ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

16 Σεπτεμβρίου 2004

[ΝΙΚΟΛΑΟΥ, Δ/στής]

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

KARIYANASAN S.S. PRIYANKA,

- ν. -

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ

1. ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ ΚΑΙ/Η ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ

2. ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΕΩΣ,

---------------------------

Η αιτήτρια, που είναι από στη Σρι Λάνκα, αφίχθη στην Κύπρο στις 3 Μαΐου 1996 ως αποτέλεσμα αίτησης, ημερ. 28 Μαρτίου 1996, την οποία υπέβαλε ηλικιωμένος από τη Λάρνακα, ο οποίος χρειαζόταν οικιακή βοηθό. Κατά την είσοδο της στην Κύπρο, χορηγήθηκε στην αιτήτρια προσωρινή άδεια παραμονής τριών μηνών. Λίγο μετά, στις 18 Ιουνίου 1996, η αιτήτρια υπέβαλε αίτηση για άδεια τριετούς παραμονής. Παράλληλα ζήτησε να της επιτραπεί να αλλάξει εργοδότη. Στις 18 Οκτωβρίου 1996 της χορηγήθηκε προσωρινή άδεια παραμονής μέχρι 8 Ιανουαρίου 1999 για να εργαστεί ως οικιακή βοηθός σε άλλο σπίτι στη Λάρνακα.

Όταν έληξε η άδεια της, η αιτήτρια παρέμεινε στην Κύπρο παράνομα. Στις 11 Οκτωβρίου 1999 υπέβαλε αίτηση για νέα άδεια παραμονής για να συνεχίσει με άλλη εργοδότρια που είχε σοβαρά προβλήματα υγείας, πάλι στη Λάρνακα. Καθώς φαίνεται, η αλλαγή εργοδοσίας είχε ήδη συντελεστεί από τον Αύγουστο ή Σεπτέμβριο του 1999. Η αίτηση απορρίφθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 2000 λόγω της σημειωθείσας παρανομίας και ζητήθηκε από την αιτήτρια να εγκαταλείψει την Κύπρο. Η νέα εργοδότρια απηύθυνε τότε έκκληση στον Υπουργό Εσωτερικών προς τον οποίο απέστειλε πρόσθετο ιατρικό πιστοποιητικό, το οποίο περιέγραφε πιο έντονα από ό,τι προηγουμένως, την κατάσταση της υγείας της. Ως αποτέλεσμα έγινε δεκτή νέα παρόμοια αίτηση, ημερ. 28 Μαρτίου 2000, και δόθηκε στην αιτήτρια άδεια παραμονής μέχρι 28 Μαρτίου 2001.

Στις 24 Ιανουαρίου 2001, προτού λήξει η άδεια της, η αιτήτρια τέλεσε πολιτικό γάμο με ελληνοκύπριο από τη Λάρνακα. Λίγο αργότερα στάληκε στις Αρχές επιστολή από τη Σρι Λάνκα, ημερ. 16 Μαρτίου 2001. Κατάγελλε πως η αιτήτρια διατηρούσε ερωτικό δεσμό με τον ομοεθνή της B.J. ο οποίος διέμενε στην Κύπρο, ότι οι δυό τους είχαν καταστρώσει σχέδιο για μόνιμη διαμονή στην Κύπρο και ότι ο γάμος της αιτήτριας με τον ελληνοκύπριο ήταν εικονικός, ενταγμένος σ΄ αυτό το πλαίσιο. Η καταγγελία διερευνήθηκε από τον υπεύθυνο της Υπηρεσίας Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Λάρνακας. Διαπίστωσε ότι αποστολέας της επιστολής ήταν κάποια Σρι Λανκέζα οικιακή βοηθός η οποία είχε φύγει πρόσφατα από την Κύπρο. Κατέληξε δε ότι αυτή είχε προηγουμένως ερωτικό δεσμό με τον B.J. και ενεργούσε εκδικητικά με τη λανθασμένη εντύπωση ότι ο B.J. είχε ερωμένη την αιτήτρια ενώ η αιτήτρια συζούσε αρμονικά με τον σύζυγο της. Η προϊσταμένη Aρχή ειδοποιήθηκε σχετικά, με επιστολή ημερ. 7 Ιουνίου 2001. Στο μεταξύ, στις 4 Μαΐου 2001, ο Β.J. τέλεσε γάμο με Ελληνοκυπρία.

Στις 8 Μαρτίου 2001 η αιτήτρια αποτάθηκε για άδεια παραμονής στην Κύπρο για ένα ακόμα χρόνο. Αυτή τη φορά όχι για να εργαστεί αλλά για να βρίσκεται, ως επισκέπτρια, κοντά στο σύζυγο της. Μέχρι που να ληφθεί απόφαση, η αιτήτρια στις 14 Ιουνίου 2001 αποτάθηκε να της δοθεί και άδεια εργασίας σε εστιατόριο στη Λάρνακα. Στις 7 Αυγούστου 2001 της χορηγήθηκε σχετική άδεια μέχρι 28 Φεβρουαρίου 2002.

Η αιτήτρια παρέμεινε όμως στην Κύπρο και μετά που έληξε η άδεια της. Αυτό συνέβαινε για δεύτερη φορά. Στις 8 Μαρτίου 2002, γύρω στις 7.30 π.μ., σε έλεγχο τον οποίο διενήργησαν άνδρες της Υπηρεσίας, διαπιστώθηκε ότι η αιτήτρια διέμενε σε οικία στην Αραδίππου μαζί με τον κ. B.J.. Οι περιστάσεις του εν λόγω ελέγχου περιγράφονται σε γραπτή κατάθεση του α/φ Γ. Κωνσταντίνου ως εξής:

Ο σύζυγος της αιτήτριας, ο οποίος ερωτήθηκε για τις σχέσεις τους, ανέφερε σε γραπτή κατάθεση του ότι με την αιτήτρια βρίσκονταν σε διάσταση από τα μέσα Ιανουαρίου του 2002 και ότι δεν επιθυμούσε τη συνέχιση της συμβίωσης και του γάμου τους. Το ότι η αιτήτρια συζούσε από κάποιο διάστημα με τον B.J. το βεβαίωσε και η συνιδιοκτήτρια της ενοικιαζόμενης κατοικίας στην Αραδίππου. Εξήγησε, με γραπτή κατάθεση της, ότι αρχικά η αιτήτρια σύστησε τον B.J. ως σύζυγο αλλά μετά, σε φιλοφρονητική ερώτηση γι΄ αυτόν, η αιτήτρια της είπε πως στην πραγματικότητα ήταν αδερφός της. Γραπτή κατάθεση στην Αγγλική γλώσσα, την οποία γνώριζε, έδωσε και ο B.J.. Αποκάλυψε ότι ο γάμος του στις 4 Μαΐου 2001 με Ελληνοκυπρία ήταν εικονικός - περί τούτου είχε ήδη καταθέσει και η ως τότε φερόμενη ως σύζυγος του - και ότι πράγματι διατηρούσε ερωτικό δεσμό με την αιτήτρια. Ανέφερε σχετικά τα ακόλουθα:

Ο B.J. απελάθηκε στις 15 Μαρτίου 2003.

Στις 20 Μαρτίου 2002 η αιτήτρια κλήθηκε στα γραφεία της Υπηρεσίας Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Λάρνακας και ενημερώθηκε για ό,τι της καταλογιζόταν. Η στάση της περιγράφεται σε σχετική έκθεση, ημερ. 21 Μαρτίου 2002:

Με αυτά τα δεδομένα διατυπώθηκε εισήγηση για την έκδοση διαταγμάτων κράτησης και απέλασης της αιτήτριας. Εκδόθηκαν τέτοια διατάγματα στις 3 Ιουνίου 2002 αλλά η αιτήτρια δεν ενημερώθηκε. Επειδή όμως, καθώς φαίνεται, πιθανολόγησε την έκδοση τους, απευθύνθηκε προς το Υπουργείο Εσωτερικών με επιστολή των δικηγόρων της, ημερ. 4 Ιουλίου 2002, ζητώντας όπως μη απελαθεί. Ισχυριζόταν μεταξύ άλλων ότι:

Δόθηκε αρνητική απάντηση με επιστολή ημερ. 24 Σεπτεμβρίου 2002. Στις 7 Νοεμβρίου 2002 εκδόθηκαν νέα διατάγματα απέλασης και κράτησης με βάση το άρθρο 6(1)(Κ) του περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Νόμου, Κεφ. 105, όπως τροποποιήθηκε. Καθυστέρησε η εκτέλεση τους ένεκα δυσκολίας των Αρχών να την εντοπίσουν την αιτήτρια η οποία τελικά απελάθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2003, δυνάμει νεότερων διαταγμάτων ημερ. 20 Μαρτίου 2003.

Η υπό εξέταση προσφυγή καταχωρίστηκε στις 14 Οκτωβρίου 2002 και προσβάλλει την απόφαση η οποία γνωστοποιήθηκε στην αιτήτρια με την επιστολή της Λειτουργού Μετανάστευσης, ημερ. 24 Σεπτεμβρίου 2002, στην οποία ήδη αναφέρθηκα. Παραθέτω εδώ το πλήρες κείμενο:

Η μαρτυρία την οποία κατείχε η διοίκηση για τις περιστάσεις υπό τις οποίες η αιτήτρια βρισκόταν στην Κύπρο δικαιολογούσε πλήρως, κατά την κρίση μου, την απόρριψη από τη Λειτουργό Μετανάστευσης της εκδοχής την οποία η αιτήτρια είχε προβάλει και καθιστούσε προδήλως νόμιμη και επιβεβλημένη την απαίτηση για αποχώρηση της αιτήτριας από την Κύπρο. Θεωρώ πως δεν υπάρχει χώρος για περαιτέρω συζήτηση.

Η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται με έξοδα. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται βάσει του Άρθρου 146.4(α) του Συντάγματος.

Γ.Κ. Νικολάου,

Δ.

/ΕΘ