|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 1107/2006)
7 Απριλίου, 2008
[ΝΙΚΟΛΑЇΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΣΠΑΣΙΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ,
Αιτήτρια,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ΄ων η αίτηση.
_______________
Α. Σ. Αγγελίδης, για την Αιτήτρια.
Δ. Εργατούδη-Δημοσθένους (κα), Νομικός Λειτουργός, για Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, για τους Καθ΄ων η αίτηση.
________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΝΙΚΟΛΑΙΔΗΣ, Δ.: Η αιτήτρια είναι καθηγήτρια Βιολογίας και έχει διοριστεί, με έκτακτο διορισμό, στη θέση καθηγήτριας Σχολείου Μέσης Εκπαίδευσης, από το 2002. Από τις 8.10.2003 υπηρετεί στη μόνιμη θέση καθηγήτριας Βιολογίας επί δοκιμασία.
Με επιστολή της ημερ. 24.10.2002 προς την Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας (στο εξής «η Επιτροπή»), ζήτησε την αναγνώριση της προϋπηρεσίας της στο εργαστήριο Βιοχημείας του Havering Hospital του Ηνωμένου Βασιλείου, στο Κέντρο Πρόληψης Πνευματικής Καθυστέρησης στη Λεμεσό και στο Μέλαθρον Αγωνιστών ΕΟΚΑ. Το αίτημά της απορρίφθηκε στις 28.6.2004 γιατί σύμφωνα με απόφαση της αρμόδιας αρχής το «Κέντρο Πρόληψης Πνευματικής Καθυστέρησης» και το «Μέλαθρον Αγωνιστών ΕΟΚΑ» δεν αναγνωρίζονται ως «κρατικά ερευνητικά κέντρα» ή ως «φιλανθρωπικά ιδρύματα» με βάση τις πρόνοιες των περί Εκπαιδευτικών Λειτουργών (Καθορισμός Αναγνωρισμένης Υπηρεσίας για Σκοπούς Διορισμού, Προαγωγής και Προσαυξήσεων) Κανονισμούς του 1997, Κ.Δ.Π. 382/97. Η υπηρεσία της κρίθηκε ότι δεν εμπίπτει σε οποιανδήποτε από τις κατηγορίες αναγνωρισμένης υπηρεσίας που αναλυτικά απαριθμούνται στην πιο πάνω κανονιστική πράξη.
Η απόφαση ακυρώθηκε από το Ανώτατο Δικαστήριο, λόγω έλλειψης δέουσας έρευνας και για έλλειψη αιτιολογίας. Η Επιτροπή προέβη σε επανεξέταση και στις 23.11.2005 ζήτησε από την αρμόδια αρχή να ερευνήσει εκ νέου το θέμα της αναγνώρισης του Κέντρου Πρόληψης Πνευματικής Καθυστέρησης και του Μελάθρου Αγωνιστών ΕΟΚΑ ως κρατικών ερευνητικών κέντρων με βάση την Κ.Δ.Π. 382/97.
Στις 6.4.2006 η αρμόδια αρχή πληροφόρησε την Επιτροπή ότι τα δύο ιδρύματα δεν μπορούσαν να αναγνωριστούν σύμφωνα με τις διατάξεις του Κανονισμού 3 (1) (ε) της Κ.Δ.Π. 382/97 και εισηγήθηκε την απόρριψη της αξίωσης της αιτήτριας για αναγνώριση της απασχόλησής της στα πιο πάνω ιδρύματα. ΄Ετσι, η Επιτροπή, στις 10.4.2006 απέρριψε το αίτημα. Με την παρούσα προσφυγή αξιώνεται ακύρωση της πιο πάνω απόφασης.
Η αιτήτρια ισχυρίζεται ότι η Επιτροπή εκδίδοντας την προσβαλλόμενη απόφαση παραβίασε το δικαστικό δεδικασμένο μη προβαίνοντας σε δέουσα έρευνα και μη αιτιολογώντας την απόφασή της. Αμφισβητεί την αρμοδιότητα της ανώτερης διοικητικής λειτουργού να εξετάσει το θέμα και να δώσει τη γνώμη της, ενώ, από την άλλη, αμφισβητεί το κατά πόσο ο αρμόδιος υπουργός προέβη σε έρευνα, πριν παράσχει με το χειρόγραφο σημείωμα την έγκρισή του. Η αιτήτρια υποστηρίζει ακόμα ότι η αρμόδια αρχή παρέλειψε να εξηγήσει γιατί έκρινε ότι το Κέντρο Προληπτικής Παιδιατρικής δεν είναι φιλανθρωπικό ίδρυμα και παρέπεμψε στο καταστατικό του. Κατ΄ ανάλογο τρόπο ισχυρίζεται ότι θα έπρεπε να είχε αναγνωριστεί και η εξάχρονη υπηρεσία της στο Μέλαθρον Αγωνιστών ΕΟΚΑ, αφού είναι εγγεγραμμένο κλινικό εργαστήριο. Το επιχείρημα της αιτήτριας για παραβίαση του δεδικασμένου συμπληρώνεται με τον ισχυρισμό ότι αυτό παραβιάστηκε, γιατί η Επιτροπή δεν έδωσε τους πραγματικούς λόγους για τους οποίους απορρίφθηκε το αίτημά της, όπως ήταν υποχρεωμένη να το πράξει, ύστερα από την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου.
Ο Κανονισμός 3 (1) (ε) της Κ.Δ.Π. 382/97, καθορίζει ποια θεωρείται αναγνωρισμένη υπηρεσία ή προϋπηρεσία σε «κρατικό ερευνητικό κέντρο», τι είναι «ίδρυμα» και τι «κρατικό ερευνητικό κέντρο». Σύμφωνα λοιπόν με τον πιο πάνω κανονισμό, αναγνωρισμένη υπηρεσία ή προϋπηρεσία για σκοπούς διορισμού, προαγωγής και προσαυξήσεων λογίζεται ότι περιλαμβάνει υπηρεσία σε οποιοδήποτε ίδρυμα της Κύπρου ή κρατικό ερευνητικό κέντρο της Κύπρου ή του εξωτερικού, το οποίο θα αναγνωριστεί με απόφαση της αρμόδιας αρχής.
«Ίδρυμα» σημαίνει φιλανθρωπικό ίδρυμα το οποίο είναι εγγεγραμμένο ως τέτοιο, σύμφωνα με την εκάστοτε ισχύουσα νομοθεσία που διέπει τα φιλανθρωπικά ιδρύματα, κύριο έργο του έχει την παροχή ειδικής εκπαίδευσης και τέλος λειτουργεί με δαπάνη του κράτους κατά το μεγαλύτερο μέρος.
Από την άλλη, «κρατικό ερευνητικό κέντρο» σημαίνει ερευνητικό κέντρο που λειτουργεί στην Κύπρο ή στο εξωτερικό υπό την αιγίδα είτε του κράτους, είτε κρατικού πανεπιστημίου και, εκτός από τις έρευνες στους τομείς των θετικών επιστημών, διαθέτει προγράμματα ερευνητικού ή εκπαιδευτικού περιεχομένου παρέχοντας διδασκαλία ή/και καθοδήγηση πτυχιακών ή μεταπτυχιακών φοιτητών στους τομείς αυτούς.
Η αναγνώριση του κέντρου γίνεται με απόφαση της αρμόδιας αρχής. Οι κανονισμοί δεν καθορίζουν ποιο όργανο θεωρείται αρμόδια αρχή. Στον κανονισμό 2 (2) προβλέπεται ότι όροι οι οποίοι δεν ερμηνεύονται στους κανονισμούς, έχουν την έννοια την οποία αποδίδουν σ΄ αυτούς οι περί Δημόσιας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας Νόμοι του 1969 έως 1997. Σύμφωνα λοιπόν με το άρθρο 2 του περί Δημόσιας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας Νόμου του 1969, Ν.10/69, «αρμόδια αρχή» σημαίνει τον Υπουργό Παιδείας ενεργούντα συνήθως διά του Γενικού Διευθυντή του Υπουργείου του. Αρμόδιος λοιπόν να αποφασίσει αν κέντρο είναι «κρατικό ερευνητικό κέντρο» ή «ερευνητικό κέντρο» μέσα στα πλαίσια του σχετικού κανονισμού, είναι ο Υπουργός Παιδείας (βλέπε Χριστοδουλίδης ν. Επιτροπής Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας, Υποθ. Αρ. 1148/02, ημερ. 10.9.2004).
Την απόφαση δεν έλαβε η ανώτερη διοικητική λειτουργός η οποία υπέβαλε την εισήγηση, αλλά ο Υπουργός, ο οποίος, αφού την μελέτησε στις 3.4.2006, συμφώνησε με τις εισηγήσεις που του έγιναν. Στη συνέχεια υποβλήθηκαν τα σημειώματα και η απόφαση του Υπουργού στον Πρόεδρο της Επιτροπής Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας. Η διαδικασία συνεπώς που ακολουθήθηκε ήταν νομότυπη και η απόφαση λήφθηκε από τον Υπουργό Παιδείας ως αρμόδια αρχή.
Η Επιτροπή επανεξετάζοντας το θέμα με βάση την ακυρωτική απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου, απευθύνθηκε για το θέμα της αναγνώρισης των δύο ιδρυμάτων στην αρμόδια αρχή, υποδεικνύοντας μάλιστα την ανάγκη για δέουσα έρευνα και επαρκή αιτιολογία της απόφασης. ΄Υστερα από έρευνα της ανώτερης διοικητικής λειτουργού η αρμόδια αρχή εξέδωσε την πλήρως αιτιολογημένη απόφασή της. Τα δύο ιδρύματα δεν μπορούσαν να αναγνωριστούν το ένα ως «κρατικό ερευνητικό κέντρο» και το άλλο ως «ίδρυμα» με βάση τον κανονισμό 3 (1) (ε). Δεν τίθεται συνεπώς θέμα παραβίασης δεδικασμένου από την αρμόδια αρχή.
Η αιτήτρια υποστηρίζει ότι η Επιτροπή δεν προέβηκε η ίδια σε δέουσα έρευνα για να διαπιστώσει κατά πόσο τα συγκεκριμένα κέντρα μπορούσαν να ενταχθούν στον κανονισμό ως «κρατικά ερευνητικά κέντρα ή ιδρύματα», ενώ παρέλειψε να δώσει ειδική αιτιολογία στην απόφασή της. Το επιχείρημα θα πρέπει να απορριφθεί αφού, όπως είδαμε προηγουμένως, αρμόδιο όργανο για αναγνώριση ιδρυμάτων ως «φιλανθρωπικών ιδρυμάτων» και κέντρων ως «κρατικών ερευνητικών κέντρων», είναι ο Υπουργός Παιδείας. Συνεπώς, η Επιτροπή δεν είχε την υποχρέωση, αλλά ούτε και την αρμοδιότητα να αναγνωρίσει μόνη της το συγκεκριμένο κέντρο και το συγκεκριμένο ίδρυμα μέσα στα πλαίσια του κανονισμού 3 (1) (ε). Η Επιτροπή δεν είχε άλλη εκλογή, ύστερα από την απόφαση του Υπουργού, από το να απορρίψει το σχετικό αίτημα της αιτήτριας. Η προσβαλλόμενη απόφαση ήταν εκ της φύσης της οφειλόμενη νόμιμη ενέργεια και η Επιτροπή δεν είχε υποχρέωση να την αιτιολογήσει (βλέπε Πορίσματα Νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας 1929-1959 σελ. 184 και Χριστοδουλίδης ν. Επιτροπής Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας, ανωτέρω). Δεν χρειάζεται να επισημάνω ότι αντικείμενο της παρούσας προσφυγής δεν είναι η απόφαση του Υπουργού να μην αναγνωρίσει τα συγκεκριμένα ιδρύματα βάσει του κανονισμού 3. Ως προς δε τη δέσμια εξουσία της Επιτροπής αρκεί η αναφορά στην απόφαση της Ολομέλειας στη Σταυρινίδου ν. Δημοκρατίας (2001) 3 Α.Α.Δ. 413.
Η προσφυγή απορρίπτεται, με €1.000 έξοδα, εναντίον της αιτήτριας.
Φρ. Νικολαΐδης, Δ.
/ΜΔ