ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
ECLI:CY:AD:2021:D253
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Πολιτική αίτηση αρ.118/21
16 Ιουνίου, 2021
[Τ.ΨΑΡΑ-ΜΙΛΤΙΑΔΟΥ, Δ]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ) ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ 2018,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ XXX ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΜΕ Α.Δ.Τ. XXXXXX ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΟΥ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ CERTIORARI Ή/ΚΑΙ PROHIBITION
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 26/04/2021, Η ΟΠΟΙΑ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΜΟΝΙΜΟ ΚΑΚΟΥΓΙΟΔΙΚΕΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΠΟΙΝΙΚΗΣ ΥΠΟΘΕΣΗΣ ΥΠ' ΑΡΙΘΜΟ 17785/20
---------------
Χ.Γεωργίου με Κ.Ζαχαρίου - ασκούμενο δικηγόρο, για Πελεκάνος & Πελεκάνου ΔΕΠΕ, για τον αιτητή
Ενόρκως δηλούσα παρούσα
Α Π Ο Φ Α Σ Η
(Δοθείσα αυθημερόν)
Ο αιτητής με την παρούσα αίτηση ζητεί άδεια για να καταχωρήσει αίτηση για την έκδοση προνομιακού εντάλματος Certiorari και ή Prohibition για μεταφορά στο Ανώτατο Δικαστήριο για το σκοπό της ακύρωσης της ενδιάμεσης απόφασης ημερ. 26/04/2021, η οποία εκδόθηκε από το Μόνιμο Κακουργιοδικείο Λευκωσίας στα πλαίσια δίκης εντός δίκης αναφορικά με τη γραπτή συγκατάθεση του αιτητή «για λήψη μετρήσεων κ.λ.π. από πρόσωπο που τελεί υπό κράτηση» ημερ. 18/07/2019, με την οποία έγινε αποδεκτή ως μαρτυρία και επιτράπηκε η κατάθεση της ως τεκμήριο, ως δικαστική πράξη παράνομη ή/και αντίθετη με το Σύνταγμα ή/και με το Ενωσιακό Δίκαιο ή/και με την αρχή υπεροχής του Ενωσιακού Δικαίου.
Επίσης επιδιώκει την έκδοση διατάγματος με το οποίο να απαγορεύεται στα πλαίσια της δικαστικής διαδικασίας της πιο πάνω ποινικής υπόθεσης, η κατάθεση οποιουδήποτε τεκμηρίου και/ή οιασδήποτε μαρτυρίας, η οποία αποτελεί απότοκο της ως άνω γραπτής συγκατάθεσης μέχρι εκδίκασης της παρούσης Αίτησης και σε περίπτωση παραχώρησης Άδειας από το Δικαστήριο, της Αίτησης δια κλήσεως προς Έκδοση Προνομιακού Εντάλματος φύσεως Certiorari.
Περαιτέρω αιτείται διάταγμα με το οποίο οποία να αναστέλλεται η ισχύς και εκτέλεση της ενδιάμεσης απόφασης για το χρονικό διάστημα ως ανωτέρω και διάταγμα Prohibition που να απαγορεύει το Μόνιμο Κακουργιοδικείο από του να συνεχίσει να προχωρεί να εκδικάζει την ως άνω ποινική υπόθεση μέχρι την εκδίκαση της παρούσης και της δια κλήσεως αιτήσεως, εάν ήθελε δοθεί άδεια.
Με τη στηρικτική ένορκη δήλωση της αίτησης δηλώνεται ότι ο αιτητής αντιμετωπίζει στο Μόνιμο Κακουργιοδικείο Λευκωσίας την ως άνω ποινική υπόθεση και κατά την ακρόαση ο κ. Χάρης Γεωργίου, επίσης εκ των δικηγόρων του, πρόβαλε ένσταση στην αποδεκτότητα και κατ' επέκταση στην κατάθεση της γραπτής συγκατάθεσης του αιτητή για τη λήψη μετρήσεων κ.λ.π. από πρόσωπο που τελεί υπό κράτηση ημερομηνίας 18/07/2019, η οποία επιχειρήθηκε να κατατεθεί ως τεκμήριο από τον πρώτο μάρτυρα που κλήθηκε εκ μέρους της κατηγορούσας αρχής, τον Αστυφύλακα 2XX2, Παναγίδη.
Μεταξύ άλλων η ένσταση στηρίχθηκε στο ότι ο αιτητής δεν ενημερώθηκε για τα εφαρμοστέα δικονομικά και θεμελιώδη δικαιώματα του εγγράφως αμέσως με τη σύλληψη του, ως τούτο επιτάσσει το Άρθρο 4 της Οδηγίας 2012/13/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 22ας Μαΐου 2012, σχετικά με το δικαίωμα στο πλαίσιο ποινικών διαδικασιών, ως τούτο έχει μεταφερθεί στη κυπριακή έννομη τάξη με το Άρθρο 7 του περί των Δικαιωμάτων Ύποπτων Προσώπων, Προσώπων που Συλλαμβάνονται και Προσώπων που Τελούν υπό Κράτηση Νόμου του 2005 (Ν.163(Ι)/2005).
Σύμφωνα με τη μαρτυρία της Κατηγορούσας Αρχής, ο αιτητής στις 18/07/2019 και ώρα 14:52 συνελήφθη στην οικία του δυνάμει δικαστικού εντάλματος σύλληψης και στη συνέχεια, η ώρα 16:50, ο Α/Αστυφ.2XX2 Παναγίδης, με οδηγίες του Υπεύθυνου του Κλιμακίου Υ.Κ.Α.Ν Λεμεσού, Υπαστυνόμου Οδυσσέως, έλαβε παρειακά επιχρίσματα και δακτυλικά αποτυπώματα από τον αιτητή, αφού είχε προηγουμένως και η ώρα 16:40, εξασφαλίσει γραπτή συγκατάθεση από τον αιτητή για λήψη μετρήσεων κ.λ.π. από πρόσωπο που τελεί υπό κράτηση και μετά η ώρα 17:00, έδωσε στον αιτητή το έγγραφο με τα δικαιώματα του «ως συλληφθείς». Περαιτέρω, αναφορικά με διεξαχθείσα δίκη εντός δίκης σε σχέση με την ως άνω γραπτή συγκατάθεση του αιτητή επισυνάπτονται διάφορα πρακτικά της διαδικασίας της δίκης εντός δίκης. Τελικά στις 26/04/2021, το Μόνιμο Κακουργιοδικείο Λευκωσίας, στα πλαίσια της ως άνω δίκης εντός δίκης εξέδωσε την προσβαλλόμενη ενδιάμεση απόφαση.
Κατόπιν μελέτης της εν λόγω απόφασης ο αιτητής εισηγείται ότι το Πρωτόδικο Δικαστήριο, παρότι στις σελίδες 22 και 23 της απόφασης του, αναγνωρίζει ότι εκ της αποδεκτής από το Δικαστήριο μαρτυρίας, καθίσταται φανερό ότι η πρόνοια του Άρθρου 7 του Ν.163(Ι)/2005 έχει παραβιαστεί (εφόσον η παράδοση του εγγράφου δικαιωμάτων ακολούθησε της συγκατάθεσης, ενώ σύμφωνα με τη νομοθετική υποχρέωση, θα έπρεπε να είχε δοθεί στον κατηγορούμενο με τη σύλληψη του) εντούτοις, σύμφωνα πάντα με τον αιτητή, παραγνωρίζει την «υπερσυνταγματική ισχύ της εκ μέρους του διαπιστωθείσας παραβιάσεως και την υπερσυνταγματική ισχύ της υπ' αναφορά νομοθετικής πρόνοιας, αφού ενσωματώνει στη Κυπριακή έννομη τάξη, διατάξεις της Οδηγίας 2012/13/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 22ας Μαΐου 2012». Ως εκ τούτου, είναι η εισήγηση, ότι εσφαλμένα αποδέχθηκε ως μαρτυρία την γραπτή συγκατάθεση και την κατάθεση της ως τεκμήριο. Ως εκ των ανωτέρω, καταλήγει, πως έκδηλα παραβιάζεται το Άρθρο ΙΑ του Συντάγματος και η αρχή της υπεροχής του Ενωσιακού Δικαίου, ως έχει καθιερωθεί και διαφυλάττεται από την πάγια νομολογία του Δ.Ε.Ε.
O κ. Γεωργίου εμφανιζόμενος σήμερα ενώπιον μου, ανέλυσε επιμελώς τα ως άνω θέματα, προβάλλοντας έντονα τη θέση ότι θα πρέπει να ενεργοποιηθεί η δικαιοδοσία των προνομιακών ενταλμάτων εφόσον πρόκειται για έκδηλο λάθος του Κακουργιοδικείου, κατά την εισήγηση του, και ότι συντρέχουν εξαιρετικές περιστάσεις στην υπόθεση ώστε να αποφευχθεί τυχόν άδικη καταδίκη του αιτητή.
Δεν χρειάζεται να λεχθούν πολλά για την παρούσα αίτηση. Το Κακουργιοδικείο δικαιοδοτικά ενεργώντας και αφού άκουσε σχετική μαρτυρία κατέληξε σε μια αιτιολογημένη απόφαση στις 26.4.2021. Προηγήθηκε βεβαίως η απόφαση για διεξαγωγή δίκης εντός δίκης προς το σκοπό διαπίστωσης των συνθηκών υπογραφής του εν λόγω εγγράφου από τον κατηγορούμενο και συνεπακόλουθα την αποδοχή του ή όχι ως τεκμήριο. Ακριβώς στο πλαίσιο αυτό οι συνήγοροι και των δύο πλευρών είχαν την ευκαιρία να ακουστούν σε νομικά και πραγματικά ζητήματα που άπτοντο του θέματος. Όπως βέβαια και να προσκομίσουν σχετική μαρτυρία. Στην πολυσέλιδη απόφαση του κακουργιοδικείου γίνεται αναφορά και ανάλυση στις σχετικά με την αίτηση αναδιπλούμενες θέσεις
Δεν προτίθεμαι να τις επαναλάβω. Σημασία έχει, κατά την κρίση μου, ότι τα επιχειρήματα και οι θέσεις του αιτητή έτυχαν χειρισμού και τελεσφόρησαν σε δικανική κρίση, που έστω και εάν δεν ενστερνίζεται τις θέσεις της πλευράς του αιτητή, αποτελούν αιτιολογημένη δικαστική απόφαση.
Όπως, πολλές φορές προσπαθήσαμε να εμπεδώσουμε για την εμβέλεια και το σκοπό των διαδικασιών προνομιακών ενταλμάτων, η πύλη ενεργοποίησης τους - ας μου επιτραπεί ο όρος - δεν ανοίγει με μια έστω (κατ΄ ισχυρισμόν) λανθασμένη ερμηνεία Νόμου.
Ακόμη και εάν ο αιτητής είχε δίκαιο επί της ουσίας - για το οποίο βεβαίως δεν θα αποφανθώ τώρα - στην ερμηνεία των σχετικών νομοθεσιών που επικαλείται, δεν του ανοίγεται η δυνατότητα της έκδοσης προνομιακού εντάλματος.
Στην υπόθεση Περέλλα (αρ.2) (1995) 1 ΑΑΔ 692 αναφέρεται ότι η εμβέλεια του προνομιακού εντάλματος certiorari παρέχει δυνατότητα για άσκηση ελέγχου από ανώτερο προς κατώτερο Δικαστήριο - όχι όμως για αναθεώρηση της ορθότητας της απόφασης του - «με προοπτική την επέμβαση, είτε όπου το κατώτερο Δικαστήριο ενήργησε εκτός της δικαιοδοσίας του, ή την υπερέβη, είτε όπου προκύπτει ενόψει του πρακτικού της απόφασης του Δικαστηρίου προφανές νομικό σφάλμα έστω και αν αυτό δεν άπτεται της δικαιοδοσίας».
Δεν είναι καν αρκετό να υπάρχει σοβαρή πλάνη ή πλάνη σε σχέση με μια καθιερωμένη αρχή. Πρέπει να υπάρχει πλάνη που να μπορεί αμέσως να διακριβωθεί από το Δικαστήριο και όχι κατόπιν ανάλυσης όλων των στοιχείων ή της μαρτυρίας.
Δεν θα συμφωνήσω με τον ευπαίδευτο συνήγορο ότι η πολιτική έφεση 373/19 Ostia Developers Ltd κ.ά., 17.2.2021 διαφοροποιεί τα δεδομένα ώστε να ήταν υποχρεωμένο το Δικαστήριο να παραχωρήσει την αιτούμενη άδεια. Παρά το ότι η απόφαση αυτή αφορά εν μέρει την ίδια Οδηγία, η οπτική γωνία υπό την οποία εξετάστηκε το θέμα δεν ταυτίζεται με την παρούσα.
Θεωρώ ότι ισχύουν αυτά που ανέφερα στην Πολ.αιτ. 128/19 Λειβαδιώτου, 22.7.2019. Μεταφέρω το σχετικό απόσπασμα:
«Δεν έχω πεισθεί πως η αιτήτρια έχει καταδείξει συζητήσιμη υπόθεση. Το Κακουργιοδικείο ενήργησε μέσα στα πλαίσια της δικαιοδοσίας του. Αφού άκουσε τους συνηγόρους, εξέδωσε αιτιολογημένη απόφαση στα πλαίσια της οποίας έδωσε την πιο πάνω ερμηνεία. ΄Οπου εκ πρώτης όψεως φαίνεται πως υπάρχει δικαιοδοσία και πως η διαδικασία εξελίχθηκε κανονικά, το Ανώτατο Δικαστήριο δεν προχωρεί στην έκδοση προνομιακού εντάλματος, ούτε ακόμη και αν το κατώτερο Δικαστήριο «αντιλήφθηκε λανθασμένα ένα νομικό σημείο» (βλ. Χρίστου (1996)1 ΑΑΔ 398, και Πολ.Αίτ. 37/17, ημερ. 15.3.2017), ECLI:CY:AD:2017:D83».
Κρίνω ότι, εν προκειμένω, στην ουσία επιδιώκεται έλεγχος της ορθότητας της απόφασης του Κακουργιοδικείου δια της προβολής εσφαλμένης ερμηνείας των σχετικών πιο πάνω νόμων. Όμως, όπως είναι νομολογιακά εδραιωμένο, αυτό δεν είναι αρκετό. Πέραν τούτου, η ακροαματική δίκη στο Κακουργιοδικείο είναι ζώσα και αφ΄ης στιγμής περατωθεί, σε περίπτωση επιτυχίας της κατηγορούσας αρχής, ο αιτητής θα έχει στη φαρέτρα του το ένδικο μέσο της έφεσης, λόγος της οποίας μπορεί να αποτελέσει η δικανική κρίση της 26.4.2021. Η δε συνέχιση της δίκης στο Κακουργιοδικείο δεν συνιστά εξαιρετικές περιστάσεις για να δίδετο η θεραπεία, ακόμη και εάν στοιχειοθετείτο συζητήσιμη υπόθεση.
Η αίτηση απορρίπτεται.
Τ. Ψαρά-Μιλτιάδου, Δ.