|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1989) 2 ΑΑΔ 363
11 Δεκεμβρίου, 1989
(ΜΑΛΑΧΤΟΣ, ΠΙΚΗΣ, ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, Δ/στες)
ΝΤΙΝΟΣ ΛΟΪΖΟΥ,
Εφεσείων,
ν.
ΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
Εφεσίβλητης.
(Ποινική Έφεση Αρ. 5109).
Απόδειξη — Ποινική διαδικασία — Η απόδειξη της κατηγορίας και κάθε στοιχείου, που την συνιστά βαρύνει εξ ολοκλήρου την κατηγορούσα αρχή —Δεν επιτρέπονται υποθέσεις ως προς την ύπαρξη γεγονότων, όσο εύλογες κι' αν είναι.
Ο Εφεσείων καταδικάστηκε για κατοχή ρητίνης καννάβεως. Η αστυνομία τταρέλαβε αποτσίγαρα από το σπίτι του εφεσείοντος, τα οποία και ετοποθέτησε σε ενσφράγιστο πλαστικό σακκουλάκι. Η χημικός Πόπη Κανάρη κατέθεσε ότι ανέλαβε αποτσίγαρα και σκόνη, που της δόθηκαν μέσα σε πλαστικό σακκουλάκι και βρήκε ίχνη ρητίνης καννάβεως. Στη μαρτυρία της δεν αναφέρει οτιδήποτε για ενσφράγιστο φάκελλο.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, αφού αναφέρθηκε στην νομική αρχή που φαίνεται στην πιο πάνω σημείωση, αποδέχθηκε την έφεση λόγω κενού στη μαρτυρία, ότι δηλαδή δεν αποδείχθηκε ότι τα αποτσίγαρα, που εξέτασε η Πόπη Κανάρη είναι τα ίδια, που είχαν βρεθεί σπίτι του κατηγορουμένου.
Η έφεση γίνεται αποδεκτή
Έφεση εναντίον καταδίκης.
Έφεση εναντίον της καταδίκης από τον Ντίνο Λοΐζου ο οποίος βρέθηκε ένοχος στις 19 Ιανουαρίου, 1989 από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λάρνακας (Αριθμός Ποινικής Υπόθεσης 10989/88) στην κατηγορία κατοχής ελεγχομένου φαρμάκου κατηγορίας Β κατά παράβαση των άρθρων 2 3, 6(1 )(2), 30 και 31 του Περί Ναρκωτικών Φαρμάκων και Ψυχοτρόπων Ουσιών Νόμου, 1977 (Νόμος 29/77) και καταδικάστηκε απο τον Αν. Ε τ. Δικ. Ιωαννίδη, σε φυλάκιση τριών μηνών με αναστολή
Γ Α. Γεωργίου για τον Εφεσείοντα.
Γλ. Χατζηπέτρου Δικηγόρος της Δημοκρατίας Β, για την Εφεσίβλητη.
ΜΑΛΑΧΤΟΣ Δ.. Την απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Δικαστής κ Γ Μ. Πικής.
ΠΙΚΗΣ Δ : Ο εφεσείων κρίθηκε ένοχος από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λάρνακας για την κατοχή ρητίνης καννάβεως - ελεγχόμενο φάρμακο Κατηγορίας Β' - βάσει tow διατάξεων του Περί Ναρκωτικών και Ψυχοτρόπων Ουσιών Νόμου, 1977 (Ν 29/77), και καταδικάστηκε σε φυλάκιση τριών μηνών με αναστολή. Η απαγορευμένη ουσία εντοπίστηκε σε εννιά αποτσίγαρα τα οποία περισυλλέχθηκαν από τασάκι στο διαμέρισμα του εφεσείοντα. Όπως είναι παραδεκτό τα αποτσίγαρα τοποθετήθηκαν σε πλαστικό φακελάκι το οποίο περικλείστηκε σε φάκελο που σφραγίστηκε από τις α νακριτικές Αρχές στην παρουσία του εφεσείοντα Ο φάκελος αυτός με τις σφραγίδες είναι το Τεκμήριο 2. Σύμφωνα με τα ευρήματα του πρωτόδικου Δικαστηρίου τα αποτσίγαρα που περιέχονται στο πλαστικό φακελάκι που βρίσκεται στο Τεκμήριο 2 είναι εκείνα που εξετάστηκαν από τη χημικό Πόπη Κανάρη και κρίθηκαν on περιέχουν ρητίνη καννάβεως. Η κα. Κανάρη, χημικός στο Κυβερνητικό Χημείο, κατέθεσε στο πρωτόδικο Δικαστήριο οτι ανέλυσε το περιεχόμενο εν-νά αποτσίγαρων και ποσότητα στάχτης που περιείχετο σε πλαστικό σακουλάκι και κατέληξε ότι περιείχαν ποσότητα ρητίνης καννάβεως Το πλαστικό σακουλάκι της το παρέδωσε ο αστυφύλακας Χρ. Χριστοφή ο οποίος κατέθεσε ως Μ.Κ. 2. Στη μαρτυρία της δεν έκαμε καμιά αναφορά σε ενσφράγιστο φάκελο ούτε στις συνθήκες του ανοίγματος του. Στη μαρτυρία του ο αστυφύλακας Χριστοφή κατέθεσε οτι παρέδωσε τα τεκμήρια (εννοώντας τον ενσφραγιστο φάκελο και το περιεχόμενο του) στην κα. Κανάρη. Μετά την ολοκλήρωση της ανάλυσης η κα. Κανάρη επέστρεψε το πλαστικό σακουλάκι, και το περιεχόμενό του που είχε ενωρίτερα εξετάσει, στον αστυφύλακα Κυριάκο Κυριάκου. Ο παραλήπτης κλήθηκε ως μάρτυρας (Μ Κ. 5) αλλά δεν εξετάστηκε. Η Κατηγορούσα Αρχή περιορίστηκε στην παροχή ευχέρειας στην υπεράσπιση να τον αντεξετάσει. Ο μάρτυρας δεν αντεξετάστηκε.
Σύμφωνα με τα ευρήματα του πρωτόδικο Δικαστηρίου η μαρτυρία του ανακριτή Γρηγόρη Ιωάννου (Μ.Κ 1) συμπληρώνει τους κρίκους στην αλυσίδα της μαρτυρίας για την αναγνώριση των αντικειμένων που εξετάστηκαν, και συνδέει τη μαρτυρία της κ. Κανάρη με τα αποτσίγαρα που παραλήφθηκαν από το διαμέρισμα του εφεσείοντα. Ο μάρτυρας Ιωάννου κατέθεσε/ότι έλαβε από τον αστυφύλακα Κυριάκου το φάκελο με το περιεχόμενο του το οποίο κατέθεσε ως Τεκμήριο 2. Ο φάκελος είναι ο ίδιος στον οποίο είχαν αρχικά τοποθετηθεί τα αποτσίγαρα και η στάχτη που παραλήφθηκαν αττό το διαμέρισμα του εφεσείοντα
Ο δικηγόρος του εφεσείοντα υπέβαλε ότι η μαρτυρία άφησε ένα αγεφύρωτο κενό ως προς την προέλευση και ταυτότητα των αντικειμένων που εξετάστηκαν από το Κυβερνητικό Χημείο που καθιστά την καταδικαστική ετυμηγορία του Δικαστηρίου τρωτή και υποκείμενη σε ακύρωση. Και αν ακόμα γίνει δεκτό, εισηγήθηκε, ότι τα αποτσίγαρα που εξετάστηκαν από την κ. Κανάρη είναι εκείνα που ανευρέθηκαν στο διαμέρεισμα του εφεσείοντα, η μαρτυρία δεν καταδεικνύει συμπερασματικά ότι αυτά βρίσκονταν στην κατοχή του εφεσείοντα. Το σημείο αυτό αποτελεί το δεύτερο λόγο για τον οποίο επιδιώκεται η ακύρωση της καταδίκης του εφεσείοντα.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο δεν αντιμετώπισε το εμφανές κενό στον προσδιορισμό της ταυτότητας των αντικειμένων που βρέθηκαν ότι περιείχαν την απαγορευμένη ουσία. Περιορίστηκε στη διατύπωση του ευρήματος ότι επρόκειτο για τα αποτσίγαρα που παραλήφθηκαν από την κατοικία του εφεσείοντα. Ο δικηγόρος της Δημοκρατίας αναγνώρισε ότι η μαρτυρία αφήνει κενά και ερωτηματικά ως προς την προέλευση των αποτσιγάρων που ανέλυσε η κα. Κανάρη.
Η απόδειξη της κατηγορίας, και κάθε στοιχείου που τη συνιστά, βαρύνει εξ' ολοκλήρου την Κατηγορούσα Αρχή. Δεν επιτρέπονται αποθέσεις ως προς την ύπαρξη γεγονότων, όσο εύλογες κι αν είναι. Κενά αναφορικά με την ύπαρξη των πρωτογενών γεγονότων που συνιστούν και αποδεικνύουν το αδίκημα αφήνουν την κατηγορία ατεκμηρίωτη και έκθετη σε απόρριψη. Στην προκείμενη περίπτωση δεν έχει αποδειχθεί ότι τα αποτσίγαρα που εξέτασε η κα. Κανάρη είναι εκείνα τα οποία παρέλαβε η αστυνομία από το διαμέρισμα του εφεσείοντα. Είναι ανεπίτρεπτο να υποτεθεί ότι το φακελάκι το οποίο εξέτασε η μάρτυς περιείχετο στον ενσφράγιστο φάκελο - Τεκμήριο 2 - και εξίσου αυθαίρετο να υποτεθεί ότι στον αστυφύλακα Κυριάκου παραδόθηκε οτιδήποτε άλλο από ένα πλαστικό σακουλάκι. Δημιουργούνται σοβαρές αμφιβολίες για την προέλευση και ταυτότητα των αποτσιγάρων τα οποία περιείχαν την απαγορευμένη ουσία, αμφιβολίες που επαυξάνονται από το γεγονός ότι αποτσίγαρα είχαν περισυλλεγεί και από τον τόπο διαμονής του συγκατηγορούμενου του εφεσείοντα, ο οποίος καταδικάστηκε για παρόμοια αδικήματα, η διάθεση των οποίων αφήνεται ανεξήγητη από τη μαρτυρία.
Το συμπέρασμα στο οποίο καταλήγουμε είναι ότι η Κατηγορούσα Αρχή απέτυχε να θεμελιώσει την κατηγορία εναντίον του εφεσείοντα. Συνεπώς η καταδίκη του πρέπει να ακυρωθεί. Η κατάληξη αυτή καθιστά θεωρητική οποιαδήποτε διεξοδική εξέταση του δεύτερου λόγου της έφεσης. Περιοριζόμεθα μόνο στην παρατήρηση ότι η τύχη της έφεσης δυνατό να ήταν διαφορετική αν αυτός ήταν ο μόνος λόγος για τον οποίο επιζητείτο η ακύρωση της καταδίκης' λαμβάνοντας υπόψη τα συμπεράσματα που μπορεί εύλογα να εξαχθούν από την ανεύρεση αντικειμένων σε διαμέρισμα που βρίσκεται στην κατοχή του κατηγορουμένου και την έλλειψη οποιασδήποτε μαρτυρίας που να τείνει να κλονίσει αυτά τα συμπεράσματα.
Η έφεση επιτρέπεται. Η καταδίκη ακυρώνεται.