|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2009) 1 ΑΑΔ 1005
28 Ioυλίου, 2009
[ΚΛΗΡΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΩΝ ΠΟΛΑΚΗ ΣΑΡΡΗ,
ΚΙΚΗ ΛΑΖΑΡΙΔΗ, ΛΟΥΚΗ ΛΟΥΚΑΪΔΗ, ΠΑΥΛΟΥ ΣΙΜΑΝ, ΚΙΚΗ ΛΕΥΚΑΡΙΤΗ, ΓΙΑΝΝΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ, ΠΕΤΡΟΥ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ
ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ ΜΟΝΤΑΝΙΟΥ (ΑΡ. 1),
ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ CERTIORARI
ΚΑΙ/ ΄Η MANDAMUS,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ/ΠΡΑΚΤΙΚΟ ΤΗΣ
Ε.Δ. Ε. ΓΕΩΡΓΙΟΥ-ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ,
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 10.11.2008 ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ
(ΠΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΑΖΕΙ ΣΤΟ ΠΑΡΑΛΙΜΝΙ)
ΣΤΗΝ ΠΟΙΝΙΚΗ ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 3948/08:
ΜΕΤΑΞΥ:
ΠΟΛΑΚΗ ΣΑΡΡΗ, ΚΙΚΗ ΛΑΖΑΡΙΔΗ, ΛΟΥΚΗ ΛΟΥΚΑΪΔΗ, ΠΑΥΛΟΥ ΣΙΜΑΝ, ΚΙΚΗ ΛΕΥΚΑΡΙΤΗ, ΓΙΑΝΝΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ,
ΠΕΤΡΟΥ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ ΜΟΝΤΑΝΙΟΥ,
v.
1. C & R UNDERSEA ADVENTURES CO. LTD,
2. CHRISTINE JULIE WILKINSON,
3. ROBERT WILKINSON,
(Πoλιτική Αίτηση Αρ. 3/2009)
Προνομιακά εντάλματα ― Ενδιάμεση αίτηση για έκδοση διατάγματος συνεκδίκασης αίτησης για έκδοση προνομιακών ενταλμάτων τύπου Certiorari και Mandamus με μεταγενεστέρως καταχωρηθείσα αίτηση για παραχώρηση άδειας καταχώρησης αίτησης προνομιακών ενταλμάτων τύπου Certiorari και Mandamus, η οποία εκκρεμούσε ενώπιον άλλου Δικαστού του Ανωτάτου Δικαστηρίου ― Κατά πόσο η ακολουθητέα διαδικασία για έκδοση προνομιακών ενταλμάτων, ήτοι, οι Παλαιοί Θεσμοί του Ανωτάτου Δικαστηρίου της Αγγλίας, περιείχαν οποιαδήποτε πρόνοια στη βάση της οποίας υπήρχε δυνατότητα να επιτραπεί η αίτηση συνεκδίκασης.
Προνομιακά εντάλματα ― Certiorari και Prohibition ― Ακολουθητέα διαδικασία εκδόσεώς τους ― Eίναι ανάλογη με εκείνη που εφαρμοζόταν από το Aνώτατο Δικαστήριο στην Aγγλία κατά το χρόνο εφαρμογής του Συντάγματος της Kυπριακής Δημοκρατίας, ήτοι, οι παλαιοί θεσμοί του Aνωτάτου Δικαστηρίου της Aγγλίας.
Στις 9.1.2009 οι αιτητές απέκτησαν άδεια για καταχώρηση αίτησης για έκδοση προνομιακών ενταλμάτων τύπου Certiorari και Mandamus για ακύρωση της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Αμμοχώστου που συνεδριάζει στο Παραλίμνι με την οποία αθωώθηκαν και απαλλάγηκαν κατόπιν ακρόασης επί προδικαστικών ενστάσεων οι καθ' ων η αίτηση σε ιδιωτική ποινική υπόθεση την οποία καταχώρησαν εναντίον τους οι αιτητές.
Οι αιτητές καταχώρησαν την υπό εξέταση ενδιάμεση αίτηση με στόχο την έκδοση διαταγής του παρόντος Δικαστηρίου για τη συνεκδίκαση της προαναφερθείσας Αίτησής τους για έκδοση των προνομιακών ενταλμάτων, με άλλη αίτηση η οποία εκκρεμεί ενώπιον άλλου Δικαστού του Ανωτάτου Δικαστηρίου, την Πολιτική Αίτηση Αρ. 17/2009. Με την Αίτηση Αρ. 17/2009, η οποία καταχωρήθηκε μεταγενέστερα της παρούσας, στις 13.3.2009, ζητείται άδεια για έκδοση προνομιακών ενταλμάτων τύπου Certiorari και Mandamus και σε αυτή καθ' ων η αίτηση είναι άλλα έξι πρόσωπα εναντίον των οποίων είχε κινηθεί από τους ίδιους αιτητές άλλη ιδιωτική ποινική δίωξη ως προς παρόμοιο θέμα, η οποία επίσης απέληξε σε απόρριψη των κατηγοριών κατόπιν εκδίκασης προδικαστικών ενστάσεων από το ίδιο Δικαστήριο με πανομοιότυπη απόφασή του.
Οι αιτητές υποστήριξαν ότι οι δύο Αιτήσεις θα πρέπει να συνεκδικαστούν αφού έχουν ως αντικείμενο την ίδια δικαστική απόφαση και εγείρονται σ' αυτές τα ίδια νομικά θέματα.
Τόσο οι καθ' ων η αίτηση στην παρούσα αίτηση όσο και οι καθ' ων η Αίτηση Αρ. 1-4 στην Αίτηση Αρ. 17/2009, στους οποίους είχε γίνει επίδοσή της, καταχώρησαν ένσταση στην αίτηση για συνεκδίκαση.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Στην απουσία θέσπισης στην Κύπρο διαδικαστικών κανονισμών που να διέπουν την έκδοση προνομιακών ενταλμάτων, ακολουθείται η πρακτική που προδιαγράφεται από τους Αγγλικούς Διαδικαστικούς Κανονισμούς. Αυτοί δε έχουν με συνέπεια εφαρμοστεί στην Κύπρο, όπως ίσχυαν στην Αγγλία πριν από την ανεξαρτησία. Πρόκειται για τους Αγγλικούς Θεσμούς 0.59, r.r. 3-8, στους οποίους δεν φαίνεται να υπάρχει πρόνοια για τη δυνατότητα ενός διαδίκου να αποτείνεται για έκδοση διατάγματος συνένωσης ή συνεκδίκασης δύο αιτήσεων για έκδοση προνομιακών ενταλμάτων.
2. Ανεξάρτητα από το θέμα της ανυπαρξίας του προαναφερθέντος θεσμικού πλαισίου, η ενδιάμεση αίτηση βρίσκεται αντιμέτωπη με τα ακόλουθα δύο ανυπέρβλητα εμπόδια:
α) Το γεγονός ότι στην Αίτηση Αρ. 17/09 δεν έχει παραχωρηθεί ακόμα ή εξετασθεί το θέμα της παραχώρησης άδειας για καταχώρηση αίτησης προς έκδοση προνομιακών ενταλμάτων και,
β) Το γεγονός ότι στην Αίτηση Αρ. 17/2009 και πάλι, παρά τις επανειλημμένες αναβολές που ζητήθηκαν και δόθηκαν από το Δικαστήριο, δεν κατέστη δυνατή η επίδοση της αίτησης στους Καθ' ων η Αίτηση Αρ. 5 και 6.
Ως προς το θέμα α) ανωτέρω, πέραν του ότι θα ήταν πρόωρο να εκδοθεί το αιτούμενο διάταγμα συνένωσης, η έκδοση τέτοιου διατάγματος θα συνιστούσε ανεπίτρεπτη παρέμβαση από ένα δικαστικό λειτουργό στα ειλημμένα καθήκοντα άλλου δικαστού ο οποίος ήδη επιλαμβάνεται της υπόθεσης και έχει προβεί σε συγκεκριμένους χειρισμούς. Εξάλλου, χωρίς να έχει παραχωρηθεί άδεια για καταχώρηση αίτησης στην άλλη διαδικασία, ουσιαστικά η αίτηση είναι νομικά ανύπαρκτη.
Ως προς το θέμα β) ανωτέρω, η έκδοση διατάγματος συνένωσης ή συνεκδίκασης εκείνης της αίτησης με την παρούσα, θα απέκλειε τη δυνατότητα να προχωρήσει αυτόνομα πλέον η εκδίκαση της παρούσας αίτησης. Αφού θα αναβάλλετο αναγκαστικά και η παρούσα μέχρις ότου η άλλη επιδοθεί σε όλους τους εμπλεκόμενους και μέχρις ότου εξεταστεί και στην άλλη το θέμα της παραχώρησης ή μη άδειας. Ένα τέτοιο ενδεχόμενο, μόνο καθυστέρηση και αχρείαστες επιπλοκές θα μπορούσε να επιφέρει.
Η αίτηση απορρίφθηκε με έξοδα εναντίον των αιτητών όπως αυτά θα υπολογισθούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο.
Ενδιάμεση Αίτηση.
Αίτηση από τους αιτητές ημερ. 11.6.2009 για έκδοση διατάγματος συνεκδίκασης της παρούσας Πολιτικής Αίτησης με την Πολιτική Αίτηση Αρ. 17/2009, η οποία εκκρεμεί ενώπιον άλλου Δικαστή του Ανωτάτου Δικαστηρίου.
Λ. Λουκαΐδης, για τους Αιτητές και στις δύο Αιτήσεις.
Η. Στεφάνου με Φράγκου, για τους Καθ'ων η αίτηση στην Πολιτική Αίτηση Αρ. 3/2009.
Χρ. Ιωαννίδης, για τους Καθ' ων η αίτηση 1-4 στην Πολιτική Αίτηση Aρ. 17/2009.
Cur. adv. vult.
ΚΛΗΡΙΔΗΣ, Δ.: Οι Αιτητές στην παρούσα Αίτηση είχαν καταχωρήσει στις 19/12/2008 αίτηση για παραχώρηση σ' αυτούς άδειας καταχώρησης αίτησης για έκδοση προνομιακών ενταλμάτων τύπου Certiorari και Mandamus. Η άδεια τους παραχωρήθηκε στις 09/01/2009 από τον αποβιώσαντα αργότερα αδελφό δικαστή Ρ. Γαβριηλίδη οπότε και ακολούθησε η καταχώρηση της παρούσας αίτησης δια κλήσεως για έκδοση των προνομιακών ενταλμάτων. Αφού η αίτηση επιδόθηκε στους καθ' ων η αίτηση, αυτοί υπέβαλαν ένσταση στην έκδοση των αιτουμένων διαταγμάτων. Με τα αιτούμενα διατάγματα επιζητείται η ακύρωση της απόφασης που εκδόθηκε από Δικαστή του Επαρχιακού Δικαστηρίου Αμμοχώστου που συνεδριάζει στο Παραλίμνι ημερομηνίας 10/11/2008 με την οποία αθωώθηκαν και απαλλάγηκαν κατόπιν ακρόασης επί προδικαστικών ενστάσεων οι τρεις καθ' ων η αίτηση ως κατηγορούμενοι σε ιδιωτική ποινική υπόθεση την οποία είχαν καταχωρήσει εναντίον τους οι εδώ αιτητές. Σκοπείται επίσης η έκδοση διατάγματος Mandamus με το οποίο να διατάσσεται το εν λόγω ποινικό δικαστήριο όπως εξετάσει εκ νέου την απορριφθείσα ποινική υπόθεση.
Με την υπό εξέταση τώρα ενδιάμεση αίτηση τους, οι αιτητές επιζητούν την έκδοση διαταγής του παρόντος Δικαστηρίου για την συνεκδίκαση της Αίτησής τους για έκδοση των προνομιακών ενταλμάτων, με άλλη αίτηση η οποία εκκρεμεί ενώπιον άλλου αδελφού δικαστού του Ανωτάτου Δικαστηρίου με αρ. Πολιτικής Αίτησης Αρ. 17/2009. Η Αίτηση Αρ. 17/2009 με την οποία επιζητείται άδεια για έκδοση προνομιακών ενταλμάτων τύπου Certiorari και Mandamus, είχε καταχωρηθεί μεταγενέστερα της παρούσας, στις 13/3/2009. Στην δεύτερη αυτή αίτηση, καθ' ων η αίτηση είναι άλλα έξι πρόσωπα εναντίον των οποίων είχε κινηθεί από τους ίδιους αιτητές άλλη ιδιωτική ποινική δίωξη ως προς παρόμοιο θέμα, η οποία και επίσης απέληξε σε απόρριψη των κατηγοριών κατόπιν εκδίκασης προδικαστικών ενστάσεων από το ίδιο Δικαστήριο με πανομοιότυπη απόφασή του.
Σύμφωνα με τους αιτητές, οι δύο Αιτήσεις θα πρέπει να συνεκδικαστούν αφού έχουν ως αντικείμενο την ίδια δικαστική απόφαση και σ' αυτές εγείρονται τα ίδια νομικά θέματα. Με την συνεκδίκαση των υποθέσεων από τον ίδιο δικαστή θα αποφευχθεί διαφορετική αντίκρυση της απόφασης που είναι αντικείμενο και στις δύο υποθέσεις και θα επιταχυνθεί η διαδικασία εκδίκασης και των δύο υποθέσεων.
Τόσο οι καθ'ων η αίτηση στην παρούσα αίτηση όσο και οι καθ' ων η Αίτηση Αρ. 1-4 στην Αίτηση Αρ. 17/2009 καταχώρησαν ένσταση στην αίτηση για συνεκδίκαση.
Με την ένστασή τους οι καθ' ων η αίτηση στην παρούσα αίτηση, προβάλλουν ότι η αίτηση στηρίζεται σε λανθασμένο νομικό υπόβαθρο αφού εδράζεται στους Θεσμούς Πολιτικής Δικονομίας και όχι στους Κανονισμούς του Ανωτάτου Δικαστηρίου της Αγγλίας του 1883 οι οποίοι εφαρμόζονται στην Κύπρο. Προβάλλουν ακόμα τη θέση ότι, εν πάσει περιπτώσει, δεν νοείται η συνεκδίκαση δύο διαφορετικών αιτήσεων για την έκδοση αυτής της φύσης προνομιακών ενταλμάτων, καθώς επίσης και το ότι στην Αίτηση Αρ. 17/2009 δεν έχει ακόμα αποφασιστεί αν θα δοθεί η άδεια για καταχώρηση αίτησης δια κλήσεως για έκδοση τέτοιων διαταγμάτων.
Στη δική τους ένσταση οι Καθ' ων η Αίτηση Αρ. 1-4 στην Αίτηση Αρ. 17/2009, εγείρουν παρόμοιους με τους ανωτέρω λόγους, προσθέτοντας και την διαφορετικότητα μεταξύ των αιτούμενων θεραπειών στις δύο αιτήσεις και τον ισχυρισμό ότι το αίτημα για συνεκδίκαση αποσκοπεί να προκαταλάβει και/ή να παρακάμψει την κρίση του φυσικού δικαστού της Αίτησης Αρ. 17/2009.
Στις αγορεύσεις τους οι συνήγοροι ανέπτυξαν εκτενέστερα τις πιο πάνω θέσεις τους. Ο κ. Λουκαΐδης για τους αιτητές πρόσθεσε ότι ακόμα και με ανυπαρξία ειδικών θεσμών που να διέπουν τη δικονομική πτυχή της αίτησης, το Δικαστήριο κέκτηται συμφυούς δικαιοδοσίας όπως ενεργεί προς απονομή της δικαιοσύνης, μακριά από τύπους και τυπολατρεία. Σύμφωνα δε με πάγια νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, κάθε Δικαστήριο οφείλει να εφαρμόζει και ερμηνεύει τις νομικές αρχές κατά τρόπο ο οποίος να παρέχει τη δυνατότητα προσφυγής στη δικαιοσύνη και παροχής θεραπείας.
Οι συνήγοροι των καθ' ων η αίτηση διαφώνησαν, εισηγούμενοι ότι δεν είναι τυχαία η ανυπαρξία δικονομικής διάταξης που να διέπει ένα τέτοιο πρωτόγνωρο θέμα, ενώ το ενδεχόμενο κάλυψης κενού με επίκληση συμφυούς εξουσίας του Δικαστηρίου θα ισοδυναμούσε με υπέρβαση εξουσίας.
Χρήσιμη αναφορά στο υπό εξέταση θέμα, ως προς τη δικονομική πτυχή του, έγινε κατά την ακρόαση στο σύγγραμμα «Προνομιακά Εντάλματα» του νυν Προέδρου του Ανωτάτου Δικαστηρίου Π. Αρτέμη. Στη σελίδα 40 του συγγράμματος, αφού εντοπίζεται η μη θέσπιση στην Κύπρο διαδικαστικών κανονισμών που να διέπουν την έκδοση προνομιακών ενταλμάτων, προστίθεται ότι προκύπτει από τη νομολογία ότι μπορεί να ακολουθείται, και ακολουθείται στην Κύπρο, η πρακτική που προδιαγράφεται από τους Αγγλικούς Διαδικαστικούς Κανονισμούς. Αυτοί δε, έχουν με συνέπεια εφαρμοστεί στην Κύπρο, όπως ίσχυαν στην Αγγλία πριν από την ανεξαρτησία. Πρόκειται για τους παλαιούς Αγγλικούς Θεσμούς Ο.59, r.r.3-8, μελέτη των οποίων αποκαλύπτει ότι πράγματι δεν φαίνεται να υπάρχει εκεί πρόνοια για τη δυνατότητα ενός διάδικου να αποτείνεται για έκδοση διατάγματος συνένωσης ή συνεκδίκασης δύο αιτήσεων για έκδοση προνομιακών ενταλμάτων.
Όμως, ανεξάρτητα από το θέμα της ανυπαρξίας θεσμικού πλαισίου και της δυνατότητας ή μη προσφυγής στις συμφυείς εξουσίες του Δικαστηρίου, το θέμα εδώ θα πρέπει, εν πάση περιπτώσει, ν' αντικρυσθεί υπό το φώς δύο ανυπέρβλητων προβλημάτων τα οποία ορθώνονται ενάντια στην κατά τα άλλα ελκυστική εισήγηση για τη συνεκδίκαση των δύο αιτήσεων.
Αυτά δε, είναι τα ακόλουθα:
α. Το γεγονός ότι στην Αίτηση Αρ. 17/09 δεν έχει παραχωρηθεί ακόμα ή εξετασθεί το θέμα της παραχώρησης άδειας για καταχώρηση αίτησης προς έκδοση προνομιακών ενταλμάτων και,
β. Το γεγονός ότι στην Αίτηση Αρ. 17/2009 και πάλι, παρά τις επανειλημμένες αναβολές που ζητήθηκαν και δόθηκαν από το Δικαστήριο, δεν κατέστη δυνατή η επίδοση της αίτησης στους καθ'ων η αίτηση αρ. 5 και 6.
Ως προς το πρώτο θέμα, πέραν από οποιανδήποτε άλλη δυσκολία, δεν θα ήταν νοητό όπως διαδικασία στην οποία εκκρεμεί η άσκηση δικαστικής διακριτικής ευχέρειας και κρίσης από άλλο Δικαστή του Ανωτάτου Δικαστηρίου, συνενωθεί με την παρούσα. Πέραν του ότι θα ήταν πρόωρο να γίνει κάτι τέτοιο, θα συνιστούσε, κατά την άποψη μου, ανεπίτρεπτη παρέμβαση από ένα δικαστικό λειτουργό στα ειλημμένα καθήκοντα άλλου δικαστού ο οποίος ήδη επιλαμβάνεται της υπόθεσης και έχει προβεί σε συγκεκριμένους χειρισμούς. Εξάλλου, χωρίς να έχει παραχωρηθεί άδεια για καταχώρηση αίτησης στην άλλη διαδικασία, ουσιαστικά η αίτηση είναι νομικά ανύπαρκτη.
Ως προς το δεύτερο θέμα, λόγω του ότι δεν έχει ακόμα επιδοθεί η Αίτηση Αρ. 17/2009 σε δύο από τους καθ'ων η αίτηση, η οποία και έχει ορισθεί για επίδοση στις 7/9/2009 κατόπιν οδηγιών του επιλαμβανομένου αυτής Δικαστηρίου, αυτό σημαίνει ότι σε περίπτωση συνένωσης ή συνεκδίκασης εκείνης της αίτησης με την παρούσα, δεν θα υπάρχει η δυνατότητα να προχωρήσει η εκδίκαση της παρούσας αίτησης αυτόνομα πλέον. Αναγκαστικά θα αναβάλλεται και η παρούσα μέχρις ότου επιδοθεί σε όλους τους εμπλεκομένους η άλλη και μέχρις ότου εξετασθεί και στην άλλη το θέμα της παραχώρησης ή μη, άδειας για καταχώρηση αίτησης δια κλήσεως. Ένα τέτοιο δε ενδεχόμενο, μόνο καθυστέρηση και αχρείαστες επιπλοκές θα μπορούσε να προκαλέσει.
Για όλους τους πιο πάνω λόγους, αναπόφευκτα η αίτηση απορρίπτεται με έξοδα εναντίον των αιτητών όπως αυτά θα υπολογισθούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν.
Η αίτηση απορρίπτεται με έξοδα εναντίον των αιτητών όπως αυτά θα υπολογισθούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο.