|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 304/2003)
4 Ιουνίου, 2004
[ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 16, 28 και 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΙΩΑΝΝΑ ΞΕΝΟΦΩΝΤΟΣ ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ,
Αιτήτρια,
ν.
ΔΗΜΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ,
Καθ΄ου η Αίτηση.
- - - - - -
Ε. Βραχίμη,
για την Αιτήτρια.Αντ. Ιντιάνος, για τον Καθ΄ου η Αίτηση.
- - - - - -
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, Δ.
: Η αιτήτρια είναι ιδιοκτήτρια, κατά ένα δεύτερο μερίδιο, του τεμαχίου 139 Φ/Σχ.46.4.1, Τμήμα C, στον Άγιο Ανδρέα, στη Λευκωσία. Το υπόλοιπο ένα δεύτερο μερίδιο ανήκει στη θεία της. Επί του τεμαχίου υπήρχε μη εγκεκριμένη οικοδομή, εγκαταλελειμμένη και ερειπωμένη για πολλά χρόνια. Σε άγνωστο χρόνο, η οικοδομή κρίθηκε από τον Παγκύπριο Οργανισμό Αρχιτεκτονικής Κληρονομιάς ως "παραδοσιακή αξιόλογη οικοδομή". Η αιτήτρια, όμως, ουδέποτε πληροφορήθηκε κάτι τέτοιο. Έτσι, σε κάποιο στάδιο, προχώρησε, χωρίς άδεια, στην κατεδάφιση της οικοδομής, γεγονός που διαπιστώθηκε από Λειτουργό του Δήμου Λευκωσίας κατά ή περί το Νοέμβριο του 2002.Κατά ή περί την 15.1.2003 η αιτήτρια παρέλαβε από το Δήμο Λευκωσίας "ειδοποίηση επιβολής", δυνάμει του άρθρου 46 των περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμων του 1972 μέχρι 1990 (ο Νόμος), με την οποία εκαλείτο όπως, μέσα σε έξι μήνες, προβεί στις "απαραίτητες διαδικασίες και ενέργειες, συμπεριλαμβανομένης και της εξασφάλισης των αδειών από το Δήμο (υποβολή αιτήσεων με όλα τα απαραίτητα σχέδια/έγγραφα) για επαναφορά της κατεδαφισθείσης οικοδομής, χωρίς άδεια." (Τεκμήριο Α στην Αίτηση και Παράρτημα Α στην Ένσταση).
Με την προσφυγή η αιτήτρια επιδιώκει την ακύρωση της "ειδοποίησης επιβολής".
Προβάλλεται, μεταξύ άλλων, ως λόγος ακυρώσεως ότι η επίδικη ειδοποίηση-απόφαση είναι προϊόν πλάνης περί τα πράγματα οφειλόμενης σε μη δέουσα έρευνα ενώ, ταυτόχρονα, δεν είναι επαρκώς αιτιολογημένη
.Ο προβαλλόμενος λόγος ακυρώσεως ευσταθεί. Το άρθρο 46(3)(β), στο βαθμό που ενδιαφέρει για τους σκοπούς του εξεταζόμενου λόγου ακυρώσεως, έχει ως εξής:
"46.(3) Η ειδοποίησις επιβολής -
(α) .........................................
(β) δύναται να απαιτήση όπως εντός τοιαύτης προθεσμίας οία ήθελεν ούτως ορισθή ληφθώσι τοιαύτα μέτρα οία απαιτούνται διά την αφαίρεσιν της άνευ αδείας διενεργηθείσης αναπτύξεως και, εις καταλλήλους περιπτώσεις, την επαναφοράν της ακινήτου ιδιοκτησίας εις ην κατάστασιν ήτο αύτη προτού η περί ης ο ισχυρισμός άνευ αδείας διενεργηθείσα ανάπτυξις λάβη χώραν ....."*
Με βάση τα στοιχεία τα οποία έχουν τεθεί ενώπιόν μου, δε διαφαίνεται κατά πόσο, προτού καταλήξει στην επίδικη απόφαση, να επιβάλει, δηλαδή, στην αιτήτρια την επαναφορά της κατεδαφισθείσης οικοδομής, χωρίς άδεια, στην πρότερή της κατάσταση, ο Δήμος Λευκωσίας ερεύνησε δεόντως την "καταλληλότητα της περίπτωσης" και, αν ναι, για ποιο λόγο κατέληξε στην απόφαση ότι "η περίπτωση ήταν κατάλληλη" για να επιβληθεί στην αιτήτρια η επαναφορά της κατεδαφισθείσης οικοδομής, χωρίς άδεια, στην πρότερή της κατάσταση. Με αποτέλεσμα να καθίσταται ανέφικτος ο δικαστικός έλεγχος.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα υπέρ της αιτήτριας.
Η επίδικη απόφαση ακυρώνεται βάσει του Άρθρου 146.4(β) του Συντάγματος.
Ρ. Γαβριηλίδης,
Δ.
/ΧΤΘ