|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1995) 1 ΑΑΔ 655
28 Ιουνίου, 1995
[ΝΙΚΗΤΑΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ Ε. & G. DEVELOPMENTS LIMITED (ΑΡ. 1) ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΑΔΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΩΝ CERTIORARI ΚΑΙ/ Ή MANDAMUS,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΚ ΣΥΜΦΩΝΟΥ ΑΠΟΦΑΣΗ ΠΟΥ ΕΞΕΔΟΘΗ ΑΠΟ ΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΜΕΣΟΥ ΣΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 110/94, ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΝΟΜΟ, ΚΕΦ. 113, ΗΜΕΡ. 19/1/95.
(Αρ. Αίτησης 92/95).
Certiorari — Υπέρβαση εξουσίας από Δικαστήριο — Έκδοση από μονομελές Δικαστήριο διατάγματος αναστολής ισχύος διατάγματος εκκαθάρισης εταιρείας — Δικαιοδοσία Πλήρους Επαρχιακού Δικαστηρίου να εκδίδει και αναστέλλει την ισχύ διαταγμάτων εκκαθάρισης εταιρείας.
Εταιρείες — Εκκαθάριση εταιρείας — Δικαιοδοσία Πλήρους Επαρχιακού Δικαστηρίου να εκδίδει και αναστέλλει την ισχύ διαταγμάτων εκκαθάρισης εταιρείας.
Το Πλήρες Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού εξέδωσε στις 15.12.1994, διάταγμα εκκαθάρισης της εταιρείας Paraskevas Paraskeva Company Ltd, κατόπιν αιτήσεως της εταιρείας Ε. & G. Developments Limited από τη Λευκωσία.
Το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού, με μονομελή σύνθεση, εξέδωσε εκ συμφώνου στις 19.1.1995, διάταγμα αναστολής της ισχύος του διατάγματος εκκαθάρισης ημερομηνίας 15.12.1994.
Με αίτηση στο Ανώτατο Δικαστήριο, η εταιρεία Ε. & G. Developments Limited, ζήτησε άδεια να της επιτραπεί να καταχωρήσει αίτηση έκδοσης προνομιακού διατάγματος certiorari για ακύρωση του εκ συμφώνου διατάγματος αναστολής ημ. 19.1.1995 και mandamus προς την Επίσημη Παραλήπτρια να συνεχίσει τη διαδικασία εκκαθάρισης.
Αποφασίστηκε, ότι:
(1) To άρθρο 209 του περί Εταιρειών Νόμου Κεφ. 113, αναθέτει τη δικαιοδοσία έκδοσης διατάγματος εκκαθάρισης εταιρείας σε Πλήρες Επαρχιακό Δικαστήριο, αποτελούμενο από τον πρόεδρο και ένα ή δύο μέλη του.
(2) Φαίνεται εκ πρώτης όψεως, ότι τόσο η εξουσία έκδοσης διατάγματος εκκαθάρισης (winding up order) όσο και η εξουσία αναστολής ασκείται από το Πλήρες Επαρχιακό Δικαστήριο.
(3) Η συναίνεση της αιτήτριας εταιρείας στην έκδοση του διατάγματος αναστολής, δεν προσδίδει αρμοδιότητα στο Μονομελές Επαρχιακό Δικαστήριο να εκδώσει διάταγμα αναστολής της ισχύος διατάγματος εκκαθαρίσεως εταιρείας.
Η αίτηση έγινε δεκτή.
Αναφερόμενη υπόθεση:
Ηλία Ηλίας (Αρ. 1) (1995) 1 Α.Α.Δ. 1.
Αίτηση.
Αίτηση με την οποία οι αιτητές ζητούν άδεια για έκδοση δύο προνομιακών διαταγμάτων Certiorari για ακύρωση του εκ συμφώνου διατάγματος ημερ. 19 Ιανουαρίου 1995 και mandamus προς την Επίσημη Παραλήπτρια, να συνεχίσει τη διαδικασία εκκαθάρισης.
Φ. Αποστολίδης, για την Αιτήτρια εταιρεία.
ΝΙΚΗΤΑΣ, Δ. Ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Στις 15/12/94 το πλήρες επαρχιακό δικαστήριο Λεμεσού εξέδωσε, στην αίτηση με αρ. 110/94, διάταγμα εκκαθάρισης της εταιρείας Paraskevas Paraskeva Company Limited, που έχει την έδρα της στη Λεμεσό. Τη σχετική αίτηση υπέβαλε η εταιρεία Ε. & G. Developments Limited, από τη Λευκωσία, που είναι και η αιτήτρια στην παρούσα διαδικασία.
Με βάση το παραπάνω διάταγμα η Επίσημη Παραλήπτρια διορίστηκε προσωρινή εκκαθαρίστρια της περιουσίας της εταιρείας. Αργότερα, στις 19/1/95, με απόφαση του ενός από τα δύο μέλη του δικαστηρίου, που εξέδωσε το διάταγμα διάλυσης, αναστάληκε υπό όρους το διάταγμα εκείνο "μέχρι νεωτέρας διαταγής του δικαστηρίου". Συγχρόνως το διάταγμα αναστολής ορίστηκε για μνεία στις 2/3/95. Φαίνεται ότι η αναστολή δόθηκε ύστερα από αίτηση που κατέθεσε η υπό εκκαθάριση εταιρεία.
Υπάρχει τώρα ενώπιόν μου αίτηση από την Ε. & G. Developments Limited για άδεια για τη δρομολόγηση των διαδικασιών έκδοσης δύο προνομιακών διαταγμάτων: certiorari για ακύρωση του εκ συμφώνου διατάγματος ημερ. 19/1/95 και mandamus προς την Επίσημη Παραλήπτρια να συνεχίσει τη διαδικασία εκκαθάρισης και να προβεί "στην ανάληψη κατοχής του ενοικιαζόμενου ακινήτου υπό της πιό πάνω εταιρείας".
Το αρχικό διάταγμα εκκαθάρισης και το διάταγμα προσωρινής αναστολής έχουν επισυναφθεί στην ένορκη δήλωση που συνοδεύει την αίτηση, την οποία έκαμε ο Ε. Παπαντωνίου, ένας από τους διευθυντές της αιτήτριας.' Όντως προκύπτει από το περιεχόμενο του τελευταίου εγγράφου ότι χορηγήθηκε αναστολή εκ συμφώνου. Συγκατατέθηκε σ' αυτή τόσο η Επίσημη Παραλήπτρια όσον και η αιτήτρια, η οποία εκπροσωπήθηκε από το δικηγόρο της. Ωστόσο στην ένορκη δήλωση προβάλλεται ο ισχυρισμός ότι η αίτηση για αναστολή δεν επιδόθηκε στην αιτήτρια. Είναι παραδεκτό ότι παρέστη ο δικηγόρος της αιτήτριας, αλλά ο μάρτυς διατείνεται ότι ο δικηγόρος του ήγειρε ένσταση εκ μέρους της αιτήτριας. Είμαι αναγκασμένος να αγνοήσω τον ισχυρισμό αυτό γιατί διαψεύδεται από την υπό αναθεώρηση απόφαση, που προσκομίστηκε σαν τεκμήριο.
Περαιτέρω δε θεμελιώθηκε, ούτε από πρώτη άποψη, ο ισχυρισμός για παραβίαση των αρχών της φυσικής δικαιοσύνης δοθέντος ότι ο κ. Αποστολίδης εμφανίστηκε στη διαδικασία για λογαριασμό της αιτήτριας, όπως καταγράφεται στην απόφαση. Το μόνο άλλο θέμα στο οποίο αναφέρθηκε ο κ. Παπαντωνίου είναι ότι η εταιρεία όφειλε στην αιτήτρια ποσό πέραν των £20.000, που προφανώς αδυνατούσε να διευθετήσει.
Ο δικηγόρος της αιτήτριας ήγειρε και συζήτησε θέμα έλλειψης δικαιοδοσίας του δικαστηρίου μονομελούς σύνθεσης που εξέδωσε το επίμαχο διάταγμα αναστολής της εκκαθάρισης. Όπως κατά βάση το έθεσε, το δικαστήριο αυτό δεν είχε εξουσία να μεταβάλει το αρχικό διάταγμα που εξέδωσε "ανώτερο δικαστήριο" δηλαδή το πλήρες δικαστήριο Λεμεσού.
Η δικαιοδοσία είναι πλάσμα του νόμου. Γι' αυτό χρειάζεται μία σύντομη επισκόπηση των σχετικών διατάξεων του περί Εταιρειών Νόμου, Κεφ. 113. Το άρθρο 243 (1) εξοπλίζει το δικαστήριο με εξουσία, αφού ικανοποιηθεί ότι συντρέχουν οι προϋποθέσεις που αναφέρει, να αναστείλει τη διαδικασία εκκαθάρισης μόνιμα ή για περιορισμένη περίοδο, θέτοντας, αν κρίνει σκόπιμο, οποιουσδήποτε όρους για το σκοπό αυτό:
"243 (1) The Court may at any time after an order for winding up, on the application either of the liquidator or the official receiver or any creditor or contributory, and on proof to the satisfaction of the Court that all proceedings in relation to the winding up ought to be stayed, make an order staying the proceedings, either altogether or for a limited time, on such terms and contitions as the Court thinks fit."
(Βλέπε Pennington's "Company Law: 4η έκδοση, σ. 702 και Palmer's "Company Law", 24η έκδοση, τόμος 1, παραγ. 88-28, σ. 1390).
Σύμφωνα με τις ερμηνευτικές διατάξεις του άρθρου 2 οι λέξεις "the court"
"used in relation to a company, means the Court having jurisdiction under section 209 to wind up the company."
To άρθρο 209 αναθέτει τη δικαιοδοσία της έκδοσης διατάγματος εκκαθάρισης σε πλήρες επαρχιακό δικαστήριο αποτελούμενο από τον πρόεδρό του με ένα ή δύο μέλη του.
"209(1) The District Court of the District in which the registered office of the company is situate, consisting of the President of such Court and one or two members thereof, shall have jurisdiction to wind up any company registered in the Colony."
Φαίνεται, τουλάχιστον από πρώτη άποψη, ότι τόσο η εξουσία για έκδοση διατάγματος εκκαθάρισης (winding up order), ως και η εξουσία αναστολής ασκείται από το πλήρες επαρχιακό δικαστήριο. Έχω υπόψη μου τις διατάξεις του άρθρου 22 (3) του περί Δικαστηρίων Νόμου ότι, παρά τις πρόνοιες της καθ' ύλην αρμοδιότητας, επαρχιακός δικαστής έχει εξουσία, στις περιπτώσεις που εξειδικεύει η παράγραφος 3 του άρθρου, να επιλαμβάνεται διαφορών που υπερβαίνουν τη δικαιοδοσία που του απονέμει ο νόμος. Εντούτοις σε όλες αυτές τις περιπτώσεις η αρμοδιότητα ασκείται στα πλαίσια αγωγής όπως ο όρος αυτός ερμηνεύεται από το άρθρο 2 του νόμου. Πέραν τούτου, το ότι η αιτήτρια συναίνεσε στην έκδοση του διατάγματος δεν επενεργεί αποτρεπτικά δεδομένης της αρχής δικαίου ότι η συμφωνία των διαδίκων μερών δεν παρέχει έρεισμα για διεύρυνση του δικαιοδοτικού πλαισίου ενός δικαστηρίου. Βλέπε την απόφαση Ηλίας Ηλία (Αρ. 1) (1995) 1 Α.Α.Δ. 1.
Με αυτές τις σκέψεις άγομαι στο συμπέρασμα πως δικαιολογείται η χορήγηση άδειας για τα αιτούμενα διατάγματα. Η αίτηση να καταχωρηθεί σε 15 μέρες από σήμερα και να επιδοθεί στον Πρωτοκολλητή του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού, στην Επίσημη Παραλήπτρια και στην υπό εκκαθάριση εταιρεία.
Η αίτηση επιτυγχάνει.