|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2017:D60
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
(Πολιτική Αίτηση Αρ. 27/2017)
22 Φεβρουαρίου, 2017
[ΛΙΑΤΣΟΣ, Δ.]
ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟΝ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΚΑΙ
ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟΝ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ «ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ» ΑΡ. 33/1964
ΚΑΙ
ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΙΝ ΛΑΝΙΤΗΣ - ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΟΥΣ ΛΤΔ ΔΙ΄ ΑΔΕΙΑΝ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΔΙ΄ ΕΚΔΟΣΙΝ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ CERTIORARI
ΚΑΙ
ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟΝ 169 ΤΗΣ ΠΟΙΝΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΕΦ. 155
ΚΑΙ
ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΗΜΕΡ. 20.1.2017 ΣΤΗΝ ΠΟΙΝΙΚΗ ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 9516/11 Ε.Δ. ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΛΗΡΩΜΗ ΕΞΟΔΩΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΠΟΝΟΥΜΕΝΟΥΣ ΛΑΝΙΤΗΣ - ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΟΥΣ ΛΤΔ ΣΤΟΝ ΑΘΩΩΘΕΝΤΑ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟ 2 ΜΑΡΙΟ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΛΑΚΑΤΑΜΕΙΑ
_ _ _ _ _ _
Π. Πετράκης, για τους Αιτητές.
_ _ _ _ _ _
Α Π Ο Φ Α Σ Η
(ex tempore)
ΛΙΑΤΣΟΣ, Δ.: Με την υπό κρίση αίτηση, ζητείται άδεια για καταχώρηση αίτησης με κλήση για έκδοση προνομιακού εντάλματος της φύσεως Certiorari. Συγκεκριμένα προς το σκοπό μετακίνησης και/ή μεταφοράς στο Ανώτατο Δικαστήριο του φακέλου της ποινικής υπόθεσης αρ. 9516/11 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, προς ακύρωση απόφασης του Δικαστηρίου αυτού, ημερομηνίας 20.1.2017, για την πληρωμή εξόδων από τους Αιτητές, παραπονούμενους στην πιο πάνω ποινική υπόθεση, σε κατηγορούμενο, τον πρώην κατηγορούμενο 2, κάποιο Μάριο Γεωργίου, από τη Λακατάμια. Ζητείται περαιτέρω, όπως η πιο πάνω απόφαση για την πληρωμή εξόδων ανασταλεί μέχρι την ακρόαση της Αίτησης ή μέχρι νεότερης διαταγής του Δικαστηρίου.
Τα γεγονότα που συνθέτουν την ενώπιον του Δικαστηρίου περίπτωση είναι απλά και εκτίθενται με σαφήνεια τόσο στην έκθεση που συνοδεύει την Αίτηση όσο και στην ένορκο δήλωση, επί της οποίας εδράζεται. Σύμφωνα με αυτά, σε κάποιο στάδιο της ποινικής διαδικασίας, η οποία βασιζόταν στο άρθρο 305 του Ποινικού Κώδικα και αφορούσε πρόκληση μη εξόφλησης επιταγής, ο συνήγορος των παραπονουμένων ζήτησε όπως η υπόθεση εναντίον του κατηγορούμενου 2 αποσυρθεί, αφού διαπίστωσε ότι δεν εμπλεκόταν στα υπό αναφορά αδικήματα. Με την αθώωση του κατηγορούμενου αυτού, ο δικηγόρος του ζήτησε έξοδα, τα οποία, παρά την ένσταση του συνηγόρου των παραπονουμένων, δόθηκαν με απόφαση του Δικαστηρίου, ημερομηνίας 20.1.2017. Το Δικαστήριο, ασκώντας διακριτική ευχέρεια, έκρινε ότι δεν υπήρχε κανένας λόγος που να συνηγορεί προς την κατεύθυνση μη παροχής εξόδων και θεώρησε ότι αυτά θα πρέπει να ακολουθήσουν το αποτέλεσμα της διαδικασίας σε ό,τι αφορούσε τον κατηγορούμενο 2. Εκρινε επίσης, αιτιολογώντας, ότι το γεγονός ότι επρόκειτο για ιδιωτική ποινική υπόθεση και τα μέσα που παρείχοντο στους παραπονούμενους ήταν περιορισμένα ως προς την ταυτοποίηση των προσώπων που εμπλέκοντο στα αδικήματα, δεν έδιδε το δικαίωμα στους παραπονούμενους να προωθήσουν την ιδιωτική ποινική δίωξη εναντίον όλων των αξιωματούχων της εταιρείας, πρώτης κατηγορούμενης, με σκοπό να αποφασίσουν στην πορεία εναντίον ποίων τελικά θα συνεχίσουν να προωθούν την υπόθεσή τους.
Εισηγείται ο ευπαίδευτος συνήγορος των Αιτητών ότι η παρούσα περίπτωση είναι κατάλληλη προς παροχή άδειας, θεωρώντας ότι παρείσφρησε νομικό σφάλμα, αφού το Δικαστήριο συνταύτισε την άσκηση της διακριτικής του ευχέρειας για παροχή εξόδων με τις αρχές που καλύπτουν ζήτημα παροχής εξόδων σε πολιτικές υποθέσεις, κρίνοντας ότι αυτά θα πρέπει να ακολουθήσουν το αποτέλεσμα της διαδικασίας σε ό,τι αφορούσε τον κατηγορούμενο 2.
Αδεια για καταχώρηση αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος Certiorari είναι γνωστό ότι παρέχεται εκεί όπου αποκαλύπτεται εκ πρώτης όψεως συζητήσιμη υπόθεση και διαφαίνεται υπέρβαση ή έλλειψη δικαιοδοσίας, νομικό σφάλμα εμφανές στο πρακτικό, προκατάληψη ή συμφέρον, δόλος ή ψευδορκία ή παραβίαση των κανόνων φυσικής δικαιοσύνης.
Αδιαμφισβήτητα στην εικόνα της υπό κρίση περίπτωσης δεν υπεισέρχεται το ζήτημα της παροχής άλλου ένδικου μέσου καθότι, όπως ορθά παραπέμπει ο ευπαίδευτος συνήγορος των Αιτητών, ο Εντιμος Γενικός Εισαγγελέας δεν ενέκρινε άσκηση έφεσης, αφού δεν του παρείχετο αυτή η εξουσία, κατ΄ ακολουθία του άρθρου 137 του Κεφαλαίου 155. Εξακολουθεί όμως να είναι προς συζήτηση και να αποτελεί το πρωταρχικό ζητούμενο, εάν πληρούνται οι προϋποθέσεις για παροχή της άδειας, εάν δηλαδή αποκαλύπτεται εκ πρώτης όψεως συζητήσιμη υπόθεση. Είναι καλά νομολογημένο ότι αντικείμενο της διαδικασίας για έκδοση διαταγμάτων Certiorari δεν είναι ο έλεγχος της ορθότητας μιας απόφασης αλλά της νομιμότητάς της. Εκεί όπου το πρωτόδικο Δικαστήριο κέκτηται δικαιοδοσίας δεν είναι δυνατό να θεωρηθεί ότι έχει υπερβεί, ή ότι καταχράστηκε τη δικαιοδοσία αυτή απλώς και μόνο επειδή ερμήνευσε λανθασμένα συγκεκριμένο νομοθέτημα (Χρίστου (1996) 1 ΑΑΔ 398). Σε κάθε περίπτωση το ένταλμα τύπου Certiorari δεν στοχεύει στη διόρθωση λανθασμένης απόφασης πρωτόδικου Δικαστηρίου, ούτε και τίθεται ζήτημα αντικατάστασης της κρίσης που διαμόρφωσε το κατώτερο Δικαστήριο αναφορικά με ζήτημα που αποφάσισε στα πλαίσια της δικαιοδοσίας του, με την κρίση του Ανωτάτου Δικαστηρίου.
Είναι ξεκάθαρο από τα γεγονότα της παρούσας περίπτωσης ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο ενήργησε κατά διακριτική ευχέρεια. Τέτοια διακριτική ευχέρεια παρέχει ο νόμος σε ότι αφορά έξοδα με βάση το άρθρο 169 του Κεφαλαίου 155, που είναι και το μόνο που διέπει το ζήτημα εξόδων κατηγορουμένου σε περίπτωση αποτυχίας της εναντίον του υπόθεσης ή απόσυρσής της, όπως η υπό κρίση περίπτωση. Το προνομιακό ένταλμα δεν έχει σκοπό να ελέγξει νόμιμη άσκηση διακριτικής ευχέρειας κατώτερου Δικαστηρίου το οποίο, σταθμίζοντας, τα ενώπιόν του δεδομένα, πραγματικά και νομικά, καταλήγει σε σχετική απόφαση. Ακόμη και λανθασμένη άσκηση διακριτικής ευχέρειας δεν είναι δυνατό να αποτελέσει εξαίρεση στα πλαίσια της διαδικασίας προνομιακού εντάλματος. Μιας διαδικασίας που, όπως είναι καλά γνωστό, είναι ιδιαίτερης υφής και εξαιρετική από την ίδια τη φύση της, αφού ο κάθε Αιτητής επικαλείται τη δικαιοδοσία του Ανωτάτου Δικαστηρίου κατά προνόμιο και όχι δικαιωματικά. Εφόσον λοιπόν το Δικαστήριο κέκτηται δικαιοδοσίας, όπως στην παρούσα περίπτωση, να αποφασίζει επί θέματος, ακόμα και λανθασμένη, κατ΄ ισχυρισμό, ερμηνεία του νόμου ή άσκηση διακριτικής ευχέρειας κατά εσφαλμένο τρόπο, εκφεύγει αυτής της προνομιακής δικαιοδοσίας (Ξάνθος Λυσιώτης και Υιός Λτδ (Αρ. 3) (1996) 1 ΑΑΔ 1066, Τ & Μ Οικονόμου και Υιός Λτδ (2011) 1 ΑΑΔ 140, Soboh Petroleum (Cyprus ) Ltd κ.ά. (2012) 1 ΑΑΔ 1433 και Αποστόλου (Αρ. 1), (2012) 1 ΑΑΔ 1874).
Με βάση τα πιο πάνω, η παρούσα Αίτηση δεν έχει περιθώρια επιτυχίας και, με όλο το σεβασμό προς τα επιχειρήματα του ευπαίδευτου συνηγόρου, αυτή απορρίπτεται.
Α.Ρ. ΛΙΑΤΣΟΣ, Δ.
ΣΦ.