|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2013) 1 ΑΑΔ 378
15 Φεβρουαρίου, 2013
[ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ KHORAK PAZ
FOUMANI FARHAD, ΑΠΟ ΤΟ ΙΡΑΝ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΣΤΑ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΑ ΚΡΑΤΗΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΛΑΚΑΤΑΜΙΑΣ,
ΛΕΥΚΩΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ
ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ HABEAS CORPUS,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ 18ΠΣΤ(7) ΚΑΙ (8) ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ 3 ΤΟΥ 153(Ι) ΤΟΥ 2011 ΚΑΙ ΑΡΘΡΟ 15(6) ΤΗΣ ΟΔΗΓΙΑΣ 115/2008/ΕΚ
ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΙΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ 16ης ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΟΙΝΟΥΣ ΚΑΝΟΝΕΣ ΚΑΙ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΣΤΑ ΚΡΑΤΗ ΜΕΛΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΠΑΡΑΝΟΜΩΣ ΔΙΑΜΕΝΟΝΤΩΝ ΥΠΗΚΟΩΝ ΤΡΙΤΩΝ ΧΩΡΩΝ, ΤΑ ΑΡΘΡΑ 5 ΚΑΙ 6 ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 11, 30, 34 ΚΑΙ 35 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ,
2. ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ,
3. ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΑΡΧΕΙΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ,
ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΠΑΡΑ ΤΗΝ ΠΑΡΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΕΞΑΜΗΝΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΩΝ ΚΡΑΤΗΣΗΣ
ΚΑΙ ΑΠΕΛΑΣΗΣ, ΠΑΡΑΝΟΜΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ ΝΑ ΕΧΟΥΝ
ΥΠΟ ΚΡΑΤΗΣΗ ΤΟΝ KHORAK PAZ POUMANI FARHAD,
ΑΠΟ ΤΟ ΙΡΑΝ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΣΤΑ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΑ ΚΡΑΤΗΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΛΑΚΑΤΑΜΙΑΣ ΚΑΤΑ ΠΑΡΑΒΑΣΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ 3 ΤΟΥ
153(Ι) ΤΟΥ 2011, ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΑΣΠΙΣΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ.
(Πoλιτική Αίτηση Αρ. 15/13)
Προνομιακά εντάλματα ― Habeas Corpus ― Κράτηση για σκοπούς απέλασης ― Απόφαση επιστροφής ως συνέπεια ποινικής κύρωσης ― Άρθρο 18ΟΕ 2(β) του περί Αλλοδαπών και Μετανάστευσης Νόμου Κεφ.105 ως έχει τροποποιηθεί ― Απορρίφθηκε αίτηση Habeas Corpus με την οποία ο αιτητής ζητούσε απελευθέρωση από την κράτηση του, λόγω υπέρβασης της μέγιστης προβλεπόμενης περιόδου κράτησης για σκοπούς απέλασης ― Εφ' όσον ήταν πρόσωπο το οποίο υπόκειτο σε απόφαση επιστροφής ως συνέπεια ποινικής κύρωσης η οποία επεβλήθη σύμφωνα με το Κυπριακό δίκαιο, οι πρόνοιες των Άρθρων 18ΟΔ και 18ΠΘ, που προνοούν περί μέγιστης διάρκειας κράτησης, δεν εφαρμόζονταν στη δική του περίπτωση.
Ο Αιτητής κηρύχθηκε ανεπιθύμητος μετανάστης από τη Διευθύντρια του Τμήματος Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης, ως εκ της καταδίκης του και της σοβαρότητας αδικημάτων στα οποία καταδικάστηκε, οπότε και εξεδόθησαν διατάγματα απέλασης και κράτησης.
Ο Αιτητής δεν συνεργάσθηκε για την απέλαση του και καταχώρησε αίτηση Habeas Corpus με την οποία ισχυρίστηκε ότι:
α) Δικαιούτο να αφεθεί ελεύθερος δυνάμει του Άρθρου 18ΠΣΤ(5) του περί Αλλοδαπών και Μετανάστευσης Νόμου Κεφ.105 ως έχει τροποποιηθεί, το οποίο προνοεί ότι η διάρκεια της κράτησης δεν μπορεί να υπερβαίνει μετά και από παράταση, τους 18 μήνες.
β) Στη δική του περίπτωση, η κράτηση του είχε υπερβεί τους 18 μήνες, άρα δικαιούτο αυτομάτως να αφεθεί ελεύθερος.
Από την πλευρά της Δημοκρατίας ηγέρθη προδικαστικό θέμα ότι το άρθρο στο οποίο στηρίχθηκε ο Αιτητής δεν ίσχυε στην περίπτωσή του εφ' όσον, δυνάμει του Άρθρου 18ΟΕ 2(β), του περί Αλλοδαπών και Μετανάστευσης Νόμου Κεφ.105 ως έχει τροποποιηθεί, αυτό δεν εφαρμόζεται σε υπηκόους τρίτων χωρών οι οποίοι όπως ο Αιτητής, «υπόκεινται σε απόφαση επιστροφής ως ποινική κύρωση ή ως συνέπεια ποινικής κύρωσης, σύμφωνα με το Κυπριακό δίκαιο, ή υπόκεινται σε διαδικασίες έκδοσης».
Αποφασίστηκε ότι:
1. Θέμα που ηγέρθη από τον Αιτητή σε συνάρτηση με το κατά πόσο θα έπρεπε να θεωρηθεί απαγορευμένος μετανάστης, μπορούσε να είχε ελεγχθεί με προσφυγή εναντίον της απόφασης της Διευθύντριας με την οποία κυρήχθηκε απαγορευμένος μετανάστης.
2. Η περίπτωση ήταν σαφέστατη περίπτωση που εμπίπτει στα πλαίσια του ρηθέντος Άρθρου 18ΟΕ 2(β), εφ' όσον ο Αιτητής είναι πρόσωπο το οποίο υπόκειτο σε απόφαση επιστροφής ως συνέπεια ποινικής κύρωσης η οποία επεβλήθη σύμφωνα με το Κυπριακό δίκαιο και επομένως οι πρόνοιες των Άρθρων 18ΟΔ και 18ΠΘ, που περιλαμβάνουν την πρόνοια που αφορά στη διάρκεια της κράτησης, δεν εφαρμόζονταν στη δική του περίπτωση.
Η αίτηση απορρίφθηκε.
Αίτηση.
Χρ. Χριστοδουλίδης, για τον Αιτητή.
Γ. Χατζηχάννα (κα), για την Καθ' ης η Αίτηση.
Ex tempore
ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ.: Η ιστορία της παρουσίας του Αιτητή στην Κύπρο είναι μακρά αφού από το 1995 ήρθε εδώ ως επισκέπτης και με τη λήξη της άδειας παραμονής του συνέχισε να διαμένει παράνομα. Εντοπίσθηκε το 1997 και συνελήφθη, οπότε και απελάθη δυνάμει διαταγμάτων απέλασης και κράτησης, επανήλθε όμως ως επισκέπτης το 1999 με πλαστά στοιχεία, ανεχώρησε και επανήλθε και πάλι αναχωρώντας ξανά προφανώς μέσω κατεχομένων αφού δεν υπήρξε άλλη αναχώρησή του από νόμιμο σημείο της Δημοκρατίας. Επανήλθε στην Κύπρο με πλαστά στοιχεία και υπόβαλε αίτηση για άσυλο το οποίο απερρίφθη. Παρά ταύτα συνέχισε όμως να παραμένει εδώ παράνομα. Μετά από τέλεση γάμου με πρόσφυγα που είχε αναγνωριστεί έτσι, του εδόθη άδεια προσωρινής παραμονής μέχρι 2.2.2009 που ανανεώθη μέχρι 18.5.2012. Όμως το 2006 κατεδικάσθη σε φυλάκιση δύο ετών για ποινικό αδίκημα σεξουαλικής εκμετάλλευσης της θυγατέρας της συζύγου του και εξεδόθησαν διατάγματα απέλασης και κράτησης τα οποία όμως στη συνέχεια ακυρώθησαν ώστε να μπορέσει να διευθετηθεί η παραμονή του. Εν τούτοις, το 2010 αντιμετώπισε νέα ποινική καταδίκη με φυλάκιση δύο ετών για το αδίκημα της υποβοήθησης διέλευσης προσώπων τρίτης χώρας στη Δημοκρατία. Κατόπιν τούτου, η Διευθύντρια του Τμήματος Μετανάστευσης τον κήρυξε ανεπιθύμητο μετανάστη ως εκ της καταδίκης του και της σοβαρότητας των αδικημάτων που κατεδικάσθη, οπότε και εξεδόθησαν διατάγματα απέλασης και κράτησης. Ο Αιτητής δεν συνεργάσθηκε για την απέλαση του και έχει τώρα καταχωρήσει αίτηση habeas corpus με την οποία ισχυρίζεται ότι δικαιούται να αφεθεί ελεύθερος δυνάμει του Άρθρου 18ΠΣΤ(5) το οποίο προνοεί ότι η διάρκεια της κράτησης δυνάμει του εν λόγω άρθρου υπόκειται σε αίτηση για έκδοση εντάλματος habeas corpus, σε συνάρτηση και με τις υπόλοιπες πρόνοιες του εν λόγω άρθρου που οδηγούν στην κατάληξη ότι η κράτηση δεν μπορεί να υπερβαίνει μετά και από παράταση τους 18 μήνες. Στη δική του περίπτωση, λέει ο Αιτητής, η κράτηση έχει υπερβεί τους 18 μήνες, άρα δικαιούται αυτομάτως να αφεθεί ελεύθερος.
Η ευπαίδευτη συνήγορος για τη Δημοκρατία έχει εγείρει προδικαστικό θέμα ότι το άρθρο στο οποίο βασίζεται ο Αιτητής δεν ισχύει στην περίπτωσή του εφ' όσον, δυνάμει του Άρθρου 18ΟΕ 2(β), το άρθρο στο οποίο ο Αιτητής βασίζεται, μεταξύ άλλων άρθρων, δεν εφαρμόζεται σε υπηκόους τρίτων χωρών οι οποίοι «υπόκεινται σε απόφαση επιστροφής ως ποινική κύρωση ή ως συνέπεια ποινικής κύρωσης, σύμφωνα με το κυπριακό δίκαιο, ή υπόκεινται σε διαδικασίες έκδοσης». Στην προκειμένη περίπτωση, υποδεικνύει η ευπαίδευτη συνήγορος για τη Δημοκρατία, ο Αιτητής είναι σαφώς πρόσωπο το οποίο υπόκειται σε απόφαση επιστροφής ως συνέπεια ποινικής κύρωσης, αφού, θεωρηθείς από τη Διευθύντρια ως ανεπιθύμητος μετανάστης λόγω της σοβαρότητας των αδικημάτων στα οποία κατεδικάσθη με ποινή φυλάκισης δύο ετών, είναι πρόσωπο το οποίο υπόκειται σε απόφαση επιστροφής δυνάμει και των διαταγμάτων απέλασης και κράτησης τα οποία εξεδόθησαν και δυνάμει των οποίων κρατείται ακόμα εφ΄όσον δεν συνεργάζεται για την έκδοσή του.
Ο ευπαίδευτος συνήγορος για τον Αιτητή παρέπεμψε στην πρόνοια του Άρθρου 6 του Κεφ. 105, δυνάμει του οποίου ο Αιτητής είχε κριθεί ως απαγορευμένος μετανάστης και δη με αναφορά στο Άρθρο 6(δ) στο οποίο προνοείται ότι απαγορευμένος μετανάστης είναι, μεταξύ άλλων, οποιοδήποτε πρόσωπο το οποίο, λέγει ο ευπαίδευτος συνήγορος, προνοείται ότι έχει καταδικασθεί «χωρίς να του απονεμηθεί χάρη». Στην προκειμένη περίπτωση, λέγει, έχει απονεμηθεί χάρη στον Αιτητή ο οποίος δεν έχει εκτίσει όλη την ποινή του παρά μόνο μέρος αυτής.
Η παρατήρησή μου, σε συνέχιση με την εξέλιξη αυτή, είναι βεβαίως ότι ο Αιτητής εγείρει αυτό το θέμα σε συνάρτηση με το κατά πόσο θα έπρεπε να θεωρηθεί απαγορευμένος μετανάστης. Αυτό το θέμα δεν ελέγχεται στην παρούσα διαδικασία και θα μπορούσε να είχε ελεγχθεί με προσφυγή εναντίον της απόφασης της Αιτήτριας με την οποία εκηρύχθη απαγορευμένος μετανάστης. Παρεμπιπτόντως δεν είναι δυνατό να υπάρξει δικαστικός έλεγχος εκείνης της απόφασης με την οποία εκηρύχθη απαγορευμένος μετανάστης και η οποία, εξ όσων διαφαίνεται, δεν έχει προσβληθεί δεόντως με προσφυγή ώστε η απόφαση σήμερα να θεωρείται νόμιμη.
Δεν θα υπεισέλθω στην ερμηνεία του άρθρου εφ' όσον δεν είναι δυνατό να εξεταστεί το άρθρο αυτό ως προς την ουσία του στην παρούσα διαδικασία. Η περίπτωση είναι σαφέστατη περίπτωση που εμπίπτει στα πλαίσια του Άρθρου 18ΟΕ 2(β) εφ' όσον ο Αιτητής είναι πρόσωπο το οποίο υπόκειται σε απόφαση επιστροφής ως συνέπεια ποινικής κύρωσης η οποία επεβλήθη σύμφωνα με το κυπριακό δίκαιο και επομένως οι πρόνοιες των Άρθρων 18ΟΔ και 18ΠΘ, που περιλαμβάνουν την πρόνοια που αφορά τη διάρκεια της κράτησης, δεν εφαρμόζονται στη δική του περίπτωση.
Η αίτηση του λοιπόν απορρίπτεται.
Η αίτηση απορρίπτεται.