|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2001) 1 ΑΑΔ 1032
12 Ιουλίου, 2001
[ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ/στής]
LAPERTAS FISHERIES LTD.,
Ενάγουσα,
v.
1. LEFKARITIS BROS (MARITIME) LTD.,
2. M/V "SEA WAY L" ΥΠΟ ΣΗΜΑΙΑ ΚΥΠΡΟΥ,
3. NEW CASTLE PROTECTION & INDEMNITY
ASSOCIATION,
Εναγομένων.
(Αγωγή Ναυτοδικείου Αρ. 1/99)
Δικαιοδοσία Δικαστηρίων ― Ανώτατο Δικαστήριο ― Δικαιοδοσία δυνάμει του περί της Διεθνούς Συμβάσεως Περί Αστικής Ευθύνης διά Ζημιάς εκ Ρυπάνσεως υπό Πετρελαίου του 1969 και του Πρωτοκόλλου αυτής του 1976 (κυρωτικός) και περί Συναφών Θεμάτων Νόμος αρ. 63/89 ― Καταχώρηση αγωγής στο Ανώτατο Δικαστήριο για αποζημιώσεις για ζημιές που προκλήθηκαν λόγω διαρροής πετρελαίου που ήταν το αποτέλεσμα αμελούς πλοήγησης.
Η καθ' ης η αίτηση-ενάγουσα καταχώρησε εναντίον των αιτητών-εναγομένων, αγωγή στο Ανώτατο Δικαστήριο με την οποία απαιτεί αποζημιώσεις για ζημιές που είχαν προκληθεί στις εγκαταστάσεις εκτροφής και παραγωγής ψαριών της. Σύμφωνα με την καθ' ης η αίτηση οι ζημιές είχαν προκληθεί λόγω διαρροής πετρελαίου που ήταν το αποτέλεσμα αμελούς πλοήγησης και/ή διαχείρισης του εναγομένου 2 πλοίου.
Με την υπό εξέταση αίτηση οι αιτητές ζητούν τον παραμερισμό και/ή απόρριψη της αγωγής γιατί αυτή ηγέρθη κατά παράβαση των Άρθρων 2, 4, 8 και 19 των περί Ανωτάτου Δικαστηρίου της Κύπρου Διαδικαστικών Κανονισμών του 1962.
Οι αιτητές ισχυρίζονται ότι η αξίωση των καθ' ων η αίτηση δεν εμπίπτει στη δικαιοδοσία του Ανωτάτου Δικαστηρίου ως Ναυτοδικείου αλλά θα έπρεπε να αρχίσει με έγγραφη αίτηση ως το έντυπο 1 των Κανονισμών του 1962 και όχι με την καταχώρηση αγωγής σύμφωνα με τους περί Κυπριακού Ναυτοδικείου Κανονισμούς του 1893. Ισχυρίζονται ότι η διαδικασία που υιοθετήθηκε δεν αποτελεί παρατυπία (irregularity) που μπορεί να θεραπευθεί, αλλά είναι εξ υπαρχής άκυρη (nullity) και πρέπει να απορριφθεί.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Ο Κυρών τη Διεθνή Σύμβαση περί Αστικής Ευθύνης δια Ζημιάς εκ Ρυπάνσεως υπό Πετρελαίου του 1969 και το Πρωτόκολλο Αυτής του 1976 και Προνοών Περί Συναφών Θεμάτων Νόμος, Αρ. 63/89 επικύρωσε τη Διεθνή Σύμβαση Περί Αστικής Ευθύνης διά Ζημίας εκ Ρυπάνσεως υπό Πετρελαίου του 1969 και το Διεθνές Πρωτόκολλο International Convention on Civil Liabilitiy for Oil Pollution Damage και τέθηκε σε εφαρμογή στις 19/9/1989.
2. Σύμφωνα με τις πρόνοιες του Άρθρου ΙΧ της Σύμβασης οι αγωγές αποζημιώσεων θα πρέπει να εγείρονται στα Δικαστήρια του Συμβαλλόμενου κράτους ή κρατών. Ως αρμόδιο Δικαστήριο για την εκδίκαση εντός της Δημοκρατίας αγωγών που απορρέουν από τη Σύμβαση καθορίζεται, σύμφωνα με το άρθρο 12 του Νόμου 63/89, το Ανώτατο Δικαστήριο.
3. Η εφαρμογή των προνοιών του Νόμου 33/64 έχει οδηγήσει στην ίδρυση του Ανωτάτου Δικαστηρίου Κύπρου για να συνεχίσει την ενάσκηση του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου και του Ανωτάτου Δικαστηρίου, αλλά δεν επεξέτεινε την εφαρμογή των κανονισμών του 1962 σε όλες τις δικαιοδοσίες του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Ανκαι ο Διαδικαστικός Κανονισμός του Ανωτάτου Δικαστηρίου του 1962 προνοεί ότι η λέξη "υπόθεση" σημαίνει οποιαδήποτε διαδικασία που αρχίζει με οποιοδήποτε τρόπο ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου, οι ρητές πρόνοιες τόσο της Σύμβασης όσο και του Κυρούντος τη Σύμβαση Νόμου Αρ. 63/89 δεν αφήνουν καμιά αμφιβολία ως προς τη διαδικασία που θα πρέπει να ακολουθηθεί. Η χρησιμοποίηση της λέξης "αγωγή" τόσο στη Σύμβαση όσο και στο Νόμο 63/89 υπαγορεύει καθαρά την καταχώρηση αγωγής.
4. Στον τίτλο της αγωγής δεν υπάρχει αναφορά στο Ναυτοδικείο Κύπρου αλλά αντίθετα εξειδικεύεται ότι η αγωγή αναφέρεται στη δικαιοδοσία δυνάμει του Νόμου 63/89. Προς υποστήριξη της πιο πάνω θέσης φαίνεται ότι η αγωγή καταχωρήθηκε σε ξεχωριστό βιβλίο καταχωρήσεων που δεν υπάγεται στο Ναυτοδικείο.
Η αίτηση απορρίφθηκε με έξοδα σε βάρος των αιτητών.
Αγωγή Ναυτοδικείου.
Αίτηση από τους εναγόμενους για παραμερισμό ή απόρριψη της αγωγής η οποία καταχωρήθηκε εκ μέρους της Lapertas Fisheries Ltd, καθ' ης η αίτηση, εναντίον των 1. Lefkaritis Bros (Maritime) Ltd, 2. M/V "SEA WAY L" και 3. New Castle Protection & Indemnity Association, αιτητών, στο Ανώτατο Δικαστήριο, με την οποία απαιτούνται αποζημιώσεις για ζημιές που είχαν προκληθεί στις εγκαταστάσεις εκτροφής και παραγωγής ψαριών των καθ' ων η αίτηση και οι οποίες σύμφωνα με τους καθ' ων η αίτηση είχαν προκληθεί λόγω διαρροής πετρελαίου που ήταν το αποτέλεσμα αμελούς πλοήγησης και/ή διαχείρισης του εναγόμενου πλοίου "Sea Way L" του οποίου η εταιρεία Lefkaritis Βros (Maritime) Ltd φέρεται ως η ιδιοκτήτρια και η New Castle Protection &�Indemnity Association ως ασφαλιστές.
Ντ. Ερωτοκρίτου, για την Αιτήτρια Εταιρεία.
Α. Χαβιαράς, για τους Καθ'ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
HΛΙΑΔΗΣ, Δ.:
(α) Τα γεγονότα
Στις 8/12/99 καταχωρήθηκε εκ μέρους της LAPERTAS FISHERIES LTD (που πιο κάτω θα αποκαλείται ως η "καθ'ης η αίτηση") εναντίον των 1. Lefkaritis Bros (Maritime) Ltd, 2. M/V "SEA WAY L" και 3. New Castle Protection & Indemnity Association (που πιο κάτω θα αποκαλούνται ως "οι αιτητές") αγωγή στο Ανώτατο Δικαστήριο με την οποία απαιτούνται αποζημιώσεις για ζημιές που είχαν προκληθεί στις εγκαταστάσεις εκτροφής και παραγωγής ψαριών των καθ'ων η αίτηση. Σύμφωνα με τους καθ'ων η αίτηση οι ζημιές είχαν προκληθεί λόγω διαρροής πετρελαίου που ήταν το αποτέλεσμα αμελούς πλοήγησης και/ή διαχείρισης του εναγόμενου πλοίου "Sea Way L". Η εταιρεία Lefkaritis Bros (Maritime) Ltd φέρεται ως η ιδιοκτήτρια και η New Castle Protection & Indemnity Association ως ασφαλιστές του πλοίου.
Με την παρούσα αίτηση οι αιτητές ζητούν τον παραμερισμό και/ή απόρριψη της αγωγής γιατί αυτή ηγέρθη κατά παράβαση των άρθρων 2, 4, 8 και 19 των Περί Ανωτάτου Δικαστηρίου της Κύπρου Διαδικαστικών Κανονισμών του 1962.
Είναι η θέση των αιτητών ότι η αξίωση των καθ'ων η αίτηση δεν εμπίπτει στη δικαιοδοσία του Ανωτάτου Δικαστηρίου ως Ναυτοδικείου αλλά θα έπρεπε να αρχίσει με έγγραφη αίτηση ως το έντυπο 1 των Κανονισμών του 1962 και όχι με την καταχώριση αγωγής σύμφωνα με τους περί Κυπριακού Ναυτοδικείου Κανονισμούς του 1893. Οι αιτητές ισχυρίζονται ότι η διαδικασία που υιοθετήθηκε δεν αποτελεί παρατυπία (irregularity) που μπορεί να θεραπευθεί, αλλά είναι εξ' υπαρχής άκυρη (nullity) που πρέπει να απορριφθεί.
Οι καθ'ων η αίτηση ισχυρίζονται ότι το υπό κρίση κλητήριο ένταλμα δεν ικανοποιεί τις προϋποθέσεις του τύπου του κλητηρίου εντάλματος του Ναυτοδικείου και τούτο γιατί
(α) Τα άρθρα 7 και 14 των Κανονισμών του 1893 διαχωρίζουν τις αγωγές ναυτοδικείου σε αγωγές in rem και in personam που σύμφωνα με το άρθρο 9 των Κανονισμών του 1893 καταχωρούνται στο σχετικό Πρωτοκολλητείο του Ναυτοδικείου
και
(β) Οι τύποι Α (αγωγή in rem) και Β (αγωγή in personam) του πρώτου παραρτήματος των Κανονισμών του 1893 υποδεικνύουν ότι πρέπει να αναφέρεται ότι η αγωγή καταχωρείται στο Ανώτατο Δικαστήριο μέσα στα πλαίσια της ναυτικής του δικαιοδοσίας.
Στην παρούσα περίπτωση η αγωγή καταχωρήθηκε στο Ανώτατο Δικαστήριο χωρίς να υπάρχει οποιαδήποτε αναφορά στη ναυτική δικαιοδοσία του Ανωτάτου. Λόγω δε της μη έγκρισης μέχρι σήμερα κανονισμών σύμφωνα με τις πρόνοιες του Νόμου 63/89 η αγωγή δεν καταχωρήθηκε στο μητρώο των υποθέσεων του Ναυτοδικείου, αλλά σε άλλο ιδιαίτερο βιβλίο του Πρωτοκολλητείου.
Επιπρόσθετα οι καθ' ων η αίτηση ισχυρίζονται ότι η εισήγηση των αιτητών ότι η αγωγή θα έπρεπε να καταχωρηθεί σύμφωνα με τον Τύπο Ι των Κανονισμών του 1962 είναι λανθασμένη, γιατί το άρθρο 12 του Νόμου 63/89 αναφέρεται σε αγωγή και όχι σε αίτηση. Όπως υπέβαλαν οι καθ'ων η αίτηση η χρησιμοποίηση του Τύπου Ι ακολουθείται όταν κάποιος επικαλείται ένα άρθρο του Συντάγματος και όχι μια νομική πρόνοια, όπως στην παρούσα περίπτωση.
(β) Η νομική πλευρά: Η Σύμβαση, το Πρωτόκολλο και ο Νόμος 63/89
Ο Κυρών τη Διεθνή Σύμβαση Περί Αστικής Ευθύνης δια Ζημίας εκ Ρυπάνσεως υπό Πετρελαίου του 1969 και το Πρωτόκολλο Αυτής του 1976 και Προνοών Περί Συναφών Θεμάτων Νόμος, αρ. 63/89 επικύρωσε τη Διεθνή Σύμβαση Περί Αστικής Ευθύνης δια Ζημίας εκ Ρυπάνσεως υπό Πετρελαίου του 1969 και το Διεθνές Πρωτόκολλο International Convention on Civil Liability for Oil Pollution Damage και τέθηκε σε εφαρμογή στις 19/9/1989. Σύμφωνα με τις πρόνοιες του άρθρου 3 της Σύμβασης, πλοιοκτήτης πλοίου που προκαλεί ζημιές λόγω ρύπανσης από πετρέλαιο που διαφεύγει ή εκρέει από το πλοίο ευθύνεται για τις ζημιές που επακολουθούν. Οι σχετικές διατάξεις (τόσο της Σύμβασης, όσο και του Πρωτοκόλλου, όπως επίσης και του Νόμου 63/89) εφαρμόζονται
(i) Σε όλα τα Κυπριακά πλοία οπουδήποτε και αν βρίσκονται,
(ii) Στα αλλοδαπά πλοία που καταπλέουν σε Κυπριακά λιμάνια ή βρίσκονται μέσα στα χωρικά ύδατα της Κύπρου.
Προς εξασφάλιση ικανοποίησης της ζημιάς που προκαλείται από τη διαφυγή ή εκροή πετρελαίου, ο πλοιοκτήτης έχει υποχρέωση να διατηρεί σε ισχύ ασφάλιση ή άλλη οικονομική εξασφάλιση που μπορεί να πάρει τη μορφή Τραπεζικής εγγύησης ή Πιστοποίηση Διεθνούς Ταμείου Αποζημίωσης σύμφωνα με τους όρους που καθορίζονται στο άρθρο V της Σύμβασης.
Σύμφωνα με τις πρόνοιες του άρθρου ΙΧ της Σύμβασης οι αγωγές αποζημιώσεων θα πρέπει να εγείρονται στα Δικαστήρια του Συμβαλλόμενου κράτους ή κρατών. Ως αρμόδιο Δικαστήριο για την εκδίκαση εντός της Δημοκρατίας αγωγών που απορρέουν από τη Σύμβαση καθορίζεται, σύμφωνα με το άρθρο 12 του Νόμου 63/89, το Ανώτατο Δικαστήριο.
Η εισήγηση των αιτητών ότι η αγωγή έχει εγερθεί κατά παράβαση των Κανονισμών του 1962 δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή. Η εφαρμογή των προνοιών του Νόμου 33/64 έχει οδηγήσει στην ίδρυση του Ανωτάτου Δικαστηρίου Κύπρου για να συνεχίσει την ενάσκηση του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου και του Ανωτάτου Δικαστηρίου, αλλά δεν επεξέτεινε την εφαρμογή των Κανονισμών του 1962 σε όλες τις δικαιοδοσίες του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Ανκαι ο Διαδικαστικός Κανονισμός του Ανωτάτου Δικαστηρίου του 1962 προνοεί ότι η λέξη "υπόθεση" σημαίνει οποιαδήποτε διαδικασία που αρχίζει με οποιοδήποτε τρόπο ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου, οι ρητές πρόνοιες τόσο της Σύμβασης όσο και του Κυρούντος τη Σύμβαση Νόμου αρ. 63/89 δεν αφήνουν καμιά αμφιβολία ως προς τη διαδικασία που θα πρέπει να ακολουθηθεί. Η χρησιμοποίηση της λέξης "αγωγή" τόσο στη Σύμβαση όσο και στο Νόμο 63/89 υπαγορεύει καθαρά την καταχώριση αγωγής.
Στον τίτλο της αγωγής που έχει καταχωρηθεί δεν υπάρχει αναφορά στο Ναυτοδικείο Κύπρου αλλά αντίθετα εξειδικεύεται ότι η αγωγή αναφέρεται στη "Δικαιοδοσία του Περί της Διεθνούς Συμβάσεως Περί Αστικής Ευθύνης δια Ζημίας εκ Ρυπάνσεως υπό πετρελαίου του 1969 και του Πρωτοκόλλου αυτής του 1976 (Κυρωτικός) και Περί Συναφών Θεμάτων Νόμος αρ. 63/89. Προς υποστήριξη της πιο πάνω θέσης φαίνεται ότι η αγωγή καταχωρήθηκε σε ξεχωριστό βιβλίο καταχωρίσεων που δεν υπάγεται στο Ναυτοδικείο και ότι η αγωγή είναι η πρώτη του είδους της αφού φέρει αύξοντα αριθμό 1/99.
Η αίτηση απορρίπτεται με έξοδα σε βάρος των αιτητών.
Έχοντας υπόψη την πιο πάνω κατάληξη δεν κρίνω σκόπιμο να εξετάσω τα επακόλουθα της μη συμμόρφωσης των αιτητών με τις πρόνοιες της Διαταγής 48, Θεσμού 1 για την παράθεση ειδικού άρθρου του Νόμου και/ή Κανονισμών και/ή Θεσμών πάνω στους οποίους βασίζεται η αίτηση τους.
Η αίτηση απορρίπτεται με έξοδα σε βάρος των αιτητών.