|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2004) 4 ΑΑΔ 710
7 Σεπτεμβρίου, 2004
[ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 146 ΚΑΙ 28 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚH ΚΑΙ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΚH ΕΤΑΙΡΕIΑ «Ο ΛΟΓΟΣ»,
Αιτήτρια,
ν.
ΑΡΧΗΣ ΡΑΔΙΟΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ ΚΥΠΡΟΥ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 122/2003)
Αρχή Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου ― Διοικητική ποινή ― Πρόστιμο για παράβαση του Άρθρου 26(2) του περί Ραδιοφωνικών και Τηλεοπτικών Σταθμών Νόμου του 1998 (Ν.7(Ι)/98) και των περί Ραδιοφωνικών και Τηλεοπτικών Σταθμών Κανονισμών του 2000 (Κ.Δ.Π. 10/2000) ειδικότερα των Καν. 21(6), 24(1)(9), 24(2)(δ), 28, 37(ε) και του Κανονισμού 1 του Μέρους ΙΙ του Παραρτήματος VIII ― Περιστάσεις νομιμότητας της απόφασης της Αρχής ― Ισχυρισμοί περί πλάνης περί τα πράγματα ή τον νόμο και πάσχουσας αιτιολογίας απορρίφθηκαν.
Αναθεωρητική Δικαιοδοσία ― Επιβολή διοικητικού προστίμου ― Η προσφυγή υπό το Άρθρο 146 του Συντάγματος έχει μόνο ακυρωτικό χαρακτήρα και συνεπώς το δικαστήριο δεν μπορεί να υπεισέλθει στην ουσία της υπόθεσης και να ερευνήσει το ύψος του προστίμου.
Οι αιτητές επεδίωξαν την ακύρωση της σε βάρος τους επιβολής διοικητικής χρηματικής ποινής ύψους Λ.Κ. 12.000.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
1. Οι δικηγόροι της αιτήτριας ισχυρίστηκαν ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι αποτέλεσμα πλάνης περί τα πράγματα, εσφαλμένης ερμηνείας του Νόμου και των Κανονισμών και πάσχουσας αιτιολογίας. Πρόβαλαν περαιτέρω ότι το διοικητικό πρόστιμο που επιβλήθηκε είναι υπερβολικό.
Ο ισχυρισμός πως η προσβαλλόμενη απόφαση είναι το αποτέλεσμα πλάνης περί τα πράγματα δεν αποδείχθηκε, αφού δεν προσδιορίστηκε σε ποιο από τα γεγονότα πλανήθηκε η Αρχή. Συνεπώς απορρίπτεται.
2. Περαιτέρω, δεν διαπιστώνεται εσφαλμένη ερμηνεία του Νόμου και των Κανονισμών, όπως ισχυρίστηκε η αιτήτρια. Από την απόφαση της Αρχής προκύπτει ότι μελετήθηκαν εκτενώς τα γεγονότα τα οποία αναφέρθηκαν στα πορίσματα της Λειτουργού που διερεύνησε την καταγγελία και έγινε υπαγωγή τους στις σχετικές πρόνοιες του Νόμου και των Κανονισμών.
Επίσης η αιτιολογία που δόθηκε είναι πλήρης και καθιστά εφικτό το δικαστικό έλεγχο.
3. Όσον αφορά τον ισχυρισμό που πρόβαλαν οι δικηγόροι της αιτήτριας ότι το πρόστιμο που επιβλήθηκε είναι υπερβολικό, επισημαίνεται ότι η προσφυγή κάτω από το Άρθρο 146 του Συντάγματος έχει μόνο ακυρωτικό χαρακτήρα και συνεπώς το δικαστήριο δεν μπορεί να υπεισέλθει στην ουσία της υπόθεσης και να ερευνήσει το ύψος του προστίμου.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.
Προσφυγή.
Κ. Μιχαηλίδης, για την Αιτήτρια.
Μ. Καλλιγέρου, για τους Καθ' ων η αίτηση.
�
Cur. adv. vult.
ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ.: Η αιτήτρια εταιρεία, η οποία είναι ιδιοκτήτρια του τηλεοπτικού σταθμού «ΜEGA», προσβάλλει την εγκυρότητα της απόφασης της Αρχής Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου ημερομηνίας 13.11.2002, με την οποία της επιβλήθηκε πρόστιμο συνολικού ποσού ΛΚ 12.000 για παράβαση προνοιών του περί Ραδιοφωνικών και Τηλεοπτικών Σταθμών Νόμου του 1998 (Ν.7(1)/98) όπως τροποποιήθηκε και των περί Ραδιοφωνικών και Τηλεοπτικών Κανονισμών του 2000 (Κ.Δ.Π. 10/2000).
Η Αρχή διερεύνησε παραβάσεις του Νόμου και των Κανονισμών από τον τηλεοπτικό σταθμό της αιτήτριας, κατά τη μετάδοση των δελτίων ειδήσεων στις 6, 7 και 12.2.02, μετά από γραπτή καταγγελία του Διοικητή της Υπηρεσίας Δίωξης Ναρκωτικών, κ. Γ. Παπαγεωργίου, ο οποίος ανέφερε τα πιο κάτω για τον εν λόγω σταθμό:
«. . . . . στα δελτία ειδήσεων της 6.2.2002 μετέδωσε ψευδώς ότι η Υπηρεσία Δίωξης Ναρκωτικών (Υ.ΔΙ.Ν.) «κουκούλωσε» υπόθεση εισαγωγής, κατοχής και εμπορίας μεγάλης ποσότητας κάνναβης εναντίον δύο γνωστών δικηγόρων της Λευκωσίας και ότι έκλεισε η υπόθεση χωρίς να καταγγελθούν ποτέ οι δύο δικηγόροι.
Την επόμενη μέρα 7.2.02 ο πιο πάνω σταθμός επανέφερε το όλο θέμα στα δελτία ειδήσεων προβάλλοντας το με τίτλο «ένοχη διάψευση» και μεταδίδοντας μέρος της γραπτής διάψευσης της Υ.ΔΙ.Ν. κατά τέτοιο τρόπο, που να μη φαίνεται καθαρά ότι διαψευδόταν το πρώτο ρεπορτάζ στην ολότητα του.
Στις 12.2.02 ο Σταθμός «ΜΕGA» επανήλθε προβάλλοντας ότι με δηλώσεις μου επιβεβαίωνα το σχετικό ρεπορτάζ του σταθμού και ότι επέρριπτα την ευθύνη για το «κουκούλωμα» στη Νομική Υπηρεσία. Παρά τη ρητή δέσμευση του ρεπόρτερ ότι θα μεταδίδετο αυτούσια η δήλωση μου, μεταδόθηκε μέρος των δηλώσεων μου κατά τέτοιο μάλιστα τρόπο ώστε να δίδεται η εντύπωση ότι επιβεβαίωνα το σχετικό ρεπορτάζ, ενώ στην πραγματικότητα το διέψευδα.
Βλέποντας μάλιστα τους σχετικούς υποτίτλους ειδήσεων που προαναγγέλονταν, επικοινώνησα τηλεφωνικώς με το σταθμό για να μην μεταδοθούν τα όσα προανάγγελλε ο σταθμός ή να μεταδοθούν αυτούσιες οι δηλώσεις μου, χωρίς όμως θετικό αποτέλεσμα.»
Λειτουργός της Αρχής, στην οποία ανατέθηκε η διερεύνηση της υπόθεσης, ανέφερε σε σχετικά πορίσματά της ότι διαπίστωσε πιθανές παραβάσεις του Άρθρου 26(2) του Νόμου, των Κανονισμών 21(6), 24(1)(α), 24(2)(δ), 28 και 37(ε) και του Κανονισμού 1 του Μέρους ΙΙ του Παραρτήματος VIII.
Η Αρχή εξέτασε τα πορίσματα που υποβλήθηκαν και αποφάσισε να προωθηθεί η υπόθεση με ενημέρωση του καθ΄ου η καταγγελία σταθμού και πρόσκλησή του να δηλώσει κατά πόσο επιθυμούσε εκπρόσωπός του να ήταν παρών κατά την εξέτασή της.
Οι δικηγόροι του σταθμού ανέφεραν με επιστολή τους ότι δεν παραβιάστηκε ο Νόμος και οι Κανονισμοί, χωρίς να δηλώσουν την επιθυμία να παρευρεθεί εκπρόσωπος του σταθμού κατά την εξέταση της υπόθεσης.
Η Αρχή μελέτησε όλα τα ενώπίον της στοιχεία, μεταξύ αυτών και τις γραπτές εξηγήσεις του σταθμού καθώς και τις βιεντεοταινίες με τα εν λόγω δελτία ειδήσεων. Έκρινε ότι παραβιάστηκε το Άρθρο 26(2) του Νόμου, οι Κανονισμοί 21(6), 24(1)(α), 24(2)(δ), 28 και 37(3) και ο Κανονισμός 1 του Μέρους ΙΙ του Παραρτήματος VIII. Κάλεσε τους εκπροσώπους του σταθμού να ακουστούν πριν την επιβολή κυρώσεων. Οι τελευταίοι, με επιστολή των δικηγόρων τους, αρνήθηκαν ότι έγινε οποιαδήποτε παράβαση.
Αποφάσισε η Αρχή να επιβάλει διοικητικό πρόστιμο ποσού ΛΚ 12.000 αφού έλαβε υπόψη τα πιο κάτω γεγονότα:
«Κατά τη διάρκεια ετοιμασίας του πρώτου ρεπορτάζ, ο σταθμός δεν έδωσε στην αρμόδια υπηρεσία την ευκαιρία να εκφράσει τις δικές της απόψεις. Με βάση την έκθεση γεγονότων του Διοικητή της Υ.ΔΙ.Ν. πριν την μετάδοση του ρεπορτάζ, ο σταθμός δεν επικοινώνησε ούτε με το Διοικητή της Υπηρεσίας αλλά ούτε με οποιοδήποτε άλλο αρμόδιο εκπρόσωπο για να τους δοθεί η ευκαιρία να εκφράσουν τις δικές τους θέσεις. Το δικαίωμα απάντησης αυτού που έχει υποστεί επίθεση ή κατηγορείται δεν σχετίζεται με την αδυναμία του σταθμού να αποκαλύψει τις πηγές των πληροφοριών του.
Η μετάδοση ολοκληρωμένων των δηλώσεων του διοικητή της Υ.ΔΙ.Ν., και γενικά η μετάδοση μιας ολοκληρωμένης δήλωσης ή απάντησης σχετίζεται με δικαίωμα απάντησης αυτού που έχει υποστεί επίθεση ή κατηγορείται καθώς επίσης και με το δικαίωμα των πολιτών για αντικειμενική, ολοκληρωμένη και έγκυρη πληροφόρηση.
Με βάση τα ενώπιον μας στοιχεία και συγκεκριμένα σύμφωνα με τα κατά λέξη κείμενα και την βιντεοταινία με την εν λόγω εκπομπή, κρίνουμε ότι με τα λεγόμενα του δημοσιογράφου μετά τις απαντήσεις του φιλοξενούμενου καθώς επίσης και με το ύφος που υπέβαλλε τις ερωτήσεις ο δημοσιογράφος, ο σταθμός δε φαίνεται να αντιμετώπισε με τρόπο δίκαιο, ορθό και αντικειμενικό τον φιλοξενούμενο.
Οι σκηνές αρχείου, οι οποίες παρουσίαζαν τη διαδικασία παρασκευής ναρκωτικών, μεταδόθηκαν εντός οικογενειακής ζώνης και ήταν ακατάλληλες για ανηλίκους. Ο ισχυρισμός του σταθμού ότι «εάν λογικά παρανόμησε ο σταθμός με την προβολή του σχετικού βίντεο κατά τον ίδιο τρόπο θα έπρεπε να θεωρηθεί ότι παρανομεί και μάλιστα κατ΄επανάληψη η Αστυνομία» δεν μας βρίσκει σύμφωνους. Το γεγονός ότι οι σκηνές αυτές προέρχονται από βίντεο που ετοίμασε η Αστυνομία για να ενημερώνει του μαθητές, δεν αποτελεί δικαιολογία.
Η προστασία των ανηλίκων αποτελεί πρωταρχική μέριμνα όλων σήμερα. Τόσο η Ευρωπαϊκή Επιτροπή όσο και το Συμβούλιο της Ευρώπης προωθούν ψηφίσματα, οδηγίες και αποφάσεις με στόχο την προστασία των παιδιών. Στην κυπριακή νομοθεσία, ο νομοθέτης θέλοντας να προστατεύσει τα παιδιά από προγράμματα μη κατάλληλα προς παρακολούθηση, θέτει περιορισμούς ως προς το περιεχόμενο των προγραμμάτων που μπορούν να μεταδίδονται εντός της οικογενειακής ζώνης.
Η έννοια της οικογενειακής ζώνης στηρίζεται στην αντίληψη ότι η είσοδος της τηλεόρασης στο κάθε σπίτι, επιβάλλει σεβασμό και συμμόρφωση προς τους τρόπους και κανόνες συμπεριφοράς μιας οικογένειας από τις 5.30 το πρωί μέχρι τις 9.00 ή 10.00 το βράδυ, που ορίζεται σαν οικογενειακή ζώνη. Στη διάρκεια αυτής της περιόδου, το περιεχόμενο κάθε εκπομπής επιβάλλεται να είναι κατάλληλο για όλη την οικογένεια.»
Έκρινε ότι τα γεγονότα αυτά στοιχειοθετούσαν παράβαση των αναφερθεισών προνοιών του Νόμου και των Κανονισμών ως εξής:
(α) του Άρθρου 26(2) του Νόμου:
«Τα δελτία ειδήσεων και τα επικαιρικά προγράμματα πρέπει να χαρακτηρίζονται από αντικειμενικότητα και πολυφωνία, ιδιαίτερα αναφορικά με πολιτικά θέματα αλλά και οποιαδήποτε κοινωνικά θέματα που απασχολούν την κοινή γνώμη.»
(β) Του Κανονισμού 21(6):
«Οι σταθμοί εξασφαλίζουν όπως τα προγράμματα τα οποία μεταδίδονται εντός της οικογενειακής ζώνης είναι κατάλληλα για όλο το κοινό, συμπεριλαμβανομένων και των παιδιών κάτω των δεκαπέντε ετών.»
(γ) Του Κανονισμού 24(1)(α):
«Τα δελτία ειδήσεων προπαρασκευάζονται και μεταδίδονται με ακρίβεια, αντικειμενικότητα, αμεροληψία, πολυμέρεια και τη μεγαλύτερη δυνατή πληρότητα.»
(δ) Του Κανονισμού 24(2)(δ):
«Οι πιο κάτω κανόνες ισχύουν στα δελτία ειδήσεων και στις ενημερωτικές εκπομπές:
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
(δ) μετάδοση τυχόν σκηνών ακατάλληλων για ανηλίκους ή που πιθανόν θίγουν τις ευαισθησίες των τηλεθεατών είναι σύντομες και υπάρχει οπτική ή ηχητική προειδοποίηση (λεκτική)».
(ε) Του Κανονισμού 28:
«(1) Τα πρόσωπα που συμμετέχουν ή αναφέρονται σε εκπομπή απολαύουν δίκαιης, ορθής και αξιοπρεπούς συμπεριφοράς.
(2) Απαγορεύεται η αλλοίωση των απόψεων και θέσεων που εκφράζονται σε εκπομπή με την αλλαγή της σειράς των ερωτήσεων και απαντήσεων, τη χρησιμοποίηση ηχητικών ή οπτικών τεχνασμάτων ή με οποιοδήποτε άλλο τρόπο.
(3) Οι φιλοξενούμενοι σε εκπομπές αντιμετωπίζονται με τρόπο δίκαιο και αντικειμενικό . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .».
(στ) Του Κανονισμού 37(ε):
«Χωρίς επηρεασμό των διατάξεων των παρόντων Κανονισμών, απαγορεύεται -
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
(ε) η μετάδοση σκηνών αρχείου, εάν έχουν καταστεί ανακριβείς ή παλαιωμένες ή θίγουν το δημόσιο αίσθημα λόγω γεγονότων που έχουν μεσολαβήσει (θάνατος, καταδίκη κ.τ.λ.) ή τείνουν να παραπλανήσουν το κοινό, προβάλλοντας επουσιώδη στοιχεία.»
(ζ) Του Κανονισμού 1 του Μέρους ΙΙ του Παραρτήματος VIII:
«ΑΚΡΙΒΕΙΑ»
(1) Τα ηλεκτρονικά Μ.Μ.Ε. μεριμνούν, ώστε να μη μεταδίδονται ανακριβείς, παραπλανητικές, φανταστικές ή διαστρεβλωτικές της αλήθειας ειδήσεις, πληροφορίες ή σχόλια. Σε περίπτωση που έχει συμβεί κάτι τέτοιο, υποχρεούνται σε άμεση διόρθωση ή/και απολογία.
(2) Τα ηλεκτρονικά Μ.Μ.Ε., ενώ έχουν δικαίωμα να υποστηρίζουν συγκεκριμένες θέσεις, έχουν υποχρέωση να καθιστούν σαφή τη διάκριση μεταξύ γεγονότος, σχολίου ή εικασίας.»
Οι δικηγόροι της αιτήτριας ισχυρίστηκαν ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι αποτέλεσμα πλάνης περί τα πράγματα, εσφαλμένης ερμηνείας του Νόμου και των Κανονισμών και πάσχουσας αιτιολογίας. Πρόβαλαν περαιτέρω ότι το διοικητικό πρόστιμο που επιβλήθηκε είναι υπερβολικό.
Συμφωνώ με τη δικηγόρο της Αρχής ότι ο ισχυρισμός πως η προσβαλλόμενη απόφαση είναι το αποτέλεσμα πλάνης περί τα πράγματα δεν αποδείχθηκε, αφού δεν προσδιορίστηκε σε ποιο από τα γεγονότα πλανήθηκε η Αρχή. Συνεπώς απορρίπτεται.
Περαιτέρω, δε διαπίστωσα εσφαλμένη ερμηνεία του Νόμου και των Κανονισμών, όπως ισχυρίστηκε η αιτήτρια. Από την απόφαση της Αρχής προκύπτει ότι μελετήθηκαν εκτενώς τα γεγονότα τα οποία αναφέρθηκαν στα πορίσματα της Λειτουργού που διερεύνησε την καταγγελία και έγινε υπαγωγή τους στις αναφερθείσες πρόνοιες του Νόμου και των Κανονισμών.
Επίσης κρίνω ότι η αιτιολογία που δόθηκε είναι πλήρης και καθιστά εφικτό το δικαστικό έλεγχο.
Όσον αφορά τον ισχυρισμό που πρόβαλαν οι δικηγόροι της αιτήτριας ότι το πρόστιμο που επιβλήθηκε είναι υπερβολικό, επισημαίνω ότι η προσφυγή κάτω από το Άρθρο 146 του Συντάγματος έχει μόνο ακυρωτικό χαρακτήρα και συνεπώς το δικαστήριο δεν μπορεί να υπεισέλθει στην ουσία της υπόθεσης και να ερευνήσει το ύψος του προστίμου.
Οι ισχυρισμοί που πρόβαλαν οι δικηγόροι της αιτήτριας απορρίπτονται.
Η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται με έξοδα εναντίον της αιτήτριας.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.