ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
(2004) 4 ΑΑΔ 805
24 Σεπτεμβρίου, 2004
[ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΑΚΥΡΙΑΚΟΥ,
Αιτήτρια,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ - ΥΠΗΡΕΣΙΑ
ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 336/2003)
Δημόσιοι Υπάλληλοι ― Επίδομα εξωτερικού ― Κατά πόσο επιβάλλεται η καταβολή ολόκληρου του επιδόματος εξωτερικού σε υπαλλήλους πρεσβειών της Δημοκρατίας, κατά την διάρκεια απουσίας τους με άδεια μητρότητας.
Η αιτήτρια προσέβαλε την απορριπτική απόφαση του αιτήματός της για καταβολή ολόκληρου του επιδόματος εξωτερικού για όλη την περίοδο των 16 εβδομάδων κατά την οποία απουσίαζε με άδεια μητρότητας.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση, αποφάσισε ότι:
Η αιτήτρια υποστηρίζει ότι έχει παραβιαστεί ή έχει δοθεί εσφαλμένη και/ή πεπλανημένη ερμηνεία στον Κανονισμό 14 των περί Εξωτερικής Υπηρεσίας της Δημοκρατίας (Ειδικές Διατάξεις) Κανονισμών, του 1968.
Αντίθετα, οι καθ' ων η αίτηση υποστηρίζουν ότι δεν τίθεται θέμα εσφαλμένης ή πεπλανημένης ερμηνείας του Κανονισμού 14, γιατί το επίδομα εξωτερικού προορίζεται να καλύψει τη διαφορά τιμαρίθμου μεταξύ της Κύπρου και της χώρας στην οποία ο υπάλληλος υπηρετεί και τα έξοδα παραστάσεως. Αν ληφθεί συνεπώς υπ' όψιν, συνεχίζει το επιχείρημα των καθ' ων η αίτηση, ότι η έγκυος υπάλληλος λογικά δεν υπόκειται σε έξοδα παραστάσεως, ενώ για τη διαμονή της καταβάλλεται ξεχωριστό επίδομα ενοικίου, τότε δεν τίθεται θέμα να βρίσκεται σε μειονεκτική μοίρα έναντι των υπηρετούντων στην Κύπρο συναδέλφων της.
Προκύπτει ότι για να δοθεί το γενικό επίδομα εξωτερικού, δεν απαιτούνται οποιεσδήποτε προϋποθέσεις, όπως ισχυρίζονται οι καθ' ων η αίτηση. Μπορεί το συγκεκριμένο επίδομα να έχει αντικαταστήσει, μεταξύ άλλων, και το επίδομα παραστάσεως, όμως, από τη στιγμή που καταβάλλεται σε όλους ανεξαιρέτως τους υπαλλήλους, δεν υπάρχει λόγος να μην καταβληθεί πλήρως και στην αιτήτρια, η οποία, κατά την ουσιώδη περίοδο, εξακολουθούσε να ήταν υπάλληλος της Δημοκρατίας που υπηρετούσε σε αποστολή στο εξωτερικό.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.
Προσφυγή.
Δ. Μέρτακκα για Τάσσο Παπαδόπουλο και Σία, για την Αιτήτρια.
Μ. Σπηλιωτοπούλου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, Δ.: Η αιτήτρια που υπηρετεί σε πρεσβεία της Κυπριακής Δημοκρατίας στο εξωτερικό, με επιστολή της ημερ. 24.9.2002, υπέβαλε αίτημα προς καταβολή ολόκληρου του επιδόματος εξωτερικού για όλη την περίοδο των 16 εβδομάδων, κατά την οποία απουσίαζε με άδεια μητρότητας. Το αίτημά της απορρίφθηκε, γιατί, σύμφωνα με την επικρατούσα πολιτική, ολόκληρο το επίδομα εξωτερικού καταβάλλεται σε μητέρες υπαλλήλους που υπηρετούν στις αποστολές της Δημοκρατίας στο εξωτερικό μόνο για τις δέκα πρώτες εβδομάδες της περιόδου αποχής από τα καθήκοντά τους με άδεια μητρότητας. Για τις υπόλοιπες έξι εβδομάδες, από τις δεκαέξι, κατά τις οποίες καταβάλλεται στις υπαλλήλους το επίδομα μητρότητας, με βάση τους περί Κοινωνικών Ασφαλίσεων Νόμους και επίδομα εξωτερικού ίσο με το ποσοστό επί των απολαβών που ισχύει για το επίδομα μητρότητας, το οποίο επί του παρόντος είναι ίσο με το 75% των απολαβών του προηγούμενου χρόνου.
Εναντίον της πιο πάνω απόφασης ασκήθηκε η παρούσα προσφυγή. Η αιτήτρια υποστηρίζει ότι έχει παραβιαστεί ή έχει δοθεί εσφαλμένη και/ή πεπλανημένη ερμηνεία στον Κανονισμό 14 των περί Εξωτερικής Υπηρεσίας της Δημοκρατίας (Ειδικές Διατάξεις) Κανονισμών, του 1968.
Αντίθετα, οι καθ' ων η αίτηση υποστηρίζουν ότι δεν τίθεται θέμα εσφαλμένης ή πεπλανημένης ερμηνείας του Κανονισμού 14, γιατί το επίδομα εξωτερικού προορίζεται να καλύψει τη διαφορά τιμαρίθμου μεταξύ της Κύπρου και της χώρας στην οποία ο υπάλληλος υπηρετεί και τα έξοδα παραστάσεως. Αν ληφθεί συνεπώς υπ' όψιν, συνεχίζει το επιχείρημα των καθ' ων η αίτηση, ότι η έγκυος υπάλληλος λογικά δεν υπόκειται σε έξοδα παραστάσεως, ενώ για τη διαμονή της καταβάλλεται ξεχωριστό επίδομα ενοικίου, τότε δεν τίθεται θέμα να βρίσκεται σε μειονεκτική μοίρα έναντι των υπηρετούντων στην Κύπρο συναδέλφων της.
Ο Κανονισμός 14 προνοεί ότι η πληρωτέα επιχορήγηση καθορίζεται από καιρού εις καιρόν από τους Υπουργούς Εξωτερικών και Οικονομικών, συμπεριλαμβάνει δε ειδικό επίδομα, προοριζόμενο να καλύψει τυχόν διαφορά του τιμαρίθμου μεταξύ Κύπρου και της χώρας στην οποία ο υπάλληλος υπηρετεί καθώς και έξοδα παραστάσεως. Περιλαμβάνει ακόμα έξοδα φιλοξενίας κάτω από κάποιες προϋποθέσεις και στην περίπτωση των πρεσβευτών ποσό χρημάτων για την εργοδότηση υπηρετικού προσωπικού. Η πληρωμή της επιχορήγησης άρχεται από της ανάληψης των καθηκόντων του υπαλλήλου στην έδρα του και τερματίζεται από της ημερομηνίας της αναχώρησής του επί μεταθέσει.
Φαίνεται ότι στην πορεία του χρόνου το προβλεπόμενο από τον Κανονισμό 14(1)(α) ειδικό επίδομα, ως ανωτέρω, αντικαταστάθηκε από το γενικό επίδομα εξωτερικού, το οποίο εγκρίθηκε από τους Υπουργούς Οικονομικών και Εξωτερικών, σύμφωνα με τους σχετικούς Κανονισμούς και ύστερα από απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου, ημερ. 3.7.1980. Με το λεγόμενο γενικό επίδομα εξωτερικού αντικαταστάθηκαν το πρόσθετο τιμαριθμικό επίδομα, το ειδικό επίδομα, το επίδομα παραστάσεως και το επίδομα υποτιμήσεως/ανατιμήσεως. Προνοείται ότι το επίδομα αυτό καταβάλλεται σε όλους ανεξαιρέτως τους υπαλλήλους, εκτός σ΄ εκείνους που υπηρετούν στο εξωτερικό με ειδικούς όρους.
Προκύπτει ότι για να δοθεί το γενικό επίδομα εξωτερικού, δεν απαιτούνται οποιεσδήποτε προϋποθέσεις, όπως ισχυρίζονται οι καθ' ων η αίτηση. Μπορεί το συγκεκριμένο επίδομα να έχει αντικαταστήσει, μεταξύ άλλων, και το επίδομα παραστάσεως, όμως, από τη στιγμή που καταβάλλεται σε όλους ανεξαιρέτως τους υπαλλήλους, δεν βλέπω το λόγο να μην καταβληθεί πλήρως και στην αιτήτρια, η οποία, κατά την ουσιώδη περίοδο, εξακολουθούσε να ήταν υπάλληλος της Δημοκρατίας που υπηρετούσε σε αποστολή στο εξωτερικό.
Εξάλλου, όπως επισημαίνεται και στην επιστολή του Γενικού Διευθυντή του Υπουργείου Οικονομικών προς το Γενικό Διευθυντή του Υπουργείου Εξωτερικών ημερ. 4.10.1980, το νέο σχέδιο βασίζει τη δομή του πάνω σε στατιστικές του ΟΗΕ, που έχουν σχέση με τα έξοδα διαβίωσης στις διάφορες χώρες και γι' αυτό οδηγεί στην εξαγωγή για την κάθε χώρα και για τον κάθε υπάλληλο, απολαβών εξωτερικού που έχουν άμεση σχέση με τις τοπικές σε κάθε χώρα συνθήκες από πλευράς κόστους ζωής, αντιμετώπισης των κοινωνικοϋπηρεσιακών τους υποχρεώσεων και άλλων συναφών παραγόντων, όπως όλα αυτά αντανακλώνται πάνω στους υπαλλήλους που ζουν σε μια ξένη χώρα.
Η προσφυγή επιτυγχάνει και η επίδικη απόφαση ακυρώνεται, με έξοδα εναντίον των καθ' ων η αίτηση.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.