ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

15 Οκτωβρίου, 2004

[ΝΙΚΟΛΑЇΔΗΣ, Δ/στής]

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

ΛΟΙΖΟΣ ΖΩΝΙΑ,

v.

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ

ΔΙΟΙΚΗΤΗ 213 ΤΑΓΜΑΤΟΣ ΠΕΖΙΚΟΥ

ΕΘΝΙΚΗΣ ΦΡΟΥΡΑΣ,

__________

_________

O αιτητής αξιώνει ακύρωση της πειθαρχικής τιμωρίας που του επιβλήθηκε με απόφαση του Διοικητή του 213 Τάγματος Πεζικού, ημερ. 21.7.2003.

Ο αιτητής είναι μόνιμος αξιωματικός του στρατού της Δημοκρατίας και φέρει το βαθμό Λοχαγού. Κατηγορήθηκε ότι στις 30.5.2001, άνκαι ορισθείς από τη μονάδα του, το 611 Τάγμα Πεζικού (Τ.Π.) όπου υπηρετούσε τότε, ως υπεύθυνος αξιωματικός βολής στο πεδίο βολής Ζυγίου, δεν άσκησε τον προβλεπόμενο έλεγχο. Πολυβόλο που φορτώθηκε επί οχήματος, χωρίς να ελεγχθεί, εκπυρσοκρότησε, με αποτέλεσμα να τραυματιστεί ο στρατιώτης Μαούρης Αναστάσιος.

Ο αιτητής μετά τη διοικητική του απολογία κρίθηκε ένοχος και του επιβλήθηκε πενθήμερη φυλάκιση, η οποία όμως ακυρώθηκε από το Ανώτατο Δικαστήριο λόγω αναρμοδιότητας του διοικητή του 611 Τ.Π. να επιληφθεί της υπόθεσης.

Κατά την επανεξέταση της υπόθεσης, μετά τη διοικητική του απολογία ο αιτητής κρίθηκε ένοχος του παραπτώματος που του είχε αρχικά καταλογιστεί και τιμωρήθηκε πειθαρχικά με τετραήμερη κράτηση.

Ισχυρίζεται ότι η προσβαλλόμενη πράξη ελήφθη χωρίς οποιανδήποτε ή τη δέουσα υπό τις περιστάσεις έρευνα, ότι είναι αντίθετη προς τα στοιχεία του σχετικού διοικητικού φακέλου και τέλος αναιτιολόγητη.

Υποστηρίζει ότι προτού τα πολυβόλα φορτωθούν στα οχήματα, ο διοικητής της μονάδας του Αντι/ρχης Πεζικού Ιωάννης Χρονόπουλος του έδωσε σχετικές οδηγίες. Ο αιτητής ζήτησε να παραμείνει στο σημείο και να επιβλέψει προσωπικά όλες τις ενέργειες, όμως ο διοικητής τον διέταξε να δώσει εντολή σε συγκεκριμένο ανθυπολοχαγό της μονάδας να επιβλέψει αυτός τον έλεγχο του οπλισμού και τη φόρτωσή του στα οχήματα, πράγμα που ο αιτητής έπραξε. Είναι η θέση του αιτητή ότι το πιο πάνω κρίσιμο, κατά τη γνώμη του, στοιχείο για τη λήψη της απόφασης, δεν διερευνήθηκε ούτε στα πλαίσια της ανάκρισης που διενεργήθηκε, αλλά ούτε και από το διοικητή του 213 Τ.Π.

Ο ισχυρισμός στερείται βάσης. Στο κείμενο της προσβαλλόμενης απόφασης σαφώς αναφέρεται ότι οι ισχυρισμοί που ο αιτητής προέβαλε στη διοικητική του απολογία διερευνήθηκαν.

Το ακυρωτικό δικαστήριο δεν μπορεί να ενεργεί ως εφετείο και να εξετάζει τα γεγονότα επί των οποίων στηρίκτηκε η προσβαλλόμενη απόφαση. Ο διοικών αξιωματικός του αιτητή επιλήφθη, όπως προνοείται στον Καν.6 (2) των περί Πειθαρχικών Κανονισμών της Εθνικής Φρουράς, Τρίτο Παράρτημα της Επίσημης Εφημερίδας της Δημοκρατίας, ημερ. 3.12.1964, όπως τροποποιήθηκαν, της έρευνας του υπό εξέταση παραπτώματος προσωπικά και επέβαλε την κατά την κρίση του διαγραφόμενη ποινή.

Παρ΄ όλα αυτά, επειδή ο αιτητής υποστηρίζει στη συνέχεια ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι αντίθετη και με τα στοιχεία του φακέλου, θα πρέπει να λεχθεί ότι ο ισχυρισμός του ουδαμώς επιβεβαιώνεται από τις ληφθείσες καταθέσεις. Ούτε από τις καταθέσεις του κατ΄ ισχυρισμόν δώσαντος την εντολή αποχώρησης του αιτητή, Αντι/ρχη Χρονόπουλου, αλλά ούτε και από τις καταθέσεις είτε του Ανθ/γού ΄Ομηρου Τζιωρτζή ή του ΔΕΑ Πεζικού Μιχάλη Ξενοφώντος που ήταν παρόντες, υποστηρίζεται ο ισχυρισμός αυτός. Αντίθετα, φαίνεται ότι ο αιτητής έσπευσε να αποχωρήσει από τη σκηνή, γιατί του φώναξαν ότι το λεωφορείο της μονάδας του αναχωρεί. Περαιτέρω, από το όλο ενώπιόν μου υλικό φαίνεται ότι η αποχώρηση του αιτητή από το πεδίο βολής Ζυγίου έγινε παρά τις ρητές διαταγές και οδηγίες να παραμείνει στη σκηνή για το σχετικό έλεγχο των όπλων.

Ούτε και ο τελευταίος ισχυρισμός του αιτητή για έλλειψη αιτιολογίας φαίνεται να ευσταθεί. Η προσβαλλόμενη απόφαση όχι μόνο φέρει επαρκή αιτιολογία, αλλά, και τα στοιχεία του φακέλου παρέχουν επαρκή υποστηρικτική αιτιολογία. Μπορεί επίσης να σημειωθεί ότι σύμφωνα με τους πειθαρχικούς κανονισμούς της Εθνικής Φρουράς, δεν απαιτείται όπως η απόφαση του διοικούντος αξιωματικού είναι αιτιολογημένη.

Η προσφυγή απορρίπτεται, με έξοδα εναντίον του αιτητή.

Φρ. Νικολαΐδης, Δ.