|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
(2004) 4 ΑΑΔ 58
29 Ιανουρίου, 2004
[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΜΑΡΙΑ ΔΡΟΥΣΙΩΤΗ,
Αιτήτρια,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ης η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 884/2002)
Δημόσιοι Υπάλληλοι ― Διορισμοί/Προαγωγές ― Προφορική συνέντευξη ― Κατά πόσο μπορεί να διενεργηθεί κοινή συνέντευξη για δύο παράλληλες διαδικασίες πλήρωσης ταυτόσημων θέσεων ― Περιστάσεις νομιμότητας της διαδικασίας που ακολουθήθηκε στην κριθείσα περίπτωση.
Η αιτήτρια προσέβαλε την επιλογή του ενδιαφερομένου μέρους για πλήρωση της θέσης Πρώτου Λειτουργού Φόρου Προστιθέμενης Αξίας.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
Η αιτήτρια εισηγήθηκε πως η διαδικασία που ακολουθήθηκε, με κοινή δηλαδή συνέντευξη των υποψηφίων και για τις δύο θέσεις, ήταν παράνομη. Υπέβαλε πως θα έπρεπε να γίνουν δύο ξεχωριστές συνεντεύξεις για τις δύο θέσεις.
Δεν είναι ορθή η εισήγηση. Η διαδικασία που ακολούθησε η ΕΔΥ ήταν η ενδεδειγμένη, και αυτή που θα οδηγούσε σε δίκαιο και αμερόληπτο αποτέλεσμα.
Στο μόνο στοιχείο που υπερτερεί η αιτήτρια είναι αυτό της αρχαιότητας, η οποία ανάγεται στην προπροηγούμενη θέση, στοιχείο εν πάση περιπτώσει που έλαβε υπόψη η ΕΔΥ για να καταλήξει πως υπό το φως όλων των δεδομένων, η επιλογή του ενδιαφερόμενου μέρους για προαγωγή ήταν η ενδεδειγμένη απόφαση.
Η ΕΔΥ λειτούργησε μέσα στα πλαίσια της ορθής άσκησης της διακριτικής της ευχέρειας.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.
Αναφερόμενη υπόθεση:
Χ"Γιάννη κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1991) 3 Α.Α.Δ. 317.
Προσφυγή.
Α. Ευσταθίου, για την Αιτήτρια.
Αντ. Βασιλειάδης, Εισαγγελέας της Δημοκρατίας, για την Καθ' ης η αίτηση.
Α. Κωνσταντίνου, για το Ενδιαφερόμενο Μέρος.
Cur. adv. vult.
�
ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ.: Η αιτήτρια και το ενδιαφερόμενο μέρος ήσαν υποψήφιοι για τη θέση Πρώτου Λειτουργού Φόρου Προστιθέμενης Αξίας, που δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας στις 8.6.01. Στις 7.4.00 είχε δημοσιευθεί ακόμη μια κενή ίδια θέση, για την οποία είχε αρχίσει η διαδικασία πλήρωσης. Επειδή συνέπεσαν οι δυο διαδικασίες η ΕΔΥ δέχθηκε σε συνέντευξη τους υποψήφιους και για τις δυο θέσεις. Το ενδιαφερόμενο μέρος ήταν υποψήφιος μόνο για την επίδικη θέση, που όπως είπα πιο πάνω δημοσιεύθηκε στις 8.6.01. Η ΕΔΥ επέλεξε ως τον καλύτερο για προαγωγή το ενδιαφερόμενο μέρος.
Η αιτήτρια προσβάλλει την πιο πάνω απόφαση. Η πρώτη εισήγηση της δικηγόρου της είναι πως η διαδικασία που ακολουθήθηκε, με κοινή δηλαδή συνέντευξη των υποψηφίων και για τις δυο θέσεις, ήταν παράνομη. Υπέβαλε πως θα έπρεπε να γίνουν δυο ξεχωριστές συνεντεύξεις για τις δυο θέσεις.
Δεν συμφωνώ με την πιο πάνω εισήγηση. Κατά τη γνώμη μου η διαδικασία που ακολούθησε η ΕΔΥ ήταν η ενδεδειγμένη, και αυτή που θα οδηγούσε σε δίκαιο και αμερόληπτο αποτέλεσμα. Το ίδιο ζήτημα ηγέρθη στην υπόθεση Χρυστάλλα Χ"Γιάννη κ.ά. ν. Δημοκρατία (1991) 3 Α.Α.Δ. 317. Εκεί ελέχθη πως η αξιολόγηση στη συνέντευξη δεν είναι συγκριτική μεταξύ των υποψηφίων, αλλά ο καθένας απ΄αυτούς αξιολογείται ξεχωριστά.
Από τα στοιχεία των φακέλων, και τα πρακτικά της διαδικασίας, αναδεικνύονται τα πιο κάτω υπηρεσιακά στοιχεία, που αφορούν στην αιτήτρια και στο ενδιαφερόμενο μέρος. Η Συμβουλευτική Επιτροπή έκρινε και τους δυο ισόβαθμους τόσο στην προφορική εξέταση όσο και στη γενική αξιολόγηση. Η ΕΔΥ όμως έκρινε τον προαχθέντα ως σχεδόν εξαίρετο στην προφορική εξέταση, ενώ οι υπόλοιποι υποψήφιοι, μεταξύ αυτών και η αιτήτρια, είχαν αξιολογηθεί «πολύ καλός». Σε ψηλότερη αξιολόγηση του ενδιαφερόμενου μέρους στην προφορική εξέταση προέβη και η διευθύντρια του τμήματος, η οποία και τον σύστησε για προαγωγή. Να σημειώσω πως η θέση είναι πρώτου διορισμού και προαγωγής. Η διευθύντρια δεν αιτιολόγησε τη σύσταση της, καθώς δεν ήταν υποχρεωμένη να κάνει κάνει τέτοιο, ενόψει των διατάξεων του Άρθρου 34(α) του Ν.1/90.
Oι ετήσιες υπηρεσιακές εκθέσεις των 5 προηγούμενων ετών 1997-2001 δείχνουν ισοβαθμία, με εξαίρετος, της αιτήτριας και του ενδιαφερόμενου μέρους. Οριακή διαφορά υπέρ του τελευταίου υπάρχει στις υπηρεσιακές εκθέσεις των ετών 1992-1996.
Στο μόνο στοιχείο που υπερτερεί η αιτήτρια είναι αυτό της αρχαιότητας η οποία ανάγεται όχι στην προηγούμενη θέση, όπως λέει η δικηγόρος της, αλλά στην προπροηγούμενη, στοιχείο εν πάση περιπτώσει που έλαβε υπόψη η ΕΔΥ για να καταλήξει όμως, ορθά κατά τη γνώμη μου, πως υπό το φως όλων των δεδομένων, η επιλογή του ενδιαφερόμενου μέρους για προαγωγή ήταν η ενδεδειγμένη απόφαση.
Ενόψει των ανωτέρω, κρίνω πως η ΕΔΥ λειτούργησε μέσα στα πλαίσια της ορθής άσκησης της διακριτικής της ευχέρειας. Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα που θα υπολογίσει ο πρωτοκολλητής και θα εγκρίνει το Δικαστήριο.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.