ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

16 Σεπτεμβρίου 2004

[ΝΙΚΟΛΑΟΥ, Δ/στής]

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

PERATICA TRADING CO. LTD,

- ν. -

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ

ΚΕΝΤΡΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΠΡΟΣΦΟΡΩΝ,

--------------------------

Η αιτήτρια και το ενδιαφερόμενο πρόσωπο ήταν προσφοροδότες σε μειοδοτικό διαγωνισμό που προκηρύχθηκε από το Υπουργείο Άμυνας για την προμήθεια 115.000 δεματοποιημένων μερίδων ξηρής τροφής, που θα παραδίδονταν τον Φεβρουάριο του 2003, για τις ανάγκες της Εθνικής Φρουράς. Επρόκειτο για την Προσφορά Αρ. ΥΠΑΜ 4/2002 (ΚΣΠ) που δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας, ημερ. 24 Μαΐου 2002.

Επιτροπή Αξιολόγησης, που συστάθηκε από το Υπουργείο, εισηγήθηκε κατακύρωση της προσφοράς στο ενδιαφερόμενο πρόσωπο, χωρίς να εξειδικεύσει τον λόγο, ενεργώντας προφανώς με βάση την αντίληψη ότι το ενδιαφερόμενο πρόσωπο ήταν ο χαμηλότερος προσφοροδότης. Παρέπεμψε σχετικά σε συγκριτικό πίνακα τον οποίο ετοίμασε και στον οποίο φαινόταν ότι η δοθείσα τιμή κατά μερίδα ήταν: α) στην προσφορά του ενδιαφερόμενου προσώπου: «£2,74 χωρίς δασμό και επιπλέον Φ.Π.Α.»^. και β) στην προσφορά της αιτήτριας: «£2,98 χωρίς δασμό και επιπλέον Φ.Π.Α.». Η αναφορά όμως στην τιμή της αιτήτριας ήταν λανθασμένη. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η κάθε μερίδα αποτελείτο όχι μόνο από τρόφιμα για τα οποία ο συντελεστής Φ.Π.Α. ήταν μηδενικός, αλλά και από μερικά αντικείμενα μικρότερης αξίας - χαρτομάντηλα, συσκευή θέρμανσης, στερεό καύσιμο, σπίρτα - για τα οποία ο συντελεστής ήταν, μέχρι το τέλος Ιουνίου 2002, 10%.

Η αιτήτρια, συμμορφούμενη με τον όρο 4.3 των Οδηγιών προς τους προσφοροδότες, είχε ξεχωρίσει με την πρόταση της σε πιο μέρος της τιμής επιβαλλόταν φόρος προστιθέμενης αξίας. Ο εν λόγω όρος προνοούσε ότι:

Η αιτήτρια προσδιόρισε αναλυτικά λοιπόν ότι η συνολική τιμή των £2.98 περιλάμβανε είδη αξίας £2,47 με 0% Φ.Π.Α. και είδη αξίας £0.51 με 10% Φ.Π.Α. Ενώ το ενδιαφερόμενο πρόσωπο δεν τήρησε τον εν λόγω όρο. Η Επιτροπή Αξιολόγησης δεν απέδωσε όμως σημασία σ΄ αυτό.

Το Κεντρικό Συμβούλιο Προσφορών, κατακυρώνοντας την προσφορά στο ενδιαφερόμενο πρόσωπο έδωσε ως λόγο το ότι μελέτησε την έκθεση της εν λόγω Επιτροπής. Παραθέτω το ουσιαστικό μέρος από τα πρακτικά, σε σχέση με τη λήψη της προσβαλλόμενης απόφασης:

Τέθηκε και συζητήθηκε ως κεντρικό ζήτημα στην υπόθεση το κατά πόσο η προσφορά του ενδιαφερόμενου προσώπου μπορούσε να γίνει δεκτή εφόσον δεν τηρήθηκε ο όρος 4.3 των Οδηγιών. Απασχόλησε, με διάφορους αριθμητικούς υπολογισμούς, και το κατά πόσο η τιμή την οποία είχε δώσει το ενδιαφερόμενο πρόσωπο δεν ήταν εν τέλει ψηλότερη δεδομένης της αύξησης του Φ.Π.Α. σε 13% πριν από τη λήψη της προσβαλλόμενης απόφασης και συναφώς το κατά πόσο αυτή η εξέλιξη δεν θα έπρεπε να λαμβανόταν υπόψη. Επειδή δε η Δημοκρατία προέβαλε πως ο διαχωρισμός των ειδών με αναφορά στους συντελεστές Φ.Π.Α γινόταν εκ των υστέρων, δηλαδή μετά την κατακύρωση προσφοράς, η αιτήτρια αντέτεινε ότι αυτό σήμαινε πως θα έπρεπε αρχικά να πληρωνόταν Φ.Π.Α. με θετικό συντελεστή και αργότερα να επιστρεφόταν το μέρος για τα είδη με μηδενικό συντελεστή, με αποτέλεσμα μια τέτοια διευθέτηση να συνιστούσε χρηματοδότηση του προσφοροδότη κατά το διάστημα μέχρι την επιστροφή του αναλογούντος ποσού.

Έχω την άποψη ότι η μη τήρηση του προαναφερθέντος όρου 4.3 από το ενδιαφερόμενο πρόσωπο καθιστούσε άκυρη την προσφορά του. Εφόσον για τα διάφορα είδη της προσφοράς δεν ίσχυε ο ίδιος συντελεστής Φ.Π.Α., δεν ήταν δυνατόν να καθοριστεί η συνολική τιμή της προσφοράς αν δεν γινόταν διαχωρισμός των ειδών με αναφορά στον αντίστοιχο συντελεστή. Σ΄ αυτό έγκειται και η σημασία του εν λόγω όρου. Στην προσφορά του ενδιαφερόμενου προσώπου παρέμενε άγνωστο ποιό μέρος της τιμής βαρύνετο με τον ένα συντελεστή και ποιό μέρος με τον άλλο. Αυτό το κενό, το οποίο προέκυπτε από τη μη τήρηση του όρου 4.3 δεν μπορούσε να πληρωθεί με υποθέσεις ως προς την αξία των αντίστοιχων ειδών. Επομένως, στην προσφορά του ενδιαφερόμενου προσώπου δεν υπήρχε τρόπος καθορισμού του συνολικού τιμήματος για σκοπούς σύγκρισης. Και βέβαια δεν μπορεί να είχε σημασία ο εκ των υστέρων διαχωρισμός στον οποίο στηρίχθηκε η Δημοκρατία, δηλαδή ο διαχωρισμός κατά την παράδοση και πληρωμή στη βάση στοιχείων που τότε για πρώτη φορά θα παρουσίαζε το ενδιαφερόμενο πρόσωπο.

Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα. Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται βάσει του Άρθρου 146.4(β) του Συντάγματος.

Γ.Κ. Νικολάου,

Δ.

/ΕΘ