ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
Έρευνα - Κατάλογος Αποφάσεων - Εμφάνιση Αναφορών (Noteup on) - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων


(2000) 1 ΑΑΔ 748

ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΦΕΣΗ ΑΡ. 10605

ΕΝΩΠΙΟΝ: Π. ΑΡΤΕΜΗ, Γ. ΝΙΚΟΛΑΟΥ, Ρ. ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗ, ΔΔ.

Μεταξύ:

Νίκης Ανδρέα Ορφανίδη, από τη Λεμεσό

Εφεσεί ουσας/Ενάγουσας

- και -

Ανδρέα Ορφανίδη, από τη Λεμεσό

Εφεσίβ λητου/Εναγόμενου

- - - - - -

ΑΙΤΗΣΗ ΥΠΟ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΥ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 2.12.1999

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: 22.5.2000

Για τον εφεσίβλητο-αιτητή: κ. Ν. Νεοκλέους.

Για την εφεσίουσα-καθ΄ης η αίτηση: κ. Σ. Φασουλιώτης.

- - - - - -

Την απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει

ο Δικαστής Ρ. Γαβριηλίδης.

- - - - - -

Α Π Ο Φ Α Σ Η

ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, Δ.: Με την αίτηση ο εφεσίβλητος επιδιώκει παράταση της προθεσμίας καταχώρησης ειδοποίησης αντέφεσης. Η αίτηση στηρίζεται στους Θεσμούς Πολιτικής Δικονομίας Δ.35 θ.10, Δ.48 θ.θ.1, 2 και 3 και Δ.57 θ.θ.2 και 3 και στις συμφυείς εξουσίες και την πρακτική του Δικαστηρίου.

Η εφεσείουσα ενίσταται στην αίτηση. Η ένστασή της στηρίζεται στους Θεσμούς Πολιτικής Δικονομίας Δ.35 θ.θ.2, 10 και 19, Δ.48 θ.θ. 4 και 7, Δ.57 θ.2, στον περί Εφέσεως (Προδικασία, Περιγράμματα Αγορεύσεων, Περιορισμός του Χρόνου των Προφορικών Αγορεύσεων και Συνοπτική Διαδικασία για την Απόρριψη Προδήλως Αβάσιμων Εφέσεων) Διαδικαστικό Κανονισμό του 1996, Καν.2, 3 και 9 και στις συμφυείς εξουσίες, πρακτική και δικονομία του Δικαστηρίου.

Η Δ.35 θ.19 έχει ως εξής:

«Οποτεδήποτε μια αίτηση βασιζόμενη σ΄ αυτούς τους θεσμούς μπορεί να γίνει είτε στο κατώτερο Δικαστήριο ή στο Εφετείο, ή σε ένα Δικαστή των ανωτέρω Δικαστηρίων, πρέπει πρώτα να γίνεται στο Δικαστήριο ή τον Δικαστή του κατωτέρου Δικαστηρίου.»

Η ενώπιόν μας αίτηση, κατά παράβαση της Δ.35 θ.19, καταχωρήθηκε χωρίς να έχει προηγηθεί η καταχώρηση, και η απόρριψη, παρόμοιας αίτησης στο Επαρχιακό Δικαστήριο. Τούτο σημαίνει ότι, δικονομικά, δεν έχουμε τη δυνατότητα να της επιληφθούμε.

Δεν παραγνωρίζουμε το γεγονός ότι υπάρχουν αποφάσεις όπου το Ανώτατο Δικαστήριο επιλήφθηκε αιτήσεων για παράταση της προθεσμίας καταχώρησης ειδοποίησης αντέφεσης χωρίς να έχει προηγηθεί η καταχώρηση, και η απόρριψη, παρόμοιων αιτήσεων στο Επαρχιακό Δικαστήριο. Τέτοιες είναι οι αποφάσεις Christodoulou v. The Attorney-General (1972) 1 CLR 205, 206, Madina Maritime v. Jeropoulos & Co. (1980) 1 CLR 623 και Cosmo-Plast v. Linz (1984) 1 CLR 833, στις οποίες μας παρέπεμψε ο δικηγόρος της αιτήτριας. ΄Όμως, οι αποφάσεις αυτές διαφοροποιούνται από την παρούσα περίπτωση. Εκεί η ένσταση που υποβλήθηκε δεν στηρίχθηκε, όπως εδώ, στο θ.19 της Δ.35. Ούτε και ο θ.19 της Δ.35 απασχόλησε το Δικαστήριο. Στην παρούσα περίπτωση, εφόσον η ένσταση στηρίχθηκε στο θ.19 της Δ.35, δεν βλέπουμε πως θα μπορούσαμε να αποστούμε από τα όσα προβλέπονται ρητά στο θ.19 της Δ.35. Ούτε και μπορούμε να δεχθούμε ότι οι πιο πάνω αποφάσεις προσφέρουν, έστω έμμεσα, οποιαδήποτε ερμηνευτική καθοδήγηση στις, άλλωστε σαφείς, πρόνοιες του θ.19 της Δ.35.

Η αίτηση απορρίπτεται με έξοδα.

Δ.

Δ.

Δ.

 

 

/ΧΤΘ
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο