ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
ECLI:CY:AD:2016:D269
(2016) 1 ΑΑΔ 1400
8 Ioυνίου, 2016
[ΨΑΡΑ-ΜΙΛΤΙΑΔΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964 (ΑΡ. 33/64),
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ UNIBRAND SECRETARIAL SERVICES LIMITED ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΕΩΣ ΑΙΤΗΣΕΩΣ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΩΝ
ΤΗΣ ΦΥΣΕΩΣ CERTIORARI, PROHIBITION
KAI MANDAMUS,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ/RULING ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 12/4/2016, ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ TΡΑΠΕΖΑΣ EUROBANK CYPRUS LIMITED ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 18/3/2016 ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ ΣΥΝΕΧΙΣΗΣ ΤΗΣ ΑΓΩΓΗΣ 3498/2012 ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΑΡΝΑΚΑΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ
ΤΟΥ ΕΠΙΣΗΜΟΥ ΠΑΡΑΛΗΠΤΗ ΩΣ ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΤΗ
ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ TRICOR LIMITED,
ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΗΣ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ TRICOR
LIMITED HE 9769 ME ΑΡΙΘΜΟ ΑΙΤΗΣΗΣ 310/2013 ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ, ΚΑΤΑ ΠΑΡΑΒΑΣΗ TOY ΑΡΘΡΟΥ 30 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ, ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 6.1 ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ, ΤΩΝ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ 48(3) ΚΑΙ 48 (4)2 ΤΩΝ ΘΕΣΜΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΡΘΡΩΝ 220, 233 (3) ΚΑΙ 251(4)
ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΝΟΜΟΥ,
KAI
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ/RULING ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 12/4/2016
ΓΙΑ ΑΠΟΡΡΙΨΗ ΤΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ UNIBRAND
SECRETARIAL SERVICES LIMITED ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 5/4/2016 ΠΟΥ ΑΦΟΡΑ ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΤΗΣ TΡΑΠΕΖΑΣ
EUROBANK CYPRUS LIMITED ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 18/3/2016,
ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΗΣ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ TRICOR
LIMITED HE 9769 ME ΑΡΙΘΜΟ ΑΙΤΗΣΗΣ 310/2013 ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ, ΚΑΤΑ ΠΑΡΑΒΑΣΗ TOY ΑΡΘΡΟΥ 30 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ , ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 6.1 ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ, ΤΗΣ ΔΙΑΤΑΞΗΣ 48 (4)2 ΤΩΝ ΘΕΣΜΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 233 (3) ΤΟΥ
ΠΕΡΙ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΝΟΜΟΥ,
KAI
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ/RULING ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 12/4/2016, ΔΙΑ ΤΗΣ ΟΠΟΙΑΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΑΠOΡΡΙΦΘΗΚΑΝ ΟΙ ΑΙΤΗΣΕΙΣ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 28/8/2015, 2/12/2015, 29/2/2016 ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΩΝ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 15/9/2015 ΚΑΙ 14/12/2015,
ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΗΣ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ TRICOR
LIMITED HE 9769 ME ΑΡΙΘΜΟ ΑΙΤΗΣΗΣ 310/2013
ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ, ΚΑΤΑ
ΠΑΡΑΒΑΣΗ TOY ΑΡΘΡΟΥ 30 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ, ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 6.1 ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ, ΤΩΝ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ 48(3) ΚΑΙ 48 (4)2
ΤΩΝ ΘΕΣΜΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ
ΑΡΘΡΟΥ 233 (3) ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΝΟΜΟΥ,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ/RULING ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 12/4/2016,
ΔΙΑ ΤΗΣ ΟΠΟΙΑΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΑΠΟΡΡΙΦΘΗΚΕ Η ΑΚΡΟΑΣΗ ΤΟΥ ΑΙΤΗΜΑΤΟΣ ΓΙΑ ΠΑΡΑΠΟΜΠΗ ΝΟΜΙΚΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ ΣΤΟ ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ, ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΑΙΤΗΣΕΙΣ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 28/8/2015, 2/12/2015, 29/2/2016, 18/3/2016
ΚΑΙ 5/4/2016 ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΩΝ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 15/9/2015 ΚΑΙ 14/12/2015, ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΗΣ
ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ TRICOR LIMITED HE 9769 ME ΑΡΙΘΜΟ ΑΙΤΗΣΗΣ 310/13 ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ, ΚΑΤΑ ΠΑΡΑΒΑΣΗ TOY ΑΡΘΡΟΥ 30 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ,
ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 6.1 ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 210(3)
ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΝΟΜΟΥ,
ΜΟΝΟΜΕΡΗΣ ΑΙΤΗΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΤΑΙΡΕΙΑ UNIBRAND
SECRETARIAL SERVICES LIMITED - ΑΙΤΗΤΡΙΑ
ΣΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΗΣ 310/2013 ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ.
(Πολιτική Αίτηση Αρ. 56/2016)
Προνομιακά εντάλματα ― Αίτηση παραχώρησης άδειας καταχώρησης αίτησης προς έκδοση προνομιακών ενταλμάτων της φύσεως Certiorari, Prohibition και Mandamus, με την οποία θα επιδιώκονταν διάφορες θεραπείες, αφορώσες επί πολυδιάστατων διαδικασιών που σχετίζονταν με εκκαθάριση εταιρείας και χαρακτηρίστηκαν δαιδαλώδεις από το Ανώτατο Δικαστήριο ― Απορριπτική κατάληξη ― Απουσία θεμελίωσης συζητήσιμης υπόθεσης.
Η αιτήτρια αιτήθηκε άδεια καταχώρησης αίτησης προς έκδοση προνομιακών ενταλμάτων της φύσεως Certiorari, Prohibition και Mandamus, με την οποία θα επιδιώκονταν διάφορες θεραπείες αφορώσες επί πολυδιάστατων διαδικασιών που σχετίζονταν με εκκαθάριση εταιρείας και χαρακτηρίστηκαν δαιδαλώδεις απο το Ανώτατο Δικαστήριο.
Αφορούσαν σε τρεις βασικές κύριες διαδικασίες, οι οποίες ταξινομήθηκαν ως εξής από το Ανώτατο Δικαστήριο:
1. Η Διαδικασία Εκκαθάρισης.
Η αιτήτρια εταιρεία (Unibrand) καταχώρησε και πέτυχε μετά από μακρά δικαστική διαμάχη - την έκδοση διατάγματος εκκαθάρισης εναντίον της Tricor Ltd στις 13.1.2016. Η αίτηση είχε καταχωρηθεί στις 25.4.2013 και στα πλαίσια της είχε εκδοθεί ενδιάμεσο διάταγμα διορισμού προσωρινού Εκκαθαριστή (Διαδικασία Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας).
2. Η Αγωγή.
H Tricor Ltd υπήρξε διάδικος στην αγωγή υπ' αρ.3498/2012 Ε.Δ. Λάρνακας. Ενάγοντες σ' αυτή την αγωγή είναι η Eurobank Cyprus Ltd («η Eurobank») και η Tricor ενάγεται ομού με άλλους εναγόμενους. Ειδικά εναντίον της Tricor αξιώνεται ποσό €216.000 δυνάμει δανείου και εκποίηση υποθήκης Υ3695/2008.
3. Άδεια για συνέχιση της αγωγής (και παρεπόμενες αιτήσεις).
Πριν από την έκδοση του διατάγματος εκκαθάρισης η Eurobank επιδίωξε (και πέτυχε) άδεια για συνέχιση της πιο πάνω αγωγής εναντίον της Tricor μέσω του προσωρινού Εκκαθαριστή αυτής. Η άδεια αυτή δόθηκε στις 15.9.2015 στη βάση αίτησης της Eurobank.
Ενόψει της έκδοσης διατάγματος εκκαθάρισης στις 13.2.2016 η Eurobank επανήλθε με νέα αίτηση ημερ. 18.3.2016 στο Ε.Δ. Λάρνακας (στο φάκελο της εκκαθάρισης 310/2013) ζητώντας «άδεια για συνέχιση της πιο πάνω αγωγής εναντίον του Επίσημου Παραλήπτη ως εκκαθαριστή της Tricor». Τόσο η «πρώτη» άδεια όσο και η «δεύτερη» άδεια αμφισβητήθηκαν σφοδρά από την Unibrand με αιτήσεις παραμερισμού, αναστολής του αποτελέσματος και άλλες παρεπόμενες αιτήσεις. Το αποτέλεσμα ήταν το Δικαστήριο να εμπλακεί σε μια συστάδα πολλαπλών αιτήσεων.
Σημειώνται ότι ακόμη και «παραπομπή νομικών σημείων στο Ανώτατο Δικαστήριο» ζητήθηκε με άκρως σπανίζουσα διαδικασία που προνοεί το Άρθρο 210 (3) του περί Εταιρειών Νόμου.
Προέκυπτε ότι η προσπάθεια της Unibrand να εμποδίσει τη συνέχιση της αγωγής της Eurobank εναντίον της Tricon, οφειλόταν προφανώς, μεταξύ άλλων, διότι θεωρεί ότι η Eurobank δεν έχει την ιδιότητα του πιστωτή. Το Δικαστήριο, ασχολούμενο με αυτό το βραχυκύκλωμα των διαδικασιών με την πλειάδα αιτήσεων, θεώρησε ορθό να τις ορίσει από κοινού, ώστε να τύχουν χειρισμού σφαιρικά και ως σύνολο, αφού και εκ των πραγμάτων αλλά και εκ της νομικής τους συνάφειας είχαν κοινό πλαίσιο.
Σε μια μακρά διαδικασία σε συγκεκριμένη ημερομηνία το Δικαστήριο ακούει και διαλέγεται με τους τρεις συνηγόρους των διαδίκων επί αιτήσεων, την κα.Εφραίμ για Επίσημο Παραλήπτη σε σχέση με την αίτηση για συνέχιση της αγωγής ημερ. 18.3.2016 (στην οποία και μόνο επιδόθηκε η αίτηση), για τη Unibrand τον κ. Χρ. Νεοφύτου και την κα Χρ. Καντάρα και τον κ. Χ. Κυριακίδη με την κα Σ. Κουρουζίδου για την Eurobank.
Μεταξύ των πολυδιάστατων θεραπειών που ζητήθηκαν στην παρούσα ήταν και οι εξής:
Ένταλμα της φύσης Mandamus με το οποίο να διατάσσεται οιοσδήποτε έντιμος Δικαστής του Επαρχιακού Δικαστηρίου ο οποίος θα αναλάβει το χειρισμό του φακέλου της Αίτησης Εκκαθάρισης 310/13 Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, όπως εξετάσει ή/και παραπέμψει το Αίτημα της Εταιρείας UNIBRAND SECRETARIAL SERVICES LIMITED, στην ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, σύμφωνα και με το επισυναπτόμενο Τεκμήριο 16 της ενόρκου δηλώσεως της παρούσας Αίτησης, στα πλαίσια του Άρθρου 210(3) του περί εταιρειών Νόμου για γνωμάτευση από το Ανώτατο Δικαστήριο, επί των τριών ακολούθων σημείων:
1. Να κριθεί κατά πόσο υπάρχει κατάχρηση δικαστικής διαδικασίας από τη στιγμή που εκκρεμούν δύο Αιτήσεις εκ μέρους της Τράπεζας EUROBANK CYPRUS LTD οι οποίες αναφέρονται σε Συνέχιση της Αγωγής 3498/2012 Ε.Δ. Λάρνακας, εναντίον της υπό εκκαθάρισης εταιρείας TRICOR LIMITED («η εταιρεία»), μία εναντίον του Επίσημου Παραλήπτη ως Προσωρινού Εκκαθαριστή της περιουσίας της εταιρείας, ημερομηνίας 28/8/2015, η οποία καταχωρήθηκε μετά την απόφαση για διορισμό Προσωρινού Εκκαθαριστή και μία εναντίον του Επίσημου Παραλήπτη ως Εκκαθαριστή της περιουσίας της εταιρείας ημερομηνίας 18/3/2016 μετά την απόφαση για εκκαθάρισης της εταιρείας στις 13/1/2016 και του διατάγματος εκκαθάρισης της εταιρείας, βάση των προνοιών του Άρθρου 220 του περί εταιρειών Νόμου.
2. Να κριθεί κατά πόσο πριν την καταχώρηση από τη Τράπεζα EUROBANK CYPRUS LTD είτε της Αίτησης ημερομηνίας 28/8/2015 είτε της Αίτησης ημερομηνίας 18/3/2016 έπρεπε να προηγηθεί Τροποποίηση του τίτλου της Αγωγής 3498/2012 Ε.Δ. Λάρνακας με την αντικατάσταση της εταιρείας διά του Επίσημου Παραλήπτη είτε ως Προσωρινού Εκκαθαριστή είτε ως Εκκαθαριστή αντίστοιχα, κατά πόσο μπορεί να εκδικαστεί η Αίτηση για χορήγηση άδειας που αφορά την εκδίκαση ή συνέχιση αγωγής 3498/2012 Ε.Δ. Λάρνακας ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας που βρίσκεται ο φάκελος της εκκαθάρισης της εταιρείας με αριθμό 310/2013, χωρίς να προηγηθεί η τροποποίηση του τίτλου της αγωγής 3498/2012 Ε.Δ. Λάρνακας με τη προσθήκη του Επίσημου Παραλήπτη ως Εκκαθαριστή της εταιρείας και κατά πόσο έχει οιανδήποτε ισχύ Διάταγμα για συνέχιση αγωγής εναντίον του Επίσημου Παραλήπτη είτε ως Προσωρινός Εκκαθαριστής είτε ως Εκκαθαριστής της περιουσίας της εταιρείας, χωρίς να προηγηθεί η τροποποίηση του τίτλου της αγωγής 3498/2012 Ε.Δ. Λάρνακας με τη προσθήκη του Επίσημου Παραλήπτη ως Εκκαθαριστή της εταιρείας.
3. Να κριθεί κατά πόσο η Αιτήτρια Εταιρεία, ως Πιστωτής ή/ και ως Αιτήτρια της Αίτησης Εκκαθάρισης με αριθμό 310/13 Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, έχει δικαίωμα να εμφανίζεται και να ενστεί σε Αίτηση που καταχωρείται είτε από τη Τράπεζα EUROBANK CYPRUS LTD είτε και από οιονδήποτε τρίτο πρόσωπο στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας που βρίσκεται ο φάκελος της εκκαθάρισης της εταιρείας με αριθμό 310/2013, για χορήγηση άδειας που αφορά Έναρξη, Εκδίκαση ή Συνέχιση αγωγής εναντίον της υπό εκκαθάρισης εταιρείας και να θέσει τις θέσεις της, ώστε το Σεβαστό Δικαστήριο να αποφανθεί σχετικά.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Το εύρος των αιτουμένων θεραπειών καλύπτει τόσο διατάγματα κυρίως της φύσεως certiorari όσο και prohibition και mandamus.
2. Η διαδικασία αυτής της φύσεως είναι εξαιρετική και το Ανώτατο Δικαστήριο δύναται να δώσει άδεια για καταχώρηση τέτοιας φύσεως αιτήσεων, μόνο όταν έχει πεισθεί ότι υπάρχει εκ πρώτης όψεως υπόθεση και ή συζητήσιμη υπόθεση που να δικαιολογεί επαρκώς την παραχώρηση της αιτούμενης αδείας.
3. Το Δικαστήριο πρέπει πάντα να έχει κατά νου ότι η διαδικασία, ειδικά της φύσεως certiorari, δεν έχει ως αντικείμενο την αναθεώρηση της ορθότητας της πρωτόδικης απόφασης, ούτε μπορεί να λειτουργήσει ως υποκατάστατο έφεσης.
4. Εκείνο που ελέγχεται είναι η νομιμότητα της απόφασης όταν μπορεί να διαπιστωθεί πλάνη περί το νόμο από το ίδιο το πρακτικό του Δικαστηρίου ή αν στοιχειοθετείται παραβίαση των κανόνων της φυσικής δικαιοσύνης ή διαπιστώνεται έλλειψη ή υπέρβαση δικαιοδοσίας.
5. Με καθοδήγηση πιο πάνω αρχές, τέθηκαν υπό εξέταση τα αναφερόμενα ως μεμπτά επί της διαδικασίας ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου.
6. Δεν ήταν ορθή η θέση του συνηγόρου της αιτήτριας ότι τα παρουσιασθέντα ως ολισθήματα του Δικαστηρίου μπορούσαν να ενταχθούν στην έννοια είτε της έκδηλης πλάνης περί το νόμο είτε της παραβίασης των κανόνων φυσικής δικαιοσύνης, ή της έλλειψης δικαιοδοσίας.
7. Το γεγονός ότι το Δικαστήριο είχε συγκεντρώσει τις επίδικες αιτήσεις σε ένα πρακτικό δεν σημαίνει ότι τις εξομοίωσε με τέτοιο τρόπο ώστε όλοι οι διάδικοι να έχουν την ίδια ιδιότητα για όλες τις υπό αναφορά αιτήσεις.
8. Ειδικά στην αίτηση για άδεια για συνέχιση της αγωγής, το κατέστησε σαφές ότι αφορά μόνο τον Επίσημο Παραλήπτη, ως εκκαθαριστή της περιουσίας της εταιρείας Tricor Ltd.
9. Το κύριο ζητούμενο αυτής της διαδικασίας είναι η ερμηνεία του Άρθρου 220 και 233(3) του περί Εταιρειών Νόμου, ως παρουσιάζεται και στον τίτλο των αιτουμένων θεραπειών.
10. Δευτερευόντως αντικείμενο της παρούσης διαδικασίας είναι τα Άρθρα 251(4) και 210(3) του ιδίου Νόμου τα οποία προέκυψαν από τις λοιπές αιτήσεις που κρίθηκαν άνευ αντικειμένου και απορρίφθηκαν.
11. Αναφορικά όμως με την κατάληξη του Δικαστηρίου να αποδώσει την αιτούμενη θεραπεία για παραχώρηση άδειας στη Eurobank για συνέχιση της αναφερόμενης αγωγής της εναντίον της Tricor το άρθρο που αφορά είναι κυρίως το Άρθρο 220.
12. Με κανένα τρόπο δεν προέκυπτε ότι υπήρξε παραβίαση του Άρθρου 220 από το πρωτόδικο Δικαστήριο αφού εκείνος που έπρεπε να ακουστεί σε συνάρτηση με το αίτημα ήταν μόνο ο Επίσημος Παραλήπτης ως εκκαθαριστής και όχι ο οποιοσδήποτε πιστωτής. Άλλη αντίληψη των πραγμάτων θα οδηγούσε τέτοιες αιτήσεις σε επικίνδυνους ατραπούς.
13. Το Δικαστήριο την επίδικη ημερομηνία, άκουσε σφαιρικά τους εμπλεκόμενους κατά αίτηση συνηγόρους στην πράξη και δεν οδηγήθηκε σε όποια παραβίαση δικαιώματος φυσικής δικαιοσύνης ούτε φαίνεται να λειτούργησε υπό καθεστώς νομικής πλάνης.
14. Το γεγονός ότι ενδεχομένως το Δικαστήριο έχει υποπέσει σε κάποια λάθη χειρισμού (όπως π.χ. το προηγούμενο διάταγμα αναστολής της παροχής αδείας στον προσωρινό εκκαθαριστή και άλλα επιμέρους) δεν οδήγησε σε δυσμενή επηρεασμό της αιτήτριας και δεν σηματοδοτεί άνευ ετέρου συζητήσιμη υπόθεση αφού το κυρίως ζητούμενο είναι κατ' αρχήν η διαδικασία να διασφαλίσει τη δυνατότητα των εμπλεκομένων να ακουστούν και να διατυπωθεί στη συνέχεια δικανική κρίση, όπως και έγινε.
15. Πέραν από την όποια λανθασμένη πρακτική που το Επαρχιακό Δικαστήριο ακολούθησε στο προκαταρκτικό στάδιο, ήταν μέσα στα όρια της ευχέρειας του, εφόσον έδιδε αιτιολογία, να κρίνει ότι κάποια διαβήματα παρέμεναν άνευ αντικειμένου εκ των πραγμάτων και εκ της συνάφειας των διαδικασιών οι οποίες υπήρξαν καταιγιστικές και χρονοβόρες.
16. Η αρχική έκφραση οποιονδήποτε αμφιβολιών και προβληματισμού του Επαρχιακού Δικαστηρίου, όσο αδόκιμη και να ήταν, δεν επηρέασε εντέλει την εφαρμογή του Νόμου ώστε να μη θεμελιώνεται στο αποτέλεσμα των πραγμάτων νομική πλάνη.
17. Δεν εκτροχιάζεται το θεμέλιο της δικαιοσύνης επειδή θεωρήθηκε ότι ένας πιστωτής δεν είχε αυτόνομο δικαίωμα εμφάνισης όταν ο εκκαθαριστής είναι παρών και έχει θέση. Ούτε υπήρξε εκτροπή και παραβίαση των κανόνων φυσικής δικαιοσύνης επειδή δεν ενεργοποιήθηκε το Άρθρο 210(3) του Κεφ. 113.
18. Όση ανησυχία υπήρχε εκ μέρους των αιτητών για το επιθυμητό της γνωμάτευσης από το Ανώτατο Δικαστήριο, η μη παραπομπή του θέματος και πάλιν δεν ισοδυναμεί με άρνηση δικαιοσύνης.
19. Oύτε επίσης υπάρχει άκαμπτος κανόνας ότι η τροποποίηση του τίτλου πρέπει να προηγείται οποιουδήποτε διαβήματος για άδεια για συνέχιση της διαδικασίας.
20. Δεν προκύπτει από τη νομολογία, εν πάση περιπτώσει, θεμελιακή ακυρότητα όπως επιχειρήθηκε να αντικρισθεί το θέμα.
21. Ο Εκκαθαριστής έχει διάφορες εξουσίες είτε αυτοδύναμα είτε με έγκριση του Δικαστηρίου. Μάλιστα ως εκ του εύρους των εξουσιών του ο Εκκαθαριστής υπόκειται σε συγκεκριμένο εκ του νόμου έλεγχο.
22. Δεν είναι δυνατόν το στοιχείο των συμπαγών εξουσιών ενός Εκκαθαριστή να διασπάται με επιμέρους ενέργειες πιστωτών, ως εδώ είχε επιχειρηθεί.
23. Και οι ενέργειες ή οι δυνατότητες ενεργειών των πιστωτών καθορίζονται από το Νόμο και δεν διευρύνονται, όπως εισηγείται η πλευρά της αιτήτριας.
24. Άλλωστε σκοπός των προνοιών του Νόμου είναι η παροχή προστασίας στους πιστωτές και στην περιουσία της υπό εκκαθάριση εταιρείας καθώς και την αποτροπή προώθησης διαδικασιών από ορισμένους πιστωτές προς απόκτηση ωφελημάτων.
25. Ο Εκκαθαριστής - και όχι μεμονωμένος πιστωτής - έχει λόγο στο αν θα εκπροσωπηθεί και πώς η εταιρεία σε μια δικαστική διαμάχη, ως σαφώς ορίζει το Άρθρο 220 ανωτέρω.
26. Για τους λόγους που εξηγήθηκαν, δεν είχε θεμελιωθεί συζητήσιμη υπόθεση ως προς τις αιτούμενες θεραπείες.
Η αίτηση για άδεια απορρίφθηκε.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Λυσιώτης (1996) 1(Β) Α.Α.Δ. 739,
Marewave Shipping & Trading Co. Ltd IT (1992) 1 A.A.Δ. 116,
Global Consolidator Public Ltd (2006) 1 A.A.Δ. 464,
Genemp Trading Ltd. v. Marfin Popular Bank Public Co. Ltd (2009) 1(B) A.A.Δ. 1658,
Regina v. Butt - Court of Appeal Cr.Div. publ. May 2, 2005 Τimesonline,
White Knight Ηoldings Public Co. Ltd. v. Χαραλάμπους (2015) 1 Α.Α.Δ. 707, ECLI:CY:AD:2015:A210,
Stefanos & Andreas Cold Stores Trading Ltd v. Εταιρείας Αναψυκτικών ΚΕΑΝ ΛΤΔ (Αρ.1) (1998) 1(Γ) Α.Α.Δ. 1806,
Bowkett v. Fullers United Electric Works Ltd [1923] 1 K.B. 160,
In re Dynamics Corpn. (Ch.D.), [1973] 1 W.L.R. 63.
Αίτηση.
Χρ. Nεοφύτου με Χρ. Καντάρα (κα), για Νεοφύτου & Νεοφύτου ΔΕΠΕ, για την Aιτήτρια.
Cur. adv. vult.
Ψαρa-Μιλτιaδου, Δ.: Η πιο πάνω αιτήτρια εταιρεία εξαιτείται από το Σεβαστό Δικαστήριο άδεια για καταχώρηση αίτησης με κλήση διά της οποίας να ζητά από το Σεβαστό Δικαστήριο:
1. Ένταλμα της φύσης Certiorari για ακύρωση του διατάγματος ημερομηνίας 12/4/2016 για συνέχιση της αγωγής 3498/2012 Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας εναντίον του Επίσημου Παραλήπτη ως Εκκαθαριστή της περιουσίας της εταιρείας TRICOR LIMITED.
2. Ένταλμα της φύσης Certiorari για ακύρωση της απόφασης/ruling του Δικαστηρίου ημερομηνίας 12/4/2016, με την οποία απορρίφθηκε ως άνευ αντικειμένου η Αίτηση της εταιρείας UNIBRAND SECRETARIAL SERVICES LIMITED ΑΠΟ ΤΗ ΛΕΥΚΩΣΙΑ ημερομηνίας 5/4/2016 για διαγραφή της Αίτησης της Τράπεζας EUROBANK CYPRUS LIMITED ημερομηνίας 18/3/2016 που αφορά τη συνέχιση της αγωγής 3498/2012 Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας εναντίον του Επίσημου Παραλήπτη ως Εκκαθαριστή της περιουσίας της εταιρείας TRICOR LIMITED.
3. Ένταλμα της φύσης Certiorari με το οποίο να ακυρώνεται η απόφαση/ruling του Δικαστηρίου ημερομηνίας 12/4/2016, διά της οποίας απορρίφθηκαν οι Αιτήσεις ημερομηνίας 28/8/2015, 2/12/2015, και 29/2/2016, το διάταγμα ημερομηνίας 15/9/2015 για συνέχιση της αγωγής 3498/2012 Ε.Δ. Λάρνακας εναντίον του Επίσημου Παραλήπτη ως Προσωρινού Εκκαθαριστή της περιουσίας της εταιρείας και το διάταγμα ημερομηνίας 2/12/2015 για αναστολή της ισχύς του διατάγματος ημερομηνίας 15/9/2015 μέχρι την εκδίκαση της Αίτησης ημερομηνίας 28/8/2015 και επαναορισμός των προαναφερόμενων Αιτήσεων.
4. Ένταλμα της φύσης Prohibition για απαγόρευση συνέχισης εκδίκασης οιωνδήποτε Αιτήσεων ή Διαδικασιών αφορούν ή σχετίζονται με την Αίτηση Εκκαθάρισης 310/2013 Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας υπό την Προεδρία της Εντίμου Δικαστού κ. Άννης Πανταζή.
5. Διάταγμα για εκδίκαση οιονδήποτε Αιτήσεων ή Διαδικασιών αφορούν ή σχετίζονται με την Αίτηση Εκκαθάρισης 310/2013 Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας υπό τη Προεδρία άλλου Δικαστή εκτός της Προεδρίας της Εντίμου Δικαστού κ. Άννης Πανταζή.
6. Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η εταιρεία UNIBRAND SECRETARIAL SERVICES LIMITED ΑΠΟ ΤΗ ΛΕΥΚΩΣΙΑ ως ΠΙΣΤΩΤΗΣ της εταιρείας TRICOR LIMITED, ή/και ως Αιτήτρια της Αίτησης Εκκαθάρισης με αριθμό 310/2013 Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας έχει αυτεπάγγελτο ή/και θεσμικό ή/και νόμιμο δικαίωμα να εμφανίζεται και να συμμετέχει ως ενδιαφερόμενο ή/και επηρεαζόμενο ή/ και διάδικο μέρος στην Αίτηση της Τράπεζας EUROBANK CYPRUS LTD, ημερομηνίας 18/3/2016, που αφορά την παραχώρηση άδειας για έναρξη, συνέχιση ή εκδίκαση αγωγής 3498/2012 Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας εναντίον της υπό εκκαθάρισης εταιρείας TRICOR LIMITED, σύμφωνα με τη Διάταξη 48(3) των Θεσμών της Πολιτικής Δικονομίας ή/ και σύμφωνα με το Άρθρο 233(3) του Περί Εταιρειών Νόμου.
7. Ένταλμα της φύσης Mandamus με το οποίο να διατάσσεται οιοσδήποτε έντιμος Δικαστής του Επαρχιακού Δικαστηρίου ο οποίος θα αναλάβει το χειρισμό του φακέλου της Αίτησης Εκκαθάρισης 310/2013 Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, όπως εξετάσει ή/και παραπέμψει το Αίτημα της Εταιρείας UNIBRAND SECRETARIAL SERVICES LIMITED, στην ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, σύμφωνα και με το επισυναπτόμενο Τεκμήριο 16 της ενόρκου δηλώσεως της παρούσας Αίτησης, στα πλαίσια του Άρθρου 210(3) του περί Εταιρειών Νόμου για γνωμάτευση από το Ανώτατο Δικαστήριο, επί των τριών ακολούθων σημείων:
7.1 Να κριθεί κατά πόσο υπάρχει κατάχρηση δικαστικής διαδικασίας από τη στιγμή που εκκρεμούν δύο Αιτήσεις εκ μέρους της Τράπεζας EUROBANK CYPRUS LTD οι οποίες αναφέρονται σε Συνέχιση της Αγωγής 3498/2012 Ε.Δ. Λάρνακας, εναντίον της υπό εκκαθάρισης εταιρείας TRICOR LIMITED («η εταιρεία»), μία εναντίον του Επίσημου Παραλήπτη ως Προσωρινού Εκκαθαριστή της περιουσίας της εταιρείας, ημερομηνίας 28/8/2015, η οποία καταχωρήθηκε μετά την απόφαση για διορισμό Προσωρινού Εκκαθαριστή και μία εναντίον του Επίσημου Παραλήπτη ως Εκκαθαριστή της περιουσίας της εταιρείας ημερομηνίας 18/3/2016 μετά την απόφαση για εκκαθάρισης της εταιρείας στις 13/1/2016 και του διατάγματος εκκαθάρισης της εταιρείας, βάση των προνοιών του Άρθρου 220 του περί Εταιρειών Νόμου.. Όταν έχει εκδοθεί διάταγμα εκκαθάρισης ή έχει διοριστεί προσωρινός εκκαθαριστής, καμιά αγωγή ή διαδικασία συνεχίζεται ή αρχίζει εναντίον της εταιρείας εκτός μετά από άδεια του Δικαστηρίου και με τέτοιους όρους που το Δικαστήριο δυνατό να επιβάλει.
7.2 Να κριθεί κατά πόσο πριν την καταχώρηση από τη Τράπεζα EUROBANK CYPRUS LTD είτε της Αίτησης ημερομηνίας 28/8/2015 είτε της Αίτησης ημερομηνίας 18/3/2016 έπρεπε να προηγηθεί Τροποποίηση του τίτλου της Αγωγής 3498/2012 Ε.Δ. Λάρνακας με την αντικατάσταση της εταιρείας διά του Επίσημου Παραλήπτη είτε ως Προσωρινού Εκκαθαριστή είτε ως Εκκαθαριστή αντίστοιχα, κατά πόσο μπορεί να εκδικαστεί η Αίτηση για χορήγηση άδειας που αφορά την εκδίκαση ή συνέχιση αγωγής 3498/2012 Ε.Δ. Λάρνακας ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας που βρίσκεται ο φάκελος της εκκαθάρισης της εταιρείας με αριθμό 310/2013, χωρίς να προηγηθεί η τροποποίηση του τίτλου της αγωγής 3498/2012 Ε.Δ. Λάρνακας με τη προσθήκη του Επίσημου Παραλήπτη ως Εκκαθαριστή της εταιρείας και κατά πόσο έχει οιανδήποτε ισχύ Διάταγμα για συνέχιση αγωγής εναντίον του Επίσημου Παραλήπτη είτε ως Προσωρινός Εκκαθαριστής είτε ως Εκκαθαριστής της περιουσίας της εταιρείας, χωρίς να προηγηθεί η τροποποίηση του τίτλου της αγωγής 3498/2012 Ε.Δ. Λάρνακας με τη προσθήκη του Επίσημου Παραλήπτη ως Εκκαθαριστή της εταιρείας.
7.3 Να κριθεί κατά πόσο η Αιτήτρια Εταιρεία, ως Πιστωτής ή/ και ως Αιτήτρια της Αίτησης Εκκαθάρισης με αριθμό 310/2013 Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, έχει δικαίωμα να εμφανίζεται και να ενστεί σε Αίτηση που καταχωρείται είτε από τη Τράπεζα EUROBANK CYPRUS LTD είτε και από οιονδήποτε τρίτο πρόσωπο στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας που βρίσκεται ο φάκελος της εκκαθάρισης της εταιρείας με αριθμό 310/2013, για χορήγηση άδειας που αφορά Έναρξη, Εκδίκαση ή Συνέχιση αγωγής εναντίον της υπό εκκαθάρισης εταιρείας και να θέσει τις θέσεις της, ώστε το Σεβαστό Δικαστήριο να αποφανθεί σχετικά.
Μόνο από τον τίτλο και το παρακλητικό της αίτησης γίνεται αντιληπτό το φάσμα των διαδικασιών που αφορά καθώς και το εύρος των θεραπειών που αποτελούν το αντικείμενο της παρούσης.
Η δε Έκθεση Γεγονότων ομού με τη στηρικτική ένορκη δήλωση παρουσιάζουν μια δαιδαλώδη διαδικαστική πορεία και δεν ήταν εύκολος ο προσδιορισμός των ουσιωδών γεγονότων, ώστε να διαγνωστούν - αν υπάρχουν - τα προβλήματα και ή η υφή τους για να κριθεί αν οι αιτούμενες θεραπείες μπορούν να επιτύχουν.
Μας ενδιαφέρουν τρεις βασικές κύριες διαδικασίες:
1. Η Διαδικασία Εκκαθάρισης
Η αιτήτρια εταιρεία (από τώρα και στο εξής Unibrand) καταχώρησε και πέτυχε μετά από μακρά δικαστική διαμάχη - την έκδοση διατάγματος εκκαθάρισης εναντίον της Tricor Ltd στις 13.1.2016. Η αίτηση είχε καταχωρηθεί στις 25.4.2013 και στα πλαίσια της είχε εκδοθεί ενδιάμεσο διάταγμα διορισμού προσωρινού Εκκαθαριστή (Διαδικασία Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας).
2. Η Αγωγή
H Tricor Ltd υπήρξε διάδικος στην αγωγή υπ' αρ.3498/2012 Ε.Δ. Λάρνακας. Ενάγοντες σ' αυτή την αγωγή είναι η Eurobank Cyprus Ltd («η Eurobank») και η Tricor ενάγεται ομού με άλλους εναγόμενους. Ειδικά εναντίον της Tricor αξιώνεται ποσό €216.000 δυνάμει δανείου και εκποίηση υποθήκης Υ3695/08.
3. Άδεια για συνέχιση της αγωγής (και παρεπόμενες αιτήσεις)
Πριν την έκδοση του διατάγματος εκκαθάρισης η Eurobank επιδίωξε (και πέτυχε) άδεια για συνέχιση της πιο πάνω αγωγής εναντίον της Tricor μέσω του προσωρινού Εκκαθαριστή αυτής. Η άδεια αυτή δόθηκε στις 15.9.2015 στη βάση αίτησης της Eurobank.
Ενόψει της έκδοσης διατάγματος εκκαθάρισης στις 13.2.2016 η Eurobank επανήλθε με νέα αίτηση ημερ. 18.3.2016 στο Ε.Δ. Λάρνακας (στο φάκελο της εκκαθάρισης 310/2013) ζητώντας «άδεια για συνέχιση της πιο πάνω αγωγής εναντίον του Επίσημου Παραλήπτη ως εκκαθαριστή της Tricor». Τόσο η «πρώτη» άδεια όσο και η «δεύτερη» άδεια αμφισβητήθηκαν σφοδρά από την Unibrand με αιτήσεις παραμερισμού, αναστολής του αποτελέσματος και άλλες παρεπόμενες αιτήσεις. Το αποτέλεσμα ήταν το Δικαστήριο να εμπλακεί σε μια συστάδα πολλαπλών αιτήσεων.
Να σημειωθεί ότι ακόμη και «παραπομπή νομικών σημείων στο Ανώτατο Δικαστήριο» ζητήθηκε με άκρως σπανίζουσα διαδικασία που προνοεί το Άρθρο 210 (3) του περί Εταιρειών Νόμου. Προκύπτει βεβαίως σαφώς η προσπάθεια της Unibrand να εμποδίσει τη συνέχιση της αγωγής της Eurobank εναντίον της Tricon, προφανώς, μεταξύ άλλων, διότι θεωρεί ότι η Eurobank δεν έχει την ιδιότητα του πιστωτή. Το Δικαστήριο, απασχολούμενο με αυτό το βραχυκύκλωμα των διαδικασιών με την πλειάδα αιτήσεων θεώρησε ορθό να τις ορίσει από κοινού, ώστε να τύχουν χειρισμού σφαιρικά και ως σύνολο αφού και εκ των πραγμάτων αλλά και εκ της νομικής τους συνάφειας είχαν κοινό πλαίσιο.
Ερχόμαστε λοιπόν στον τρόπο χειρισμού του Ε.Δ. Λευκωσίας που οδήγησε στην «κορύφωση» της αντίδρασης της Unibrand με συνέπεια την καταχώρηση της παρούσης. Αυτό συμβαίνει στις 12.4.2016 και είναι το πρακτικό - τεκμ.17 επί της ένορκης δήλωσης της Α. Θεμιστοκλέους.
Το πρακτικό ημερ. 12.4.2016:
Καταγράφονται στο πρακτικό αυτό ως πλαίσιο εκδίκασης 4 αιτήσεις ως εξής:
Αίτηση ημερ. 29.2.2016 για συμπληρωματική ένορκη δήλωση από Unibrand
Αίτηση ημερ. 18.3.2016 από Eurobank για άδεια συνέχισης αγωγής
Αίτηση ημερ. 5.4.2016 από Unibrand για διαγραφή αίτησης ημερ. 18.3.2016
Αίτηση ημερ. 29.2.2016 η οποία συσχετίζεται με αίτηση παραμερισμού κ.λπ.
Σε μια μακρά διαδικασία την πιο πάνω ημερομηνία το Δικαστήριο ακούει και διαλέγεται με τους τρεις συνηγόρους των διαδίκων επί των αιτήσεων αυτών, την κα Εφραίμ για Επίσημο Παραλήπτη σε σχέση με την αίτηση για συνέχιση της αγωγής ημερ. 18.3.2016 (στην οποία και μόνο επιδόθηκε η αίτηση), για τη Unibrand τον κ. Χρ. Νεοφύτου και την κα Χρ. Καντάρα και τον κ. Χ. Κυριακίδη με την κα Σ. Κουρουζίδου για την Eurobank.
Καταλήγει το Δικαστήριο ως εξής στις σελ.24-26 του πρακτικού.
«Στην προηγούμενη δικάσιμο είχα πει, "έχετε ένσταση κυρία Κουρουζίδου να καταχωρηθεί η ένσταση... (διαβάζει)... θα μείνει για οδηγίες δηλαδή 12/04/2016, έξοδα στην πορεία όλων" αυτά τα διάβασα από το πρακτικό 08/04/2016. Σήμερα ενώπιον μου εμφανίστηκαν τα πρόσωπα που καταγράφηκαν στην έναρξη του πρακτικού. Η εισήγηση του κυρίου Κυριακίδη, αιτούντος στην αίτηση 18/03/16, είναι η δική του να εκδικαστεί κατά προτεραιότητα εφόσον όλα τα μέρη που εμπλέκονται σε εκείνην την αίτηση είναι παρόντα και ο επίσημος παραλήπτης δηλώνει ότι δεν έχει ένσταση στην έκδοση του διατάγματος. Ο κύριος Νεοφύτου επιμένει όπως η δική του αίτηση 05/04/2016 εκδικαστεί κατά προτεραιότητα. Το Δικαστήριο έχει εισαγωγικά κατά τη σημερινή δικάσιμο προβεί σε ανάλυση της νομοθεσίας και νομολογίας με σκοπό να εξασφάλιζε μια συμβιβαστική επίλυση όλων ανεξαιρέτως των αιτήσεων, με το ζητούμενο να κρίνεται ρεαλιστικά, ότι έχει το ίδιο και το αυτό αντικείμενο κάθε αίτηση ανεξαιρέτως, δηλαδή την αίτηση για χορήγηση άδειας συνέχισης της αγωγής 3498/2012 ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας. Η εν λόγω αγωγή δεν έχει ακόμη αρχίσει για ακρόαση, είναι ορισμένη εξ' όσων πληροφορήθηκα σήμερα στις 19/04/2016 για έναρξη ακρόασης. Είχε εκδοθεί όπως είπα προηγουμένως από το παρόν Δικαστήριο στις 15/09/2015 ένα διάταγμα για άδεια συνέχισης της, ενόψει του ότι είχε διοριστεί προσωρινός εκκαθαριστής. Το ίδιο διάταγμα αναστάληκε με απόφαση του παρόντος Δικαστηρίου και ως εκ τούτου εκείνη η άδεια τελούσε σε αναστολή εκκρεμούσης της αίτησης παραμερισμού που έκανε η Unibrand. Το ζήτημα είναι κατά πόσο το παρόν Δικαστήριο κωλύεται να εκδώσει νέο διάταγμα για άδεια συνέχισης, για τον λόγο ότι εκκρεμεί η δικαστική διαδικασία στο πλαίσιο της αίτησης παραμερισμού που καταχώρησε η Unibrand. Θέλω να αντιμετωπίσω το ζήτημα όσο πιο ρεαλιστικά γίνεται με βάση τα πραγματικά γεγονότα της διαδικασίας εκκαθάρισης και της αγωγής στον βαθμό που αυτά αποτυπώνονται στον δικαστικό φάκελο που έχω ενώπιον μου στην αίτηση εκκαθάρισης 310/2013. Λαμβάνω λοιπόν υπόψη ότι η αίτηση για συνέχιση της αγωγής ημερομηνίας 18/03/2016, δεν προσκρούει σε οποιανδήποτε ένσταση από πλευράς του επίσημου παραλήπτη, δεν υπάρχει ουδείς λόγος στην όψη της εν λόγω αίτησης για να μην δοθεί από το Δικαστήριο η άδεια. Είχα εξηγήσει προηγουμένως ότι το Δικαστήριο συχνά δίδει τέτοιου είδους άδεια, όταν ο πιστωτής ο οποίος την αιτείται είναι εξασφαλισμένος και με βάση τη μέχρι σήμερα δικογραφία στην αίτηση εκκαθάρισης αλλά και την ίδια την απόφαση μου με την οποία εξέδωσα το διάταγμα εκκαθάρισης, είχα δεχτεί το status της Eurobank ως πιστωτή εξασφαλισμένου διά υποθήκης που δόθηκε από την εταιρεία Tricor επί περιουσίας της. Ως εκ τούτου, η διακριτική ευχέρεια του παρόντος Δικαστηρίου, το οποίο ζυγίζει τον κίνδυνο να επηρεαστούν τα δικαιώματα των υπολοίπων πιστωτών εάν δοθεί η άδεια συνέχισης της αγωγής στην Eurobank, κρίνω πως θα πρέπει να ασκηθεί υπέρ της αίτησης της Eurobank, ενόψει του ότι η ίδια είναι εξασφαλισμένος πιστωτής και εκδίδω τέτοια άδεια ως η αίτηση ημερομηνίας 18/03/2016.
Ενόψει τούτου κρίνω πως είναι πλέον άνευ αντικειμένου η οποία συζήτηση της αίτησης παραμερισμού και οποιασδήποτε ενδιάμεσης διαδικασίας σε αυτήν ως είναι η αίτηση ημερομηνίας 29/02/2016 για συμπληρωματική ένορκη δήλωση, υπό την έννοια ότι η διαδικασία εκείνη αφορούσε σε προγενέστερη άδεια για συνέχιση της αγωγής, η οποία όμως δεν θα μπορούσε να είχε μεγαλύτερη διάρκεια ζωής από εκείνην της ισχύος του διατάγματος διορισμού προσωρινού εκκαθαριστή, του οποίου η ζωή τερματίστηκε με την ίδια την έκδοση διατάγματος εκκαθάρισης της εταιρείας Tricor.
Ως εκ τούτου θεωρώ ότι και η αίτηση ημερομηνίας 05/04/2016 είναι επίσης άνευ αντικειμένου, καθότι ουδεμία πολλαπλότητα διαδικασιών κρίνω ότι παραμένει ή υφίσταται, εφόσον έχει επιλυθεί το ζήτημα της άδειας συνέχισης της αγωγής, με την έκδοση σήμερα νέας άδειας ενόψει του νέου δεδομένου της εκκαθάρισης της εταιρείας Tricor. Ως εκ τούτου η αίτηση παραμερισμού ως επίσης η αίτηση για συμπληρωματική ένορκη δήλωση υπόκεινται σε απόρριψη από το παρόν Δικαστήριο ως άνευ αντικειμένου και προς τούτο και το διάταγμα αναστολής της προγενέστερης άδειας συνέχισης της αγωγής, το οποίο είχε εκδοθεί στις 14/12/2015 και εκείνο παύει να υφίσταται και να ισχύει ως άνευ αντικειμένου πλέον η ύπαρξη του. Λοιπόν, όσον αφορά τα έξοδα στην αίτηση ημερομηνίας 18/03/2016, η πλευρά του επίσημου παραλήπτη ζητά έξοδα;
Κα Εφραίμ: Θα ζητήσω ναι, είναι θεσμοθετημένα στα €50.
Δικαστήριο: Όσον αφορά την αίτηση ημερομηνίας 18.3.2016, τα έξοδα επιδικάζονται υπέρ του επίσημου παραλήπτη και εναντίον της Eurobank €50 έξοδα χωρίς ΦΠΑ. Όσον αφορά την αίτηση ημερομηνίας 05.04.2016 ενόψει του ότι δεν είχε καταχωρηθεί ένσταση από την Eurobank ή από τον επίσημο παραλήπτη, αυτή απορρίπτεται ως άνευ αντικειμένου χωρίς διαταγή για έξοδα εναντίον των αιτητών της, όσον αφορά τις αιτήσεις ημερομηνίας 29.02.2016 για συμπληρωματική ένορκη δήλωση και όσον αφορά την αίτηση παραμερισμού η οποία ήταν 02.12.2015, αμφότερες απορρίπτονται ως άνω αντικειμένου και τα έξοδα αυτών θεωρώ ότι θα ήταν κατάλληλο να επιδικαστούν ως κάθε πλευρά τα έξοδα της».
Όπως έχω ήδη αναφέρει, το εύρος των αιτουμένων θεραπειών καλύπτει τόσο διατάγματα κυρίως της φύσεως certiorari όσο και prohibition και mandamus. Αρκεί εν προκειμένω να τονίσω ότι η διαδικασία αυτής της φύσεως είναι εξαιρετική και το Ανώτατο Δικαστήριο δύναται να δώσει άδεια για καταχώρηση τέτοιας φύσεως αιτήσεων μόνο όταν έχει πεισθεί ότι υπάρχει εκ πρώτης όψεως υπόθεση και ή συζητήσιμη υπόθεση που να δικαιολογεί επαρκώς την παραχώρηση της αιτούμενης αδείας. Το Δικαστήριο πρέπει πάντα να έχει κατά νου ότι η διαδικασία, ειδικά της φύσεως certiorari, δεν έχει ως αντικείμενο την αναθεώρηση της ορθότητας της πρωτόδικης απόφασης, ούτε μπορεί να λειτουργήσει ως υποκατάστατο έφεσης. Εκείνο που ελέγχεται είναι η νομιμότητα της απόφασης όταν μπορεί να διαπιστωθεί πλάνη περί το νόμο από το ίδιο το πρακτικό του Δικαστηρίου ή αν στοιχειοθετείται παραβίαση των κανόνων της φυσικής δικαιοσύνης ή διαπιστώνεται έλλειψη ή υπέρβαση δικαιοδοσίας. (βλ. σύγγραμμα Halsbury' s Laws of England 3rd ed. vol. 22 p.792, para.1672, Λυσιώτης (1996) 1(Β) Α.Α.Δ. 739, Αναφορικά με την αίτηση της Marewave Shipping & Trading Co. Ltd IT (1992) 1 A.A.Δ. 116 και Global Consolidator Public Ltd (2006) 1 A.A.Δ. 464 - επίσης για τα mandamus και prohibition (Σύγγραμμα Προνομιακά Εντάλματα Π. Αρτέμη σελ. 216-253).
Καθοδηγούμενη λοιπόν από τις πιο πάνω αρχές, έχω εξετάσει τα αναφερόμενα ως μεμπτά επί της διαδικασίας ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου. Δεν δύναμαι να συμφωνήσω με τον ευπαίδευτο συνήγορο της αιτήτριας ότι τα παρουσιασθέντα ως ολισθήματα του Δικαστηρίου μπορούν να ενταχθούν στην έννοια είτε της έκδηλης πλάνης περί το νόμο είτε της παραβίασης των κανόνων φυσικής δικαιοσύνης, ή της έλλειψης δικαιοδοσίας. Το γεγονός ότι το Δικαστήριο είχε συγκεντρώσει τις επίδικες αιτήσεις σε ένα πρακτικό δεν σημαίνει ότι τις εξομοίωσε με τέτοιο τρόπο ώστε όλοι οι διάδικοι να έχουν την ίδια ιδιότητα για όλες τις υπό αναφορά αιτήσεις. Ειδικά στην αίτηση για άδεια για συνέχιση της αγωγής, το κατέστησε σαφές ότι αφορά μόνο τον Επίσημο Παραλήπτη, ως εκκαθαριστή της περιουσίας της εταιρείας Tricor Ltd. Το κύριο ζητούμενο αυτής της διαδικασίας είναι η ερμηνεία του Άρθρου 220 και 233(3) του περί Εταιρειών Νόμου, ως παρουσιάζεται και στον τίτλο των αιτουμένων θεραπειών. Δευτερευόντως αντικείμενο της παρούσης διαδικασίας είναι τα Άρθρα 251(4) και 210(3) του ιδίου Νόμου τα οποία προέκυψαν από τις λοιπές αιτήσεις που κρίθηκαν άνευ αντικειμένου και απορρίφθηκαν. Αναφορικά όμως με την κατάληξη του Δικαστηρίου να αποδώσει την αιτούμενη θεραπεία για παραχώρηση άδειας στη Eurobank για συνέχιση της αναφερόμενης αγωγής της εναντίον της Tricor το άρθρο που αφορά είναι κυρίως το Άρθρο 220. Με κανένα λοιπόν τρόπο δεν βρίσκω ότι υπήρξε παραβίαση του Άρθρου 220* από το πρωτόδικο Δικαστήριο αφού εκείνος που έπρεπε να ακουστεί σε συνάρτηση με το αίτημα ήταν μόνο ο Επίσημος Παραλήπτης ως εκκαθαριστής και όχι ο οποιοσδήποτε πιστωτής. Άλλη αντίληψη των πραγμάτων θα οδηγούσε τέτοιες αιτήσεις σε επικίνδυνους ατραπούς. (βλ. Genemp Trading Ltd. v. Marfin Popular Bank Public Co. Ltd (2009) 1(B) A.A.Δ.1658).
Το Δικαστήριο την επίδικη ημερομηνία, άκουσε σφαιρικά τους εμπλεκόμενους κατά αίτηση συνηγόρους στην πράξη και δεν οδηγήθηκε σε όποια παραβίαση δικαιώματος φυσικής δικαιοσύνης ούτε φαίνεται να λειτούργησε υπό καθεστώς νομικής πλάνης. Το γεγονός ότι ενδεχομένως το Δικαστήριο έχει υποπέσει σε κάποια λάθη χειρισμού (όπως π.χ. το προηγούμενο διάταγμα αναστολής της παροχής αδείας στον προσωρινό εκκαθαριστή και άλλα επιμέρους) δεν οδήγησε σε δυσμενή επηρεασμό της αιτήτριας και δεν σηματοδοτεί άνευ ετέρου συζητήσιμη υπόθεση αφού το κυρίως ζητούμενο είναι κατ' αρχήν η διαδικασία να διασφαλίσει τη δυνατότητα των εμπλεκομένων να ακουστούν και να διατυπωθεί στη συνέχεια δικανική κρίση, όπως και έγινε. Βέβαια έχει εν μέρει δίκαιο ο κ. Νεοφύτου παραπονούμενος αφενός για το εύρος του διαλόγου του Δικαστηρίου με τους εμπλεκόμενους δικηγόρους, και αφετέρου για τις αλλεπάλληλα εκφραζόμενες θέσεις του Δικαστηρίου ως προς τον προβληματισμό του χωρίς κατάληξη στo αρχικό τουλάχιστον στάδιο. Ομολογουμένως, είναι ανεπιθύμητο τέτοιο εύρος διαλόγου του Δικαστηρίου με τους δικηγόρους, λαμβάνοντας υπόψη ότι ο δικαστικός χρόνος είναι ένα πολύτιμο αγαθό και ανήκει σε όλους τους πολίτες. Τέτοιοι μακροί διάλογοι κατασπαταλούν το δημόσιο χρόνο αχρείαστα. (Βλ. Regina v. Butt - Court of Appeal Cr.Div. publ. May 2, 2005 Τimesonline). Ωστόσο, παρά την απαρέσκεια που μπορεί κάποιος να διατυπώσει σε παρομοίου τύπου πρακτικές, δεν πρέπει να απομακρυνόμαστε από το κύριο ζητούμενο σε αιτήματα τέτοιας φύσεως προνομιακών ενταλμάτων. Παρά το γεγονός ότι ο κ. Νεοφύτου έχει δίκαιο σε κάποιες περιορισμένες πτυχές του παραπόνου του, στην παρούσα διαδικασία το Δικαστήριο δεν μπορεί να εκφύγει των αρχών και πλαισίων με βάση τα οποία, θεμιτά και θεσμικά, θα πρέπει να κρίνει την επίδικη συμπεριφορά, συναρτώμενη κυρίως με το αποτέλεσμα της σε αιτήσεις όπως η παρούσα. Πέραν λοιπόν από την όποια λανθασμένη πρακτική που το Επαρχιακό Δικαστήριο ακολούθησε στο προκαταρκτικό στάδιο, ήταν μέσα στα όρια της ευχέρειας του, εφόσον έδιδε αιτιολογία, να κρίνει ότι κάποια διαβήματα παρέμεναν άνευ αντικειμένου εκ των πραγμάτων και εκ της συνάφειας των διαδικασιών οι οποίες υπήρξαν καταιγιστικές και χρονοβόρες. Η αρχική έκφραση οποιονδήποτε αμφιβολιών και προβληματισμού του Επαρχιακού Δικαστηρίου, όσο αδόκιμη και να ήταν, δεν επηρέασε εντέλει την εφαρμογή του Νόμου ώστε να μη θεμελιώνεται στο αποτέλεσμα των πραγμάτων νομική πλάνη. Δεν θα διαφωνήσω περαιτέρω ότι ο μακρύς αυτός διάλογος δεν ήταν ακρόαση και σε αυτόν παρατηρήθησαν λανθασμένες πρακτικές, όπως έχω ήδη αναφέρει. Δεν κρίνω ωστόσο ότι εκτροχιάζεται το θεμέλιο της δικαιοσύνης επειδή θεωρήθηκε ότι ένας πιστωτής δεν είχε αυτόνομο δικαίωμα εμφάνισης όταν ο εκκαθαριστής είναι παρών και έχει θέση. Ούτε υπήρξε εκτροπή και παραβίαση των κανόνων φυσικής δικαιοσύνης επειδή δεν ενεργοποιήθηκε το Άρθρο 210(3) του Κεφ.113* Όση ανησυχία και να έχει ο κ. Νεοφύτου για το επιθυμητό της γνωμάτευσης από το Ανώτατο Δικαστήριο, η μη παραπομπή του θέματος και πάλιν δεν ισοδυναμεί με άρνηση δικαιοσύνης. (Βλ. Αtkins Court Forms, sec. ed. vol. 10, 1992 issue p.27).
Oύτε επίσης υπάρχει άκαμπτος κανόνας ότι η τροποποίηση του τίτλου πρέπει να προηγείται οποιουδήποτε διαβήματος για άδεια για συνέχιση της διαδικασίας. Δεν προκύπτει από τη νομολογία, εν πάση περιπτώσει, θεμελιακή ακυρότητα όπως επιχειρήθηκε να αντικρισθεί το θέμα. (Βλ. White Knight Ηoldings Public Co. Ltd. v. Χαραλάμπους (2015) 1 Α.Α.Δ. 707, ECLI:CY:AD:2015:A210).
Ο Εκκαθαριστής έχει διάφορες εξουσίες είτε αυτοδύναμα είτε με έγκριση του Δικαστηρίου*. Μάλιστα ως εκ του εύρους των εξουσιών του ο Εκκαθαριστής υπόκειται σε συγκεκριμένο εκ του νόμου έλεγχο. Δεν είναι δυνατόν λοιπόν το στοιχείο των συμπαγών εξουσιών ενός Εκκαθαριστή να διασπάται με επιμέρους ενέργειες πιστωτών, ως εδώ είχε επιχειρηθεί. Και οι ενέργειες ή οι δυνατότητες ενεργειών των πιστωτών καθορίζονται από το Νόμο και δεν διευρύνονται, όπως εισηγείται η πλευρά της αιτήτριας. Άλλωστε ως ορθά επισημαίνεται στην υπόθεση Stefanos & Andreas Cold Stores Trading Ltd v. Εταιρείας Αναψυκτικών ΚΕΑΝ ΛΤΔ (Aρ.1) (1998) 1(Γ) Α.Α.Δ. 1806 σκοπός των προνοιών του Νόμου (μεταξύ των οποίων το Άρθρο 220) είναι η παροχή προστασίας στους πιστωτές και στην περιουσία της υπό εκκαθάριση εταιρείας καθώς και την αποτροπή προώθησης διαδικασιών από ορισμένους πιστωτές προς απόκτηση ωφελημάτων (βλ. Bowkett v. Fullers United Electric Works Ltd [1923] 1 K.B. 160, In re Dynamics Corpn. (Ch.D.), [1973] 1 W.L.R. 63). Με όλο το σεβασμό λοιπόν στις απόψεις που εξεφράστηκαν, ο Εκκαθαριστής - και όχι μεμονωμένος πιστωτής - έχει λόγο στο αν θα εκπροσωπηθεί και πώς η εταιρεία σε μια δικαστική διαμάχη, ως σαφώς ορίζει το Άρθρο 220 ανωτέρω.
Για τους λόγους που έχουμε εξηγήσει δεν έχει θεμελιωθεί συζητήσιμη υπόθεση ως προς τις αιτούμενες θεραπείες. Συνεπώς η αίτηση απορρίπτεται.
Η αίτηση για άδεια απορρίπτεται.