διαμάντι. Από έλεγχο που έκαμε ο παραπονούμενος στο κατάστημά του, διαπιστώθηκε ότι κλάπηκαν είδη ρουχισμού, δύο ζευγάρια παπούτσια, έξη ρολόγια Levis, όλα συνολικής αξίας £2.256 και £20 μετρητά, σύνολο £2.276.
Στις 3 Δεκεμβρίου 1992 η Αστυνομία διεξήγαγε έρευνα αλλοδαπών σε οικία στην οδό Χ''Γεωργάκη Κορνέσιου, Λευκωσία, και από την έρευνα που έγινε εκεί ανευρέθηκε ο πρώτος εφεσίβλητος. Ο τρίτος διέφυγε. Εκεί βρέθηκε αρκετός ρουχισμός από τα κλαπέντα. Ο πρώτος εφεσίβλητος συνελήφθη με δικαστικό ένταλμα την ίδια μέρα.
Στις 7 Δεκεμβρίου 1992 έγινε έρευνα σε οικία που διαμένει ο δεύτερος εφεσίβλητος, στην οδό Γρανικού 42. Εκεί βρέθηκε άλλη μεγάλη ποσότητα από τα κλαπέντα είδη ρουχισμού και τέσσερα από τα κλαπέντα ρολόγια.
Στις 14 Δεκεμβρίου 1992 συνελήφθη ο δεύτερος εφεσίβλητος και βρέθηκε στην κατοχή του ένα ρολόι.
Ο τρίτος εφεσίβλητος συνελήφθη με δικαστικό ένταλμα καθ' ον χρόνον θα αναχωρούσε από το αεροδρόμιο Λάρνακας.
Όλοι οι εφεσίβλητοι προέβηκαν σε θεληματικές καταθέσεις, στις οποίες παραδέχθηκαν ενοχή και επίσης παραδέχθηκαν και στις απαντήσεις τους στις γραπτές κατηγορίες.
Από τα κλαπέντα δεν ανευρέθηκαν δύο ρολόγια και δύο τρικά, συνολικής αξίας £212.
Οι εφεσίβλητοι 1 και 3 ήλθαν στην Κύπρο στις 6 Μαΐου 1992 ως τουρίστες και από τις 13 Μαΐου 1992 βρίσκονταν παράνομα εδώ. Ο δεύτερος εφεσίβλητος ήλθε στην Κύπρο στις 7 Οκτωβρίου 1992 ως επισκέπτης και από τις 22 Οκτωβρίου 1992 παρέμεινε παράνομα στην Κύπρο. Δεν έχουν προηγούμενες καταδίκες.
Ακούσαμε με προσοχή το τι είπε ο δικηγόρος των εφεσιβλήτων, ο οποίος επέσυρε την προσοχή του Δικαστηρίου σε κάθε τι που θα μπορούσε να είχε ληφθεί υπόψη από το Δικαστήριο τούτο και που κατά την εισήγησή του ήταν αρκετός λόγος να δικαιολογήσει την ποινή που επέβαλε το Επαρχιακό Δικαστήριο. Αλλά νιώθουμε ότι είναι έκδηλα ανεπαρκής η ποινή φυλάκισης των εννέα μηνών. Οι παραβάσεις αυτού του είδους είναι σοβαρές και εβρίσκονται σε έξαρση. Το τονίσαμε τούτο σε σωρεία αποφάσεων και κρίνουμε ότι πρέπει τα αδικήματα αυτά να τιμωρούνται ανάλογα με ποινές που να έχουν αποτρεπτικό χαρακτήρα.
Έχοντας υπόψη την ολότητα των γεγονότων φτάσαμε στο συμπέρασμα ότι η ορθή ποινή που θα πρέπει να επιβληθεί και που επιβάλλουμε είναι για τον πρώτο και τρίτο εφεσίβλητο δύο χρόνια φυλάκιση από την ημέρα που άρχισε να τρέχει η παρούσα ποινή και 18 μήνες για τον δεύτερο εφεσίβλητο από την ίδια ημερομηνία. Διαρρήξεις καταστημάτων και οικιών κατέστησαν μάστιγα στον τόπο μας και πολλοί αλλοδαποί είναι αναμεμιγμένοι σε πολλές από αυτές και όπως τονίστηκε επανειλημμένα, τα Δικαστήρια θα πρέπει να επιβάλλουν αποτρεπτικές ποινές.
Η έφεση επιτρέπεται και οι ποινές τροποποιούνται όπως πιο πάνω.
Η έφεση επιτρέπεται.