|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1997) 1 ΑΑΔ 497
8 Mαΐου, 1997
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΟ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ
[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, ΑΡΤΕΜΗΣ, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ/στές]
ΣΑΒΒΑΣ ΣΑΒΒΙΔΗΣ,
Εφεσείων-Αιτητής,
v.
ΠΩΛΑΣ ΣΑΒΒΙΔΟΥ,
Εφεσίβλητης-Καθ' ης η αίτηση.
(Έφεση Aρ. 32).
Οικογενειακό Δίκαιο — Διαζύγιο — Απόρριψη αίτησης για λύση του γάμου — Έφεση — Για λόγους αναφορικά με την αξιολόγηση της μαρτυρίας και την κρίση του πρωτόδικου Δικαστηρίου σε ότι αφορούσε στην αξιοπιστία των μαρτύρων — Η επέμβαση του Εφετείου, δεν κρίθηκε αναγκαία στη διακριτική ευχέρεια του πρωτόδικου Δικαστηρίου.
Η αίτηση του εφεσείοντα για λύση του γάμου του, είχε σαν λόγο τον ισχυρό κλονισμό του, λόγω γεγονότων που αφορούσαν στο πρόσωπο της συζύγου του - εφεσίβλητης. Η σύζυγος πρόβαλε στην υπεράσπισή της ότι η διασάλευση της έγγαμης σχέσης προκλήθηκε από τον καιρό που ο εφεσείων δημιούργησε εξωσυζυγικό δεσμό με άλλη γυναίκα με την οποία συζεί από το 1985, αφού εγκατέλειψε τον συζυγικό οίκο.
Ο εφεσείων ισχυρίστηκε ότι η σύζυγος του δεν ανεχόταν τους γονείς του με τους οποίους συγκατοικούσαν και δημιουργούσε συνεχώς προβλήματα και καυγάδες, δεν φρόντιζε το σπίτι και τα παιδιά και ανέδιδε κακοσμία.
Η εφεσίβλητη αντέκρουσε τους πιο πάνω ισχυρισμούς και κάλεσε ως μάρτυρα την μητέρα του εφεσείοντα η οποία υποστήριξε την εκδοχή της νύμφης της.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο απέρριψε την αίτηση για λύση του γάμου αφού έκαμε αποδεκτή την μαρτυρία της εφεσίβλητης και αιτιολόγησε πλήρως τις διαπιστώσεις του.
Η έφεση εστρέφετο κατά της αξιολόγησης της μαρτυρίας και της αξιοπιστίας των μαρτύρων στην οποία προέβη το πρωτόδικο Δικαστήριο.
Αποφασίστηκε ότι:
Δεν λέχθηκε τίποτε ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου που να δικαιολογεί την επέμβασή του στην πρωτόδικη απόφαση. Τα θέματα που αφορούν αξιολόγηση μαρτυρίας και αξιοπιστία μαρτύρων εμπίπτουν στην αρμοδιότητα του πρωτόδικου Δικαστηρίου το οποίο έχει την ευκαιρία να ακούσει και να αξιολογήσει στο πλαίσιο ολόκληρης της υπόθεσης τη μαρτυρία αυτή και να την αποδεκτεί ως αληθινή.
Η έφεση απορρίφθηκε με έξοδα εναντίον του εφεσείοντα.
Έφεση.
Έφεση από τον αιτητή κατά της απόφασης του Oικογενειακού Δικαστηρίου Λάρνακας Δικαιοδοσία Διαζυγίων (Nικολάου, Πρ. E.Δ., Σεργίδης E.Δ., Tουμαζή, E.Δ.), που δόθηκε στις 11 Mαΐου, 1994 (Aρ. Aίτησης 43/91), με την οποία απορρίφθηκε η αίτησή του για λύση του γάμου του με την καθ' ης η αίτηση.
Ε. Πελεκάνος, για τον Εφεσείοντα.
Α. Ανδρέου, για την Εφεσίβλητη.
ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ.: Ο εφεσείων με αίτησή του, που καταχωρίστηκε στις 21.6.91 στο Οικογενειακό Δικαστήριο Λάρνακας, ζητούσε τη λύση του γάμου του προβάλλοντας ως λόγο τον ισχυρό κλονισμό του, συνεπεία γεγονότων που αφορούσαν στο πρόσωπο της συζύγου του - εφεσίβλητης. Η σύζυγος υπερασπίστηκε την αίτηση. Ισχυρίστηκε πως η έγγαμη σχέση διασαλεύτηκε από τον καιρό που ο εφεσείων δημιούργησε δεσμό με κάποια Λίζα, με την οποία και συζεί από το 1985, αφού εγκατέλειψε τον συζυγικό οίκο. Τέλεσαν το γάμο τους το 1971, μετά από ερωτικό δεσμό που άρχισε από τα φοιτητικά τους χρόνια.
Στο πρωτόδικο Δικαστήριο βασικοί μάρτυρες ήσαν οι διάδικοι και η μητέρα του εφεσείοντος, η οποία μαζί με το σύζυγό της συγκατοικούσαν με αυτούς. Ο εφεσείων ισχυρίστηκε τα πιο κάτω γεγονότα, ως κλονιστικά του γάμου και που αφορούσαν στη σύζυγό του. Η τελευταία, κατά τον εφεσείοντα, δεν ανεχόταν τους γονείς του και γι' αυτό δημιουργούσε συνεχώς προβλήματα και καυγάδες, που κατέληγαν ενίοτε σε υστερικές κρίσεις της συζύγου την οποίαν ο ίδιος προσπαθούσε να καθησυχάσει. Η σύζυγος δεν φρόντιζε καθόλου το σπίτι τα δε παιδιά πήγαιναν ατημέλητα στο σχολείο. Συγκεκριμένα ισχυρίστηκε πως το σπίτι ήταν βρώμικο και ακατάστατο, σε αντίθεση με τις δικές του συνήθειες για ευπρεπισμό. Σε αυτά συνέτεινε, όπως είπε, και η παρουσία πολλών γάτων που συντηρούσε η σύζυγός του. Τέλος, ισχυρίστηκε πως η σύζυγος του ανέδιδε κακοσμία την οποία δεν άντεχε πλέον.
Η εφεσίβλητη αντέκρουσε στη μαρτυρία της τους ισχυρισμούς του συζύγου της, λέγοντας πως ό,τι ανέφερε ήσαν ψέματα και αιτιάσεις, ενώ οι εναντίον της κατηγορίες έδειχναν μικροπρέπεια εκ μέρους του, γιατί κατά τη διάρκεια της συμβίωσής τους αυτός είχε τα πάντα. Το σπίτι διατηρείτο καθαρό και τα παιδιά ήσαν πάντοτε φροντισμένα. Τα προβλήματα, όπως η ίδια ανέφερε, άρχισαν το 1981 όταν ο σύζυγος της γνώρισε κάποια Λίζα με την οποία ήθελε να έχουν κοινωνικές σχέσεις και με την οποία αφού δημιούργησε ερωτικό δεσμό εγκατέλειψε το σπίτι του και συζεί μαζί της από το 1985.
Η μητέρα του εφεσείοντα υποστήριξε την εκδοχή της νύμφης της, αναφέροντας ειδικώτερα πως στο σπίτι ερχόταν καθημερινά οικιακή βοηθός, ενώ η ίδια με τη νύμφη της φρόντιζαν πάντοτε τα παιδιά.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο, αφού ανέλυσε με λεπτομέρεια τη μαρτυρία που παρουσιάστηκε ενώπιόν του, έκρινε πως οι ισχυρισμοί του εφεσείοντος ήταν ψευδείς, ενώ, η μαρτυρία της εφεσίβλητης αληθής. Η αίτηση επομένως του εφεσείοντος για λύση του γάμου του απορρίφθηκε. Με την παρούσα έφεση επιδιώκεται η ακύρωση της πρωτόδικης απόφασης.
Ο δικηγόρος του εφεσείοντος αναγνώρισε από την αρχή πως είχε δύσκολο έργο, να μας πείσει δηλαδή πως υπάρχουν λόγοι να επέμβουμε στην αξιολόγηση της μαρτυρίας, στην οποία προέβη το Δικαστήριο, αλλά και στην κρίση του σε ότι αφορά στην αξιοπιστία των μαρτύρων, ενόψει μάλιστα του αδιαμφισβήτητου γεγονότος πως το πρωτόδικο Δικαστήριο έδωσε πλήρη αιτιολόγηση των διαπιστώσεών του.
Η προσπάθεια του συνήγορου του εφεσείοντος αποδείκτηκε μάταιη γιατί εκ των πραγμάτων η έφεση δεν μπορούσε να προωθηθεί. Αναφέρθηκε σε ορισμένα σημεία της μαρτυρίας της εφεσίβλητης για να μας δείξει πως υπήρχαν σε αυτή αντιφάσεις, ενώ στην πραγματικότητα δεν υπήρχε καμιά. Εισηγήθηκε πως το πρωτόδικο Δικαστήριο δεν έπρεπε να αποδεκτεί τη μαρτυρία της μητέρας του εφεσείοντα, γιατί αυτή αποδεδειγμένα δεν ήθελε να νυμφευθεί ο γιος της τη Λίζα. Μολονότι τούτο είναι αλήθεια, δεν σημαίνει και κατ' ανάγκη πως η μαρτυρία της μητέρας του εφεσείοντος θα έπρεπε να απορριφθεί. Το Δικαστήριο είχε την ευκαιρία να ακούσει και να αξιολογήσει στο πλαίσιο ολόκληρης της υπόθεσης τη μαρτυρία αυτή, και στην αρμοδιότητα του να την αποδεκτεί ως αληθινή.
Τίποτε δεν ελέχθη ενώπιόν μας που να δικαιολογεί την επέμβασή μας στην πρωτόδικη απόφαση. Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα εναντίον του εφεσείοντος.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα εναντίον του εφεσείοντα.