(1998) 1 ΑΑΔ 1876

15 Oκτωβρίου, 1998

[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, ΚΡΑΜΒΗΣ, ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, Δ/στές]

SAMATA ENTERPRISES LTD,

Eφεσείοντες-Eναγόμενοι,

ν.

ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ,

Eφεσιβλήτου-Eνάγοντα.

(Πολιτική Έφεση Aρ. 10154)

 

Πολιτική Δικονομία — Συνένωση αγωγών — Δ.14, θ.2 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας — Εφαρμοστέες αρχές.

Στην παρούσα υπόθεση, το πρωτόδικο Δικαστήριο απέρριψε αίτηση των εναγομένων-εφεσειόντων για συνένωση δύο αγωγών λόγω του ότι δεν ικανοποιείτο το ουσιώδες κριτήριο για τη συνένωση που θέτει η Δ.14, θ.2 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας, ήτοι η ύπαρξη κοινού πραγματικού ή νομικού ζητήματος, όπως αυτά διαπιστώνονται αποκλειστικά από την Έκθεση Απαιτήσεως των αγωγών και ανεξάρτητα από το περιεχόμενο των υπερασπίσεων.

Αποφασίστηκε κατ' έφεση ότι η ερμηνεία που έδωσε η πρωτόδικος δικαστής στην επίμαχη διάταξη, η οποία ρητά αναφέρεται στις απαιτήσεις των αγωγών, ήταν ορθή.

Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.

Έφεση.

Έφεση από τους εναγομένους κατά της απόφασης του Eπαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας (Xατζηγιάννη-Iωσήφ, E.Δ.), που δόθηκε στις 8 Δεκεμβρίου, 1997 (Aρ. Aγωγών 8633/95 και 8634/95), με την οποία απορρίφθηκε αίτημά τους για συνένωση των αγωγών.

Α. Λαδάς με Χρ. Ιερείδη, για τους Eφεσείοντες.

Μ. Δημητριάδου, για τον Eφεσίβλητο.

Cur. adv. vult.

ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ.:  Στις 8.12.97 δικαστής του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας απέρριψε αίτηση των εναγομένων-εφεσειόντων με την οποία ζητούσαν την έκδοση διατάγματος για συνένωση των αγωγών 8633/95 και 8634/95. Η πρώτη αγωγή εγείρεται από κάποιο Γεώργιο Σταύρου και η δεύτερη από τους 1.  I.Philippou & Guevherian, 2. Χρίστο Φιλίππου και 3. John Guevherian. Και οι δυο αγωγές στρέφονται εναντίον των εφεσειόντων.

H επίδικη αίτηση στηριζόταν στη Δ.14 θ.2 που, σε μετάφραση, έχει ως εξής:

"Όταν δύο ή περισσότερες αγωγές εκκρεμούν στο ίδιο Δικαστήριο, είτε από τους ίδιους είτε διαφορετικούς ενάγοντες εναντίον των ιδίων ή διαφορετικών εναγομένων, και οι απαιτήσεις των αγωγών αυτών συνεπάγονται κοινό ζήτημα νόμου ή γεγονότος τέτοιας σημασίας ανάλογα με τα υπόλοιπα ζητήματα, τα οποία συνεπάγονται οι αγωγές αυτές, ώστε να καθιστούν επιθυμητή τη συνένωση των αγωγών, το Δικαστήριο ή ο Δικαστής μπορεί να διατάξει να συνενωθούν αυτές."

Η δικαστής απέρριψε το αίτημα γιατί διαπίστωσε από τις Eκθέσεις Aπαιτήσεως και στις δυο αγωγές πως, στην πρώτη οι ενάγοντες αξίωναν ποσό £7,015, πλέον £2,561.20 Φ.Π.Α., ως υπόλοιπο οφειλόμενο για εργασίες μετατροπών που εκτέλεσαν ως εργολάβοι σε οικοδομή των εφεσειόντων, ενώ η δεύτερη αγωγή αφορούσε £3,000 υπόλοιπο αμοιβής για την ετοιμασία αρχιτεκτονικών σχεδίων και επίβλεψη των εργασιών στην ίδια οικοδομή.

Η δικαστής έκρινε πως οι δυο αγωγές στηρίζονταν σε ολωσδιόλου διαφορετική βάση, με μοναδικό κοινό γεγονός πως οι εργασίες των εργολάβων και η ετοιμασία των αρχιτεκτονικών σχεδίων αφορούσε στο ίδιο κτίριο.

Ο συνήγορος των εφεσειόντων εισηγήθηκε ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστηρίου, και εδώ, και αυτή ήταν και η βασική θέση του,  πως το Δικαστήριο θα έπρεπε να είχε εξετάσει και το περιεχόμενο των Εκθέσεων Υπερασπίσεως και Ανταπαιτήσεως των εφεσειόντων, προτού αποφανθεί αν η επίδικη αίτηση για συνένωση πληρούσε τις πρόνοιες της Δ.14 θ.2. 

Η δικαστής, ερμηνεύοντας την πιο πάνω Διαταγή, είπε πως το ουσιώδες κριτήριο για τη συνένωση αγωγών είναι η ύπαρξη κοινού πραγματικού ή νομικού ζητήματος, όπως αυτά διαπιστώνονται αποκλειστικά από την Έκθεση Απαιτήσεως των αγωγών, και ανεξάρτητα από το περιεχόμενο των υπερασπίσεων. 

Συμφωνούμε με την ερμηνεία που έδωσε η πρωτόδικος δικαστής στην επίμαχη διάταξη, η οποία ρητά αναφέρεται στις απαιτήσεις των αγωγών.

Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.

H έφεση απορρίπτεται με έξοδα.

 

---

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο