|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 1263/2003)
2 Νοεμβρίου, 2004
[ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΝΙΚΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
γενικου διευθυντη υπουργειου
οικονομικων,
Καθ΄ου η Αίτηση.
- - - - - -
Ο αιτητής παρουσιάζεται αυτοπροσώπως.
Λ. Ουστά, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τον Καθ΄ου η Αίτηση.
- - - - - -
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, Δ.: Με αίτησή του, χωρίς ημερομηνία, που λήφθηκε στο Υπουργείο Οικονομικών στις 18.7.2002, ο αιτητής ζήτησε να του παρασχεθεί ειδική χορηγία ως τυφλού. Η αίτηση υποστηριζόταν από ιατρική βεβαίωση ιδιώτη Χειρούργου Οφθαλμίατρου.
Στις 4.12.2002, αφού διαπιστώθηκε ότι πληρούνταν οι προϋποθέσεις των περί Παροχής Ειδικών Χορηγιών Νόμων του 1996 έως (αρ.3) του 2002, (ο Νόμος), η αίτηση εγκρίθηκε.
Στις 28.8.2003 λήφθηκε στο Υπουργείο Οικονομικών ενυπόγραφη καταγγελία από τον κ. Ανδρέα Γεωργίου, ΤΘ23513, 1684 Λευκωσία, ημερομηνίας 26.8.2003, σύμφωνα με την οποία ο αιτητής δεν ήταν καθόλου τυφλός και εξασφάλισε την ειδική χορηγία με ψευδείς παραστάσεις.
Ενόψει της καταγγελίας, στις 23.10.2003, με επιστολή του Υπουργείου Οικονομικών, ο αιτητής κλήθηκε να προσέλθει στο Μακάριο Νοσοκομείο για εξετάσεις από Ιατροσυμβούλιο "για να καταστεί δυνατή η περαιτέρω παραχώρηση της χορηγίας".
Αντιδρώντας ο αιτητής απέστειλε στο Υπουργείο Οικονομικών σειρά επιστολών, διαμαρτυρόμενος για την κλήση του για εξέταση από το Ιατροσυμβούλιο ενώ, παράλληλα, παρέλειψε να προσέλθει για εξέταση.
Με την προσφυγή ο αιτητής ζητά από το Δικαστήριο την ακόλουθη θεραπεία:
"Δήλωση του Σεβαστού Δικαστηρίου ότι η απόφαση των καθ΄ων η Αίτηση με αριθμό Τ.1214 ημερομηνίας 23/10/2003, φωτοαντίγραφο της οποίας επισυνάπτεται υπό Παράρτημα Α, με την οποία πληροφορείται ο Αιτητής ότι διακόπτεται η παροχή σ΄ αυτό η ειδική χορηγία σε τυφλούς που εγκρίθηκε σ΄ αυτό με βάση ομοιόμορφα κριτήρια που ίσχυαν για όλους τους τυφλούς και η κλήση του για επανεξέταση για να αποφασιστεί ανάλογα η παροχή ή μη της εν λόγω ειδικής χορηγίας είναι άκυρη, παράνομη, αντισυνταγματική και ή εστερημένη έννομου αποτελέσματος. "
Είναι η θέση του αιτητή ότι η επίδικη απόφαση είναι αντισυνταγματική, παράνομη, πεπλανημένη, αναιτιολόγητη και καθ΄ υπέρβαση εξουσίας. Δε θα υπεισέλθω σε λεπτομέρειες. Προς υποστήριξη των θέσεών του, ο αιτητής επικαλείται και την απόφαση του Χατζηχαμπή, Δ., στη Μαρούλα Ευαγγέλου ν. Δημοκρατίας, Προσφυγή Αρ. 1264/2003, απόφαση 17.3.2004.
Ο αιτητής απέτυχε να αποδείξει οποιονδήποτε λόγο ακυρώσεως. Εφόσον, με την απόφαση του Υπουργείου Οικονομικών της 4.12.2002, του είχε εγκριθεί η παροχή ειδικής χορηγίας ως τυφλού, είχε την υποχρέωση να προσέλθει για εξέταση από το Ιατροσυμβούλιο, οποτεδήποτε εκαλείτο προς τούτο, προς επιβεβαίωση της κατάστασής του. Η δε παράλειψή του να προσέλθει συνιστούσε ικανό λόγο για την αναστολή της περαιτέρω καταβολής της χορηγίας.
Η εκ μέρους του αιτητή επίκληση της απόφασης του Χατζηχαμπή, Δ., στην Προσφυγή Αρ. 1264/2003, δεν τον βοηθά. Το άρθρο 7(1) και (2) του Νόμου έχει ως εξής:
"7.-(1) Απαραίτητη προϋπόθεση για την καταβολή της ειδικής χορηγίας που παραχωρείται δυνάμει των άρθρων 4 και 6 είναι η υποβολή αιτήσεως στον τύπο που εγκρίνει για το σκοπό αυτό ο Διευθυντής. Η αίτηση πρέπει να συνοδεύεται από τα δικαιολογητικά και τα στοιχεία που ο Διευθυντής θεωρεί αναγκαία για την εξέτασή της.
(2) Κάθε αίτηση για παραχώρηση της ειδικής χορηγίας που καταβάλλεται δυνάμει του άρθρου 4 υποβάλλεται το αργότερο μέχρι το τέλος του τρέχοντος ακαδημαϊκού έτους για το οποίο η αίτηση υποβάλλεται."
(Βλ. σχετικά άρθρο 7 του βασικού Ν.77(Ι)/96 και άρθρο 5 του τροποποιητικού Ν.116(Ι)/99).
Στο βαθμό που η απόφαση στην Προσφυγή Αρ. 1264/2003 ήθελε θεωρηθεί να υπονοεί ότι, αφ΄ ης στιγμής εγκριθεί η παροχή ειδικής χορηγίας, η σχετική απόφαση δεν μπορεί να ανακληθεί ή ανασταλεί, επειδή η χορηγία είναι ετήσια και απαιτείται υποβολή αίτησης για κάθε έτος, τότε δε "είναι που η υπηρεσία μπορεί να ζητήσει να εξεταστεί και πάλι ο αιτούμενος", και τούτο διότι "δεν περιέχεται οτιδήποτε στο άρθρο 7(1) ή στο άρθρο 7 γενικά που να δίδει εξουσία ανάκλησης ή διακοπής ήδη εγκριθείσας χορηγίας ή απαίτηση επανεξετάσης του δικαιούχου", δε με βρίσκει σύμφωνο. Είναι γενική αρχή του διοικητικού δικαίου ότι η Διοίκηση, εφόσον συντρέχουν οι αναγκαίες προϋποθέσεις, δικαιούται να ανακαλεί ή αναστέλλει αποφάσεις της που λήφθηκαν βάσει συγκεκριμένου νόμου, χωρίς να απαιτείται όπως ο εν λόγω νόμος της παρέχει ρητά την εξουσία ανάκλησης.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα εις βάρος του αιτητή.
Ρ. Γαβριηλίδης,
Δ.
/ΧΤΘ